Lonster

Lijken fotomodellen nu slanker op de foto of zouden ze werkelijk geen buik hebben, vroeg ze zich af en nam nog een patatje.

@Sandro ben je de avond goed doorgekomen? Nog hardgelopen?

Dagpact is dat je je aansluit bij de mensen die niet drinken vandaag.

Stromen haar ogen nu vol met tranen door de emoties, of zou het toch het felle zonlicht zijn?

86,8. Voor het eerst sinds ik me een paar maanden geleden aanmeldde eindelijk eens onder die 87 kg. Dat was toen mijn startgewicht en daar moest nog wat vanaf, in plaats van erbij.

Hahaha, ja daar heb ik eerder ook al eens aan zitten denken. Dat je hier zit te schrijven met een collega die je niet uit kan staan in real life bijvoorbeeld. Het boek Tonic is uit, godzijdank. De bevestiging en inspiratie doen me wel goed. Ik las op een ander plek hier ook mooie dingen over het sociale aspect van niet drinken. Ja alle thema's komen natuurlijk steeds terug. Dat het saai is om niet te drinken. Dat het sociaal moeilijk wordt geaccepteerd. Ik las ook een bijdrage van mezelf terug van maart. Grappig hoor. Nu ik voor mezelf heb bedacht om eens wat langer dan drie weken niet te drinken (want dan was er steeds wel weer een gelegenheid om één avond, of meerdere, iets te drinken), om te zien wat dat met me doet, vind ik dat de tijd heel langzaam gaat. Morgen pas 2 weken weer niet gedronken.

Na drie maanden is het normaal om niet te drinken. Tijd om jezelf opnieuw uit te vinden misschien? Knap hoor, en ook nog de kilo's eraf. Niks geen dikke papzak met een drankkop dus meer.

Het boek is gratis af te halen bij mij. Of nee, ik doe het in de boekenruil-kast hier in de buurt. Dat heb ik ook gedaan bij "Nou, nog eentje dan".

Ha ja herkenbaar. Je willen verstoppen als het niet goed gaat. Goed dat je het bij een avond kon houden en weer hop, het zadel inspringt Ik heb met tegenzin het boek uitgelezen. Ik werd er een beetje in meegezogen; het gezuip, het liegen, het in alle bochten wringen om maar te kunnen drinken. Het kotsen, ziekmelden en de angsten komen er direct na. Het eindigt gelukkig wel goed. Hij legt fijn uit waarom hij afstand doet van de drank. Hoeveel beter en zelfverzekerder hij zich nu voelt. Hoeveel meer rust er over hem is gekomen en hoe hij, na ruim een jaar niet drinken, nog steeds bezig is met zelfonderzoek. Zichzelf serieus neemt daarin. Er willen zijn en jezelf niet onzichtbaar willen maken, dat is ook een van mijn thema's.

Op mijn werk is het vlees in de ban gedaan en krijgen we geen bitterballen, maar bietenballen en andere gefrituurde hapjes waar geen vlees in zit. Een gangbaar cateringbedrijf is vervangen door eentje die mooie broodjes maakt, met rucola en lekkere kazen, olijfjes en allerlei vegetarische smeersels. Niks geen klef bolletje met ham en een kroket. Over roken is ook van alles aan de hand, niet in het gebouw of de omgeving. Volgende stap is hopelijk de drank.

Heb even je openingspost teruggelezen. Je hebt een hele tijd zonder kunnen doen. Wat vond je daar prettig aan? Het kan helpen als je dat gevoel naar boven kan halen. Het "waarom" is meestal lastig te beantwoorden, waarom lukt het niet. Wat heb je nodig om je voornemen uit te voeren?

… en dat als wanna be alcoholist.

In Tonic beschrijft de hoofdpersoon heel precies hoe hij probeerde onder een maandagochtendkater uit te komen door zijn weekend zo in te richten dat hij al vroeg begon. En als Studio Sport begon, was het weekend (drinken) voorbij. Gênant om te zien dat ik er best veel in herken. Hoe graag je (ongestoord) wilt drinken, je wilt verbloemen dat je dat doet, of gedaan hebt. Hoe je het zo organiseert dat anderen het hopelijk niet merken. Hoeveel tijd en moeite je daar eigenlijk in stopte. Dat besefte ik helemaal niet.

Ik lees in het boek Tonic dat de hoofdpersoon dronk terwijl hij de getapte jongen uithing onder valse namen op chatsites. Heb je toch het idee dat je wat contact hebt met anderen als drankhanger.

Dat is helemaal niet vreemd. Welkom terug. Hoe gaat het?

Dat zal de stem van de verslaving wel zijn ja. Twee weken, knap bezig hoor. Ik loop een paar dagen op je achter.

Hoe lang is even? Hopelijk vind je de draad weer terug.

Niks hoor. Morgen begint een nieuwe dag.

Zo denken is een fase. Dat heb ik ook bij het stoppen met roken en ook met drinken gehad. En kan nog wel zo'n moment hebben. Je vindt jezelf zielig omdat je die middelen niet meer hebt om je te sussen. De volgende fase zou kunnen zijn dat je blij bent dat je niet meer HOEFT te roken en drinken. Hoe dan ook is het een heel proces waar je doorheen gaat. Gun jezelf de tijd hiervoor. Trek je terug, als je dat prettig vindt.

Ja maar als je ziek wordt kunnen wij je niet helpen, een dokter wel.

Penny heb je begeleiding van je huisarts of een andere arts? Het is nogal wat hoor, om van de een op de andere dag niets te drinken, met de hoeveelheden die je noemt. Succes!

Hey Marco, knap bezig, al bijna een week geen alcohol gedronken begrijp ik. Goed dat je hulp hebt. Ik hoop ook voor je dat je snel beter voelt.

Het gewone leven is weer begonnen. Ik sta elke dag ruim voor de wekker op. Collega's zijn verbaasd dat ik er zo vroeg ben steeds. Het is keidruk, er zijn veel vragen en ik probeer gestructureerd te werken. Het schiet af en toe wel door mijn hoofd, de gedachten aan een belonend of ontspannend drankje. Even lekker buiten op een terras met een koud glas bier. Maar dat waait net zo makkelijk weer over nu ik me weer ingeprent heb dat ik doordeweeks niet drink. Gisteren een praatje van de directeur, met een borrel. Er is dan een manager die het woord neemt met een fles Heineken in zijn hand. Ik vind dat zo'n stom gezicht. Het was nog niet eens 17 uur. Mijn teamleider die naast me staat zegt wat en haar adem ruikt naar wijn. Bah. Nou ja, de meeste mensen dronken spa of Fanta. Voor mij geen kwestie. Doordeweeks geen problemen met niet drinken en ik voel me fit.

Het is zeker nooit te laat, vooral niet als de vijf in de klok zit en je boodschappen gaat doen. En je steeds een rinkelend geluid hoor buiten bij de buren. Weer een lege fles in het krat. Studentenhuis, ja dan heb je dat. Zeven lege kratten op het balkon, gezellig hoor.