erik

En ik lees over jowan en vier jaar. Feestje waard...in alle nederigheid natuurlijk maar toch een slinger

Ben weer eens online en lees de dagdraad mee. AR weer aanwezig wat goed. Je gemist man! Weer op de goede weg. En dat van je schouders afmeppen.....ineens is 2008 weer terug. Dat is lang geleden dat drank als een gremlin gevisualiseerd werd

Bertje1953, hoe gaat het nu met overweg kunnen met je gevoelsleven, emoties? Ik lees spijkerharde criteria en veel aandacht voor hoeveel je wel mag drinken per dag? Maar heb je ook criteria hoeveel tijd en energie je dagelijks steekt in omgaan met je gevoelsleven. Lijkt me zo een gevaar dat je aandacht voor hoeveel je mag drinken de aandacht afleid van het centrale thema namelijk overweg kunnen met je gevoelsleven? Wat doe je zoal om daar stappen in te maken?

Sterkte Lidia hoop dat je het voor je gevoel goed hebt kunnen afsluiten die dag.

Ik lees hier eigenlijk nooit mee dus had het gemist dat je gestopt bent Fruit. wordt helemaal blij van je laatste bericht. Voor mij voelde het ook zo eigenlijk dat ik pas na roken gestopt zijn het besef doordring van nu echt lopen op eigen benen zonder middelen en daarmee mijn ervaring van een begin aan zelfvertrouwen. Rust vinden in jezelf zonder middel, dat is ook mij mij de hamvraag. En dan blijkt het toch gewoon in jezelf te zitten die rust....wat fijn

Fijne dag In Zwolle voor de mensen die naar de meeting gaan. Heb al een andere afspraak, tot een andere keer dan maar......

Blij met dit draadje. De eerste jaren hier van 2008 tot mijn stoppen in 2015 wilde ik eigenlijk niet stoppen. Zo vaak de discussie gehad over minderen, zo vaak het gevoel dat je er als minderaar toch minder bijhoort. Elke keer moeten uitleggen dat als ik op vakantie ging ik de keuze maakte om te drinken en mij niet liet overvallen door drank. Ik wilde die jaren 3 weken helemaal los kunnen gaan met reizen, uitgaan en echt veel drinken en daarna weer stoppen. Ik wilde af en toe een wijntje bij bepaald soort eten. Ik wilde dat ik het zou kunnen dat stoppen na die vakantie maar dat kan ik niet. Heb ik er spijt van dat ik niet eerder resoluut nee zei tegen drank? Nee want dan zou het komen door peer-pressure van de Adb groep en geen intrensieke motivatie. Die was er op mijn stopmoment wel. En toch kan ik naar plof kijken van wat lijkt mij dat heerlijk om met echt een bijzondere maaltijd een glas wijn te kunnen drinken. Drank los van emoties (zoals Yo schrijft) Genieten van een hele goede wijn.....ik zeg altijd drank hoeft voor mij niet meer maar eigenlijk zou ik dat bijzondere glas willen kunnen drinken. Helaas voor mij, dat kan ik niet. Vind eigenlijk dat dit op de dagdraad ook moet kunnen maar een losse draad vind ik heel waardevol. Merk zelf ook dat ik weer zin krijg in lezen en schrijven als het echt ergens over gaat. Dank voor de mooie bijdragen van mensen.

2 jaar alweer nuchter. Van harte Yogajuf, altijd een voorbeeld voor mij van hoe jij dingen aanpakt. Dat nuchterheid werken aan persoonlijke ontwikkeling is en meer dan alleen niet drinken. Kate ook van harte met weer een maand. Lang niet gezien......

Niet drinken past in mijn ogen heel goed in het kader van gezonde leefstijl van goed voor jezelf zorgen. Zowel fysiek met voeding en sporten als qua zelfontwikkeling op emotioneel vlak. Het hoeft geen zwaar verhaal te zijn....Het is een succesverhaal waar ik heel trots op en gelukkig mee ben. Ik vertel het regelmatig aan mensen. Daten doe ik gelukkig niet meer. Wat wordt je daar een partij ongelukkig van zeg...dat focussen op wat er niet is en geluk in een ander zoeken. Afgelopen maanden aan mezelf werken was stukken nuttiger dan daten. Ben er stukken gelukkiger met mezelf van geworden.

Veel bewondering voor je hoe je zo intensief alles aanpakt. Ik ga je gewoon feliciteren met anderhalf jaar droog, je bent immers zo droog als je je voelt toch Van harte Annette

Je zegt toch ook niet snuif cocaïne met mate. Een goed artikel over dat het in wezen abnormaal is dat drank zo heel normaal wordt gevonden en er standaard bij lijkt te horen. http://www.nrc.nl/nieuws/2016/10/04/het-begint-bij-een-glas-per-dag-4637333-a1524797 Het begint bij een glas per dag.....en vandaag nemen we de eerste niet, toch?

Op de dagdraad stond een keer een verhaal van iemand die een kaarsje voor zichzelf aan stak. Daar ben ik over na gaan denken. Ik ben iemand die graag kaarsjes brand om een ritueel te hebben dat ik aan een ander denk, sterkte en succes wens waar ik soms de woorden niet heb om dit tot uitdrukking te brengen. Zoveel zieke mensen en mensen die mijn aandacht nodig hebben heb ik een kaarsje voor aan gestoken maar toen nog nooit voor mezelf. Waarom niet? Begint zelfliefde daar niet mee? Een beloning koppelen aan een prestatie voelt voor mij als wie zoet is krijgt lekkers wie stout is de roe. Ik probeer meer mezelf te belonen als ik tevreden ben over mijn zijn. Als ik kan denken en voelen dat ik goed ben zoals ik ben. Dat is niet helemaal losgekoppeld aan de dingen die ik doe of niet doe maar niet een 1:1 koppeling. Ja heel soms steek ik een kaarsje aan voor mezelf, sws standaard als ik voor vrienden familie en patiënten op mijn werk een kaarsje brand zoals afgelopen vakantie. Voor mij is dat belangrijk en ik integreer nu het denken aan mezelf en mezelf helemaal oke vinden. Ben veel meer tevreden over mijn zijn als met drinken. En precies dat is mijn beloning. En de sauna die ik deed in het kader van mijn stopdatum na 1 jaar.....ook die is belangrijk. Maar dan wel met mate en niet de ijscoupe zoals jowan noemt. Die neiging van dan hier en nu het grootste willen gelijk onderken ik, ja ook ik ben en blijf ergens verslavingsgevoelig.

Ik herken mij in jarenlang niet goed weg weten met mijn gevoeligheid voor prikkels en emoties van mezelf en van anderen die zo hard binnen komen. Daardoor juist heel erg in mijn hoofd gaan zitten zodat ik maar niet hoef om te gaan met die overweldigende stroom prikkels van gevoelens. In dit kader was drank, blowen en roken ook een vorm van middel die de prikkels kon verdoven. Na stoppen met drinken opnieuw leren met die emoties te leren omgaan en eigenlijk helemaal opnieuw want doordat ik zo in mijn hoofd was gevlucht kon ik er helemaal niet mee omgaan. Daar een weg in vinden zie ik als mijn uitdaging. Veel meer dan dat niet meer drinken alleen. Ja ik denk dat onder gevoelige mensen vaker verslavingen is. Denk hier op het forum ook best veel gevoelige mensen te herkennen.

Hai Suikertje Was ook wat ongerust en ben blij je te lezen.

Stel deze vraag eens bij vraag het een hulpverlener. Volgens mij is het als MG schrijft geen arts bezoek maar Internetbehandeling dus kan er geen medische diagnose zijn. Zonder medische diagnose kan je in juridische zin niet spreken van een aandoening waar je psychologische hulp bij hebt want een aandoening is formeel pas een aandoening als er een medische diagnose aan ten grondslag ligt.

Dank je wel Anette69 voor het delen van je verhalen. De herkenning laat voelen dat ik niet alleen ben in waar ik tegenaan loop. Je begrijpt er zoveel van en benoemd zoveel dingen die ik ook ervaar rondom codependancy .....los dat meetings altijd nuttig zijn en een herbevestiging in ADB willen zijn, vond ik dit heel bijzonder. Dat is mijn nieuwe herinnering die ik zeker meeneem en mee aan de slag wil.

Ten eerste Pumkin bedankt voor het organiseren en je creabea cadeautje. Zo lief en orgineel en mooi gemaakt idee. Ik geniet van meetings en vond het erg fijn om nieuwe en bekende mensen te zien. Lees nu en geniet na van een hele fijne dag

Blij dat je er was en te horen dat het goed gaat met je.

Wat krijg je; horecablurring in rijke buurten als Amsterdam Zuid en in een ander soort buurt wordt specifiek zwaar goedkoop bier uit de schappen gehaald want de daklozen bezorgen overlast. Volstrekt ongelijkwaardigheid ten opzichte van hetzelfde product. Luister vooral eens naar deze kinderkledingzaak op de audiospoor 6 min 15 sec en verder http://binnenland.eenvandaag.nl/tv-items/67467/drank_bij_de_tandarts_een_goede_zaak_ (post van yogajuf uit deze draad) Helemaal met yogajuf eens vind het ook hypocriet, naar, egoistisch en discriminerend. En concreet als ik de overlast op het Raaksterrein vergelijk met de dekamarkt op de Gedempte Oude Gracht of de Aldi achter de Tempelierstraat.....gewoon 2 supermarkten die ook gelegen zijn in het centrum net als de Raaks......dan weet ik heel zeker dat het meevalt bij de Raaks. Maar in de Raaks buurt wonen de young urban people die wel de lusten maar niks van de lasten willen hebben van wonen in het centrum. Dat is net als op het platteland gaan wonen en klagen over dat je mest ruikt. Bovendien ik was er laatst op een warme dag en zag veel mensen onder invloed op de luxe terrassen en totaal geen mensen met halve liters speciaal bier..... Ben het wel eens met drooglegging van Supermarkten maar dan helemaal en graag ook rookwaren.

Bij mij lag daar een groot deel van de oplossing in. Waarin wijs je jezelf af en waarom? Waarin saboteer je met zelfdestructie je eigen geluk. Ik heb geen partner en zoek geluk in iemand vinden en besef inmiddels dat dit niet werkt en heb dit obsessieve streven losgelaten. Jij hebt 2 mensen die je geluk kunnen geven maar haal je het ook uit jezelf via zelfliefde? Wens je veel succes met je zoektocht.

Dubbel gefeliciteerd dan Jane. Met je dochter en je erg leuke nieuwe baan.....

Wel toegeven aan het gevoel van verdriet maar niet aan alcohol. Ga praten over wat je voelt, schrijf het op, laat het verdriet heel dichtbij komen via bijvoorbeeld muziek en leer een nieuwe manier aan om er mee om te gaan anders als de pavlovreactie drank. En ja knuffels helpen zeker.

@Meya Als ik terugkijk dacht ik eerst dat destructie een neveneffect van drank en drugs is en drank en drugs mijn doel. Steeds meer begin ik te beseffen dat destructief gedrag een extreme vorm van zelfafwijzing is en dat dit was wat ik aan het doen was feitelijk. En is het niet drank dan zijn er andere manieren om jezelf stuk te maken. Nu kan ik zeggen dat ik heel soms een dergelijke bui heb die ik dan maar laat overwaaien zonder er iets mee te doen maar die zelfafwijzing is niet meer nodig. Hoeveel teksten ik hier niet geschreven heb over zelfliefde hoe doe je dat......en opeens is het er althans zoveel meer als eerst. Een kennis van me schreef dit vandaag op sociale media. Suprise pakjes openmaken, dapper genoeg zijn om dit meteen te doen en ze niet te ontwijken en ze voor mijn voeten te krijgen steeds zoals jarenlang gebeurde. Ging het gewoon proberen die biodanza, knuffelworkshop, tantra introductie, hypnotherapie.....Nu zeg ik niet dat iedereen aan de biodanza of knuffelen moet.....maar denk eens wat zou je willen doen wat net buiten je comfortzone ligt. En het tweede is, waar ik vroeger heel serieus iets aanging probeer ik het nu meer spelenderwijs te houden. Lichtvoetig en wat minder zwaar op de hand.@Cathy56 (smart) Mijn buitenkant is nonchalant en stoïcijns. Hier op ADB ben ik vrij open maar op mijn werk sta ik bekend als iemand die zich nergens druk over maakt en altijd relaxt is. Verre van! Ik heb deze week een eerste sessie hypnotherapie gedaan en die therapeut is behalve hypnotherapeut begeleider van hooggevoelige mensen (HSP) Daar herken ik mij al jaren in maar die kant van mij laat ik niet snel aan de buitenwereld zien. In die sessie het gehad over contact met ouders en vrij dominante vader en het gepest zijn jaren lang vooral. Het afweermechanisme van doen alsof niks mij kan raken, verbergen ook dat ik vaak alleen was en mij eenzaam voelde. De overtuiging mogen loslaten dat een dergelijk imago nodig is om mij te handhaven. Dit probeer ik toe te passen in het dagelijks leven hier en vooral ook buiten deze ADB site. Hypnotherapie was bijzonder deze week. Ging over innerlijk kind. Dat jongetje van een jaar of 9 dat onzeker is, zich anders en gevoeliger voelt als andere kinderen. Veel alleen is en niet begrijpt waarom hij geen aansluiting vind bij anderen en waarom hij het slachtoffer van zoveel pesten is. Zichzelf niet goed genoeg vind omdat ik niet adrem genoeg ben. Serieus en nogal nadenkend en doorvoelend over van alles en niet heel snel met reacties op mensen. Geen antwoord op dat gepest. Het ontstaan van het afweermechanisme dat alles me onberoerd laat...... Het bijzondere van hypnotherapie is dat je er behalve als psychotherapie gesprek rationeel over praat ook direct in de beleving gaat. Waar ik normaal analyserend en in mijn hoofd kan zitten ipv bij mijn gevoel kon ik nu opeens in mijn verbeelding een vragend jongetje zien. Ik kon hem zeggen dat het goed is zoals hij is. Ik bij hem blijf en er voor hem ben en hem erg waardeer hoe hij is als hij zijn gevoelige echte zelf is. Ik ben bij hem hij mag zijn afweermechanisme loslaten. Het jongetje kon op zijn beurt, mij zeggen dat ik me niet zo zorgen hoef te maken, dat hij zelf zal aangeven wat hij nodig heeft en ik kreeg het gevoel dat mijn innerlijk kind niet het zorgenkind is waar ik het altijd voor hield. Hij is sterker en veerkrachtiger als ik in mijn bezorgdheid dacht. Daarna dat kind een plek in mij gegeven en koos voor bij mijn hart waarbij de kleur rood naar voren kwam. Via die kleur kan ik in focus (meditatie) het gevoel van die sessie terughalen. Voel me sindsdien rustig en ontspannen sinds die ontmoeting en dat spelen samen op die grasheuvel in mijn verbeelding. @LJ Heb op de middelbare school nog een spreekbeurt gehouden over osho, notabene bij godsdienst. De broer van mijn opa en zijn vrouw zijn altijd osho aanhangers geweest en veel in poena geweest. Hij was een spiritueel man en erg bezig met zelfbewustzijn en aan zichzelf werken. Zo een andere man als de lijn opa-vader. Vind het jammer dat hij overleden is en hem niks meer kan vragen. Hij heeft dezelfde genen maar is een hele andere weg gegaan als het supermangedrag van opa en vader. Ik had zelf graag die tijd meegemaakt in de jaren 70-80.

Goeie Ietje.....ik zie een restaurant/zweefmolen, het monument zelf en parkeerplaats op google maps. Iemand die bekend is daar, wat is handig? https://goo.gl/maps/TVnGhrMerkF2 Ik neem een vegetarische hartige taart mee. Als mensen zelf iets meenemen op het op te eten of gewoon uit het vuistje......