Kannietmeer

Hi Jes, Op de één of andere manier ben ik op het moment echt somberder en ik merk dat ik een beetje statisch reageer op de uitdaging om 3 dagen zonder hem te zijn. Eigenlijk kan ik gewoon niet bedenken wat ik moet doen, dan alleen maar ander gezelschap opzoeken. Dus ik ga toch maar straks naar mijn ouders. Is beter dan hier wegkruipen en er een drama van maken. Ik heb mijn vriend beloofd goed voor mijzelf te zorgen en te zorgen dat ik hem niet in paniek hoef te bellen, zoals een paar weken terug toen hij weg moest voor 2 nachten. Ik baal alleen wel enorm van mijn eigen zwakte. Herken mijzelf eigenlijk niet, maar de waarheid is recht voor mijn ogen. Niet erg aantrekkelijk. Dus nu maar proberen realistische keuzes te maken om deze tijd ook weer te overleven. Zou leuker zijn als ik kon zeggen: deze tijd mooi te besteden, maar zo voelt het niet. Ik krijg mijn kop niet goed. Maakt me verdrietig dat ik blijkbaar toch ook nog emotionele /psychische schade heb opgelopen waarvan ik moet herstellen en die me nu behoorlijk tackelt. Wat jij zegt lijkt waar, daarom ben ik twee keer alleen thuis gebleven en beide keren waren niet foutloos doordat ik de medicatie vergat. En ik heb er blijkbaar juist minder vertrouwen door gekregen want mijn reactie is heftiger geworden. (Moet ook ongesteld worden, dus dat speelt nu misschien ook een rol. Word ik altijd meer labiel van.... bedankt natuur.) Wat doe je voor een werk?

HI Jes, ja ik snap dat dus heel goed hoor. Alle dingen die zo normaal lijken zijn nu anders. Je bent nu iedere dag aan het plannen zodat je weet dat je hem redelijk goed door zal komen. Als die barre kou dan voor de deur staat, kan ik me voorstellen dat je normaal gesproken je kindje binnenhoud. Zou ik ook doen denk ik als het niet nodig is om naar buiten te gaan. Ik heb maandenlang gehad dat ik steeds bewust wakker word. Elke 1,5 uur draaien, oordoppen verwisselen want ik kan er niet goed op liggen, en doorpitten. Doorslapen is voor mij dan meestal mogelijk. Hoop dat dat bij jou ook komt. Ik kijk nooit op de klok, dus weet niet of het echt 1,5 uur is of meer. Maar dit is precies mijn gevoel. Ik draai dus aardig wat, als een lam aan het spit. @Cyclad58Fijn dat jij ook weer hebt kunnen slapen. Het is je zeer gegund. Mijn vriend moet voor werk 3 dagen in A'dam zijn. Daardoor is hij waarschijnlijk 2 nachten weg. Ik kreeg het daar spaans benauwd van gisteren. Ik wilde hem er niet mee lastig vallen, maar het moest er toch uit na een dag piekeren. Ik probeerde het vooral uit te leggen hoe ik me voel, maar begrijp het zelf niet goed. Ik merkte gewoon echt dat ik ingewikkeld reageer qua emoties. Mijn gedachten zijn normaal in eerste instantie omdat ik echt begrijp dat dit een goede keus is voor hem. Hij moet het zo doen als het even kan, zeker nu de kou voor veel gedoe kan zorgen op de weg. Hij moet echt op tijd zijn dus daar slapen is veiliger. Maar ik wil alleen maar dat hij in de avond thuis komt. Dat ik even tegen hem aan kan kruipen en met hem kan praten. En als dat niet kan, doen mijn emoties aan paniek en stress, zonder dat ik begrijp waarom. Het enige dat ik kan bedenken is toch het zeer traumatische jaar dat ik achter de rug heb. Waarin ik hem zo heftig heb moeten los laten, dat ik weken achtereen kapot ging aan het idee dat ik hem kon verliezen in combinatie met een brein dat niet functioneerde om rust en vertrouwen te winnen. Één van de ideeën die mijn vriend opperde was dat ik een paar nachten bij mijn ouders kon logeren. Ook dat gaf stress en angst en wil ik niet. Ik wil daar niet meer zijn. Het hele jaar lag ik daar op bed of op de bank. Dag in dag uit. En echt niet alles was verschrikkelijk. Ik kon het handelen. Maar uiteindelijk kan ik zeggen dat ik mijn meest vreselijke jaar van mijn leven daar heb doorgebracht en eigenlijk gewoon even niet terug wil. Op bezoek is de max en zo fijn als ik gewoon naar huis kan om bij mijn vriend te zijn. Dan ben ik thuis. Waar dan ook. Als ik maar bij hem kan zijn. Hij is mijn anker op het moment. Tegelijk weet ik dat mijn ouders het heerlijk zullen vinden, en ze zijn echt lief voor me en hebben al die tijd voor me gezorgd. Zo trouw en zonder ooit te klagen of iets van me te verwachten. En misschien zou ik juist die angel eruit moeten halen door wel naar ze toe te gaan en daar te slapen. Misschien valt het heel erg mee en kan ik de angst en weerstand die ik voel zo overwinnen. Weet het even niet precies en heb nog niet besloten wat te doen. Ik heb geprobeerd een vriendin uit te nodigen om te komen slapen, maar ze kon niet. Ik kan even niet bedenken wat ik beter kan doen dan dat.

Helaas vooral wat stressvolle zaken. En ben er daardoor achter dat het afgelopen jaar behoorlijk traumatisch is geweest en ik daardoor wel nog een eigen rugzakje te legen heb.

Heel veel sterkte Ad, zeker ook voor je vrouw. Klinkt alsof die behoorlijk naar is op het moment. Zorg goed voor jezelf.

Knetter!! Wat een hel moet dat zijn! Heel heftig dit soort verhalen. Ze maken mij ongerust, boos en verdrietig te gelijk

Goedemogguh mensen, Nieuwe nacht nieuwe kansen. Zo ook voor de dag. Ik denk dat ik voor het eerst in benzo-ontwenning een groot deel van de nacht geslapen heb zonder wakker te worden/ of te registreren. Ik ben positief verrast. Hoop dat de dag ook weer wat verrassingen geeft die ik leuk vind :-). Nu ff mijn haar uitspoelen van het masker. Het druipt mijn nek in :-P

Wat is je afbouwplanning? Hoe ga je afbouwen? Wat is een holter? Ongeacht lang gebruik schijnen alle haperingen door benzo's uiteindelijk weer te verdwijnen. Ook de cognitieve en emotionele vermindering komt terug. Geen zorgen. Gewoon de tijd geven.

Dag mooie strijders Pyjama party was geslaagd, al was mijn vriendin teleurgesteld dat ik na een nacht je al weer weg ging. Ze had graag meer dagen met mij gehad. Maar ze begrijpt niet helemaal dat ik dat nog niet kan. Gisteren thuisgekomen, twee uur ziekig op de bank gelegen. Toen even bij mijn vriend op de bang gekropen en hem me even laten vasthouden. Toen liet ik even heel zacht wat tranen en daarna knapte ik weer langzaam op. Goed geslapen en ik probeer echt iets eerder wakker te worden en minder te slapen zonder mijzelf pijn te doen. Dat lijkt ook te werken nu. Ik zie allemaal positieve verhalen voorbij komen. Daar ben ik blij om. k Weet wel dat er ook mensen zijn die toch dagelijks behoorlijk door de hel gaan, dus we zijn nog niet klaar met elkaar. Ook de mensen die nu nog zitten te trillen van ellende: het komt goed jongens. Ik heb het ook maandenlang slecht gehad, maar het is echt zoveel beter nu ik van alles af ben. Had ik er maar vertrouwen in dat de artsen jullie konden helpen, dan was het allemaal een stuk eenvoudiger. Nu is er zoveel onkunde en gebrek aan kennis. Daar maak ik me echt nog steeds druk over, op het moment dat er mensen in de benzo ontwenning terecht komen en er geen goed plan wordt gemaakt. Op de nieuwe week in. Ik ga ervoor.

Goedemiddag allemaal, Ik heb niet echt dingen die kunnen worden overgenomen. Vriendlief en ik zorgen voor elkaar en dat is het wel zo'n beetje. Gelukkig zijn de meeste verantwoordelijkheden weer te dragen voor me. Dus dat is prima. @Jeshen Hoe was je nacht vandaag? Ik ben vandaag naar een vriendin, en blijf daar slapen vannacht. Normaal superleuk, nu maakt het me een tikkeltje zenuwachtig. Hoe zal mijn systeem hierop reageren? Ben er niet gerust op. Maar ik hoop morgen te kunnen vertellen dat het heel gezellig was en ik goed heb geslapen etc.

Lieve Ema, Dit is allemaal Benzo ontwenning. Maar het is iets dat echt minder kan worden. Houd vol. Ik snap heel goed dat je je niet serieus genomen voelt. Dit is echt zo krom als de pest en het bewijst maar weer hoe verschrikkelijk arrogant die artsen zijn, die niet weten waar ze het over hebben, maar wel bepalen hoe het moet of juist niet moet. Om totaal pissig van te worden. Jij wilt heel graag afbouwen, wil al de hele tijd van de rommel af, maar het gaat niet omdat je dan doodziek word. Ze zouden *&%$&^-(%$ ondertussen toch wel beter moeten weten?! Maar telkens blijkt van niet. Bewijst voor mij ook weer dat ik als Benzocoach een hoop kan bijdragen aan dit proces. Heel veel sterkte Senna. Je bent een enorme vechter! Ook jij kan hier doorheen komen en dit overleven en overwinnen. Je bent sterker dan je denkt en het gaat je lukken. Nu stabiliseren op 4 mg is hopelijk de juiste keus en ik hoop ook dat dat niet te lang duurt. Als het na een maand nog niet stabiel is raad ik je aan wel langzaam verder af te bouwen. Maar nu proberen te stabiliseren is denk ik verstandig. Dikke knuffel . XXX

ik hoor graag hoe het is voor je! Misschien iets wat ik ok wel wil proberen ookal slaap ik veel. Misschien werkt het ook tegen alle heftige stressgevoelens tijdens ontwenning :-)

Gaat weer beter gelukkig. Hij heeft vandaag weer normaal gegeten. Gisteren alleen wat ontbijt en een droog broodje. Meer kon hij niet door zijn keel krijgen. Maar vandaag lijkt het weer kalmer te worden in hem. Het helpt dat er veel aandacht is in het nieuws, dat er in ieder geval niet gedaan wordt alsof het niet bestaat. Wat zouden we daar toch blij mee zijn. Iets wat een normale afbouw mogelijk kon maken. Helaas hebben we die nog niet en zolang dat zo is hebben we maar door de hel heen te lopen.

Ik vroeg pas ook aan mijn vriend: had ik je dit gevraagd en had jij toen dit en dat gezegd? Hij zei van niet. Verwarrend om soms niet meer te weten dat het een droom was. Ik droom ook over mijn kinderen die nu groot zijn, maar dan droom ik over ze als kinderen. Heel bijzonder. Ik vind dat niet erg, maar soms voel ik me daardoor wel heel raar en in de war. Vooral mijn dochter komt in alle leeftijden mijn dromen binnen. Nu is ze een heerlijke schat en echt de zonneschijn in mijn leven, dus het is grotendeels ook fijn. Maar als je dan wakker word, is alles weg en ik weer de moeder die niet meer bij haar kinderen woont en van wie de kinderen al opgegroeid zijn. Dat geeft soms een leeg gevoel en zoek ik diep van binnen ergens naar mijn kinderen. Soort leeg nest syndroom wat je steeds weer opnieuw moet plaatsen. En in principe heb ik er geen last van dat ze groot zijn en hun eigen leven leiden. Ik ben nog zo jong, was zo jong moeder, mijn halve leven ligt nog voor me.

Veel piekeraars hebben baat bij meer licht. En gewoon interesse

Goedemorgen vechters! Ik was voor het eerst wat eerder wakker vandaag. Hele fijne ervaring kan ik je vertellen. @Jeshen: Zo goed bezig joh! Neem je rust als het nodig is, maar het is zo goed om positieve dingen te doen die goed voelen. Ga zo door! @bolletje Hoe is je pols en de pijn? Kan je je een beetje redden? @Lynn86 Hoop dat je vandaag weer tot rust komt. Je bent niet alleen, we gaan dit totaal anders doen. @Cyclad58 Beetje geslapen maatje? Heerlijk hè die heldere lucht en al dat zonlicht!? Hopelijk komt er snel ijs op het water en kan je mooi wat baantjes trekken op de oude noren. @Bestwel Is licht belangrijk voor jou? Houd je van schaatsen?

Beste Gypsy, de verschijnselen komen vanuit het fysieke lichaam, niet vanuit de gedachten. Het is alsof je tegen iemand zegt die net door zijn borst geschoten is, dat het wel naar is, maar dat als hij er niet zo op focust het ook niet zo erg zal zijn. Blijf maar ver bij deze medicijnen vandaan, want het maakt duizend keer meer kapot dan je lief is. Wel Lief dat je even reageerde voor Lynn.

Ik heb Lynn gesproken. De stap is zeker te groot.

Hi B, misschien moet je er niet naar kijken als horror verhalen, maar meer als hoe het ook had kunnen gaan en het laat je zien dat het ook nog veel erger kan en dus oordeel je niemand die deze verhalen vertelt. Dit is niet jouw verhaal, jij hebt niet deze klachten gehad gelukkig en doordat je langzaam hebt afgebouwd, is te verwachten dat het niet heel veel erger wordt dan wat je nu hebt ervaren. Probeer jezelf ook in deze reacties te beteugelen, door andere gedachten te vormen.

Ik had eigenlijk wel genoeg aan maximaal 8. Sinds mijn 11e niet meer zo veel geslapen. Ik probeer het dus af en toe om niet zoveel te slapen, maar voel me echt beroerd dan. Geen energie en trillerig en zeer onstabiel. Pas als ik die extra uren pak, voel ik me mijzelf. Echt vreemd vind ik dat. Het maakt voor mij het verschil tussen veel klachten en slechte stemming, of weinig klachten en goede stemming. Ik sliep vandaag dus wel 11 uur. Toen ik twee uur daarvoor wakker werd, was ik een wrak. Twee uur later, na weer te hebben geslapen, ben ik stukken beter. Lucide dromen horen bij de benzo ontwenning, en ik heb het echt al maanden. Soms duurt het een paar uur voordat ik het helemaal van me heb afgeschud. Ik heb geen nare dromen gelukkig, maar ze hebben dus soms wel invloed op mijn eerste uren van de dag. Vandaar ook mijn vraag hoe dat bij jullie is.

Lieve Jes, Dat klinkt alleen maar heel goed. Precies zoals ik dat doe. Alles wat ik wilde voor de toekomst kon ik bedenken, en daarmee rust creëren voor het NU. Ik ben echt blij dat uit veel dingen blijkt dat je vooruit gaat. Slapen gaat ook komen. Het is echt vervelend om zo door je klachten te worden beheerst, maar precies de gedachte dat het ooit over gaat en je dus geduldig moet wachten tot het zover is, geeft mij alle rust die ik nodig heb. Om hier te schrijven, jullie op te beuren, advies te geven etc. En soms is het echt wel duidelijk dat ik niet de oude ben, een verkoudheid die mijn klachten erger maakte, of stress omdat mijn vriend vreselijk verdrietig is. Hij is als vluchteling in NL gekomen en met alles wat in zijn thuisland gebeurd breekt zijn hart, wekelijks en soms dagelijks. Met echte heftige tranen en emoties. Als hij zich zich niet zo goed voelt, voel ik dat direct en ik ben zo gevoelig. Overdreven reageren doe ik dan ook soms, terwijl mijn gedachten me vertellen dat hij zich gewoon rot voelt door andere dingen. Toch moest ik gisteren ineens huilen en voelde me zoekende hoe ik er mee moest omgaan. Mijn toekomst gedachten bouwden altijd verhalen rond mijn vriend, en als hij heel teruggetrokken is door zijn eigen verhaal, vind ik dat blijkbaar moeilijk. Misschien is dat ook wel normaal, maar dat ik moest huilen wijt ik aan de overgevoeligheid en het traumatische jaar hiervoor. Ik was vandaag juist gefrustreerd dat ik zoveel slaap. En als ik mijn slaap afbreek omdat ik vind dat 9 uur wel genoeg is, voel ik me beroerd. Kom ik verdorie uit op 11 uur. En begrijp me goed, dat is heel fijn. Echt heel fijn. Maar tegelijk heb ik stress van als ik met iemand wil afspreken omdat ik niet weet hoe ik eerder/ op tijd wakker kan worden zonder me ellendig te voelen. Vandaag hoorde ik een bevestiging van een natuurarts, die juist bij benzo-ontwenning adviseert zoveel mogelijk te slapen omdat tijdens de slaap je lichaam kan herstellen. Lekker voor diegene die daar mee worstelt, zal je denken, maar zie het als advies voor de lange termijn. Velen van ons kunnen eerst niet slapen, gaan dan iets beter slapen, en ook heel veel gaan uiteindelijk ook extra slapen. Als jullie slapen hebben jullie dan ook 'last' van extra bizarre, duidelijke dromen?

Beste MyBattle, Overstappen is nogal een gevoelige stap, maar wel de beste. Het equivalent van de lorazepam is eerder 10 dan 5 denk, maar het ligt er denk ik voor velen ergens tussen in. De richtlijn in NL is 5, maar bij de Ashton Manual op 10mg Diazepam. Dat het verschilt is niet verwonderlijk omdat we als mensen nogal verschillen. De artsen weten hier helaas te weinig van. In 1 x overstappen is ook af te raden, dus 1 dosis omzetten is de goede stap. Vraag je arts de Ashton Manual te lezen, om je goed te begeleiden. Als die dat niet wil, dan zou ik willen aanraden zoveel mogelijk zelf je proces in handen te houden, want anders gaan ze van totale onzin uit. Om succesvol af te bouwen moet je volledig naar je eigen lichaam kunnen luisteren en af kunnen gaan op je ervaring. Afbouwen is nooit leuk, maar de kans van slagen met minder heftige pijn/angst, is groter als je een microtaper doet (microafbouw) met diazepam. De overstap naar Diazepam, moet je ook zeker 3 weken de tijd geven, nadat je volledig over bent. Zie het niet als een vervanging van je huidige medicatie ( wat het technisch wel is) maar zie het als een stap in je afbouw. Een fase waar je ook doorheen moet. De lorazepam werkt net iets anders dan de diazepam, maar zal op de lange termijn beter af te bouwen zijn. Voor de juiste dosis is het nodig hier met je arts over te praten. De precieze dosis is totaal persoonsafhankelijk en dat zou uitgangspunt moeten zijn voor jou arts. Niet een regeltje. Heel veel sterkte! Houd ons op de hoogte en voeg je bij ons in de huiskamer als je dat wilt. Het helpt veel afbouwers enorm om hun verhaal te kunnen delen, of hun dag. Het is namelijk één van de moeilijkste dingen die je kan doen, van benzo's afbouwen.

Nou ja Bol, een gebroken pols... ook dat nog. Hoop dat je niet te veel in pijn blijft de komende dagen. Sterkte!

Ben het met Ad eens. En iets niet halen door benzo ontwenning vind ik echt wel heel erg logisch. Dus alle respect dat je het gewoon probeerde.

het duurt ook langer dan ik hoop. Alles. Voor jullie en voor mijzelf. X

@Jeshen hebben jullie trouwens nog een jurk gevonden voor je zus? Was het een fijne tijd samen?