Kannietmeer

aha, ja, 20 mg in 1 maand is ook verschrikkelijk snel! Dat tempo zou ik zeker afraden. Dat je de hel hebt gezien is me direct duidelijk. Heb je al gehoord van de microafbouw methode? Afbouwen met een weegschaal en een vijltje is boven alles aan te bevelen. Mocht je daar meer van willen weten of advies nodig hebben, vraag het me maar .

Ik hoop ook echt dat je je recept nu krijgt, zodat je aan een rustige afbouw kunt beginnen en hopelijk met minder klachten verder kunt gaan. X

De benzo's heb ik al 15 maanden achter de rug. De AD ben ik nu aan het afbouwen, venlafaxine. En die is , ook de woorden van mijn psychiater, berucht voor de ontwenningsverschijnselen. Je kan langzaam gaan en nog langzamer. Misschien in mijn geval dus nog langzamer dan langzaam. De mensen die er succesvol afgaan, doen er echt jaren over. Dus tja.... ik weet dat ik super gevoeilig ben, maar tegelijk weet ik dat dat niet als benzo's er niet veel mee te maken lijkt te hebben. Of misschien wel, maar het is in mijn ogen zeker niet aangetoond. Ik ken hele sterke mensen die nooit ergens last van hadden, mariniers in het leger die alles aan konden, oo fysiek en die door de benzo gevloerd zijn. En ook door de AD gevloerd kunnen worden. Wat een gedoe he....

Lieve Marijke, van harte welkom! Laat ik eerst direct tegen je zeggen dat niet iedereen een heftig ontwenningssyndroom heeft, maar dat de meeste mensen toch echt wel zullen merken als ze afbouwen. Niet iederen wordt doodziek, dus laat je vooral niet te veel leiden door de verhalen die we hier vertellen of horen. Je moet je focussen op je eigen proces en wat je zelf merkt. Maar als het toch een moeilijke ontwenningsperiode is, dan zijn we er om je te steunen. Er zijn heel wat tips en er zijn vooral veel lieve trouwe mensen hier, die in ieder geval weten wat het is. Hoe zijn de eerst 20 mg afgebouwd en hoe heb je daar op gereageerd?

heb heerlijk gewandeld en samen wat gegeten. Echt diep genieten of me blij voelen zit er niet in, maar toch probeer ik bewust van de tijd te genieten en het zo veel mogelijk in te drinken. Moet hem zo wegbrengen helaas, maar denk dat het wel goed komt. Twijfel toch weer of ik de medicatie die ik klaar had niet gewoon zal nemen, of dat ik toch een week extra op deze dosis ga bereiden.

dank je wel lieverd! Ja, je eigen gevoel besturen kan dus niet zo makkelijk. Iemand anders geruststellen of moed in praten gaat gewoon een stuk makkelijker dan je eigen demonen en angsten bezweren. Ik voel me persoonlijk sinds de afbouw gewoon zo kwestbaar en echt genieten komt sporadisch voor. Dan zakt de moed je soms in de schoenen. Die verrekte hormonen hebben ook echt veel invloed op me en daar heb ik nog geen goede grip op. Mijn natuurarts zegt dat ik progesteron creme kan smeren ( natuurlijk progesteron.) maar ik durf het niet te proberen, al zit ik er dicht tegen aan. Wil ook gevolgen niet als het niet goed uitpakt. Ik ga idd gewoon ff een week stabiliseren met de venla. Klinkt nog als de beste optie op het moment. Ook heeft mijn vriend toegezegd even samen naar buiten te gaan. Hij moet vanavond in Limburg in een hotel slapen om zeker te weten dat hij morgenochtend optijd is voor een afspraak. Eens kijken hoe ik daar weer op zal reageren. Dank je wel nogmaals. Jullie liefde en steun is mij ook veel waard. Een knuffel is altijd fijn

insulten komen alleen in het begin voor als je te snel afbouwt, of cold turkey gaat. Als je al 4 weken er vanaf bent, of rustig afbouwt, is er geen gevaar en kan je dat echt opzij zetten.

Hi Bol, dank voor je bezorgdheid. Eigenlijk heb ik echt meer dan de helft van de tijd geen idee wat ik moet doen en heb ik het echt niet zo druk als je mogelijk denkt. Het feit dat ik wat dingen doe wil niet zeggen dat ik echt veel van mijzelf vraag. Er zijn wel dingen die ik eigenlijk graag wil, maar toch de motivatie en moed niet voor heb, zoals misschien wat gaan sporten. Of op schilderles gaan. Ik voel me dagelijks zoekende naar wat ik met mijn tijd moet doen, omdat ik de dingen die ik wil niet doe, en de dingen die ik niet wil, soms wel moet doen. Ik praat een paar keer per week met zieke mensen, maar meestal is dat goed verspreid over de dag en week. Mijn vriend zit ik vaak naast, maar dan is hij ook echt nog steeds heel druk bezig met zijn eigen ding. En Ik heb er wel met hem over gesproken en over gehuild en hij weet dat hij echt zal moeten nadenken hoe hij mij meer tijd kan gaan geven, naast zijn werk. Hij werkt het echt van 9 uur sochtends tot 12 uur snachts op het moment. Ik maak het niet erger... dit is de realiteit. En was het nou niet allemaal in het Arabisch, dan zou ik hem helpen. Maar ik spreek geen Arabisch en dus weet ik vaak niet eens waar het over gaat. Hij praat me wel bij, wat zijn werk betreft, maar voor ons persoonlijk blijft er geen tijd over. Je tip dingen 1 voor 1 aan te pakken, is een goeie en heb ik echt moeite mee, maar is de enige manier waarop het me toch nog lukt iets te doen. Alles loopt in mijn hoofd soms door elkaar. Ik wil wel dingen, maar voel me te rot ze uit te voeren, of kan het gewoon niet bedenken. Alsof ik iets vraag van mijzelf wat ik niet kan, maar ik weet dat ik het eigenlijk wel kon ... maar nu lukt het niet .... Ik praat er over met een integratie coach die ook merkt dat ik moeite heb echt gefocust te zijn. En dat lukt me wel tijdens benzo gesprekken, of het schrijven hier op het forum. Hier kan ik over praten en begrijpen wat er gebeurd. Hoe ik de rest van mijn leven moet aanpakken, valt niet binnen dat spectrum en heb ik een veel grotere uitdaging. Wat ik vaak doe: zitten en opschrijven welke dingen ik kan doen: logo maken, tandarst bellen, ragertjes kopen, vitamine kopen, knutselen, kleuren, was doen.... etc... als ik het dan even niet weet kijk ik op mijn lijstje en pak er iets van op en streep het af als ik het gedaan heb. Dat is het gene wat helpt. Maar dat mijn mood nu zo laag is heeft gelukkig niets met dit alles te maken. Ik slaap 10 uur per nacht, dus rust genoeg. Ik werk niet hard. Ik doe precies het zelfde als een jaar geleden, net zo zoekende en toen was ik niet zo down of gespannen. Het enige wat veranderd is de venlafaxine die ik aan het afbouwen ben, en ja... mijn vriend die het drukker heeft dan goed voor onze relatie. Met de eerste moet ik rekening houden en ook de tweede kan ik op het moment niet veranderen. Hij heeft een unieke baan, doet iets wat nog nooit iemand heeft gedaan, en ik ben supertrots op wat hij doet en kan niet eens vertellen wat hij echt allemaal doet op het moment. ( op een dag hoop ik alles openbaar te kunnen vertellen) Opties : Ik kan de venla even niet verlagen de komende week om te zien of dat beter gaat en ik me stabieler voel. Heel goed mogelijk. Ik heb bijna 1/3 afgebouwd... yes.... best blij mee eigenlijk! Ik kan even naar mijn ouders gaan die elke week wel laten weten dat ze het jammer vinden dat ik er niet ben, en zolang mijn vriend toch 'afwezig' is, kan het me wel wat gezelligheid bieden. Ik zou ook een plek kunnen zoeken voor creatieve dagbesteding..... kijken of ik er voor in aanmerking kan komen. Anders wel echt zelf schilderles ofzo gaan nemen. Ik kan mijn scrapbook afmaken.... ben er 1 begonnen, zonder een direct doel... voor wie of wat .. geen idee, was gewoon leuk om te maken. Moet dus nog wel even een goed doel verzinnen.... maar mijn brein weet het al weken niet. Nou jongens, hier dan mijn geratel van me afgeschreven. Vandaag iets beter dan gisteren opgestaan, vandaag niet gehuild in de ochtend zoals gisteren, en mogelijk vandaag toch even een uurtje samen met vriend naar buiten, als hij zich laat overhalen. De marathon in Rotterdam komt praktisch langs ons huis, dus even genieten van het weer en kijken lijkt niet te moeilijk. Wel heerlijk dat het weer zo zacht is vandaag. Daar houd ik van

Het ligt wel ingewikkeld vind ik.....Ad's verklaring dat hij last heeft van setbacks en niet van waves kan kloppen, terwijl het niet gek zou zijn als hij nog last heeft van waves.... vlagen/periodes van meer klachten die al verdwenen waren.... Is het dan iets anders dan een setback? Ik denk dat in geval van andere aandoeningen nooit gesproken wordt over waves, maar over setbacks. Omdat benzo-ontwenning en het herstel na gebruik van benzo's de waves en windows overduidelijk uniek zijn, is er taal aangegeven. Maar omdat het ook al taal bestaat voor een terugval in je herstel ( ineens toch weer hoge koorts bijvoorbeeld) terwijl je dacht dat je al bijna genezen was (we kunnen als mensen zo hoopvol denken) en dan ineens blijkt het toch wat langer te duren. Ik gebruik voor mijzelf nooit het woord setback, omdat ik nog nooit een periode heb gehad waarin ik mijzelf 100% genezen heb gevonden. Bij Don Kilian en bij Jennifer Leigh is er mogelijk sprake van een setback, omdat zij beiden vonden dat ze genezen waren en toch een periode van terugval hebben ervaren ( zelfs na 10 jaar!). Of dat eigenlijk gewoon twee overspannen mensen waren, na 10 jaar hard werken voor de benzo gemeenschap weet ik niet.... was het echt een setback? ... en hoe kan dat dan?? hebben we dan ineens weer minder gaba receptoren zonder dat we benzo hebben gebruikt? dat lijkt me toch niet kunnen.... dus .... denk ik dat het toch net wat anders is.... ons zenuwstelsel is mogelijk wel gevoelig voor de rest van ons leven. Maar hoe en wat precies....? Ik weet het niet. Ik denk dat het dus taal is , woorden die horen bij twee verschillende situaties. Waves is echt een benzo benaming, setback is een algemene benaming voor een normaal herstelpatroon wat ineens 10 stappen terug doet.

Mijn gevoel is bijzonder laag de afgelopen week. Vreselijk vervelend en ik maak me zorgen hoe ik het moet fixen. Het is mogelijk gewoon ontwenning, maar ik pin het allemaal op mijn partner die in mijn ogen te weinig tijd voor me heeft. Ik ben niet in staat me los te koppelen van hem en te bedenken wat ik wil doen. Totaal gebrek aan motivatie en ik heb het idee dat ik het samen met hem iets meer zou hebben. Deels weet ik dat het allemaal niet klopt, en toch voelt het steeds zo. Ik ben niet depressief, maar heb absoluut last van de afbouw in mijn gevoelsleven. Vanmorgen gehuild. Ik ga straks naar mijn zus voor haar verjaardag en ik zie op tegen het rijden naar Amersfoort, want mijn vriend gaat niet mee. Ook als hij mee zou gaan, zou ik er deels tegen opzien, en waarschijnlijk is het eigenlijk best gezellig als ik er ben en zit het ook allemaal tussen mijn oren op het moment, beinvloed door de AD afbouw. Gatverdarrie..... heb soms weer de gedachte: I hate my life... Onzekerheidsvragen spoken door mijn hoofd: Zal ik ooit weer helemaal stabiel zijn? Kan ik ooit mijn droom verwezenlijken en echt mijn eigen afbouw coachings bedrijf bouwen? Zal het erger worden? Moet ik gewoon weer rustiger aan doen? Of doe ik juist te weinig? Moet ik mijzelf meer pushen? Gaat dit nog wel goedkomen? Wat een strijd weer. Ik probeer het te accepteren, maar het is niet makkelijk. Ik heb de beste adviezen voor mensen die ik mag ondersteunen en ga tegelijk zelf ook door zoveel strijd heen nog. Bizar hoe dat naast elkaar kan bestaan. Vannacht en vanmorgen nog hielp ik iemand in Amerika die wel klaar is sinds kort met de afbouw van de Diazepam en die door de griep nu een flinke wave heeft ook en er erg ziek van is en niet kon slapen en bij indutten toch met paniek wakker werd elke keer. Ik weet dan zo goed wat ik moet zeggen, en hij reageerde zelfs met: ik ga dit bewaren en elke keer als ik me slecht voel dit toepassen. Ik schreef hem dit: "Just try to accept life is like this. With pain and suffering. But also with beauty and happiness. You will see more of the second half again very soon. Work on your peace with life. This is how life is. Full of pain, and challenges. Try to make peace with the fact of your own suffering in the middle of it. Try to visualize the suffering as a person you can talk to and say : I accept you in my life and I accept myself. Keep saying it when ever you feel haunted by waves or illness or any other suffering that scares you." Het lijkt erop dat het goed is mijn eigen woorden weer te lezen en toe te passen. Ik voel me rustiger nu ik dit herhaald heb.

@EefjeJ paracetamol af en toe kan geen kwaad, maar kijk ook of het echt helpt.

Laat ze op maat maken! Echt veel beter vond ik. Je kan er superlang mee doen, ze passen perfect, en irriteren niet. En je gooit niet steeds meer materiaal het mileu in ;-) Ik heb vele anderen geprobeerd, en het verschil is echt groot. Ik kan helaas mijn vriend wel horen snurken, dus dat is er niet mee opgelost, maar alle buitengeluiden zijn verdwenen, net als de buren, of mijn bellende vriend in de kamer ernaast. Ik hoor wel gewoon mijn wekker van mijn telefoon. Daarnaast gebruik ik altijd in 1 oor, die op het kussen laat ik vrij( ik slaap altijd op mijn zij.) Als ik een rugslaper was, zou ik gewoon met twee in slapen vermoed ik. Je betaald inmalig wel een hoger bedrag, maar je kan ze heel makkelijk reinigen. Oh en mocht je zoals ik gevoelig zijn voor de druk die je op je oren kan voelen, vraag dan om een ventilatie erin. Hadden ze bij mij eerst niet gedaan en dat had ik wel nodig. Heb ze opgestuurd en weer met ventilatiegaatjes teruggekregen, zonder meerprijs.

Ik vind het super postitief dat je dit doet en in mijn ervaring werkt groepstherapie heel goed. De herkenning is zo relativerend en helpend, en je voelt je toch meer normaal. Ook kan je delen wat helpt en wat je niet helpt. En zo te horen heb je een relatief klein groepje. Vanuit de psychologie is het resultaat met behandeling van angst met therapie echt heel heel goed. Dus ik hoop dat dit voor jou ook zo gaat werken. Probeer boven alles, vooral je oordeel over alles los te laten, en jezelf de ruimte te geven te zijn zoals je bent. Ook als je gevoeliger bent en je daar dus gehoor aan moet geven. Push jezelf niet dagelijks om dingen anders te moeten doen dan je eigenlijk fijn vind. De ontspanning die daarmee komt in je innerlijk, brengt een hoop onrust van de buitenwereld in balans met jezelf.

1 tip voor de diarree en buikklachten : Slippery Elm. Werkt bij diarree, maar ook bij verstopping. Neemt het overtollig vocht op, maakt daar slijmerig papje van. Ook beschermt het met dat slijm de darmwand en maagwand. Ik koop het bij www.PipingRock.com afvallen was voor mij een groot probleem en ik naam zelfs om 23.00 uur voor het slapen gaan een beker pap, omdat ik bang was echt op gevaarlijk ondergewicht te komen. Ik kon maar niet aankomen terwijl ik aan het afbouwen was, maar toen ik eenmaal klaar was, kwam ik zonder problemen weer op normaal gewicht. Ik denk dat het voornamelijk te maken heeft met darmen die niet goed werken en dat het niet kalmerende zenuwstelsel gewoon heel veel energie kost. Stress kost het lichaam veel energie, angst ook, en daarnaast moet het lichaam een mega probleem herstellen. Allemaal energietrekkers dus. Hierdoor is afvallen het gevolg, naast het feit dat de meeste mensen last krijgen van vermoeidheid. Ik heb nog een jaar na de afbouw last gehad van vermoeidheid. Nu is het nog niet optimaal, maar ik kan de hele dag door zonder persee op de bank te moeten liggen of zelfs in bed te moeten. Ik denk echt dat het lichaam gewoon veel te doen heeft ;-)

Ja, dat zei je al. In mijn ervaring weten artsen alleen niet goed waar ze het over hebben en geloof ik meer de ervaringen van mensen die mij voor zijn gegaan en mijn eigen ervaring. Een kortwerkende benzo geeft gewoon veel meer afbouwpijn dan een langwerkende benzo. Vandaar het advies van Professor Ashton om altijd om te zetten naar Diazepam in dat soort gevallen. Het omzetten kan je stapsgewijs doen en het wennen valt in verhouding tot de klachten die je maanden lang kunt hebben van de oxa in het niet. Maar dat is mijn mening. Als coach zou ik mensen, afhankelijk van hun klachten natuurlijk, juist wel de omzetting adviseren. Je bent nog niet superlaag, dus je kan deze keuze ook later nog eens overwegen, mocht je in de problemen komen met de halfwaardetijd van de oxa. Heel veel sterkte in geval bij de weg die je nog te gaan hebt. in welk tempo en op welke manier bouw je momenteel af?

Vloeibaar afbouwen is denk ik makkelijker dan afbouwen met een weegschaal die zo gevoelig is. In mijn ervaring van de afgelopen 2 jaar is een weegschaal die op 0.001 kan wegen al een uitdaging om te gebruiken. Vanuit mijn netwerk heb ik begrepen dat zelfs een weegschaal van 1000 euro dezelde gevoeligheid vertoond. Dat zou mijn advies zijn als je op lorazepam blijft. Stap je over op Diazepam, dan is een weegschaal met drie cijfers achter de komma prima. Je weegt namelijk altijd het gewicht van de tablet en die is veel zwaarder dan bijvoorbeeld 2 mg diazepam. (168 mg is dan bijvoorbeeld vulmidddel en 2 mg is maar diazepam.) Om vloeibaar af te bouwen met lorazepam zou ik werken met een makkelijke hoeveelheid water die je makkelijk in 4 delen kunt verdelen. Zorg dat je een ruime tijd neemt om zeker te weten dat de medicatie goed door je water is opgelost als je hiermee begint. De 4 delen raad ik aan zodat je minder last hebt van de halfwaardetijd van de lorazepam. Wanneer je nog steeds last hebt van tussentijdse ontwenning ( dus dat je naar je dosis toeleeft, omdat je klachten toenemen naarmate de tijd van inname dichterbij komt), kan je zelfs voor 6 inname momenten kiezen, maar dan moet je ook in de nacht je wekker zetten voor inname. ( er zijn mensen die dat doen).

helemaal in lijn met wat ik zeg en ik heb mijn eigen ervaring met de omzetting van Lora naar Dia. Ging prima. @Paps

omzetten duurt tussen de 4 dagen en 4 weken. Ontwenning duurt soms wel een jaar. Wanneer je last hebt van tussentijdse ontwenning vanwegede halfwaardetijd, is het met diazepam een stuk milder om af te bouwen. Afhankelijk van je eigen reactie, kan je de keuze maken wat echt goed is. De meesten reageren wel goed op diazepam, maar je moet niet afgaan op harde cijfers bij de omzetting, maar patient gericht afstemmen. Soms is het te veel, soms is het te weinig. Dosis flexibiliteit is bij omzetten belangrijk

kippevelaanvallen heb ik ook wel gehad. Is het ook echt een gevoel van hitte en kou? of voelt het als meer een lichamelijke zenuwreactie? Ik denk dat beiden kunnen voorkomen, ik had het zelf voornamelijk koud, maar had ook een zenuwreactie zonder dat er kou bij te pas kwam, waarbij ik plekjes had met kippevel, dus niet mijn hele huis, maar gewoon rijksdaalder grote plekjes... Heel veel sterkte! Je hebt nog een lange periode voor de boeg zo te zien. Ga je het mogelijk nog omzetten naar Diazepam of niet?

HI allemaal, @Cyclad58 Wat fijn dat de therapie gaat beginnen. Ik hoop dat je er echt wat aan hebt. Mocht je toch twijfelen of je er wat aan hebt: ik heb veel baat gehad bij schematherapie en voor het eerst het gevoel echt handvatten te hebben gekregen voor heftige emoties. Hoop dat het voor jou ook zo gaat uitpakken met deze therapie. @doorbijter HOe is het gegaan bij de psychiater? @EefjeJ Toen ik eenmaal beter ging slapen, ( al sliep ik altijd wel, had geen slapeloosheid) ging ik ook langer slapen. Steeds langer leek wel.... makkelijk 10 uur per nacht en als ik korter sliep voelde ik me ziek. Nu slaap ik nog 9 tot 9,5 uur en voel dat ik dat echt nodig heb. Super fijn dat je vannacht wel hebt geslapen en ik hoop dat er nog velen mogen volgen! @Annie87 Bij mij waren de klachten niet al te grillig, maar zeker niet altijd gelijk. En dat was ook echt niet uit te leggen waarom ze soms wel of soms niet aanwezig waren. Je moet er doorheen en dan worden ze vanzelf minder. Houd vol, want het is een kwestie van tijd. Voel me zelf niet geheel stabiel vandaag, mogelijk moet ik ongesteld worden of is het toch de AD ontwenning op het moment... ik weet het niet. Aan de down side of life in ieder geval. En dat is deels ook gewoon menselijk. Net als het hebben van angst. En ja Ad, @Cyclad58 sommige dingen dingen kunnen we niet volledig stoppen, maar wel veel beter mee leren omgaan en accepteren dat we er onze keuzes soms op moeten aanpassen en niet door te duwen, met waar we mee bezig zijn. Miisschien is het beter naar jezelf leren luisteren wel het aller belangrijkste wat je kunt leren in het leven en waar je de meeste voldoening en herstel in kunt vinden.

je bent er bijna lieverd! Ga zo door!

Goedemorgen lieverds, Ik had last van een mug... nu al!!?? Nou ja, er zijn ergere dingen! @Annie87 Heb je al wel een oordopjes geprobeerd? Is voor mij echt een goede oplossing geweest. Ik deed ze de hele nacht door in en uit, wende maar langzaam in het begin, maar uitieindelijk bood het met een hoop rust. Ik moet een naam bedenken voor mijn coachingsbedrijf. Wie heeft er een idee? Ik loop vast..... Het zal echt gaan om het afbouwen van door artsen voorgeschreven medicatie. Dus geen andere vorm van verslavingscoaching ;-). Mijn naam Liz kan er in... hoeft niet..... coaching...support.... het mag helemaal Nederlands, maar ook helemaal Engels zijn. Mijn vriend is Syrisch, dus 1 april is hier geen probleem. Hij zal er niet aan denken en ik ben ook niet zo'n grappenmaker

wat fijn! klinkt goed! Houden zo!

ik heb 1 maand lorazepam geprobeerd, maar dat maakte me doodziek. Toen omgezet naar diazepam, dat duurde 3 weken ofzo. Ben van 1,2 lorazepam omgezet naar 5 mg diazepam in 1x. Daar was ik heel ziek van. Toen in 6 maanden afgebouwd.

HI lieverd, dan je wel voor je lieve woorden. Ik ben er graag voor jullie! En ben zelf ook blij dat het behoorlijk goed gaat. Vandaag een mega aanval aan allergische reacties op mijn huid. Gewoon gezond zijn zonder gezeik lijkt er nog niet in te zitten hahaha De omzetting is hopelijk te doen, goed om het in 5 weken te doen, en misschien is 2 per kwart ook wel genoeg. Klinkt heel schappelijk eigenlijk. Wat betreft de afbouw: als je merkt dat die stappen toch erg hard aankomen, kan ik zeker aanbevelen een weegschaal te kopen. Het maakt echt een heel groot verschil voor je lichaam. Van 0,5 mg Diazepam eraf ging ik van mijn stokje en moest ik 2,5 a 3 weken herstellen. Maar deed ik het met de weegschaal dan had ik die 0,5 eraf in 12 dagen en was ik niet zo ziek. Gek , maar waar! Mocht je vragen hebben, laat het me dan weten