Kannietmeer

dit kan heel goed wel te snel zijn, maar dat is echt zo persoonsafhankelijk dat je het zelf zal moeten uitproberen of de microtaper gaan doen. Met ritrovil/clonazepam kan je soms beter de dosis gaan verdelen over de dag heen, zodat je de tussentijdse ontwenning gaat verminderen. Mogelijk knap je daar van op. Dit kan je doen door de 0,5 in 400 ml water te doen/als je druppels hebt/ en dan om de 6 uur 100ml te drinken. Dit is denk ik de beste oplossing om te stabiliseren. Daarna kan je met een pipet steeds wat van je water afhalen en zo afbouwen. Als je met de pipet 1/5 deel van je water hebt afgehaald, kan je 0.1 minder medicatie in je water doen, maar ik weet niet of je dat zo kan doseren. Anders blijf je afbouwen met de 0,5 in het water. Overstappen naar Diazepam is ook een optie, die kan werken maar vanaf de clonazepam schijnt niet iedereen dit te verdragen.

de oorsuizen en het overgevoelig zijn voor geluid kan al te maken hebben gehad met tolerantie ontwenning/ tussentijdse ontwenning. Zeer belangrijk dat je van de temazepam af gaat. Die helpen echt maar heel kort en verliezen daarna hun werking door tolerantie. Heel akelig en ik snap je angst , die ook bij de tolerantie kan horen. Pas als je eraf bent kan je lichaam helemaal genezen daarvan. Sterkte hoor!

@Quetiapine ziet er uit alsof dit middel je van jezelf beroofd heeft? 25 mg is nog niet heel veel gelukkig. En misschien knap je op als je afbouwt, dat is meestal het geval. Zou dat zeker proberen. Sterkte met het terugvinden van 'ik' !

Ik zou eerst de oxa doen en dan de AD en beiden langzaam.

zie het ook niet als iets dat jouw dus zal gebeuren. Met deze kennis kan je gewoon veel gerichter te werk gaan. Daardoor kan je op een gezonde manier afbouwen ipv op de 'domme' manier @spirit

HI Spot, het is niet gek wat je beschrijft, en ook ik heb het benoemd als een hersenbeschadiging. En dat ligt niet ver af van de waarheid en functioneel is het ook een feit dat tijdens de ontwenning je hersenen niet normaal functioneren. Dus.... niet zo gek. Maar het goede nieuws is dat je hersenen kunnen genezen. Voordat je ging afbouwen had je geen last van de ritrovil en geen tolerantieverschijnselen? Het is mogelijk dat door deze veel te snelle afbouw, je lichaam dusdanig in shock is, dat het eigenlijk meer nodig heeft op het moment. Want de 0,5 is eigenlijk de 'normale' dosis die je had en nu ben je heel ziek en is de 0,5 dus even niet meer voldoende. ( het werkt niet altijd voor iedereen hetzelfde dus het blijft een beetje gissen). Maar onthoud heel goed: je bent helemaal niet gek, of beschadigd, het is allemaal ontwenning en het zal allemaal genezen, maar het heeft tijd nodig. Heeft het teruggaan op de ritrovil geen enkele verlichting geboden of een beetje?

ik duim voor je dat je er helemaal vanaf komt en dat je echt zal zien dat je best goed in mekaar zit van jezelf ;-)

@Lika @spiritAD is inderdaad ook lichamelijk afhankelijk makend.( een vorm van verslaving die niets lijkt op die van alcohol) Dus je kan er gewoonweg niet zomaar mee stoppen omdat je lichaam raar gaat doen als je het niet meer neemt. Als jullie er behoefte aan hebben kan ik wel een methode uitleggen waarop je wel kan afbouwen, zonder dat je er pijn van ondervind. Ik ben er zelf nu mee bezig en zal me ongeveer 1,5 jaar kosten ( of langer als mijn reactie op de afbouw groter wordt), maar ik zal er zeker komen. Ik ben nu op 1/3 van de afbouw van de Venlafaxine, die zeer berucht is, zonder opvallende verschijnselen, behalve de derde week een enorme opleving van mijn energie, en soms iets ongeduldiger/ emotioneler. Maar niet ernstig en ik kan alles gewoon doen, heb geen angst en ben niet somber. Ik begin eerder langzaam meer motivatie te krijgen om dingen te ondernemen en heb het gevoel dat ik ook wat meer plezier kan ervaren. het kost tijd en geduld en precisie, maar dan heb je ook een goed resultaat zonder grote ontwenningsproblemen.

zou het niet kunnen dat grotendeels jou klachten ondertussen vooral met lorazepam te maken hebben??

super! als ik het antwoord vind laat ik het ook weten

Gelukkig is het geen dagelijkse battle, maar ik ben er wel bewust mee bezig om er mee te leren omgaan. Dat is stap 1. Anders drijf ik mijn partner ook de deur uit en heb ik precies wat ik niet wil. Was er maar een manier, een training, therapie, ritueel, gebed of kruidendrankje, waarmee ik zeker wist dat het gefixt zou worden en weg zou zijn. Maar dat heb ik nog niet gevonden. Geloven in mijzelf en oefenen is het enige wat tot nog toe iets oplevert. Dat zal voor jou ook zo zijn denk ik. Geloof in jezelf en blijf oefenen met wat mensen je aanreiken. Dan kan het in ieder geval hanteerbaar worden. En mogelijk dat het bij jou al een stuk minder is als je de ontwenning voorbij bent ;-)

Ik heb er ook voor moeten werken hoor. Helaas komt groei niet zonder pijn..... Maar wat ik er voor terug heb gekregen zie ik als waardevolle schatten. Toen ik mij overgaf aan de angst en het gewoon omarmde, het gevoel me liet overspoelen, kwam ik er achter wat het echt was. En wat het kon doen en niet kon doen. PIjnlijk, en leerzaam. Ik ben geen hypogonder, maar heb wel verlatingsangst, en geloof me... dat is ook altijd confronterend, want ik heb een relatie met een man met een zware baan die ook regelmatig moet reizen. Hij is dan een paar dagen weg.... Dan krijg ik het makkelijk spaans benauwd. Daar kan mijzelf wel doorheen praten, dag na dag, totdat hij terugkomt. Maar echt relaxt ben ik er niet onder, hoe hard ik ook probeer rationeel te begrijpen dat mijn gevoel niet klopt met de werkelijkheid. Die knop krijg ik ook nog niet zomaar om, net alsof ik vast zit.... en waarom weet ik niet eens. Heb het al van jongs af aan, zonder aanwijsbaar incident om het te verklaren. Dus ik weet dat als het een 'basisknoop' is het niet zomaar uit je te krijgen is. Het gekke is dat ik dus opzie tegen de tijd dat hij weer wegmoet, dat ik het aanvlieg als oefening voor mijzelf in het leven om er toch mee om te leren gaan, en dat het dus kans is om te groeien. Maar leuk is het niet.... Ik ben pas een jaartje aan het oefenen, want voor die tijd had hij deze baan niet en had ik die verlatingsangst niet eens op de radar... wist niet echt dat ik het had. Maar doordat hij af en toe weg moet is het boven komen drijven. En dus ben ik nog een baby in het oefenen ( denk ik dan maar mild naar mijzelf) en ik mag best nog wel een langere tijd oefenen en strijden en kijken of ik het kan verminderen en overwinnen.

ach Mike, zo te zien gaat het best goed, maar zijn de 'kleine' ongemakken van de ontwenning een trigger voor angst. Zou het ook kunnen dat de paniek /angst ook een reactie is van de afbouw, of voel je echt dat het begint bij de hartkloppingen die je angstig maken? Als het echt getriggert wordt door de hartkloppingen denk ik dat je dat wel moet kunnen overwinnen. Natuurlijk makkelijk gezegd voor mij, omdat ik er geen angst voor had, dus... neem me maar niet kwalijk. Ik denk gewoon echt dat het wel te overwinnen is, dus ik hoop dat je psycholoog goede effectieve oefeningen voor je heeft om te laten zien dat het ook anders kan. Je hebt deze afbouw al doorstaan, dit kan je ook. Geloof maar in jezelf! Ik geloof ook in jou. x Liz

Nou @spirit, met de juiste methode is het beter te doen. Gebruik je de AD nu uiteindelijk ook nog? AD moet ook heel rustig afgebouwd ( en niet 4 weken zoals veel huisartsen roepen). Dan is het heel goed mogelijk om er op een goede manier gewoon vanaf te komen. Heb je overwogen de Oxa nog om te zetten naar Diazepam om af te kunnen bouwen?

helemaal super! dat is de beste en veiligste methode ik ken ;-).

Ik ben dat nog niet gewend in ieder geval. Ga het wel proberen.. Tot nu toe is het echt een vijand.. Vast niet het goede antwoord he? Nou, het is niet goed of fout. Gewoon zoals je het beleefd. Het is nu je vijand omdat je het gevoel heel naar vind en de boodschap die de angst wil vertellen niet echt verstaat. En het is ook een moeilijk gevoel, heel simpel! Maar zolang je angst ziet als je vijand, kan je misschien toch nog steeds in gesprek gaan, onder het motto: keep your friends close, but your enemies closer. De meer je te weten komt over je angst, de beter je je er tegen kan wapenen. De duidelijker je conversatie met mister Angst, de meer je zal zien hoe weinig deze tegen je kan doen en dat het eigenijk maar een heel klein mannetje is. Vanuit de theorie dat Angst je altijd wil beschermen, dus eigenlijk je vriend is, zou je kunnen praten met je vriend om te vragen waar die je nou zo graag voor wil beschermen en vragen wat ie denkt over alles. Als je dat alles opschrijft, kan je later, als je geen angst hebt, een brief schrijven aan je vriend Angst. Want Angst heeft het goed met je voor, maar op de een of andere manier is de communcatie verstoord en wil jij niet meer naar hem luisteren, maar hij zal altijd om aandacht blijven vragen, zolang hij denkt dat jij in gevaar bent. Dus voor welk gevaar wil hij je behoeden en is het waar en realistisch wat Angst zegt?

Misschien lukt het wel op een dag. Verandering in je gedachten is niet makkelijk te bewerken, maar wel te trainen. Hoop dat je je er dag voor dag wel doorheen slaat. Volhouden! Heel veel sterkte Mike.

Als je niet kan afbouwen door de heftige ontwenning en in tolerantieontwenning bent, dan ben je doodziek en niet functioneel. Je gaat er niet dood aan, dus in die zin niet gevaarlijk, maar het vernield je leven totaal en je kan alles verliezen wat het leven zin geeft zoals werk, gezin, vrienden, liefde, connectie in het algemeen met je omgeving, je huis en meer nog: jezelf. In mijn ogen is het dus wel gevaarlijk. Ik heb de prijs betaald voor 4 maanden netjes op dokters advies slikken en nu 2 jaar verder, kan ik eindelijk weer zeggen dat ik mijn leven weer een beetje kan opbouwen. Dus niet levensgevaarlijk als in: je gaat er dood aan... maar je kan wel alles in je leven verliezen. Dat is een hele hoge prijs en de pijnlijkste ervaring die mensen maar kunnen hebben.

thanks dear. Ik kwam het gewoon al zo vaak tegen dat mensen heel lang moesten wachten en hun tapermethode hun in de problemen bracht. Dit is gewoon een hele makkelijke oplossing zonder echt veel gedoe voor mij, dus waarom niet. Als mijn website klaar is ( nog een paar maanden) dan zet ik ze er ook gewoon op als optie. Beetje toegankelijker voor de Nederlanders die willen afbouwen. Als mensen in Amerika wonen, kunnen ze beter ergens anders bestellen ;-)

@Bianca78 Mocht je een nodig hebben, dan heb ik een voorraadje hier in huis. Het bestellen in Nederland is duur en het bestellen in het buitenland duurt soms vreselijk lang. Vandaar dat ik als kleine hulp voor anderen die strijden met medicatie , een paar van die dingen gekocht heb. Hoef ik ze alleen maar door te verkopen en stuur ik het dezelfde dag nog met de post. Duurt meestal maar 1 à 2 dagen, en dat is dan veel sneller ;-). Mocht jij of iemand anders interesse hebben dan hoor ik het wel. Kosten allemaal zo'n €20,00 en hebben allemaal 0,001 op de teller. @MIKE261misschien kan je het harde klopppen en overslaan van je hart juist gaan interpreteren als iets goeds: je hart reageert precies zoals het moet van de signalen. Daarom weet je dus dat het benzo ontwenning is en niets om bang van te zijn. Hij doet het juist heel goed. Het ligt niet aan je hart dat ie zo doet, maar aan de signaaloverdacht in je lichaam en hersenen. Zodra de receptoren helemaal hersteld zijn, en de signalen veranderen, zijn ook de kloppingen over. Vaak zelfs al eerder ;-) TIP VOOR IEDEREEN: ik kon zelf gisteren niet in slaap komen en ben een podcast gaan luisteren. Bleek wel een goede zet. Ik werd afgeleid waardoor er minder druk op slapen kwam te liggen, en kon daardoor uiteindelijk in slaap vallen. Misschien een tip voor de mensen die af en toe niet kunnen inslapen. Abonnement op de bieb en een luisterboek aanzetten bijvoorbeeld kan ook. Dan heb je meer ontspannende kost. Ik luister vaak naar nieuwsgerelateerde podcasts. Maar probeer gewoon wat je fijn vind en op dit moment aan kan. Ik ben niet meer in zware ontwenning dus ik weet niet hoe ik het tijdens de afbouw had ervaren. Hoop dat het iemand helpt. Misschien ook iets voor jou @Cyclad58?

we zijn die manier van praten met onszelf niet gewend en dat voelt gek. Maar als je de stappen opschrijft voor jezelf die ik beschrijf en die uitvoert, zou je zomaar eens verbaast kunnen zijn over het resultaat. Maar het enige is, is dat je je over je eigen gekke gevoel heen moet zetten dat het raar is om. tegen je angst te praten. Of misschien praat de angst je wel aan dat het toch niet helpt. Maar zoals ik zei: luister er maar eeens naar in plaats van weg te rennen en je zal dan mogelijk al zien dat dat alleen al echt een verandering teweeg kan brengen. Het niet wegduiken van je angst is een heel verhelderende en bekrachtigende, andere houding, dan willen wegkruipen/ slikken/ rennen/ behandelen etc. Beetje gekke vraag misschien: is angst je vriend.... of is het je vijand?

met mij gaat het echt prima nu! Toen ik stopte was ik al zo ziek dat die hartkloppingen echt geen angst aanjoegen. Gewoon gebonk in mijn borst en hoofd en soms tot in mijn billen en benen. Gek gevoel hoor... hart in je kont. Maar ik liet het allemaal gebeuren en verklaarde mijzelf gewoon doodziek en liet alles dus ook los. Mijn leven..... on hold, gezondheid,on hold, dus geduld en tijd en wachten en uitzitten. De angst die je daarvoor voelt is eigenlijk echt helemaal niet nodig. Het is lichamelijk ongemak, maar het is niet iets wat je gezondheid op lange termijn zal aantasten. De cardioloog zal niets kunnen vinden. Het is puur de signaaloverdracht die te ongecontoleerd door je lichaam raast, zonder kalmerende signalen om ze te ordenen. Probeer je angst er voor eens te confronteren en naar jezelf te kijken wat je doet als je hart zo bonkt. Wat zijn je gedachten erbij? Wat voel je precies? Waar voel je het? Als je de angst voelt opkomen, probeer dan eens echt naar die angst te gaan en te kijken hoe die eruit ziet. Vraag een je angst wat die je wil vertellen en wat die van je wil. Bekijk hem van boven tot onder. Als je dat gedaan hebt, kan je tegen de angst zeggen: dank je wel dat je me dat allemaal wilt vertellen. Dank jewel dat je me wilt beschermen( want daar is angst voor). Vertel dan aan je angst dat die alleen nodig is als er echt gevaar is en dat deze hartkloppingen niet hetgeen is waartegen je angst je kan beschermen. Vraag je angst opzij te gaan. Als je de angst recht in de ogen kijkt, op volle kracht, zal je zien dat er niets gebeurd en dat je gewoon kan leven zonder dat de angst je grijpt. Angst kan je niets doen. De paniek die je voelt, komt van het feit dat je de angst wilt ontlopen en dus nooit echt luistert naar wat ie te vertellen heeft. Als je dat wel doet zal je langzaam leren dat je niet in paniek hoeft te raken en dat het je niets kan doen. De hartkloppingen niet en de angst ook niet. Wat ik me elke dag bedacht, als ik me naar voelde op wat voor een manier dan ook was dit: Ik bedacht me dat ik alles kon los laten en beseffen waar ik was. Hier in huis op de bank, warm en beschermt. En ik adem dus ik leef. Ik hoef alleen maar te ademen, meer niet. Ik hoef niets te doen, ik hoef niets te kunnen. Ik mag ziek zijn. Het is niet leuk, maar over een tijdje is dit allemaal weer over. Ik kan er tegen vechten, maar dat brengt helemaal niets goeds. Als ik het loslaat, en gewoon accepteer dat ik hier doorheen moet, gaat het vanzelf voorbij. en dus ademde ik... en ik zat en ik las wat anderen voor mij hadden meegemaakt. Ik leefde... dat was genoeg. Mijn tijd zou weer komen voor andere dingen, maar dit was nu mijn leven. Vandaag.... alleen vandaag. Niet morgen, niet over een week... Nu... er is alleen nu. En nu ... moet ik helemaal niets, alleen maar geduld hebben om mijn lichaam de tijd te geven te genezen. Zet em op Mike, je kan het.

Beste Mike, Ik heb zelf ook nog nooit getwijfeld of ik toch nog een keer een benzo zou nemen. Never ever nooit niet. Ben zelfs bang dat ik ooit geopereerd zou moeten worden ze voor de narcose toch rommel moeten gebruiken. Zoals ik er nu voorsta zou ik dat een heel moeilijk besluit vinden gezien de lange tijd van ziek zijn. Die heb ik wel overleefd, maar heeft heel wat gekost. Probeer echt je leven in te richten naar wat je aankan. Nooit meer jouzelf aanpassen aan het leven. En op dit moment moet je het echt allemaal zien als een hele lange griep. Er komt echt een einde aan en je gaat hiervan herstellen. En als je daar voor 4 x per dag even onder douche moet, so be it. En als je daarvoor veel op de bank ligt, so be it. En als je moet huilen of bang bent of onrustig.... so be it. Deze dagen zijn niet om van te genieten, maar om te herstellen zodat je je leven ten volle terug kan krijgen, ipv in onbalans door de benzo. Je kan dit zeker en geef het niet op! Streep de benzo voorgoed van je lijstje, gooi elke benzo in huis weg, en praat gewoon veel over hoe je je voelt. Probeer dagelijks 2 dingen te bedenken die je mogelijk kan doen ( een taak of een hobby) en geef zo iets van doel in de dag waardoor je niet helemaal in de tijd rondzweeft. Tussen door mag je rusten en doen wat je nodig hebt om te overleven. Maar mijn advies is: neem je besluit zodat je daar geen strijd mee hoeft te leveren. Nooit meer een benzo. heel veel sterkte! Het komt echt goed!

Ik ken iemand die echt aan 3 uur per nacht genoeg heeft. Het kan dus heel goed dat dit persoonlijk gewoon bij je hoort.

@Cyclad58Goedemorgen makker! Goed dat jij je rustig hebt gehouden en je zenuwstelsel hebt gespaard. Kan me voorstellen dat de hoeveelheid slaap die je krijgt niet voldoende is op de lange termijn. Wat gebeurd er als je eerder naar bed gaat? Wordt je dan ook nog eerder wakker? Heb je wel eens gemediteerd? Dit kan je hersengolven beinvloeden. Misschien moet je eens kijken naar neurofeedback om te zien hoe je hersenen werken en of je deze rustiger kan krijgen mocht dit nodig zijn (dat zal dan te zien zijn op de monitor). Koningsdag was deels heel gezellig bij mij, al begon het beroerd doordat ik pissig was op mijn partner. Hij was boos over iets wat werkgerelateerd was wilde het niet met mij bespreken, maar was wel steeds bozig tegen mij ( terwijl ik er niets mee te maken had.) Dat moest er 's ochtends eerst even uit .... ................ja ja timing.....Moet ook duidelijk weer ongesteld worden want mijn gevoel gaat weer in een rotgang richting het zuiden. (Hoop dat ik het rustig kan houden en niet als een heks tekeer zal gaan vandaag. Fingers crossed.) Maar daarna zijn we de middag in Amsterdam geweest en dat was gezellig en is mijn favoriete Koningsdag. Jurkje en een sjaal gekocht voor 2,50. @bolletjewat heb jij gedaan met Koningsdag? @Annie87 Hoe gaat het meissie? en hoe het gaat het met de rest? Komen we de dag nog een beetje door?