Lika

Goedemorgen. Verkouden... griepig, niet ziek. Bleh.

Prachtig! Word ik heel blij van.

Wat is er gebeurd Sita?

Hijg, koffer achter zich aan slepend, ik ben er!

Ben laat. Slaap lekker allen. Dagje waar ik veel van kan leten, maar dat niet goed voelde, gevecht tegen mezelf. Niet op drankgebied, maar op het gebied van een beetje goed voor mezelf zorgen. Te krampachtig en te veel aan het werk... en vroeger zou ik dan als beloning...... Ik zie het. Herken het. Maar soms pak ik het gewoon even niet zo handig aan, ook niet erg. Geen reden om te verdringen en te drinken.

Mompel, klaag, zucht, steun.....propt nog wat in koffers, haalt er weer iets uit. Toch weer terug....mhmmm komt goed. Ik ben er heus!

Nee. Je hebt geen schop onder je kont nodig, maar een arm om je heen volgens mij. Hierbij van mij. Een knuffel. Je hebt het lastig en dat is eigenlijk best logisch toch? Want wat komt er als het allemaal 'wel gaat'.....? Even zitten en die gedachten er laten zijn. Niet verzetten tegen. Je bent ze niet. Ze komen langs. Verzet maakt ze heftiger. Ze gaan ook weer weg. Dat is de grap. En opeens is er iets moois. 'slaat arm om Nicky heen'

Absoluut Bob. Absoluut. Ook ten opzichte van mezelf. Ik vind het soms zo moeilijk mijzelf uit te spreken dat ik zit te trillen op de bank. Zo eng om bepaalde dingen te zeggen. Vooral als iemand wel iets met mij wil, maar ik niet met diegene. Pfoeh..... in dit geval in mijn huwelijk nog het allerengst. Maar het gebeurt heel vaak overal natuurlijk. Vandaag weer veel te ver gegaan met werken. Want ooooooooo, er verwacht iemand iets van mij. En natuurlijk ga ik niet teleur stellen! Allemaal in iets andere mate hetzelfde. Ik begrijp zoooooo goed waarom ik meer ben gaan drinken. Ach, wat eng allemaal het leven en de dingen. Maar ik mag ze gewoon voelen en zeggen. Echt waar. En soms doe ik iemand pijn, omdat ik iets anders wil dan diegene. Dat ligt niet aan mij. Ik ben niet verantwoordelijk voor het gevoel van anderen. Heel lang gedacht van wel. En ik schiet er nog steeds in door. Verschil met vroeger is dat ik niet meer met mezelf door een deur kan als ik mezelf geweld aan doe. Het gaat niet meer. Veel te lang gedaan. Alles accepteren, wijn erin en harder er tegenaan EN kop in het zand. Niets aan de hand. Dat gaat niet meer. Ik ben wakker en alert. Nuchterheid is een hele harde voorwaarde om mezelf liefdevol te kunnen begeleiden. En anderen daarna ook.

Ik weet eerlijk gezegd ook niet of het gaat werken. We zijn 'in ontwikkeling' zeg maar. Ik voel me een zus ten opzichte van mijn man. Zoiets. Er is geen sprake meer van intimiteit. Noch een gevoel dat dit ooit nog mogelijk zou zijn. Misschien is open relatie niet het goede woord. Huishoudelijke relatie op basis van gedeeld ouderschap ? Ik gun hem zijn ervaringen. En ik ben verliefd. Daar wil ik iets mee. In ieder geval een onderzoek naar doen. Het buitenland heb ik 20 jaar geleden ontmoet Francoise. We hebben beiden totaal geen idee waar we uitkomen. Misschien toch apart? Misschien nog een aantal jaar zo? Beter contact in de huishoudrelatie? Voor mijn man ligt het ook weer anders dan voor mij. Toch is er rust en contact. Huishoudelijke relatie klinkt weer te nietsig. Ik weet het niet. Platonisch?

Bwkend gevoel Lars. Ook voor mij. Maar wat Bob al zegt. Laat maar los. Ze weten heel goed wat ze doen die dames van jou....

Goedemorgen. @Reacher daar ben je weer. Knuffel.

Veel koffers, een dierentuin en een arrenslee! Dat herken je wel hoor....

Wat Thee zo mooi zegt Sita.

Helemaal precies dat ja. En je beschrijft heel treffend hoe drank in feite een gevoel toedekt. Verveling, leegte....? Snel, snel, weg met dat gevoel. Maar... en dat is zo knap, dat gevoel was er misschien gewoon. Zo is het. Zo was het. En nu is het weer anders. Mooi Pelle!!!!!

Ach @Kohtje wat mooi! Ik heb soortgelijke herinneringen aan omhoog vallende sneeuw, uit het raam kijken vanuit de flat en eerst zwart en dan wit.....

Iemand @Reacher gezien?

Goedemorgen. Ik g aproberen op het werk te komen. In het ergste geval ga ik lopen.

@Singbluesilver Ik denk nog steeds aan je.

Het gaat niet gemakkelijk worden. Toch voelt het goed en oprecht. Ik ga een ontmoeting met het buitenland arrangeren. Ook dat is eng. Voor iedereen. Toch voelt het goed en oprecht. Er is geen geheim. Geen hidden agenda. Niets. Ik weet niet waar het uiteindelijk op uit gaat draaien. Geen idee. Wel dat ik drinkend en 50 uur per week werkend nooit dit contact met mezelf had kunnen hebben. Laat staan met een ander. Ik weet niet of mijn man dit vol gaat houden, wat ik aan kan, noch hoe het buitenland zal reageren. Mijn man en ik hebben heel goed contact. Er is pijn. Twee aardige mensen die elkaar zo totaal niet hebben weten te vinden.... Er zijn dingen niet meer en wellicht nooit meer. Er is van alles wel, maar is dat genoeg? Nuchterheid is van levensbelang. Dat moge duidelijk zijn.

Yes!!!!! Zin in....

Dank @lady jane. Ik zoek hem op.

Heerlijk uit eten geweest. Twee muntthee besteld. Prima. Even een flits van zin in anders toen ik elders anders mensen zag klinken. Zo'n flits die ook weer weggaat. En achteraf super tevreden. Ik ben veel leuker zonder. Echt. Niet dat overdreven luidruchtige. Er is toch al zo veel van mij. Tevreden dus.

94,5 leve de chocoladepepernoten!!!!!

Tuurlijk.

Nee. Klopt. Maar nu na een jaar kan ik toch wel zeggen dat het nog maar sporadisch gebeurt.