Lika

Dank allen! Fijn en helpend voor mij. Jan Geurtz helpt mij ook. Evenals het werk waarop hij zich baseert. Nu bezig met Byron Katie. Het is doodeng om zelf verantwoordelijk te zijn, maar geweldig tegelijkertijd. Omkijkend zie ik hoe de verantwoordelijkheid altijd bij anderen lag (zogenaamd). En het verschil tussen loos verlangen en echte wil? Hoe die verantwoordelijkheid toe te passen in mijn werkende leven? Zo eng!!!! En thuis? Hoe gaan we verder? Is er een we? Is dat belangrijk? Twee dingen: -met aandacht en zorg voor mijzelf - dat kan alleen zonder welke verdoving dan ook. Alleen vanuit echt contact met mezelf ben ik eerlijk. Vanuit eerlijkheid ben ik liefdevol. En liefdevolle oprechtheid leidt tot energie. Daarin hebben boosheid, verdriet, vreugde en pijn allen hun plek. Ik leer veel. Toepassen lukt niet altijd. Daarmee is niets weg. Komt wel weer terug. Ik KAN alleen nog maar met aandacht en contact werken voel ik. Doorgaan zoals ik deed - tanden op elkaar, het zal en het moet!- leidt onmiddellijk tot beknelling en afzien. Fysiek en mentaal. Het is duidelijk, maar niet gemakkelijk. Hoeft ook niet. Want spannend en boeiend is het ook. Dat is fijn!

Och meis. wat erg. Gecondoleerd.

Goedemorgen. Ben al heerlijk geknuffeld door de jongste dochter. Daar kan weinig tegenop, laatste vakantiedag ook hier. Zie erg tegen het werken op. Ben er nog niet merk ik. Vandaag ga ik lezen. En genieten van het feit dat ik wel uit ben geweest, zeer laat naar bed, maar fit wakker geworden. Kijk! Heerlijk gevoel. Dat blijft.

Uit geweest . De enige nuchtere. En dat voelt prima. Kon op een gegeven moment niet meelachen. Zo’n drankhinnik heb ik niet meer. Vond het leuk om bij de anderen te zien. Vond het leuk dat ik later gewoon ook erg hard kon lachen om mijn eigen steengoede grap;-) Slaap lekker

YES!!!!

Daar ga ik over nadenken Jopie. Dank je.

@hub, ik heb van jou alleen nog maar aardige opmerkingen gelezen. Dus volgens mij kun je het al. Gezellig als je blijft toch?

Ben nog aan het herstellen van een burnout..... Ben alert. Maar ik denk dat het leven nu het vluchtgedrag is afgelopen, op me afkomt. Geen demping, verdoving, liefde.... alleen wat het is. En de dingen waar ik al wat mee te stellen had, die zijn er nog steeds natuurlijk. Er is een huwelijk dat niet goed zit en een baan waarin ik nog zoekende ben. Hulp vragen is zo moeilijk. Want waarvoor dan? Enzovoort. Mijn eigen vicieuze cirkel lekker aan de gang. Maar ik kom er wel uit. Niet nu direct, misschien niet morgen, maar het gaat heus gebeuren. Ik zie veel dingen die prachtig zijn om me heen. Ik doe ook veel leuke dingen. En ik ben ook ontzettend leuk.... en toch. Dit is gewoon wat er niet drinkend gebeurt. Waarschijnlijk. Het heet leven en we doen het allemaal.

Dank Francoise. Ik voel me verschrikkelijk. Dempen wil ik. Weg. Vluchten. Foetsie. Ben niet uit te staan voor mezelf en de mensen om me heen. Ja. Ik moet er nu doorheen. Ik weet het. Maar ik heb zooooooo geen zin, moed noch vertrouwen. En dan weer werken ook. Aaaargh. Adem in. Adem uit. Meer niet.

Dank. Ik merkte bij mezelf dat het mooie gevoel langzaam maar zeker ook vermengd raakte met ongeduld, ergernisjes, verwachtingen. Doe ik allemaal helemaal zelf. Is ook normaal. Maar geen behoefte aan. Heb mijn handen vol en zit niet te wachten op meerdere hoge latten die ik zelf opleg.... Werk is 1. Daar lag ik ook vannacht van wakker. En over gedroomd ook. Zit ook vol met dingen die ik moeilijk en eng vind. Mensen die iets van me willen en waar ik me eindeloos door aangesproken en afgewezen voel. Angst dus om te falen, afgewezen te worden, mezelf uit te spreken. Wat een leerprocessen zonder verdoving. Die lat kwam ik ook tegen bij DE verliefdheid. Eerst niet, maar hij kwam. Ik kan het er nu niet bij hebben om ook nog aan alle verwachtingen van mezelf op dat gebied te moeten voldoen. Het helpt niet. De beste man kan daar niets aan veranderen, aan toevoegen. Wel aan verpesten. Denk ik. Relatie hier. Kinderen. Gezin. Ik voel me op elk gebied overvraagd. Moeten. Ik wil eigenlijk met mijn hoofd onder de dekens en helemaal niets. Behalve een beetje huilen. En ook dat is goed. Laat maar even Lika. Mag gewoon.

94.0 ( totaal zonder begrip, want ik hing van taart, chocola en ijs aan elkaar...)

94.0

Goedemorgen. Kennen jullie die mop van die vrouw die naar het buitenland gaat?

Goedemorgen Suikertje.

Lol het is wel een emotionele achtbaan met jou, maar ik denk ook dat het beter is Die ticketkosten passen ruimschoots in de zak geld die je inmiddels niet opgezopen hebt Ja. Ik BEN de emotionele achtbaan. Interesse? ( grapje....)

Nou ja sterk....@Francoise? Ik ben wel mijn geld kwijt Maar toch, maar toch was dit nodig om uit te vinden dat ik nu zo sterk ben dat ik ook alleen tegen de 'omstandigheden' ben opgewassen. In ieder geval zo ver ben dat ik het alleen durf te proberen. Het buitenland heeft een aantal processen versneld in werking gezet. Dat is heel goed en het blijft een voor mij dierbaar persoon. Maar ik wil helemaal niets met niemand geloof ik. Weet het niet. Ga daar eerst op broeden. Zou het buitenland graag even hebben gezien, maar zo is het niet gegaan. Gek genoeg kan ik daar nu wel mee leven. De relatie tussen man en mij. Geen idee. Ga ik ook nog wel uitvinden. Voorlopig puur vriendschappelijk wat mij betreft. En dat is al meer dan het was.

Wat Sowhat zegt Suikertje. We zijn met je hoor ;-) Goed dat je hulptroepen verzamelt.

Dank lieve Reacher!! Reis naar buitenland afgezegd. Ik ga niet. Wil eerst zelfstandig op mijn eigen benen staan. Dat voelt beter. Wat iedereen al zei natuurlijk. Dat voel ik nu. Ticketkosten zal ik wel niet terugkrijgen... Mocht het ooit toch zo moeten zijn, dan komt het vanzelf weer goed.

Goedemorgen !

Slaap lekker allemaal. Er was vandaag een feestje bij ons thuis. Man en ik waren de enige alcohollozen. En maar schenken voor iedereen. Ik zag mezelf weer van vroeger. Ook hoe ik druk ging doen dan en geen zin meer had op te ruimen. Nu ook geen zin in opruimen, maar het was maar een klein klusje. Het is wel gebeurd. Dat zou ik anders morgenochtend hebben moeten doen met een boze kop. Nu niets te bozen en wordt het gewoon ochtend. Fijn.

Er zijn dingen die ik minder graag doe zonder alcohol. Oud en Nieuw feestjes, lang in kroegen hangen, als laatste ergens weg gaan. Etc. Dat is anders en ik vind het prima. Ik ervaar een groter feest in een goed gesprek, maar ook in weer echt de slappe lach kunnen hebben en ik geniet intens van echt contact. Anders ja. Alles is anders. Dat vind ik dan toch ook weer heel leuk! Want zooooooo spannend allemaal.

Och jee, Spirit. Was het belangrijk genoeg om ruzie over te maken? Klinkt als pijnlijk namelijk. Dat kan het waard zijn. Of niet.

Midden in relatieonduidelijkheid een droge viering. Met ons gezin. Gesjoeld. Volgens oudste dochter ‘ gezelligste Oud en Nieuw ooit’. Raar maar waar... Man ook droog. Iedereen tevree.