kruidenthee67

Geen moment bij stilgestaan dat het vandaag zo ver is. Ja. Ik plak er nog een jaar aan. Natuurlijk. Een heldere geest is altijd welkom. 

Zo! nou! Ik zie dat ik in mooi gezelschap ben, met Quinn, kruidenthee en Artemis in m"n kielzog.. En wat een mooie taart Jane! Echt te gek!
Bob vroeg of ik door wil gaan.... Met leven? ja graag! Met niet-drinken? Daar is helemaal geen keuze, dat is niet zo moeilijk meer. Mijn terugval destijds was afschuwelijk, maar heeft me wel echt geleerd dat alcohol gewoon geen optie is. in die zin toch nog nuttig. Leven zonder Alcohol, zonder verdoving is niet altijd makkelijk. Het vraagt om alles aan te gaan. Maar het geeft ook weer ruimte voor alle prachtige en mooie dingen die het leven biedt. 
Ik ga dus een jaartje door, Bob, en nog een, en nog een.. Ik wil gewoon boven aan die lijst staan! 
 

En kruidenthee alvast een dikke plak thee-kruiden-chocolade (het staat er echt!)

@Quinn een vol jaar, @Artax drie hele jaren en @kruidenthee67 drie maanden. Wow! Heel hartelijk gefeliciteerd allemaal.
Kruidenthee, gewoon lekker doorgaan zo.
Gaan jullie ook weer een jaar door, Quinn en Artax? Laat het ons weten alsjeblieft.

Hoi,
'Het werkt als je er aan werkt'...vind ik nog steeds een mooie.
En ja, dat is bij iedereen anders, het alcohol de baas worden proces. Ik zie ook wel 'wetmatigheden'.  Stappen waar de meeste wel mee te maken krijgen.  Voor de één werkt er fulltime mee bezig zijn, voor de ander niet.  Wel of geen externe hulp, forum. Veel lezen over het onderwerp.  Mijn boodschap is, doe vooral wat voor jou werkt.  
Het forum is voor mij zeker heel helpend geweest.  Ik ben sinds begin dit jaar weer wekelijks te vinden bij een AA groep. En dat is voor nu enorm waardevol. Een groep waar ik me thuis voel.  Ook daar herken ik wel bij een aantal het wittebroodsweken gevoel. De roze wolk werd het vorige week genoemd. Ja, dat kan een valkuil zijn.  En ja, sommigen vallen terug, en anderen niet.  Het heet niet voor niets herstel proces. A way to go. Jezelf voorbereiden, dat lijkt me prima.  En dan nog, trek kan je echt overvallen.  Ik weet nu dat ik het uit moet spreken, en altijd iemand kan en mag bellen.  Mijn maatje, of iemand van de groep. 
Wat mij heeft geholpen en ook nu weer (na een terugval) is 'het besluit'.  Drinken is geen optie. Punt.  En het uitspreken, delen.  Schaamte speelde op de achtergrond toch nog mee heb ik ontdekt. 
 
Zelluf doen, niet alleen.
 
Keep up the good work.

Knap @Vamos86, 9 dagen alweer
onopgeloste irritaties en frustraties , zijn er om opgelost te worden
Dat dronk je tot nu toe weg om maar niet te voelen.
je kunt pas helen als je hier wat mee doet .
Bewustwording is in elk geval stap 1 

(Die binnenstappende kerel bedoelde ik niet zozeer symbolisch of psychologisch maar tamelijk concreet. Maar daar ga ik maar niet op door, anders schoffeer ik nog mensen.)
Verder zit warempel de stemming er hier intussen alweer aardig in. Ja, ik weet het, het is pas vier dagen geleden. Maar gelijktijdig met het verdampen van de laatste resten alcohol wijkt ook de wanhoop en vertwijfeling. Voor een buitenstaander is het wellicht moeilijk bij te benen allemaal, maar ik herken het tempo waarin onder invloed van teveel drank de stemmingen wisselden nog wel van vroeger. Dus overeind klauteren, de knietjes afvegen en verder maar weer op het reeds ingeslagen pad. Voorwaarts!
 

Het lastige is dat je wel degelijk de stoplichten haarscherp opmerkt, maar dat er momenten zijn dat dat je geen reet kan schelen, en je het gaspedaal nog wat dieper intrapt. Als ik een ééndimensionaal en zuiver rationeel wezen zou zijn was het vast allemaal eenvoudig. Maar dat ben ik niet. Bij heel veel dingen razen tegengestelde neigingen en overtuigingen door mijn kop. Overigens heb ik geen spijt van mijn experiment ook al is de uitkomst anders dan ik had gehoopt. Liever wijs door schade en schande.
 
De kraan moet voorgoed dicht, dat is nu duidelijk. En dat is lastiger als hij net open is geweest. Want op de één of andere manier heb ik altijd de neiging een terugval nog met een dagje te verlengen ‘omdat het nu toch niet meer uitmaakt’. Ik weet heus wel dat het wel degelijk uitmaakt, maar leg dat maar eens uit aan een waanzinnige. Maar de koers is duidelijk en het hoofd weer kalm. Alles komt goed.
Maar wat is toch de beweegreden van die meneer om telkens mijn woning binnen te stappen om daar vervolgens alleen maar triomfantelijk te roepen dat hij gelijk had?

Ik schrijf hier niet meer vaak. Maar lees nog wel mee. 
Dat is hoe voor mij het proces werkt. In het begin heeeeeel fanatiek (euh..iets met verslavingsgedrag )
Het forum is voor mij belangrijk geweest en nog, maar op een andere manier. De herkenning, vooral van de stappen, fasen in het proces van herstel.  Zeker in de beginfase er elke dag mee bezig zijn. Want het werkt als je er aan werkt. Op alle vlakken.
Vanavond ga ik naar 'mijn groep'.  Na de terugval heb ik weer een AA groep opgezocht. En in deze groep voel ik me 'thuis'.  Een grote groep, met een grote diversiteit, veel eigen-wijsheid en eigen-zinnigheid. Ik kijk uit naar die avonden.  Het lijkt wel een forum, maar dan in RL. Ik kijk uit naar die twee uurtjes met die bijzondere, lieve mensen. 
Naar de verbinding die ik daar ervaar. Dat is voor mij  echt ondersteunend.
Waarom schrijf ik dit hier? Misschien om het voor me zelf te bekrachtigen, dat ik het 'nodig' heb. Zelluf doen, niet alleen, schrijf ik altijd bij de ander. En dat geldt zó voor mezelf.  De ander gaat 'het' niet voor je oplossen. Uiteindelijk doe je het gewoon helemaal zelf, voor je zelf. Niet drinken. Gewoon 'zijn'.  Met alles erop en eraan. 
Oskar raakte me met zijn woorden, 'ik wil mezelf wissen'. Ja, dat wilde ik ook. Nu niet meer.
 
De 'waaroms' worden minder belangrijk, de 'hoe' ga ik het dan wel doen komen op de voorgrond.
Eén ding staat vast: alcohol staat niet in het rijtje 'hoe' 
 
Voor iedereen: keep up the good work

Goedemorgen allemaal,
Tja, die strijd tegen alcohol.
Ik heb het niet zo erg meer, en waarschijnlijk komt dat omdat mijn gezondheid nu te wensen overlaat
Ben momenteel onder behandeling van een internist, en ga in een misschien niet zo,n gezond lijf nog meer gif gooien
Dus qua alcohol, so far, so good
Goed bezig @kruidenthee67 
 

Ik schrijf hier niet meer vaak. Maar lees nog wel mee. 
Dat is hoe voor mij het proces werkt. In het begin heeeeeel fanatiek (euh..iets met verslavingsgedrag )
Het forum is voor mij belangrijk geweest en nog, maar op een andere manier. De herkenning, vooral van de stappen, fasen in het proces van herstel.  Zeker in de beginfase er elke dag mee bezig zijn. Want het werkt als je er aan werkt. Op alle vlakken.
Vanavond ga ik naar 'mijn groep'.  Na de terugval heb ik weer een AA groep opgezocht. En in deze groep voel ik me 'thuis'.  Een grote groep, met een grote diversiteit, veel eigen-wijsheid en eigen-zinnigheid. Ik kijk uit naar die avonden.  Het lijkt wel een forum, maar dan in RL. Ik kijk uit naar die twee uurtjes met die bijzondere, lieve mensen. 
Naar de verbinding die ik daar ervaar. Dat is voor mij  echt ondersteunend.
Waarom schrijf ik dit hier? Misschien om het voor me zelf te bekrachtigen, dat ik het 'nodig' heb. Zelluf doen, niet alleen, schrijf ik altijd bij de ander. En dat geldt zó voor mezelf.  De ander gaat 'het' niet voor je oplossen. Uiteindelijk doe je het gewoon helemaal zelf, voor je zelf. Niet drinken. Gewoon 'zijn'.  Met alles erop en eraan. 
Oskar raakte me met zijn woorden, 'ik wil mezelf wissen'. Ja, dat wilde ik ook. Nu niet meer.
 
De 'waaroms' worden minder belangrijk, de 'hoe' ga ik het dan wel doen komen op de voorgrond.
Eén ding staat vast: alcohol staat niet in het rijtje 'hoe' 
 
Voor iedereen: keep up the good work

Ik schrijf hier niet meer vaak. Maar lees nog wel mee. 
Dat is hoe voor mij het proces werkt. In het begin heeeeeel fanatiek (euh..iets met verslavingsgedrag )
Het forum is voor mij belangrijk geweest en nog, maar op een andere manier. De herkenning, vooral van de stappen, fasen in het proces van herstel.  Zeker in de beginfase er elke dag mee bezig zijn. Want het werkt als je er aan werkt. Op alle vlakken.
Vanavond ga ik naar 'mijn groep'.  Na de terugval heb ik weer een AA groep opgezocht. En in deze groep voel ik me 'thuis'.  Een grote groep, met een grote diversiteit, veel eigen-wijsheid en eigen-zinnigheid. Ik kijk uit naar die avonden.  Het lijkt wel een forum, maar dan in RL. Ik kijk uit naar die twee uurtjes met die bijzondere, lieve mensen. 
Naar de verbinding die ik daar ervaar. Dat is voor mij  echt ondersteunend.
Waarom schrijf ik dit hier? Misschien om het voor me zelf te bekrachtigen, dat ik het 'nodig' heb. Zelluf doen, niet alleen, schrijf ik altijd bij de ander. En dat geldt zó voor mezelf.  De ander gaat 'het' niet voor je oplossen. Uiteindelijk doe je het gewoon helemaal zelf, voor je zelf. Niet drinken. Gewoon 'zijn'.  Met alles erop en eraan. 
Oskar raakte me met zijn woorden, 'ik wil mezelf wissen'. Ja, dat wilde ik ook. Nu niet meer.
 
De 'waaroms' worden minder belangrijk, de 'hoe' ga ik het dan wel doen komen op de voorgrond.
Eén ding staat vast: alcohol staat niet in het rijtje 'hoe' 
 
Voor iedereen: keep up the good work

Ik schrijf hier niet meer vaak. Maar lees nog wel mee. 
Dat is hoe voor mij het proces werkt. In het begin heeeeeel fanatiek (euh..iets met verslavingsgedrag )
Het forum is voor mij belangrijk geweest en nog, maar op een andere manier. De herkenning, vooral van de stappen, fasen in het proces van herstel.  Zeker in de beginfase er elke dag mee bezig zijn. Want het werkt als je er aan werkt. Op alle vlakken.
Vanavond ga ik naar 'mijn groep'.  Na de terugval heb ik weer een AA groep opgezocht. En in deze groep voel ik me 'thuis'.  Een grote groep, met een grote diversiteit, veel eigen-wijsheid en eigen-zinnigheid. Ik kijk uit naar die avonden.  Het lijkt wel een forum, maar dan in RL. Ik kijk uit naar die twee uurtjes met die bijzondere, lieve mensen. 
Naar de verbinding die ik daar ervaar. Dat is voor mij  echt ondersteunend.
Waarom schrijf ik dit hier? Misschien om het voor me zelf te bekrachtigen, dat ik het 'nodig' heb. Zelluf doen, niet alleen, schrijf ik altijd bij de ander. En dat geldt zó voor mezelf.  De ander gaat 'het' niet voor je oplossen. Uiteindelijk doe je het gewoon helemaal zelf, voor je zelf. Niet drinken. Gewoon 'zijn'.  Met alles erop en eraan. 
Oskar raakte me met zijn woorden, 'ik wil mezelf wissen'. Ja, dat wilde ik ook. Nu niet meer.
 
De 'waaroms' worden minder belangrijk, de 'hoe' ga ik het dan wel doen komen op de voorgrond.
Eén ding staat vast: alcohol staat niet in het rijtje 'hoe' 
 
Voor iedereen: keep up the good work

Ik schrijf hier niet meer vaak. Maar lees nog wel mee. 
Dat is hoe voor mij het proces werkt. In het begin heeeeeel fanatiek (euh..iets met verslavingsgedrag )
Het forum is voor mij belangrijk geweest en nog, maar op een andere manier. De herkenning, vooral van de stappen, fasen in het proces van herstel.  Zeker in de beginfase er elke dag mee bezig zijn. Want het werkt als je er aan werkt. Op alle vlakken.
Vanavond ga ik naar 'mijn groep'.  Na de terugval heb ik weer een AA groep opgezocht. En in deze groep voel ik me 'thuis'.  Een grote groep, met een grote diversiteit, veel eigen-wijsheid en eigen-zinnigheid. Ik kijk uit naar die avonden.  Het lijkt wel een forum, maar dan in RL. Ik kijk uit naar die twee uurtjes met die bijzondere, lieve mensen. 
Naar de verbinding die ik daar ervaar. Dat is voor mij  echt ondersteunend.
Waarom schrijf ik dit hier? Misschien om het voor me zelf te bekrachtigen, dat ik het 'nodig' heb. Zelluf doen, niet alleen, schrijf ik altijd bij de ander. En dat geldt zó voor mezelf.  De ander gaat 'het' niet voor je oplossen. Uiteindelijk doe je het gewoon helemaal zelf, voor je zelf. Niet drinken. Gewoon 'zijn'.  Met alles erop en eraan. 
Oskar raakte me met zijn woorden, 'ik wil mezelf wissen'. Ja, dat wilde ik ook. Nu niet meer.
 
De 'waaroms' worden minder belangrijk, de 'hoe' ga ik het dan wel doen komen op de voorgrond.
Eén ding staat vast: alcohol staat niet in het rijtje 'hoe' 
 
Voor iedereen: keep up the good work

Ik schrijf hier niet meer vaak. Maar lees nog wel mee. 
Dat is hoe voor mij het proces werkt. In het begin heeeeeel fanatiek (euh..iets met verslavingsgedrag )
Het forum is voor mij belangrijk geweest en nog, maar op een andere manier. De herkenning, vooral van de stappen, fasen in het proces van herstel.  Zeker in de beginfase er elke dag mee bezig zijn. Want het werkt als je er aan werkt. Op alle vlakken.
Vanavond ga ik naar 'mijn groep'.  Na de terugval heb ik weer een AA groep opgezocht. En in deze groep voel ik me 'thuis'.  Een grote groep, met een grote diversiteit, veel eigen-wijsheid en eigen-zinnigheid. Ik kijk uit naar die avonden.  Het lijkt wel een forum, maar dan in RL. Ik kijk uit naar die twee uurtjes met die bijzondere, lieve mensen. 
Naar de verbinding die ik daar ervaar. Dat is voor mij  echt ondersteunend.
Waarom schrijf ik dit hier? Misschien om het voor me zelf te bekrachtigen, dat ik het 'nodig' heb. Zelluf doen, niet alleen, schrijf ik altijd bij de ander. En dat geldt zó voor mezelf.  De ander gaat 'het' niet voor je oplossen. Uiteindelijk doe je het gewoon helemaal zelf, voor je zelf. Niet drinken. Gewoon 'zijn'.  Met alles erop en eraan. 
Oskar raakte me met zijn woorden, 'ik wil mezelf wissen'. Ja, dat wilde ik ook. Nu niet meer.
 
De 'waaroms' worden minder belangrijk, de 'hoe' ga ik het dan wel doen komen op de voorgrond.
Eén ding staat vast: alcohol staat niet in het rijtje 'hoe' 
 
Voor iedereen: keep up the good work

Wat dacht je anders ervan om eens aan je problemen te gaan werken die de reden vormden van je drankgebruik?

Met jezelf zijn lijkt soms het moeilijkste dat er is. Maar je kunt het, want je doet het al! Echt.

Een stemming heb je, die ben je niet.
Vergetelheid willen is menselijk. Spreken van uitwissen is pathetische taal van iemand onder invloed.
 
Mijn idee: ga nu lekker slapen en neem morgen een verstandig besluit.

Het voelt weer  'steady'...deurtjes dicht. 
 
 bemoedigende glimlach terug

@kruidenthee67 al twee maanden. Gefeliciteerd!
@Quinn zelfs al 11 maanden. Bijna een vol jaar dus. Gefeliciteerd!
@Artax over een maand al weer een wagon verder in onze trein. Proficiat!

Na vijf jaar twee keer een terugval.  En het meest angstaanjagende was het acuut in 'oud gedrag' terecht komen.  Bizar.  Na de eerste gelijk AA opgezocht, maar blijkbaar toch nog niet helemaal terug....nu heb ik voor mezelf 'het besluit', stap 1 weer helemaal helder. Ik wil niet meer naar terug naar dat 'oude', afschuwelijk.  Ik probeer het vooral ook simpel te houden: niet drinken. Punt.
 
Keep up the good work
 
 
 

Na vijf jaar twee keer een terugval.  En het meest angstaanjagende was het acuut in 'oud gedrag' terecht komen.  Bizar.  Na de eerste gelijk AA opgezocht, maar blijkbaar toch nog niet helemaal terug....nu heb ik voor mezelf 'het besluit', stap 1 weer helemaal helder. Ik wil niet meer naar terug naar dat 'oude', afschuwelijk.  Ik probeer het vooral ook simpel te houden: niet drinken. Punt.
 
Keep up the good work
 
 
 

Na vijf jaar twee keer een terugval.  En het meest angstaanjagende was het acuut in 'oud gedrag' terecht komen.  Bizar.  Na de eerste gelijk AA opgezocht, maar blijkbaar toch nog niet helemaal terug....nu heb ik voor mezelf 'het besluit', stap 1 weer helemaal helder. Ik wil niet meer naar terug naar dat 'oude', afschuwelijk.  Ik probeer het vooral ook simpel te houden: niet drinken. Punt.
 
Keep up the good work
 
 
 

O, wat mooi Artemis...en moedig om deze keuze zo bewust te maken en uit te voeren, kluizelaren, zwerven. Ik wens je een waardevolle zoektocht. 

@Spirit ruim een maand geleden ging ik met lood in mijn schoenen naar mijn groep, om op te biechten dat ik een terugval had gehad.  De opluchting was groot en door eerlijk te zijn kon ik uit schuld en schaamte blijven. Voor mij noodzakelijk om de draad weer echt op te pakken.  Ik had  allerlei scenario's bedacht om het niet te doen. Ofwel het smoezenboek, mezelf voor de gek houden.  Ik weet zeker, dat dat weer voldoende aanleiding zou zijn voor een volgende terugval. Oud gedrag, waar ik niet in terug wil komen.
Je zou jezelf echt tekort doen, door het niet te vertellen.  Als je bang bent voor oordeel oid (wat eigenlijk niet kan/mag in een AA groep) zou je ook kunnen zeggen: ik wil het alleen melden en niet dat iemand reageert.  Ook geen goedbedoelde adviezen. Gewoon niet.  KMW gewenst