kruidenthee67

Goed gedaan!

Van harte met je 1e maand in the pocket.

Alle goeds Adri!

Welkom terug Sara, en succes!

Van harte Adri. Nee, redden kan ik ook niemand. Heb het vaak geprobeerd. En doe het nog regelmatig. Ook op andere vlakken dan het adb proces. 'Voorleven' dat kan dan weer wel, met alle ups en downs, inclusief de aanloop naar het stoppen toe. Aanraden om te stoppen ja, dat ook. Vanuit mijn eigen ervaring. Wat er ook speelt, in mijn leven, de eerste niet meer nemen, elke dag opnieuw was het beste besluit ever.

Goeiemorgen

Goeiemorgen

Proficiat Singbleusilver!

Gestoofde prei, gehaktbal, aardappelen.

O Spirit...pak 't weer op. Af en toe een uitglijder...ook niet fijn...maar doordrinken....brrrr.

Goeiemorgen

Hou je taai...dat wat je voorheen verdoofde, ga je nu doorheen...ja, dat kan zwaar zijn. Maar he, je doet het wel he?

'Schuitje varen, theetje drinken, varen we naar .....' -note van Thee- Vanmorgen eerder op dan bedacht. In alle rust aanwezig voor kinderen, met aandacht. Daarna tijd voor mij, verbeeld en verwoord wat me bezig houdt. Heel fijn Vervolgens ervaar ik ruimte, rust..jawel ontspanning. En van daaruit beweging. Totale eye-opener. Reminder. TING!

Toen ik vanochtend Jims vraag las, was ik al aan het typen: Nee! existentiële angst!! Heel echt, levens bedreigend!!! Maar...gewist, want jouw draadje, vraag aan jou Dat dus.

Lars en Nancys, Goed bezig!

Goeiemorgen Fijne dag en een goeie start van de week allemaal.

Ja natuurlijk @lady jane ! Bedankt!

Tja...want zelfs als ik het niet bij t rechte eind zou hebben....wat is dan het ergste wat er kan gebeuren? Las net een mooi artikel. Ff kort door de bocht: angst = weerstand, niet angst = flow. 'mag best'

Ja hoor

Haha Lars...ech nie

Bor

@Lika dat klinkt interessant! Deel je hier wat als je wilt? Voor alles is een tijd..ja, topdrukte kan het zijn met een gezin. Ik merk dat ik steeds meer behoefte heb aan 'een opgeruimde omgeving'. Ben er niet zo goed in, structuur en ordenen. En vanuit die gedachte ook vaak maar laten sloffen...mijn middelste kan ontzettend goed ordenen...en af en toe helpt ze mij...met een keukenla...als zij het ordent zit er een 'kloppende' structuur in, en kan ik het ook best heel lang volhouden om die la netjes te laten zijn De deuren van mijn werkplek staan open...zonnetje schijnt....ga zo hier ook eens lekker opruimen en ordenen... Lekker Lars! Fijn dat je er van kunt genieten, dat uitslapen..ik was er juist vroeg uit en heb mijn rondje sport er al opzitten...genoeg energie nu! Fijne zondag allemaal.

Aarzelend rondtasten... dat is zo ja. Dat is die angst. Die diep van binnen zegt dat DiT, juist dit, waarvan ik nu denk dat het ok is, HELEMAAL FOUT is. Hoe kan ik dat nou niet hebben gezien? De andere kant, gewoon helemaal NIET nadenken en DOEN (ogen dicht en springen) is er zeker ook. Zelfde oorsporng. Contraire reactie. Ik weet precies waar het vandaan komt. Als ik het door heb kan ik er wat mee. Maar het is ongeveer mijn eerste natuur. Zal nooit helemaal verdwijnen. Dus aarzelend rondtasten maar omarmen denk ik. Nadenken en dan doen. En dan ... beseffen dat ik nu leef Ik heb dit van Lika's draad gehaald, omdat ze precies beschrijft waar ik uithang. Ik wilde schrijven: 'wat een worsteling is dit toch...' Maar terwijl ik de woorden in mijn hoofd voorbij zag komen dacht ik ook: nee, ik maak het dramatisch. Ja, het is lastig om hier te zijn. Met name denken dat het helemaal ok is, en dan die angst dat dat 'nep' is, ik mezelf voor de gek hou...pfff, die is inderdaad hardnekkig, en ook voor mij geldt, dat zal nooit helemaal verdwijnen. Kalmte, moed en wijsheid zijn dan zeer van toepassing. 'Gewoon leven' schrijft Lika ook eerder. Wat is dat voor mij, gewoon leven? Wat doe ik, wat wil ik, wat kan ik, wat mag ik, wat moet ik....? Ik heb verantwoording genomen voor mijn eigen welzijn, door nuchter te willen zijn en graag blijven. Dus voel ik steeds meer verantwoording voor mijzelf...dat is raar, oncomfortabel, maar vooral ook goed. Waar doe IK het allemaal voor? Verbinding kwam vandeweek ook ergens op het scherm. Voor mij geldt dat wanneer ik verantwoording wil dragen voor mijzelf ik in verbinding moet zijn, met mezelf. Weer voelen, ervaren, mijn lijf en hoofd. Vooral ook mijn lijf. Angst doet rare dingen met de mens...het constant 'aan staan', is destructief. Ik ben daar nog niet uit. Ja, MF is helpend...ben ook gaan sporten. Letterlijk met mijn lijf bezig. Dat doet goed. Momenteel is het druk met allerlei werk wat op mijn weg komt. Wat wil ik, waar gaat het bij mij stromen? Valt potverdikke niet mee, om bij mezelf te zijn en blijven...Doe ik de dingen die ik doe omdat ik er 'goed' in ben, en is dat wel zo? Of omdat ik het wil? Of ben ik toch mezelf aan het bewijzen of zoiets? Die kwam al eerder voorbij. En soms denk ik: doe niet zo moeilijk..doe gewoon. En leef. Tja...dat heet persoonlijke ontwikkeling geloof ik... Wat ik terug krijg van partner is dat ik 'rustiger' ben, zelfs in stressvolle situaties. Of deel je minder, vroeg hij lichtelijk argwanend Minder, nee dat niet...wel anders...minder drama misschien, minder vanuit emotie...ja, die emotie is er, maar mijn bol doet af en toe mee. Relativeren, objectief kijken...accepteren ook. Dat klinkt saai, maar dat is het zeker niet! Ik blijf maar gewoon doorgaan. Dag voor dag. In het adb gebeuren. Maar probeer ook 'de rest' wat meer dag voor dag te laten gebeuren.

Lika het is alsof je over mij schrijft...je raakt me