kruidenthee67

O, dan heb ik je niet goed begrepen...'het' kost allemaal moeite...en dan is 'het' het niet drinken? Dat vond ik nooit zo moeilijk..ik heb nooit echt hoeven uitleggen. Kon me wel ongemakkelijker voelen, nuchter...en als er echt veel gedronken wordt, ga ik naar huis. Omdat ik dat niet meer prettig vind.

Ook herkenbaar Lisette, de euforie van het stoppen is er op een gegeven moment vanaf. En toch is het zaak ook nu te zien hoe goed je bezig bent, echt. Ik begrijp dat je vooral de sociale situaties nu vemoeiend vindt? Wat vind je er precies vermoeiend aan en wat niet? Dan kun je misschien wat beter een keuze maken wat je wel en wat je niet doet. En soms 'moet' je wel eens naar een feestje oid waar je geen zin in hebt. Ik spreek dan met mezelf af dat ik dan na een uur gewoon naar huis mag. En doe dat dan ook. Het is een beetje zoeken...maar ik denk dat het belangrijk is je te realiseren dat je voor niemand de schijn hoeft op te houden. Doen wat goed is voor jou. Nu wiebelig en niet fijn...maar dat gaat ook weer veranderen...zoals Lika ook zegt...een komen en gaan...nuchter doorvoelen, nuchter keuzes maken. Je doet het goed!

Herkenbaar dat gevoel van falen....zwart of wit, perfectionistisch...whatever...probeer wat genuanceerder te kijken. Het heet niet voor niets 'proces' vallen en weer opstaan. Leren van deze misstap, de draad weer oppakken...kop op he? Niet blijven hangen in dit gevoel, daar kom je niet verder mee.

Herkenbaar Lisette...en is het verleidelijk om dan de fles te pakken ja. En wat goed dat je dat dus niet doet! Ik ben ook vaak gezwicht in dit soort stemmingen, gevoel..onzeker, emotioneel, bleh. Niet fijn. Als je nu 'doorzet' wordt het gemakkelijker...durf ik te zeggen. Niet dat gevoelens er niet meer zijn, maar je leert wel met die gevoelens te 'zijn'. Hou vol he? Het hoort bij het proces...niet meer verdoven. Ik heb valeriaan wel eens gebruikt toen ik zeer slecht sliep en super gestrest was. In de vorm van thee. Werkte wel bij mij.

Die heb ik gemist Ietje...sterkte!

De stampvoetende kleuter, schrijf je hierboven ergens. Wat is er aan de hand? Wat is de trigger? Waar komt de frustratie vandaan? Het oordeel? Trek komt in golven, minuut of twintig. Misschien maar Mindful ondergaan....? Tot het voorbij is? Sterkte Lisette!

Ja, daar mag je best trots op zijn IJsvogel! Lekker even de frisse lucht in, de drankgedachten uit je hoofd laten waaien... Het wordt wat minder, die gedachten, het gevoel...minder 'dwangmatig' noem ik het..ik kan er beter mee omgaan. Lekker doorgaan IJsvogel.

Ja...lekker weer om naar buiten te gaan!

Lieve Lika, je raakt me met je posting. 'Het' is zó herkenbaar...en dan bedoel ik niet zozeer dat ik in eenzelfde situatie zit, maar 'het proces'. Wat mooi om je te mogen volgen. Energiegevend.

Ik kan me aansluiten bij LJ. waarbij absolute bereid voor mij eruit springt. Dat betekende voor mij zelf de verantwoording nemen. En daarmee de stappen zetten naar hulp die ik nodig had. En alles wat ik al wist over mezelf, mijn zelf-kennis en de inmiddels vergaarde kennis en ervaringen over verslaving toe te passen. Het daadwerkelijk te gaan doen. Ik. Zelluf. Niet alleen. Ik wens je kalmte, moed en wijsheid.

Goeiemorgen

Goeienavond Drukke dag gehad...

Yep

En dat geeft mij 'vertrouwen'. In mijzelf. Zo.

En nu merk ik dat ook mijn omgeving daarmee 'verandert'.

En ik voel het niet alleen...ik heb het ook ervaren. En voor mij was 'anders doen', hulp vragen en aanvaarden. Niet weglopen van...

Ik voel sterk dat je zelf ergens 'iets' moet veranderen als je het ADB proces ingaat. En dat is niet altijd simpel. Maar als je het niet doet verandert er niks...of je nou vertrouwt, hoopt, bidt etc.

Maar dat hoort ook wel bij wat ik voel....haha!

Oeps..bietje groot.

'

Als je jezelf maar vertrouwt...succes met je eigen plan Spirit.

Voor mij gaf het traject heel veel inzichten in mijn patronen, hoe ik denk en doe. Ik heb best veel weerstand gevoeld bij het invullen (moet dit nou? stom! Ja, dit weet ik onderhand wel en nog meer van dit soort gedachten). Juist dat verzet was een signaal voor mij. Ik heb veel aandacht geschonken aan het nuchter zijn/worden. Was nodig. Omdat de aandacht niet mag verslappen. Daarom ook dagelijks contact met maatje en elke week een AA avond. Wat ik wel merk is dat ik nu, vijf maanden droog, na drie jaar modderen de gedachten aan en over drank minder worden. Maar mijn aandacht blijft. Zelfzorg, zo zie ik dat. Onderhoud om dit proces in de goede richting te laten blijven gaan, waarbij goed staat voor droog. Succes Koen, met jouw traject. Hoop dat je een goeie klik heb met je herstelmedewerker (zo noem ik haar tenminste) en dat het een stevige basis mag worden voor een nuchter bestaan.

Mijn man drinkt af en toe. In het weekend. Eén glas whisky. En vraagt ook of ik er last van heb. Soms wel en soms niet. Wat ik inmiddels doe is inderdaad benoemen. 'Ja, ik vind het lastig'. Maar dat betekent dan niet dat hij niet een glas mag drinken. Het benoemen haalt voor mij druk er vanaf. En ook voor hem een signaal dat het droog staan niet vanzelfsprekend is voor mij. Echt last heb ik er niet van, maar het is zeker niet 'neutraal'. Als hij een fles wijn openmaakt wil ik ook dat hij die weer opbergt. Ik wil het niet, maar de bekende 'armlengte' wil ik ook niet op de proef stellen.

Goeiemorgen

Mooi Ijsvogel...'we vermijden iedere vorm van zelfmedelijden'...wordt elke keer op mijn groep gelezen...ja, dat is zeker iets anders dan lief zijn en goed voor je zelf zorgen...compassie.