Kohtje

jannigje, een golf van sympathie komt over me heen tijdens het lezen van het verhaaltje van je sleutels.. sympathie voor je sleutels, wát een schatjes zijn dat. maar ook sympathie voor jou. dat eindeloze uitzichtloze waar je je in bevindt, ik weet dat bemoedigende woorden van anderen je hier feitelijk niet uit (kunnen) halen. mijn beleving van 'opbeuren' door anderen tijdens diepe dalen (voor mezelf gebruik ik het begrip depressief niet omdat ik er nooit hulp voor gezocht heb en dus ook nooit gediagnosticeerd ben) voelt meestal als nutteloos en soms zelfs als irritant en bemoeizuchtig.. maar toch geeft dat sprankje gevoel dat er nog ergens een beetje om me gegeven wordt me toch net dat beetje licht in de duisternis om het eind van de dag te vinden en halen. ik weet dus dat ik je met dit bericht niet uit je depressie haal, maar ik kan het niet laten om je toch een vonkje licht toe te bedelen. uit sympathie. je mag het zelfs liefde noemen. :sun:

gelijk. nog steeds wat moeite met hoofdletters typen. even oefenen met Heerenveen. Heerenveen. Heerenveen. ik kan het wel, is gedeeltelijk gewoonte geworden, gedeeltelijk gemakzucht, dat typen met alleen linkerhand. rechter hangt nog in een sling.

't is trouwens heerenveen

goede morgen, Dagpact Lars Hallo Nadia MarQ kohtje

jannigje, ik wil dit gevoel, en ik ken het, niet bagatelliseren, het voelt inderdaad of het nooit voorbij gaat, en het is verschrikkelijk.... maar tóch.. en je wéét het... ook dit gevoel gaat voorbij en toch ruim 10 weken.. zie je, die zijn óók voorbij.

ja zeg, strafpunten voor zo'n mega-positief bericht... of is iets wat echt niet door de beugel kan??

7 en een half jaar... jammer van dat halve jaar, lady jane. staat zo half af.. aan de andere kant heb je wel al zeven hele jaren en zes hele maanden volgemaakt.. en natuurlijk 2741 hele dagen . da's dan wel weer een heleboel al afgemaakt. met die ervaring denk ik dat je vandaag, dag 2742, ook wel afmaakt. en daarom alleen al krijg je van mij ook eens een heel dikke felicitatie

pas op, er zijn veel erren onder ons.. weest gewaarschuwd!!

goede morgen, hebben lars en smart nou alletwee wat met R?? of hebben ze er alletwee één? één ding weet ik zeker, die, of één van die erren ben ik niet, dan had ik het wel geweten. (denk ik) wel weer even mijn belangrijkste afspraak voor vandaag hier tentoonstellen: vandaag drink ik niet. Dagpact: Lars Lieselotje Nadia kohtje

goedemorgen, Dagpact: Lars Quinn Vasja Lieselotje smart Burchulll kohtje MarQ, je noemt je ervaringsdeskundige wat betreft stoppen. dat zijn er velen hier. ervaringsdeskundige in gestopt blijven ben je zolang je gestopt blijft.. dat kun je dus niet worden, wel blijven. zolang je maar gestopt blijft, elke dag opnieuw.

die duiten valt wel mee.. dit was een exemplaar dat ze nog hadden liggen. aanmeten was een kwestie van gespen op mijn maat vastzetten. een 'leenexemplaar' dus. met vijftien minuten stond ik weer buiten.

haha, Lika.. nee, het maakt het niet minder erg, maar het kan dus wel veel erger.. en dat is het dan weer niet.

koesteren... zo'n mooi woord. koester die 2 dagen, suikertje, maar blijf er niet in hangen... zo kunnen het er zo maar 3 worden. ik hoop het voor je... O ja, Hoofdletters.. Raak gewend aan Alleen Met Links Typen. Links schrijven gaat ook steeds makkelijker.

net weer thuis. kon m'n brace voor m'n arm ophalen maar heb hem niet meegenomen. mijn hemel, het leek wel een uitwendig skelet.. een soort corset met op de rug iets wat op een hijskraan leek en daaraan een constructie waar ik dan m'n arm in kon leggen... tig klittenbandgespen om mezelf niet te verliezen. kon bij wijze van spreken alleen nog overdwars door de deur.. de verstrekker begreep me volkomen. nu loop ik al enkele weken tijdens het hondjes uitlaten en boodschappen doen met m'n arm in een simpele sling. dat gaat goed, kan ik het gewicht voldoende mee van m'n schouder halen. en zo kan ik ook veel makkelijker m'n arm en schouder voorzichtig nog wat in beweging houden. als je eenmaal in de medische (malle)molen zit sturen ze je makkelijk door van de één naar de ander..ik doe braaf wat iedereen zegt en voorstelt, maar ergens onderweg is de theorie van m'n aandoening de praktijk voorbijgelopen en zijn de middelen groter geworden dan de kwaal praktisch vereist.. zo ook die pijnstillers, ik zit maar op een kwart van de hoeveelheid als die mijn neuroloog aanraadde.. ik heb veel vertrouwen in de kunde van de mensen die me door deze periode heenhelpen, maar ik ben ook een beetje ervaringsdeskundig op het gebied van deze aandoening.. dat geeft me gelukkig de ruimte om, binnen grenzen, hun behandelplan een beetje te verpersonaliseren.. voorzichtig ben ik weer begonnen met m'n armspieren te trainen met ,hoe heten ze ook alweer, van die heel lichte haltertjes... pas over zeven weken heb ik weer afspraken met neuroloog en revalidatiearts. dan hoop ik weer een stuk verder te zijn en onderwijl hou ik mezelf kritisch in de gaten. ik zal ook weer eens wat meer met hoofdletters gaan typen, ik bedoel daarmee, dat ik m'n rechterhand weer wat meer zal laten meespelen.

die tien weken zou inderdaad zonde zijn, maar dat is nog peanuts vergeleken bij de jaren die nog voor je liggen. in diezelfde jaren vóór je ligt ook een zee aan tijd om aan het 'tussenin gebied' te werken.. en realiseer je dat wat je nu ziet als 'werken aan' in veel gevallen ook bijna vanzelf gaat. nu lijkt alles tegen te zitten, maar zulke periodes hebben we allemaal wel eens. er zijn of komen ook dagen, weken, misschien zelfs maanden, dat je niet hoeft stil te staan bij elke handeling die je doet. 's nachts zijn alle katjes grauw. één sprankje zonlicht geeft al weer een totaal andere kijk. verduren, verdragen... alles geht vorbei. :sun:

nietes...

sorry, rosa Dagpact: Lars Danielle Hallo Lieselotje Kohtje Nadia Quinn Stekker Rosa

Dagpact Lars Danielle Hallo Lieselotje kohtje Nadia Quinn stekker zit je ook te 'klooien' op een telefoon of zo, of weet je gewoon niet hoe je het laatstgenoemde dagpact moet kopiëren en plakken? fijn dat je ook weer besloten hebt om vandaag niet te drinken. en geniet van je bloemen. denk er om een extra grote bos te kopen, nuchter zie je ze immers niet dubbel..

lika dank je wel je hoeft niet te reageren, hoor. ik was hier een tijdje terug begonnen met m'n verhaal van m'n aandoening en vind dat ik nu zo af en toe even moet laten weten hoe het er voor staat. 't is een langdurig en traag verhaal, heb er veel hinder van, maar er is gelukkig nog een hoop te genieten in het leven. ik heb bijvoorbeeld heel goed geslapen en heb elke ochtend moeite om weer een beetje bij de les te komen. dit forum helpt me enorm door de 'lege plekjes' van de dag heen. dit forum helpt me, door hier te lezen, ook om dankbaar te zijn voor het feit dat ik niet meer hoef te drinken. jannigje, ik word hier wel vaker kontje genoemd, al dan niet als gevolg van spellingcontrole.. de moderator heeft er nog nooit wat aan gedaan, dus het zal niet als beledigend of schuttingtaal worden aangemerkt... en zelf zit ik er ook niet zo mee en dan nog borretje: irritant, vervelend, maf, verrassend en lief.. ik blijf er bij, ik vind je een mooi mens. wees voorzichtig met jezelf 3x (nu 4) in 1 bericht maakt dit -voor mijn doen- een hartig berichtje.

goedemorgen, Dagpact Lars Danielle Hallo Lieselotje kohtje

niet bij n.a... daar bij 1, 2 en 3 maanden, dan pas bij 6 maanden'. maar wél goed gedaan, jochie. ik ga nu naar m'n eerste na-meeting dit jaar. best een beetje nerveus. gek hoor.

ja, ok.. puur esthetische reden dus.. niks verder achter zoeken. en uiteraard jij ook het beste met je gezondheid en een groet terug. ook voor lady jane een groet, als je dan toch nog wat meeleest. fijn.

bor, beterschap en tot ziens.

voor wie het weten wil, even een kleine update bwtreffende m'n neuralgische amyotrofie aanval.. ik kan morgen een brace ophalen om m'n arm in te leggen. dit om m'n schouder te ontlasten. m'n arm hangt teveel omdat m'n schouderspieren verzwakt zijn, waardoor alle spieren in m'n schouder en arm verkeerd belast worden. de zenuwstoring in m'n schouder is overigens ook nog niet voorbij, waardoor er nog steeds zenuwpijn is. er staat enkele weken tot maanden tot soms zelfs wel bijna een jaar voor zo'n zenuwstoring. hier nu al dik twee maanden.. met de morfine ben ik zuinigjes.. net genoeg om het draaglijk te houden en redelijk te kunnen slapen. op die manier weet ik tenminste of de pijn een keer verdwijnt.. maar zuinigjes is me eigenlijk nog te veel.. ben er nog steeds een beetje raar van in m'n hoofd. ik ben wel blij dat er (nog) geen spieren uitgevallen zijn. wel beperkingen, een mallotige rechterhand, maar ik kan alles nog enigszins bewegen, zelfs m'n vingers..

wat brengt jou als atheïst er toe om een maltezer kruis als avatar te kiezen, soothe? zelfs achterwaarts begrijp ik dat niet..