Kohtje

hoop dat ie zich daar voorlopig veilig voelt, DOe 'm de groetjes svp. bewondering voor hem.

't Scheelt in elk geval dat je je bewust bent van je vijand. kun je niet 'per ongeluk met' een fles thuiskomen. lars, hier vandaag grootste stoom-intercity op station i.v.m. dickensfestijn. vanuit rotterdam, geloof ik. vanavond 18.00 vertrekt ie hier voor terugreis

Mijn vrouw was dat zat. TOen hebben we daarvoor een hond in huis genomen. Die neemt Zonder morren, al kwispelend alle schuld op zich

Niet je vriendin de schuld geven, hoor. Hup hub.. ook dit gevecht moet je zelf "voeren". **sorry, fout. Gevechten lever je, strijd voer je.. **

Niet interessant, wel de moeite van het inloggen waard. Gefeliciteerd met je dochters verjaardag, Lars. (met alleen linkerhand getypt.. lastig, maar te doen)

.

.

Ja, Stekker. Ik wel. En meerderen hier. Wekelijks bezoek ik nog een NA bijeenkomst (Narcotics Anonymous). Bijna negen jaar geleden voor het eerst naar AA. Natuurlijk doodeng, maar nu doodnormaal. Na die ene per week in het begin werden het er langzaam meer, verschillende groepen, verschillende plaatsen, verschillende manieren van met de 12 stappen omgaan... Een paar jaar lang bezocht ik bijna dagelijks een meeting. Veel opgestoken, maar ook veel kunnen delen. Nu, weer een paar jaar verder, heb ik nog één groep waar ik heenga. Daar voel ik me zo thuis dat ik het jammer vind als ik een keer niet geweest ben. Het belangrijkste is dat ik er dát heb gevonden wat me al jaren droog houdt.. wat dat precies is weet ik niet. Een combinatie van vele factoren, waarvan voor mij het in levende lijve omgaan met mensen zoals ik (verslaafden in herstel met alle herkenbare gekkigheidjes) een heel belangrijke is.

Bob.... pas wel op met deze redenatie. Alcoholvrij bier niet zo lekker en dan géén zucht naar echte drank?? Blijf alsjeblieft scherp en nuchter.. of eigenlijk: nuchter en dus scherp en dus nuchter...

Ik hoef niet zo nodig elke maand gefeliciteerd te worden. Ik snap de goede bedoeling wel, maar ik hoef niet zo nodig. Elke dag droog is een overwinning op de ziekte verslaving. Daar ben ik in stilte dankbaar voor. Eén keer per jaar een mijlpaal delen vind ik voor mezelf méér dan genoeg... ... om te laten zien dat herstel mogelijk is.

A3, jij hebt jezelf "slechts" beloofd ernaar te streven een jaar (en liefst voorgoed) niet meer te drinken. Voor jou voldoende reden om tot het jaarpact toe te treden. Een mooi streven en als jou dat genoeg zekerheid geeft om je op het jaarpact aan te melden dan heb ik daar niets op te zeggen. Ik ben voorzichtig (geworden) met mijn streven als maatstaf te nemen voor succes in de toekomst. Momenteel zit ik fysiek niet zo lekker in m'n vel. Mentaal gaat het bij mij dan ook altijd (een beetje??) minder. En, alcoholist als ik nou eenmaal ben, dan komen er eigenlijk automatisch wel eens gedachten aan drank voorbij. Nou is het wel zo dat langere tijd droog staan het makkelijker maakt om zulke gedachten onschadelijk te maken, maar verslaving is een sluwe vijand. Door me met alleen vandaag bezig te houden en alleen aan mezelf "slechts" te beloven ernaar te streven om vandaag niet te drinken neem ik de vaak beangstigende gedachte -"mag nooit meer"- de wind uit de zeilen. Ik ben elke keer weer verheugd als het 13 december is en ik weer een jaar aan het rijtje mag toevoegen. (Ik ben en blijf gevoelig voor "aantallen"..) Ik ben er niet trots op, wel blij mee en dankbaar om.

Het Arrenslee Pact?

Vandaag weer een jaar erbij ge-"dag-voor-dagt". Ik sta niet op de lijst van jaarpacters omdat ik niemand wil beloven een jaar niet te drinken. Maar ik wil wel melden dat ik het dag voor dag tóch weer een jaar heb "geflikt". Met dank aan de twaalf stappen, m'n fellows in de zelfhulpgroep en jullie. Spiegels en klankborden. En ijs en weder dienende zal ik me misschien volgend jaar weer melden.

Ik denk zelfs dat dat van groot belang is. In elk geval voor jou zelf. Ventileren. Luchten. Stoom afblazen. Niet opkroppen en een verstikkende of zelfs explosieve sfeer van zelfmedelijden laten ontstaan. Overdrukventieltjes open houden, Lars. Stoom af blijven blazen. Blijven zeuren, zoals jij dat noemt. Ook van mij een dikke knuffel. Of, stoerder gezegd: Big Hug!!

Toen ik een keer letterlijk op sleeptouw genomen was, door de Wegenwacht in dit geval, heb ik er verstandig aan gedaan de sleepwagen te volgen. Natuurlijk was ik gefrustreerd en voelde ik me machteloos. Het liefst had ik mijn reis op eigen kracht vervolgd. Dit wilde ik niet meemaken. Maar ook al wist ik niet waar deze "sleeptocht" me zou brengen, ik volgde. Door eigenwijs een andere kant op te sturen had ik de sleepkabel laten knappen en was ik geen steek opgeschoten. Volgen, doen wat me gezegd werd. Daar gebracht worden waar ik na een nodige reparatie die ik zelf niet kon verrichten wél verder kon. Tijd was toen even niet belangrijk. En ook niet hoe ik me voelde en wat ik eigenlijk zou willen. Het belangrijkste was dat er hulp was en dat ik die accepteerde. Ik en mijn eigen wil waren even totaal niet aan de orde. Tssss........ tismewat..

Tomorrow is a mystery and today there are some too. Je hoeft toch niet alles te begrijpen om het toch te kunnen laten zijn?

Kan ik ook iets zeggen om jou blij te maken, Lars? En dank je wel voor de sterkte.

Ik vind het wel fijn als je hier (ditjes, datjes...) blijft schrijven. De persoonlijke draden vind ik een beetje kil... zo achter min of meer gesloten deuren, beetje geïsoleerd. Kijk daar soms gauw even wat rond, maar wil me er meestal niet mee "bemoeien". Ik weet dat dat ik maar ben die dat vindt, maar dat vind ik. Kan er niks aan doen. Zo.. even een "pro-Bor-op-de-dagdraad" berichtje.

't Is "leuker" om niet op te geven als je het wél mag dan wanneer het niet mag. Hier ook een lange dag. Zou willen dat m'n pijnlijke rechter arm er af viel. Maar ik kan hem eigenlijk niet erg missen. Gedogen dus maar. Kerstboom staat inmiddels. Beetje weemoedig na het heengaan van de tweede dit jaar van Emerson, Lake & Palmer.

rubbertjes aan elkaar zetten... simpel? Hoe moet dat dan?

Leuk. Zelf houd ik al jaren in mijn (papieren) agenda dagelijks bij hoe lang ik op deze aardbol rondhang (vandaag dag 21764) en hoe lang ik clean van alcohol ben (vandaag dag 2916). Is een tik van me. Niet nuttig maar voelt noodzakelijk. Dat heb je met tics...

Mijn verhaal is niet zozeer een succesverhaal van een langgestopte als wel een langverhaal van een "succes"gestopte. Een te lang verhaal om hier neer te zetten. Ben al tien jaar op dit forum aan het schrijven en lezen. Die tien jaar zijn een deel van mijn verhaal. Dat succesgestopte is betrekkelijk. Geruime tijd droog, ja.. maar m'n verhaal is zo lang omdat het dagelijks verder gaat. Door m'n verhaal per dag te beleven hou ik het overzichtelijk en is het nooit af. Morgen is alles weer anders. Vandaag drink ik niet, morgen weet ik nu nog niet. Het licht wordt soms lichter, soms weer donkerder.. niet door het drinken maar door dynamiek. Sinds ik niet meer drink sta ik in elk geval niet meer stil en passief. De landschappen veranderen per dag, evenals de "bewolking". Dat zie ik als winst van niet meer drinken. Wat niet wil zeggen dat winst altijd goudblinkend is. Maar winst is winst.. Als ik drink is er alleen verlies.

Ik nam 'm helemaal en geef 'm ook weer helemaal aan jou. Je kunt wat je hebt alleen behouden door het door te geven. Da's delen.

Zelfs als atheïst mag je dit goddelijk noemen, oftewel essentieel. Laat je niet misleiden door het woord, de naam of het begrip god, al dan niet met een hoofdletter. Liefde wordt wél algemeen geaccepteerd. Dat is een synoniem. Liefde gaat niet alleen van jou naar anderen maar vooral ook naar en door jezelf. Alleen door jezelf lief te hebben is liefde voor anderen niet een vlucht van jezelf maar een gift aan de wereld.

Goede morgen, Ik wens natuurlijk iedereen kalmte, moed en wijsheid. Ik begin een beetje gewend te raken aan de constant aanwezige pijn. Ben enkele weken niet naar meetings geweest, maar ga maandag waarschijnlijk weer naar mijn wekelijkse bijeenkomst. Ben zo blij dat ik niet meer hoef te drinken. Ik hoorde vanmorgen dat er een top tien van woorden is die grote ergernis opwekken. Eén daarvan is "uitdaging". We hebben tegenwoordig geen problemen meer maar uitdagingen. Maar misschien helpt het om een probleem niet meer als probleem te zien maar als uitdaging.. 't is toch altijd een kwestie van interpretatie. Van problemen ging ik altijd drinken. Uitdagingen laten me zoeken naar een andere manier om met problemen om te gaan.. Kweenie... misschien vind ik het anders benoemen van een probleem -uitdaging dus- wel de voor mij juiste manier om de fouten uit het verleden anders aan te pakken. Eén van de voor mij grootste uitdagingen is om problemen als uitdagingen te zien.. De ene dag lukt dat beter dan de andere dag. De dagen dat het lukt voelen in elk geval prettiger.. minder problemerig, zeg maar.