Kohtje

Zwolle? Je zou eens kunnen informeren bij Tactus of er mogelijkheden zijn. In het verleden hebben zij ook wel eens voor ruimte gezorgd. Ik herinner me meetings in Enschede en Deventer. Ook in Amersfoort, geloof ik. Dan kun je zelf hapjes meenemen. In Zwolle zit Tactus ook... Is maar een ideetje, hoor.

Ik zag het net andersom, lady jane. Ik bedoel dat ik stoppen met drinken voor ik het probeerde niet als straf zag maar als een onvervulbare wens. Ik zag mijn drinken, mijn verslaafd zijn juist als straf. Voor wat dan ook.. Ik wilde koste wat kost stoppen met drinken, weer "mens onder de mensen" worden. Ik wilde niet meer wegdraaien daar waar anderen (dapperen in mijn ogen) de werkelijkheid "aangingen". Mijn uiteindelijke verlossing uit de dodelijke klauwen van verslaving zie ik als de ultieme beloning. Die beloning omvat mijn hele nuchtere leven. Niet alleen de fijne dingen die me overkomen, ook de minder fijne. Alleen maar omdat ik het leven nu weer zonder filters, roze nepbrillen, dempers en dat soort schijnbescherming tegemoet durf te treden. Regelmatig met angst in het hart, en nog regelmatig uitvluchten en omwegen zoekend, maar uiteindelijk er achter komend en accepterend dat de waarheid (Waarheid) altijd alles achterhaald en dat diezelfde waarheid meestal niet is wat ik als waarheid denk te kennen.

en géén schoenen, Lars?? Hoe kun je nou kleren voor je kleindochter kopen en dan zónder schoenen thuiskomen...

Daar hebben ze "daar" toch therapeuten voor. Een counselor in de behandeling die ik destijds deed was in z'n vrije tijd bokser. Had ik nooit achter hem gezocht, rustige, bedachtzame jonge vent. Kon je ook helemaal niet aan hem zien.. gaaf uiterlijk. Kwam, zei hij, doordat hij een goeie bokser is.

Ik ervaar, sinds ik weet dat ik aan een progressieve, dodelijke ziekte lijd en aan mijn herstel ben gaan werken elke nieuwe dag als beloning voor het werk van gisteren.

Dat padje is niet weg; jouw weg is nu even niet dat padje. Komt weer goed, Lars.

Ik vergelijk het leven wel eens met een grote legpuzzel. Zónder voorbeeld. Je krijgt alle stukjes en moet daar een plaatje van maken. Net als je denkt dat je het bijna voor elkaar hebt is er iets dat alle, of vele stukjes weer door elkaar husselt. Daar kun je op twee manieren naar kijken: - een onmogelijke opgave om dat plaatje compleet te maken, ik maak er een puinhoop van, ik raak gefrustreerd, of - alle stukjes zijn aanwezig. De volgorde is niet zo belangrijk, ze zijn er. Ik ben compleet. Ik kies voor de tweede optie. Mijn leven is altijd compleet, ook al liggen alle stukjes op een onoverzichtelijke hoop. Soms heb ik een stukje overzicht over wat ik denk dat mijn leven moet zijn. Maar meestal moet ik er gewoon op vertrouwen dat mijn leven compleet is, ook al snap ik er geen biet van. Soms vallen stukjes op hun plaats, maar een ander stukje kan dan weer mijn aandacht afleiden van wat ik dacht te zien. Het is niet zo belangrijk dat mijn puzzel afkomt. Het ermee bezig zijn is beloning op zich. Ik denk wel eens dat mijn voorbeeldplaatje een plaatje is van een puinhoop aan puzzelstukjes. Dat mijn leven zó bedoeld is. Vanuit dit gezichtspunt gezien wens ik je nog een mooie puzzeltijd toe, Lars.

Hou maar op, Lars. Je kunt wel aan de gang blijven...

Een nieuw schetsboek zou voor mij ook alles weer goedmaken..

Lars, jongen, troost je met de gedachte dat ik met kleren kopen ook afhankelijk ben van mijn ega.. niet zozeer omdat ik zelf geen kleren zou kunnen kopen, maar de morele steun.. ik háát kleren kopen.. met haar erbij heb ik tenminste zo af en toe nog wat nieuws. En al kleren-shoppend met haar erbij ga ik het zelfs zo in de diepste diepten nog een beetje leuk vinden ook. Je hebt afhankelijkheid en afhankelijkheid. (toch nog net weer even op pagina 100)

En met jou, basta?

GEFELICITEERD, Smart.

Dank je wel voor je toelichting, blondie. Ik wist niet dat je zo sjoemelde... Eerlijk naar jezelf, hè... tja, dat valt niet altijd mee. Heb je nu met die antabuse aardig opgelost. Hoop voor je dat het een tijdelijke noodgreep is. Dat je het vertrouwen in jezelf wat terugkrijgt. Knuffel.

Gewoon niet doen klinkt zo van: ja, doe het dan gewoon niet. Maar dan tóch doen... Dan heb je toch een probleem dat ten grondslag ligt aan je verslaving? Ben ik nou zo simpel, of mis ik iets? PS. die ruime AA-ervaring moet je niet zien als ruime AA-ervaring. Ik heb ruim twaalfhonderd meetings meegemaakt, merendeels NA, maar dat wil niet zeggen dat ik veel ervaring in m'n eigen herstel heb. Nog steeds hoor ik dingen voor het eerst, krijg ik nieuwe inzichten, gaan ouwe overboord.. Ik ben er wel al geruime tijd mee bezig. Qua tijd zou je het ruim kunnen noemen. Zus versus Zo wordt bij mij al gauw Zus vermengd met Zo.. pik van alles wat mee als ik denk dat ik er wat aan heb.

Voor mij ben jij, zolang je hier je bevindingen schrijft, in herstel. Onderliggende problematiek kan ook zijn dat je je alcoholverslaving als autonoom probleem ziet. Hoe ga je dát aanpakken? Behalve dan die eerste "gewoon" niet nemen..

Hoi blondie. Ik snap niet wat je bedoeld met sjoemelen met de pil-vorm.

korte fittie.... ga ik even op kauwen.

@Asterix Nieuwkomer zeker, die "aanvoerder"... in elk geval niet bekend met het 12-stappen programma.

Dagpact: jowan Lars Quinn Momentum MarQ

getsie... sterkte, Ietje.

Mooie meeting gehad. Geen nieuwkomers dit keer, geen terugvallers ook. Wel een 3 maanden clean sleutelhanger en een anderhalf jaar. We waren met z'n elfen. Klein maar fijn.

Hallo Bjorne, hier Kohtje. Niet met een op maat gesneden strategie zoals waar basta het over heeft. Er zijn volgens mij geen op maat gesneden strategieën. Ik heb mezelf een om me heen slobberende strategie aangetrokken en ben die stukje bij beetje voor mij persoonlijk op maat aan het snijden. Maar beter een slobberende strategie dan "op hoop van zegen.." Je hebt behoefte aan gezelschap waarin je kunt delen zonder daarbij onder invloed te zijn. Je hebt eens een AA bijeenkomst bijgewoond. Die vond je niet motiverend. Tip: probeer eens meerdere AA bijeenkomsten. De verschillen zijn groot. En je kunt ook NA bijeenkomsten proberen (mijn slobberpak).. Daarnaast (naast 12-stappen bijeenkomsten) zijn er ook nog andere bijeenkomsten van alcoholisten en andere verslaafden "in herstel".. Daar is die andere die basta noemde (Mijn Gerrit) goed in, en daarnaast is dit forum een prima medium om met mensen in (al dan niet virtueel) contact te komen zonder onder invloed te zijn. Het gevoel van niet meer willen is waar je naar toe wilt. Realiseer je je wel dat je daar al bent? Waarom heb je je hier anders aangemeld?

Vergelijk het met je hand niet in het vuur steken omdat je dan je hand verbrandt. In plaats daarvan je hand tegen het kachelruitje aanduwen.. je hand komt niet in het vuur, toch gebeurt er wel wat.. dat is ook een gevoel.

Quinn, onwijs is misschien wat veel van het goede, maar ik ben zeker blij met je aanwezigheid hier. Hoe dof je bestaan voor jou misschien ook lijkt, man, wat glans jij. Prachtspiegel.

En dan ook het dagpact verblijden met je aanwezigheid? Kun je jezelf ertoe aanzetten om het andersom te zien? Jezelf verblijden met een bezoek aan de (?)-oloog en jezelf motiveren met je aanwezigheid op het dagpact?