Kohtje

Nee @Bor, ik zal ook nooit de naam van een boot veranderen.. of ik moet tijdens het schilderen een spelfout maken Maar dan zullen de goden ook wel ingrijpen door de rekening niet te laten betalen en me in de stromende regen naar huis te laten gaan..

@Bor, dan kan het niet anders dan dat er 'een afspraakje' gemaakt moet worden. Boot opsturen en terugsturen is niet handig.. Ik vind trouwens plakletters tegenwoordig wel een logische oplossing hoor. Met die uurlonen van tegenwoordig... Bovendien is het voor bedrijven handiger om plakletters te verwijderen dan geschilderde, in geval van naamswijziging, faillissement, of wat dan ook. Ik heb me er nu toch wel bij neergelegd dat ik achter de feiten aanhobbel en doe ook niet veel moeite meer om een plek te 'veroveren. Ik heb zelf niet eens een (handgeschilderd) naambordje bij de voordeur. Lekker anoniem, lekker 'stads'.. Vergeet ik het belangrijkste nog weer bijna: handen die niet meer helemaal doen wat ik wil. Ik raak er aan gewend, maar sommige dingen zijn bijna niet meer mogelijk. Schrijven gaat nog wel, dan heeft m'n pols steun, maar letters schilderen is wat anders.

Ik lees dit nóg eens en denk dan: sja, poeh... bordschrijven was ook nog een onderdeel op de p.a... wat héb je d'r allemaal nog aan? Wie laat er nou nog letters op z'n bedrijfswagen schilderen? Waar wordt er nou nog op een schoolbord geschreven? Wie schrijft er überhaupt nog met de hand.. allemaal vaardigheden geschikt voor de 'oude ambachten markten'.. Werd me na een beroepsmogelijkhedenonderzoek (?) jaren geleden ook geadviseerd, om tegeltjes te gaan beschilderen op braderieën en zo. Dat was in de tijd dat de computer op het punt van doorbreken stond qua grafische mogelijkheden, een jaar of twintig geleden. Als ik iets niet leuk vind dan zijn het braderieën en computers... Dus ik modder me door het leven met m'n achterhaalde vaardigheden en dat gaat eigenlijk best wel aardig. Ik geloof dat ik 'aanmodderen' minder negatief ben gaan zien dan vroeger.

Dank je. Ik krijg wel vaker complimenten over mijn handschrift. Maar ja, heb dan ook op de Schilderschool lettertekenen en -schilderen gehad, op de pedagogische academie schoonschrijven en later op de kunstacademie ook nog eens kalligrafie. Daarbij komt dat ik een mooi handschrift voor mij persoonlijk als een soort van 'bij me horen' vind, een soortement van visitekaartje, zeg maar. Ik hou wel van met de hand schrijven. Wel knap dat je dat hier zo kunt zien. Jij ziet mooi.

Ze kan er natuurlijk voor zichzelf van overtuigd zijn dat ze niet teveel drinkt of dat dat niet erg is. Dan is er van liegen en bedriegen geen sprake. Hooguit dat ze zichzelf voor de gek houdt, maar ook dat kan onbewust. Zo heb ik ook jaren geleefd, zwaar drinkend met een heleboel last ervan maar bij mezelf met een soort verwondering constateren dat ik alcoholist was en dat dat nou eenmaal zo was. Alcoholisten bestaan nou eenmaal en bij mij was het dan zover gekomen dat ik er ook een was. Ik dacht totaal niet aan serieus stoppen en aan hulp zoeken, vond het alleen maar een soort van logisch dat ik in de voetsporen van m'n vader was getreden... Rare en ook wel vervelende tijd was dat eigenlijk. Veel ruzie in huis, veel beloftes om het wat kalmer aan te doen, maar van verslavingszorg had ik nog nooit gehoord... Toch was die constatering wel nodig om, toen ik wel van verslavingszorg hoorde, uiteindelijk naar m'n huisarts te gaan om die vreemde en ietwat niet bij mij horende wereld van de verslavingszorg binnen te stappen. Langzaam kwam het besef dat alcoholist worden en zijn niet een éénrichtingsweg was richting het afvoerputje... tenminste niet meer in 'deze tijd'.

Als er iets kan motiveren, dan is het wel tegenslag..

@knakker, hopelijk klaart het in de loop van de dag wat op voor je. @Cleo66, sterkte meid.. ja, eerst de gigantische schrik, dan langzaam weer het binnenkomen van alle praktische, wereldse problemen... Dan is een (grote) familie die de 'taken' kan verdelen en het verdriet samen kan 'beleven' een zegen. Is dat bij jou het geval? Heel veel sterkte in elk geval. (en hou het droog wat drank betreft, in hemelsnaam.. )

Nee, inderdaad niet weghalen, @Yana. Ik heb je bericht waarschijnlijk wat te 'zwaar' gelezen.'s Morgens zie ik sowieso de dingen 'zwaarder' dan verderop in de dag.. mijn makke. Je tipt nu wat anders aan, ja. De ruimte op dit forum voor de minderaars en gecontroleerd-drinkers. Volgens mij is die ruimte er wel, overal, maar moeilijk is het wel, zo is wel gebleken in de loop van de geschiedenis van dit forum, om daar openlijk voor uit te komen. Ik heb daar zo ook geen oplossing voor, maar weet dat ik, zoals ik in m'n eerdere bericht al zei, niets tegen jouw manier van met drank omgaan. Zolang je de alcohol de baas bent, nadat je 'm eerst niet de baas was, ben je goed bezig. Alles beter dan slaaf zijn. Ik reageer natuurlijk primair ook maar uit eigen ervaring, en in mijn beleving is alcohol zeer gevaarlijk voor me, heeft het me bij de minste aanraking weer volledig in z'n macht, zowel fysiek als mentaal. Vandaar misschien. Excuses voor het je laten 'schrikken'..

Oei @Yana, ik zal ook wel naïef zijn, maar schrik wel een beetje van jouw bericht. Je klinkt een beetje gepikeerd. En dan lees ik je laatste zin en dan schrik ik nóg een keer. Daar vermeld je dat je vooral bij matig drinken gewaar kunt blijven, bij kunt sturen en aan het roer kunt blijven. Leuk en leerzaam vind je het. Matig drinken is in mijn ogen al weer een stapje verder dan één glas. En om nou dat matig drinken te 'promoten' als zijnde leuk en leerzaam vind ik op deze draad en op dit forum toch net een stapje te ver gaan. Ik heb niks tegen jou en tegen jouw manier van met drank omgaan, maar om de mensen die waarschuwen voor de gevaren van drank nou af te schilderen als hersenspoelers vind ik niet netjes.

Goedemorgen. dagpact: gezond2019 Quinn Kohtje

Niet doen.. da's koren op mijn molen..

Afvallige van het forum? Ben je gek meid.. juist met dit soort ervaringen hoor je hier.

Sorry Rosee dat ik me er ook mee bemoei. Maar ook ik schrik altijd van dit soort berichten. Dat je na anderhalf jaar toch weer eens wat wilt proberen betekent dat de verleiding er altijd nog is, dat het niet drinken je toch niet helemaal bevalt. En vier glazen om te proberen is inderdaad wel wat aan de vele kant, zeg je zelf ook. Daar kun je al aan zien dat je rem lang niet in orde is. Je noemt het nu een soort van experiment voortkomend uit nieuwsgierigheid. Als ik zo'n experiment was aangegaan met dit resultaat zou ik het voor mezelf een terugval noemen. Anderen hier zouden het misschien een uitglijder noemen. Maar hoe je het ook noemt, je hebt vier glazen wijn gedronken en je bent er niet echt blij mee, in zoverre dat het je op het moment van nuttigen 'vreugde ende genot' bracht en na gedane zaken kwam de twijfel en misschien zelfs een beetje spijt (?). Al met al zou ik zeggen: Stop ! Jezelf in de gaten houden is daarbij wel aan te raden want hoe reageer je op 'niet meer'? Zal die wijn aan je blijven trekken na dit experiment of weet je genoeg en hoeft het niet meer.. durf (en kun) je de afspraak van nul met jezelf te maken? Als het antwoord anders is dan: 'vanaf nu niet meer' dan lijkt het me voor je eigen veiligheid beter om het grote smoezenboek bij de hand te houden om elke keer dat je besluit er (toch nog maar eens) eentje te proberen daar eens in te kijken of jouw motivatie daar in terug te vinden is of daarin bijgeschreven kan worden. Wat is wijsheid? Ik weet het niet precies, maar ik wens het je wel.

Oi... sterkte @Cleo66. En gecondoleerd. Verschrikkelijk, zo'n bericht.

Hhmmmm.... @Clare, ik vind je een beetje cryptisch overkomen. Met andere woorden, ik kan je niet goed volgen. Hoe gaat het nu met je?

Zit nog even door te lezen en blijf nu hier even op hangen... Snap niet helemaal wat je bedoelt met 'dat bevestigen'. Snap eigenlijk helemaal niet wat je me hiermee duidelijk wilt maken of verwijt. Zelfs dát is me niet duidelijk.

Da's vrij veel voorkomend, @Quinn, dus misschien normaal.

Dit klopt dus niet, @spirit. Hij ging gewoon dood, in het ziekenhuis. maar niet heus.

Eenden en Kevers zwaaien tegenwoordig naar elkaar. Vijftien, twintig jaar geleden was dat uitgesloten, streng verboden. Goed dus dat we elkaar nu pas tegenkomen, hier..

Waarom niet??

PS. auto is een Dyane. En/of een Acadiane.. de besteluitvoering.

Ik weet natuurlijk niet hoe het bij jou zit, maar ik vind jou hier al erg aardig hoor. Daar hoef ik niet voor naar Limburg te komen, wat weer niet wil zeggen dat... pfffff...... Bij mij vallen er ook nog steeds kwartjes door reacties hier. Ik ben verre van alwetend en dat is ook echt niet mijn streven. Sterker nog, ik voel me hier in de loop der jaren steeds dommer worden maar dat zit waarschijnlijk (hopelijk) meer tussen m'n oren. En wat betreft grenzen, ja, ook ik heb het daar moeilijk mee zoals dat een goed alcoholist betaamt. Ik ben vaak jaloers op mensen die ze op een gegeven moment toch weten te trekken. Ik blijf wat dat betreft maar rotzooien, dan weer hier, dan weer daar. Daarbij ben ik vaak te goedgelovig, je kunt het onbenullig noemen. Door diezelfde onbenulligheid kan ik echter ook geheel onterecht achterdochtig worden. M'n 'mentor' zei me ooit dat ik 'door de stappen danste'. Probleem/misverstand is dat ik niet echt dans maar zwalk. Ik ben er mooi klaar mee. Ik dwaal weer af. Dat gezwalk ook...

Belangrijkste is het speciale voer en de pilletjes voor de hond. Nou, dat komt wel goed, dat vergeet ik niet.

Zoiets ja. In de praktijk valt dat gelukkig meestal reuze mee. En daar komt bij dat we niet naar onbewoond en onontgonnen gebied gaan. Overal winkels.

Nog een weekje en dan vertrekken wij ook. We hadden bedacht om op de heenweg de veerboten (Puttgarden en Helsingor) te nemen maar door onzekere wachttijden en twee honden aan boord hebben we besloten om toch maar (weer) via de bruggen naar Zweden te gaan. Die bruggen hebben een stukje (zeemans)'romantiek' weggenomen maar er een heleboel gemak tegenover gezet. Zonder honden hadden we voor de 'romantiek' gekozen. Gemak is niet altijd gelijk aan leuk. Maar wel lekker makkelijk. Nog een weekje dus. Ellendig, want dan bedenk ik steeds meer wat nodig mee moet. Terwijl eigenlijk alles al klaar is voor vertrek. Nou ja, aan de ene kant bedenk ik steeds meer wat nodig mee moet, aan de andere kant bedenk ik dan ook weer wat eigenlijk niet mee hoeft... al met al druk weekje dus nog...