Kohtje

Tja, datzelfde hoop ik van mij ook nog altijd, @Myle.

Ik ken alleen het aspirientje tegen hoofdpijn. Ik kreeg vaak te horen: " 's avonds een kerel, dan ook 's morgens een kerel", m.a.w. bijt maar even op je tanden, eigen schuld... Dat hielp natuurlijk ook niet. Voor vrouwen uiteraard helemaal niet. Maar dat aspirientje is het enige waar ik soms nog een béétje baat bij had. En verder, tja.. mijn lichaam functioneert op de menselijke manier. Dus het enige wat absoluut tegen een 'drankkater' helpt is van tevoren niet drinken. Maar dát wil je niet horen. Dus met andere woorden: aan mij heb je niets meer.

Ja, dat lijkt me wel erg belangrijk, die vinger aan de pols houden.. en dáár heb je dan o.a. dit forum voor. Fijn dan je vakantie fijn was, trouwens. Da's ook wat waard, hè?

Lieve Rosee, die eerste zin lezend denk ik meteen: nou, zo hoor je met alcohol om te gaan. Niets aan de hand, lekker af en toe een glaasje zonder daar van tevoren mee 'bezig' te zijn. Meteen daar achter aan zou je dan kunnen denken: 'wat doe je hier op het forum?' Maar je tweede zin rechtvaardigt meteen weer je aanwezigheid hier. Je stelt jezelf een beperking door de waarschuwing aan jezelf om alcohol niet als 'medicijn' te gebruiken, waaruit dus blijkt dat je voor jezelf wel met alcohol bezig móet zijn om ongelukken te voorkomen. In die zin ben je dus toch gecontroleerd aan het drinken. Ook ik heb regelmatig gepoogd gecontroleerd te drinken. Punt was echter altijd, wie controleerd mijn drinken dan.. dat kwam altijd neer op mijzelf. En ik heb door schade en schande ondervonden dat controle over alcoholgebruik aan mij niet uitbesteed moet worden. De relatie tussen mij en alcohol is ooit een grens overgegaan waar voorbij voor mij geen terugkeer mogelijk bleek. Hoe graag ik ook wilde terugkeren naar die tijd dat ik niet hoefde na te denken over wat en hoeveel ik dronk, het is mij nooit gelukt. Daarom heb ik 'asiel aangevraagd' en gekregen in het 'land van alcoholvrij' en daar heb ik me nu een goed bestaan weten te creëren. Inclusief mijmeringen over hoe fijn het vroeger was én wat er uiteindelijk van me geworden is. Maar zonder daar spijt en verdriet bij te voelen. Wel rust.

Ja, en natuurlijk die fles amaretto leeggieten in de gootsteen, aannemende dat je met een halve fles 'amaretto op' de éérste helft bedoeld. Als het de tweede helft van de fles betrof, restant, dan is ie nu leeg en is het zaak om niet aan een nieuwe te beginnen.

haha... ja, dat aangevallen voelen ken ik. Alles en iedereen die 'aan mijn drinkgedrag zat' was aanvaller. Zélfs de verslavingszorg die ik zélf heb ingeschakeld zag ik als aanvaller. Ik ging zelfs eigenwijs tegen die aanvallers in door me te verdedigen met (nog meer) drank, totdat op een gegeven moment tot me doordrong dat ik niet aangevallen werd maar dat ik op m'n manier van leven/denken gewezen werd. Toen bleken ineens de 'aanvallers' degenen te zijn die ik nodig had om mezelf in de spiegel te zien zoals ik was, en niet zoals ik dácht dat ik was. De 'hoe's' en 'waaroms' kwamen bovendrijven, en door dáár mee aan het werk te gaan (met hulp, want je moet het wel zélf doen, maar het hoeft niet alléén) kon ik een in mijn ogen goed genoeg leven opbouwen zónder daar drank in/voor nodig te hebben.

Dag Anita. Om te beginnen Welkom op dit forum. En dan meteen maar met de deur in huis.. "wat wil je nou eigenlijk?" Diep in ons hart, en voor meerderen geldt: met héél ons hart weten we dat nooit meer drinken de ultieme oplossing is voor het 'teveel-drank-probleem'. Dat 'we' dat gewoon niet willen is gedeeltelijk waar. Vooral voor die mensen die nog niet (langere tijd) gestopt zijn. Maar er zijn mensen die hun drankprobleem weten te tackelen door de consumptie blijvend tot (voor hun) aanvaardbare normen terug te brengen. Dat kan ook héél goed NUL zijn. Je zegt dat je na je 3e glaasje geen rem meer hebt. Iets verderop zeg je dat het je niet lukt om je aan je eigen afspraak te houden om niet meer dan 2 glaasjes te drinken. Dus na je 2e glaasje is de rem er niet meer. Ik denk dat je rem helemáál kapot is, niet pas na 3 glaasjes, niet na 2, maar dat bij het eerste glaasje de 'berg af' al onstuitbaar in beweging is gezet. Als je wijn nodig hebt om er 'voor de gezelligheid' bij te horen, zou je je af kunnen vragen of er iets is wáár die wijn zo voor nodig is. Ik bedoel, hoe erg is het om ergens zónder (dat eerste, en vervolgens tweede, derde...) wijntje bij aanwezig te zijn en waarom dan? Het antwoord op die vraag bevat de kern van je drankprobleem. Je zou het je kunnen afvragen. vriendelijke groet terug.

Ik voel me altijd een beetje dom als anderen van alles ontdekken en ontsluieren, maar misschien bén ik gewoon wel dom. Eigenlijk ben ik daar wel van overtuigd. Dom in mensenkennis, zeg maar. Als ik daar weer eens mee geconfronteerd word laaf ik me altijd maar aan de uitspraak 'Zalig zijn de armen van geest'... dat geeft iets 'baarmoederlijks'. Of zo.

Hier idem dito. Het verward wel een beetje en zorgt voor wat persoonlijke onzekerheid, maar ik laat het er maar bij. Niet voor het eerst, maar het slijt/bezinkt/vervaagt op den duur wel weer. En ondertussen bestaat dit forum al tig jaar en maak ik er zelf zo'n tig min een beetje jaar van uit. Dus @Lika, blijf maar gewoon komen zoals je tot nu toe steeds deed. Dat het af en toe een beetje knaagt is vervelend, maar laat het je niet opvreten.

Goedemorgen allen. Dagpact: Billy Quinn Lika Morgon Pelle Vol Catoo Yvonne Kohtje

even een vraagje: over welke bergbeklimming heb je het?

Goh, toeval. Ik kijk toevallig even en meteen biedt @bolletje me de mogelijkheid om te typen. Naar omstandigheden gaat het hier wel goed. Het huishouden is een beetje ontregeld, maar deels ook omdat het nog vakantie is. M'n wederhelft hoeft nog niet de deur uit, overdag, dus kunnen we samen ons nu nog wat eenzame hondje een beetje in de gaten houden. De ontstane leegte wordt nog met grote regelmaat gevoeld, maar we hebben wel het gevoel er goed aan gedaan te hebben. Als het beestje tien jaar jonger was geweest hadden we nog allerlei opties kunnen bekijken en proberen, maar een hond van bijna 17 doe je dat allemaal niet meer aan. En hij had het zichtbaar/merkbaar moeilijk die laatste dagen. Dus gemoedsrust is er wel. Maar het gemoed schiet nog wel af en toe vol. Niets mis mee. Ik ben trouwens blij voor je dat het met jouw hondje allemaal zo goed gaat. Je schrikt je een hoedje als er plotseling zo iets raars met zo'n diertje is. Maar het herstellend vermogen van dieren heeft mij in het verleden (en hopelijk ook voor de toekomst) vaak aangenaam verrast.

@Cleo66, ik heb in het verleden, en dat gaat véél verder terug dan jouw aankomst hier, meerdere keren gedacht het bijltje er hier bij neer te gooien. Een enkele keer deed ik dat daadwerkelijk maar langer dan een paar maanden hield ik dat nooit vol. Gelukkig nooit helemaal uitgeschreven (dat kon toen geloof ik ook niet eens) omdat ik zelfs m'n eigen bijdragen uit dat verre verleden nog wel eens teruglees om me vervolgens te verbazen hoe weinig ik veranderd ben in al die tijd. Die constatering helpt me dan weer om mezelf te nemen zoals ik ben, met het grote verschil dat ik nu geen drank meer hoef. Maar ik ben, net als jij, tot op de dag van vandaag nog altijd blij met m'n virtuele buitenwereld omdat m'n echte buitenwereld niet zo groot en divers is als hier. Gemopper en gekissebis is er altijd geweest en zal er waarschijnlijk ook altijd blijven. Net als de "rare figuren"...(kijkt in de spiegel)

voor mijn lengte moeten er nog heel wat pondjes door het mondje gaan wil de boel in evenwicht zijn

hond.

Mallerd.. in mijn ogen dan, hè. Wat jij van de week en 'alleen vandaag' nog maar even allemaal 'wegtaakt' is hier zo'n beetje een maandtaak, en dan neem ik het nog krap.. (en dat van die vogeltjes komt niet helemaal overeen natuurlijk, daar loop ik met de honden)

Haha, Yvonne.. had natuurlijk 'gespelt' moeten schrijven.. dan had je dáár een opmerking over kunnen maken...

Oh, @Etty, je eerste jaar, je basisjaar onder jarenlang, misschien/hopelijk(?) zelfs levenslang.. gefeliciteerd mevrouw.

Zal het misschien komen door de verloedering van de Nederlandse taal dat ze niet meer weten hoe schuttingtaal geschreven wordt en daardoor niet herkend?

Goedemorgen allen. DAGPACT Momentum Lika Vernis Myle Vol Yvonne Fiet Quinn Morgon Kohtje

Een deur verkopen, @jopie? Die snap ik echt niet.

Maar je gaat over een paar weken naar een kliniek in den Haag, schreef je. Wat is dat dan voor soort kliniek, dat je daar zo ver voor weg moet. Is er geen kliniek in je buurt? Ik werd hier (Deventer) door de verslavingszorg opgenomen in een kliniek in Zutphen, pak 'm beet 15 kilometer verderop..

Koh zit júllie voor de gek te houden, Bob, Koh wist niet eens wat skittles waren tot hij ze opzocht met google

skittles bevatten vooral suiker, een heel klein beetje olie, vruchtensap en natuurlijke en kunstmatige smaakstoffen, dus ze zijn gelukkig erg gezond omdat er vruchtensap en natuurlijke smaakstoffen inzitten

Zit die opname in een kliniek er echt aan te komen? En wanneer dan precies? Zoals het nu gaat, gaat het niet echt goed. Afbouwen op jezelf lijkt niet echt succesvol, dat moet je huisarts toch ook wel in de gaten hebben. En dan die combinatie met diazepam zit me ook niet lekker in zo'n lijf vol alcohol. Is er niet iets van een crisisopname, daar in den Haag? Kun je daar niet een balletje over opgooien? Man, man, wat een ellende. Wat een sleur zit je in. Die sleur doorbreken lukt je niet, je hebt daar volgens mij direct concrete hulp bij nodig. Ik ben het met Jopie eens dat je vooral je huisarts precies zo moet inlichten zoals je ons hier inlicht. De naakte feiten vertellen en daarbij het woord crisisopname of detoxopname laten vallen.. zoals zij al zegt, met alleen de berichtjes van dit forum kom je niet over die drempels van 'minder' tot zelfs 'niets' heen, daar heb je werkelijke, tastbare hulp bij nodig... zo snel mogelijk en zelfs sneller, mogelijk zelfs direct een kliniek.. Wees eens lief voor jezelf, Puk, en zit achter die opname aan... desnoods 'drammen'.