Kohtje

.

Je weet het best. En je geniet er van, zoals ik je zie. Maar je plukt er ook de wrange vruchten van. Je profileert je als stoere, 'ik kan alles aan' vrouw die op alles een weerwoord heeft maar ook strooit met empathische gevoelens om het menselijke aspect van zichzelf te benadrukken, en als het niet werkt innerlijke rust zoekt in de verdoving van alcohol. Maar van binnen zit een kwetsbaar mens dat door haar stoere gedrag dreun op dreun krijgt te verwerken en dat niet aankan maar in plaats van hulp te zoeken de alcoholverdoving verkiest. Je draait, door je stoere imago niet los te laten, in een kringetje rond, lieve Bor. Je hebt het er nog regelmatig over dat je Niwi mist. Dat begrijp ik heel goed, hij heeft je veel 'wijsheden' voorgehouden op de momenten dat het nodig was en je zo steeds op 'het rechte pad' weten terug te brengen. Maar hoe wijs Niwi ook was, ook hij was een verslaafde die ooit hulp heeft aangegrepen omdat hij het toen ook niet meer wist. Wat hij door die hulp heeft geleerd probeerde hij door te geven aan anderen, ook aan jou. Het doorgeven van ervaringen heeft alleen zin als de ontvanger er wat mee doet. Niwi was ooit ook een ontvanger van hulp. Dat hij zijn wijsheid kon doorgeven was te danken aan dat hij naar die wijsheid leefde, dat hij zijn verslaafde Ik heeft losgelaten, dat hij nederig werd. Koppigheid, rebelsheid, eigenwijsheid, het zijn veel voorkomende eigenschappen bij verslaafden en vaak zijn het eigenschappen om een kwetsbaar en gevoelig persoon er minder kwetsbaar uit te laten zien. Maar uiterlijk vertoon zal uiteindelijk meestal de ingang blijken te zijn naar teloorgang. Beter is het om de kwetsbaarheid die verstopt zit onder uiterlijk vertoon naar buiten te laten komen en te laten beoordelen zodat de mens zelf kan worden benaderd en eventueel behandeld. De kern sterker maken heeft meer blijvend effect dan symptomen bestrijden. Rebelsheid staat beide in de weg. Daarmee verander je NIETS. (*Terwijl ik de naam Niwi typ denk ik bijna automatisch ook aan jowan... die vergeet ik ook niet licht...)

Wat jij ervan maakt.. zogenaamd machtsvertoon. Als ze in de verslavingszorg alleen maar doen wat de cliënt wil zal dat misschien bij een enkeling 'werken' maar mijn ervaring is dat hun zogenaamde machtsvertoon me uiteindelijk wel wat aan het denken heeft gezet. Na ruim een jaar verzet was ik geen steek opgeschoten, zelfs nog verder in de drek gezakt. Dat was hún schuld natuurlijk. Want zij lieten me zomaar m'n gang gaan. Wat dachten ze nou, dat ik zou doen wat zij me zeiden te doen??? Stelletje gekkies. IK WIST HET BETER. Dit was het ambulante gedeelte. Pas in de kliniek begon ik in te zien dat doen, of in elk geval proberen te doen wat ze zeiden, me meer op kon leveren dan 'het beter weten'.. natuurlijk vond ik het ook maar 'boekenwijsheid' en was ik zélf en mijn behandeling niet uit een boekje te leren, maar ik kwam er langzaam achter dat ik als alcoholist zo langzamerhand totaal de grip op 'verstandig' was kwijtgeraakt. Al mijn 'verstandige' bedenksels werden in de basis ingegeven door de mogelijkheid van drank als afsluiting. Alles wat ik me voornam, alles wat ik deed, alles.. ging altijd weer richting een borreltje aan het eind. In de kliniek was dat borreltje aan het eind door de week niet mogelijk. De eerste weekeinden thuis waren een dankbare gelegenheid om snel en stiekem even 'de schade in te halen'.. maar dat hield geen stand. Dagboekbesprekingen, gesprekken met hulpverleners, groepsgenoten, therapieën, de hele bups, de hele sfeer, deed me langzaam, maar zéér zeker, inzien dat de 'boekenwijsheid' elementen had die klopten met mij zelf en dat ik misschien maar eens moest luisteren en vooral ook DOEN.. dit was het allerprilste begin van erkennen dat mijn leven onhanteerbaar was geworden en dat ik machteloos stond tegenover mijn verslaving. Machteloos!! Waarmee ik toegaf (voor mezelf, hè, ik heb het hier alléén over mijn eigen ervaring en die deel ik hier) waarmee ik toegaf dat anderen wel eens meer 'macht' over mij konden hebben dan ik zelf met al mijn eigenwijsheid had... ik begon te luisteren, ik begon te doen... dat ging niet altijd even goed, zelfs helemaal fout omdat m'n eigen verslaafde ikje het weer overnam, het weer beter ging weten, maar toen begon ik met de Stappen. Ik was zo ver heen, ik was het leven zó zat, het was of er uit stappen (het leven) of er in stappen (het leven). Laat ik nou in twaalf stappen het leven weer IN gestapt zijn.. maar met hulp van mensen die het beter wisten dan ik. Ook boekenwijsheid, die tot leven komt door het in de praktijk te brengen. (Nogmaals: bij mij, mijn ervaring...)

Excuus als ik misschien wat sarcastisch klink, zo is het niet bedoeld. Maar ik weet niet hoe ik het anders moet verwoorden. Het is goed bedoeld, geen grapjes, geen steken onder water, geen niks niet.. ik bedoel het zoals het er staat maar niet sarcastisch.

Sorry, droge periodes moet natuurlijk gecontroleerde periodes zijn..

Je vult voor nu in wat ik in het verleden inderdaad wel heb geprobeerd. Maar ik heb wel van jou geleerd dat dat niet gaat werken, dat je geen goedbedoelde adviezen wilt, dat jij het wilt zoals jij het wilt en dat je ultragevoelig bent, dus nee, ik wil jou echt niet meer laten inzien dat je nooit meer moet drinken. Maar om hulpverleners als vals te betitelen waar ze je verder willen helpen vind ik wat egocentrisch benaderd. Ik wens je wel veel succes en lange droge periodes toe. Dat wel. Zonder (bij)bedoelingen.

M'n bedoeling? Wat bedoel je, @Smaragd?

Zal het niet met de beste bedoelingen geweest zijn?

't Was gemeen???

Dagpact: gezond2019 Yvonne Kohtje

1.) Goed zo @spirit 2.) Helemaal met je eens. Saai gewoon. 3.) Tot vandaag.

een zeker gevoel voor understatement kan je niet ontzegd worden

Ja @knakker, die reclame kan ik me nog wel herinneren ..

Denk maar aan ZBB.

Ja, Noorwegen is nou niet het goedkoopste land.. ik lees je verslag met graagte, Bob. Maar als ik jouw draad bovenaan zie staan met een nieuw bericht vraag ik me elke keer toch even af: ging stoppen te gemakkelijk? En dan lees ik je laatste berichten en denk dan: of het nou makkelijk of moeilijk ging, je hebt het NU toch maar lekker voor elkaar. Alsnog daarom een proficiat met je gestopt zijn. En blijf nog maar lekker even hangen daar in het noorden, hier is het inderdaad puffen. Wij mogen zaterdag vertrekken naar ongeveer jouw richting. We blijven in Zweden, Noorwegen geeft allemaal nog weer extra gedoe met honden mee.. Hopelijk is het er dan ook nog aangenaam. Vorig jaar was het ook in Scandinavië puffen en zweten. Maar garantie heb je daar, net als hier, nooit. Gelukkig ook maar weer. Ga door met genieten, we genieten hier met je mee. Dank daarvoor.

Airkohtjes dus, zeg maar...

Ben ik wel eens jaloers op, op gezinnen waar muziek en ook muziek máken op de opvoed-rol staat. Bij ons was muziek alleen iets wat uit de radio en televisie kwam. Muziek op school stelde ook niet veel voor, lagere school eens in de zoveel maanden een half uurtje liedjes zingen, middelbare school alleen brugklas vooral veel muziekgeschiedenis.. maar muziek máken en/of een instrument (leren) bespelen, ho maar... Van een muziekschool hoorde ik pas veel later. En ik weet niet of ik daar indertijd warm voor gelopen was, ik was niet zo 'scholerig'...

@Bor, gefeliciteerd met het mooie nieuws voor je dochter. Ook mooi voor jou. Voorál mooi voor jou. Want jij zit hier op het forum en dus ben ik voor jou. Maar al zit ze hier niet op het forum, toch wel mooi voor haar ook.

't Wordt pas twijfelachtig als ie z'n eerste lessen Duits heeft gehad en dan nog steeds staat te dansen voor Bück dich, Knakker. Voorlopig dus lekker laten gaan op alleen de tonen en ritmes.. Ik heb trouwens zelf ook vaak geen benul van teksten. Soms maar beter ook.

Zo'n saaie thriller dan, @Lika, dat je in slaap gevallen was?

Ik ben best wel gek op klassieke muziek. Ben totaal onkundig op dat gebied maar heb tijdens mijn eerste periode droog staan, waarin m'n emoties nog meer alle kanten opgingen dan nu, veel radio 4 aangehad tijdens het werken in m'n atelier. En heb een toch wel redelijk aantal klassieke cd's (ja, ik weet het, ouderwets, maar van nieuwerwets heb ik ook geen verstand..) en kon al naar gelang m'n stemming klassiek opzetten, van opzwepend en energiegevend tot kalmerend, meditatief. Momenteel speelt muziek maar een klein rolletje... kan wel zeggen géén rolletje. Heb de hele dag door radio 2 opstaan, maar dat is meer voor de honden, dat ze weinig buitengeluiden horen, vooral blaffende honden niet en ze horen ons niet goed even weggaan en weer thuiskomen, iets waar vooral de jongste dan helemaal van uit z'n dakkie kan gaan..

Dag 1. Succes.

hoe stel je je het ideale forum voor, @Etty?

nog rottiger dan zuipen is doodgaan aan zuipen, vooral voor de nabestaanden die er alles aan denken te hebben gedaan om het niet zo ver te laten komen

't Zal geen afgooien zijn maar onzorgvuldigheid. Maar dat weet jij ook wel.