Kohtje

Ik snoer je niet de mond, @jopie. Zou niet weten hoe. Wil ik ook helemaal niet. Ik wil niemand de mond snoeren.

Hub, waar leg je de grens tussen alcoholist en andere problematiek en capriolen? Ik ben het met je eens dat goedpraten van dingen die niet goed zijn geen zin heeft, schadelijk is zelfs. Maar is het ook schadelijk of stom of slecht om iemand die schadelijke capriolen uithaalt nog een beetje als alcoholist met daarbinnen een mens van vlees en bloed te zien en op z'n minst een beetje je best te doen om je in te leven in het waarom? Om, ondanks dat iemand zich hier 'onmogelijk' maakt, toch op z'n minst te gedogen, eventueel te 'scrollen' of blokkeren, maar zo iemand de tijd (onbeperkt) te geven zonder onderuit te halen? Ik kwam hier destijds toen ik na de kliniek een maandje of drie, vier droog stond en het contact met m'n groepsgenoten miste. Dit forum, waar ik door m'n vrouw op attent gemaakt werd, bleek een welkom klankbord omdat ik het nodig had om m'n wederwaardigheden als (beginnend gestopt) alcoholist te delen met andere mensen met een alcoholprobleem. Die groep mensen bleek gevarieerder dan ik in de kliniek had meegemaakt. Lastiger in te schatten ook, mede door het virtuele. Bij mijzelf ging het na ongeveer een jaar helemaal mis toen ik in relatieperikelen verstrikt raakte en hier op het forum menigmaal onder invloed schreef. Er was geen touw meer aan me vast te knopen en ik loog en bedroog er op los. Het forum was in mijn ogen meedogenloos en ik voelde me onbegrepen maar toch heb ik het forum altijd (soms met moeite) rechtvaardig gevonden. Er waren gelukkig mensen die me, ondanks dat ik mezelf ook behoorlijk onmogelijk maakte, bleven zien als alcoholist met issues, en stronteigenwijs maar ook bang en onzeker als ik was, kwam ik van louter bluffen en liegen en terugvallen met hulp van het forum langzaam tot het besef dat het zo niet langer ging en koos het pad van een twaalf-stappen behandeling. Daar ben ik dit forum tot op de dag van vandaag nog dankbaar voor. Ik moet er niet aan denken hoe het verder met me was gegaan als ik destijds van dit forum was weggejaagd. De ban van twee weken die ik destijds kreeg heeft me een klein inkijkje gegeven in hoe dat mogelijkerwijs was gegaan. Dit forum was, helemaal toen het heel slecht met me ging en ik ook heel slecht was voor het forum, de uiterst kwetsbare strohalm waar ik me aan op heb weten te trekken.

Goedemorgen. DAGPACT: Kohtje

Och, @Senna33, 10-vinger blindtypen met zo'n 220 aanslagen per minuut... qua tijd viel het wel mee, dat berichtje typen. Maar qua 'niets nieuws' denk ik ook dat ik niets nieuws vertel aan @Sober, dat zeg ik ook, maar ik denk maar zo: 'herhaling is de kracht van reclame'. En uit eigen ervaring weet ik dat het kwartje soms pas valt nadat het tig keer in de gleuf is gestopt...

@Sober, niets is onmogelijk. Ook hier terugkomen niet. Sluit niks uit alsjeblieft. Denk er goed over na. Liegen, bedriegen, misleiden, oneerlijkheid... allemaal woorden die met grote regelmaat, zo niet constant in het 'gewone' doen en laten van een alcoholist voorkomen. Vaak in combinatie met of als gevolg van woorden als angst, minderwaardigheid, onzekerheid, eenzaamheid... Alles tezamen maakt ons ziek, op het waanzinnige af, zowel fysiek als geestelijk. De eerste vijf van de twaalf stappen tot herstel (even die van N(arcotics)A(nonymous) omdat ik die nu zo bij de hand heb en weer even uit een boekje moet halen omdat ik ze niet meer zo tot m'n parate kennis kan rekenen..: 1.Wij erkenden dat wij machteloos stonden tegenover onze verslaving, dat ons leven onhanteerbaar was geworden. Hier staat weinig geheimzinnigs in, deze is wel duidelijk, ook voor jou. 2.Wij kwamen ertoe te geloven dat een Macht groter dan onszelf ons weer geestelijk gezond kon maken. Het is handig als je de macht om beter te worden buiten je eigenste zelfje kan leggen, dat je niet het idee hebt dat je het allemaal zelf moet gaan bedenken met als gevolg dat je in uitvluchten en bedenksels verzandt. Dat je je kunt overgeven aan 'de loop der dingen', dat je feiten en omstandigheden kunt loskoppelen van resultaten, dat je je niet hoeft af te vragen hoe anderen er over zullen denken, wat anderen er van zullen vinden, dat je onvoorwaardelijk dingen doet of laat omdat je weet, echt weet, dat ze goed voor je zijn, zelfs als ze tegen je eigen normen en waarden lijken in te gaan. 3.Wij namen de beslissing om onze wil en ons leven over te dragen aan de zorg van God zoals wij Hem begrepen. Doe dat dan ook, geef je over, laat je ego los, laat die hogere macht die je voor jezelf als hulp, als steun en toeverlaat, als leidraad hebt 'bedacht' de dienst uitmaken. Maakt niet uit hoe anderen (ook hier) over je denken. Jij en je hogere macht zijn een twee-eenheid, daar kan niks tussen komen. En dan: 4.Wij maakten onbevreesd een grondige morele inventaris van onszelf op. Onbevreesd, Sober. Niemand kijkt met je mee, niemand kan zeggen of je het 'goed' of 'fout' doet, alleen jij met je geweten (is je geweten je hogere macht of wijst je hogere macht je geweten de weg? dat mag je zelf bepalen.. ) alleen jij dus, samen met je hogere macht. Als je dat voor jezelf op papier hebt en het idee hebt dat je jezelf zo puur en authentiek mogelijk hebt om- en beschreven, dan kom je aan de volgende stap. 5.Wij bekenden tegenover God, onszelf en iemand anders de ware aard van onze fouten. Om niet geheel in de mist te verdwijnen/verdwalen wordt aangeraden om wat je allemaal in stap 4 op papier hebt gezet te delen met een vertrouwenspersoon, iemand die je voor 100% vertrouwt en die een beetje op de hoogte is of begrijpt wat zo'n morele inventaris inhoudt. Binnen de 12-stappen fellowships wordt hier je sponsor bedoeld, maar het kan ook iemand uit je kennissen- of vriendenkring zijn. Hier aangekomen ga je met jezelf aan de slag. Ook weer met (relativerende) hulp. Aan de slag met je tekortkomingen, met schade die je hebt aangericht, aan de slag om je talenten goed te gebruiken, je goede karaktereigenschappen op een goede manier te gebruiken, etc.. Ik vertel je hier waarschijnlijk niets nieuws, Sober, maar ik wil je alleen even laten zien dat we onszelf zo goed als onmogelijk weten te maken maar dat er altijd, ALTIJD, een weg terug is om verder te komen. Die weg begint bij jezelf. Neem jezelf serieus, wees eerlijk naar jezelf, dan is oprechtheid en eerlijkheid naar anderen daar een logisch gevolg van. Ik hoop echt dat we je hier terugzien en dan niet pas als je denkt dat je helemaal veranderd bent maar juist zo snel mogelijk en dat je met hulp van AA hier verslag wilt doen van je echte strijd van herstel. Geen drama, geen pittige vaagheden, geen 'maar dat mag ook's', gewoon kaal, puur, eerlijk herstelverslag om mee mee te leven en van te leren, dát waar dit forum voor bedoeld is. Dan geldt pas echt weer: je moet het wel zelf doen maar je hoeft het niet alleen te doen. Hopelijk tot snel, Sober.

@Senna33, dat komt meer voor hoor. Dat verschilt misschien inderdaad per persoon. Zweten, zowel 's nachts als overdag, ook zonder de geringste inspanning, was één van m'n afkickverschijnselen. Ook na een 'kleine' terugval, of, zoals dat hier vaak 'liefkozend' genoemd wordt, een uitglijder... Hopelijk is dit voor jou een antwoord.

Wat een rust hier. Rustiger dan hier in de straat momenteel. Fijn forum toch.

Maar Sober, de terugval was dan echt maar daar omheen was het dan toch op z'n minst wat verwarrend in je berichtgeving? En walgelijke beschuldiging is overdreven, je wordt voorzichtig om uitleg gevraagd omdat er twijfels waren gerezen. Dat mag toch? Dat exploderen komt wel vaker voor bij afkick. En niet eerlijk zijn is ook niet onbekend. Sterkte.

O, woorden worden afgemaakt door de telefoon... ik dacht dat iemand je hier "afmaakte" voor je uitgesproken was en dat je die iemand wilde blokkeren.. snapte er al geen bal van. Door de tip van Bob is het me nu duidelijk...

Ook matig geslapen door de warmte. De plafondwapper stond aan maar zo'n zolder is dan misschien wel een logische plek in huis om een slaapkamer in te richten, het is niet de meest ideale plek qua warmte 's zomers. Wat me wel opviel is dat ik voor het eerst sinds jaren wakker werd, liggend op m'n rechter zij en zónder dat m'n schouder erg pijnlijk was.. Kon tijden lang niet op m'n rechterzij liggen. Pyjama's... de laatste twee die ik me kan herinneren ooit gedragen te hebben waren met Swiebertje- en Ivanhoe-afbeeldinkjes er op.. de ene grijs, de andere wit. Maar misschien heb ik eventuele latere gewoon verdrongen omdat ze niet meer zo inspirerend waren om mee in slaap te vallen.

Goedemorgen allen. Dagpact: Sober Lika Denise79 Kohtje

Toch ben je een 'ouwe bekende' voor me. Zo stil ben je nou ook weer niet. jouw, hihi... óók 'ouwe bekende'. Hier kliekjesdag met o.a. spaghettini, ui, paprika, courgette, champignons, hamblokjes, nog een paar gebakken krieltjes en wat ik misschien nog meer tegenkom in de koelkast. Misschien nog een gebakken eitje erbij. M'n eetlust komt ook terug, interesse in gekke, lekkere dingetjes maken..

...en ik wil ook wel de 40.000 bijdragen passeren...

En ik kan weer een beetje meeleven met jullie allemaal.. het/jullie interesseerde(n) me echt helemaal niet meer. Op een gegeven moment was ik zó forummoe dat ik op het punt stond me uit te laten schrijven.. maar zelfs daar kon ik me niet toe zetten. Ik ben oprecht blij dat ik weer een beetje terug kom want het forum is toch wel een stukje van m'n (bijna) dagelijkse bezigheden geworden. Gewoon een beetje voor de (virtuele) gezelligheid.

Hihi.. ja, flauw hè? Ook een beetje last van een soort van euforie. Sorry voor jullie, blij voor mij.

Pas op met trek, Sober...

De doorslag tot wat, @Sowhat? Dat je ook een geweldig mens, ((vrouw, moeder en oma??)) wilt worden ? Maar je bént toch al een geweldig en meelevend mens? Zowel met mens als dier..

Tja, dat afleiding zoeken is een goedbedoelde raad maar uit ervaring weet ik ook wel dat dat zo niet werkt en dat die eerste tijd van herstel ontzettend lang duurt, ontzettend vervelend is, ontzettend ontzettend is... maar het zou zo fijn zijn als je afleiding kón vinden, dat die ontzettende tijd voorbij zou zijn voor je het wist..

Ja, inderdaad.

Viel 't mee of tegen?

Ja, zo kan dat hier werken. De mensen die hier de fout ingaan en er uit krabbelen kunnen idd het grote voorbeeld zijn voor latere terugvallersl Daarom is hier schrijven als het niet goed gaat ook zo aan te moedigen.. herkenning zit niet alleen in de (fijne) alcoholloze tijd die we beleven. @Sober, die middag kom je ook wel door.. uur voor uur in het begin. En er ook niet ál te veel mee bezig zijn. Hoe meer afleiding hoe sneller de tijd.

Moet wel om je lachen, @nancy, maar dank je wel hoor. @Bor, nee, het gaat niet meer over. Zenuwen beschadigd en knel in schouder. Allerlei oefeningetjes van de fysiotherapeut om de boel een beetje 'los' te houden, maar meer is er niet meer aan te doen. Zeggen ze nu. Niemand kan in de toekomst kijken, ook al beweren sommigen van wel.

Ah... ja, dat laatste weet ik, zei m'n arts ook. Maar we proberen het, ik blijf met hem in contact. Er moest/moet iets veranderen en dit is idd een probeersel. Tot nu toe, maar ja, wat kun je zeggen na drie dagen, positief. En de dosis lyrica is laag. Dat werkt al dus ik hoop niet (te veel) te hoeven verhogen.. Ik weet wel dat het om verschillende redenen wordt voorgeschreven. Zenuwpijn is er één van. Wat het verder met me doet moet ik afwachten maar voel me redelijk veilig door het vangnet huisarts.

Ik zeg wel, ik slik het niet voor de lol, maar ik geef toe dat ik sinds gisteren wel meer lol in het leven lijk te krijgen. De oxy heeft me ongeïntreresseerd gemaakt, lusteloos en moedeloos. En de pijn bleef er op een nog wel beetje draaglijke hoogte doorheen breken. Sinds de pregabaline is de oxy sterk minder en ook die moedeloosheid neemt af. En het belangrijkste voor mij persoonlijk is dat de pijn ook veel minder is, tot zelfs op sommige uren geheel afwezig... wat ook meewerkt aan het meer lol krijgen. Zo denk ik dan maar. Rechtvaardiging met een aanwijsbare/aanvoelbare reden.

Nee, oxycodon ook niet. Maar dit (lyrica) lijkt beter te helpen tegen de zenuwpijn. Ik slik het niet voor de lol. Bijkomend voordeel is dat het niet op de lijsten van de opiumwet staat. Maar het gaat mij er om dat het werkt.