Jannigje

Nou dan ben ik dus te laat!? Ik dacht, ik ga lekker elke dag lezen waar @Bobnu is, en mooie plaatjes zien. Hoewel, je reisverslag in een keer achterelkaar lezen is ook leuk hoor. Ik vind het zo dapper dat jij elke keer alleen op stap gaat en daar ook zo van geniet.

Heerlijk, Ik kom eraan! Of ben jij al onderweg @Reacher?

Heè wat jammer voor je, dat is niet leuk op zo’n manier. Je lichaam reageert wel heftig zeg, alles lijkt wel in rep en roer. En dan dat hele programma. Moet dat binnen een aantal weken of kun je eea doorschuiven in de tijd? Pittig allemaal joh, ik hoop dat je het vol kunt houden, dat gun ik je zo! Ik duim in ieder geval voor je!

@Bor bedoel je echt fysieke training als in allerlei oefeningen doen? Fitness ed? Heb je wel kunnen genieten van de jullie etentje gisteren ?

Dat van de ironie dacht ik ook wel, maar ach, ik ging ervan uit dat je het wel kon hebben dat ik het lijstje aanpaste. Lukt het wel, dat werk inhalen? Lijkt mij nogal stressvol, maar dat is mijn invulling. Ik doe nu helemaal niets, dus dan lijkt alles al snel veel.

Heerlijk een banaan en een sinaasappel, dank je wel. Je kunt ook niet weten wat voor operatie het was @knakker want dat heb ik hier niet verteld, er zijn maar een paar mensen die op de hoogte zijn. Dag 3: de afgelopen nacht was weer niet best: weinig slapen, pijn en de neiging te gaan malen vormen geen goede combinatie. Maar goed, ik ga ervan uit dat het tijdelijk is, ik probeer maar zorustig mogelijk te blijven.

Ha @Tatum, tegelijk en dezelfde vraag.

Ik heb niets te doen @Quinn, ik maak het lijstje wel weer netjes. Hoe Gaat het met je Goedemiddag allemaal

Jammer Bolletje, maar toch fijn dat je mee kunt en wilt doen, want inderdaad mensen die na jou komen kunnen er wel baat bij hebben. Interessant en boeiend om mee te doen.

@Yvonne, sterkte en beterschap met je knie. @Bor vandaag 30 jaar samen? Gefeliciteerd. @Musashi, ik duim voor je! @knakker, ik heb iets gemist, blijkbaar heb je je baan opgezegd. Ik vind dat reuze dapper, ik heb nooit de moed gehad om dat te doen. Ook nooit het vertrouwen gehad dat er wel weer iets op mijn pad zou komen denk ik. @bolletje, kun jij zelf ook nog baat hebben bij het onderzoek waar je aan mee gaat werken? Of zal dat alleen voor anderen kunnen gelden, op den duur?

Dank je @Yana. Dat hoop ik ook.

Fijn is het ook om vriendinnen te hebben in spannende en emotionele situaties, dat heb ik dit weekend weer aan den lijve mogen ondervinden.

Goed plan @Monster

Dank je @Bob, inderdaad weer een maand erbij, met een voor mij gedenkwaardige afsluiting. Spanning alom maar géén drank, niet meer die dwang, zo fijn!

Geweldig hè? Nog even en we staan in hetzelfde rijtje.

Ik heb geen weegschaal maar ik denk dat het wel hetzelfde zal zijn: 67

The day after, tja die is minder comfortabel, de verdoving is natuurlijk helemaal uitgewerkt dus dat merk ik wel. De euforie van gisteren is minder geworden, maar de essentie is nog wel aanwezig. Ik ben heel blij dat ik hier ben en niet thuis. Ik zou me thuis hoogst waarschijnlijk anders voelen, het gekke is dat ik heel goed weet wat ik daarmee bedoel maar ik kan het niet echt in woorden vangen. Hier is het leven heel simpel: een kamer met badkamer, alles wat ik nodig heb. Geen afleiding van dagelijkse beslommeringen, niets dat aandacht vraagt, niet wat moet. Niemand kent mij hier, ik heb even mijn eigen bubbel. Alleen maar rustig aan doen en bijkomen van inderdaad alle emoties, doorstane angsten. Ik realiseer me nu opeens dat ik pijn heb van de operatie, maar de pijn in mijn buik van wekenlange spanning is weg. Dat is toch mooi! En dan ook nog een boot in Zierikzee! Vorig jaar was ik daar en ben ik echt een beetje verliefd geworden op die stad, dus hoe mooi is het dat ik daar dan in de haven lig. Dank je @lady jane

@Reacher beterschap en jij ook @Bor. Ik hoop dat het je lukt door te gaan met je programma. En @Quinn en je al bekomen van de geestelijke uitputtingsslag?

Hé @Monster wat fijn dat jij er nu ook weer even bent. Ik denk best regelmatig aan je.

Dank jullie wel voor al jullie hartverwarmende wensen. Ik wilde even kort reageren maar toen vloeiden de woorden uit mijn toetsenbord, dus dat heb ik maar verplaatst naar mijn eigen draad. In het kort: de operatie is geslaagd, de narcose inmiddels uitgewerkt (dat is wat minder) maar de pijn is goed te doen. (Ik heb Tramadol gekregen, maar die neem ik liever niet) En ik ben inmiddels in een hotel voor 5 nachten om weer bij te komen. Én ik heb vandaag alleen maar vriendelijke, echt aardige mensen ontmoet. Opeens herinner ik me: de dagelijkse gedachte “probeer 24 uur lang alles positief te ervaren” (of iets in die strekking) Dat lukt tot nu toe aardig.

Prachtig plaatje @ikkanhet! Dank je wel.

Wat een leuke kaart! Dank je wel.

Tot jullie spreekt een dankbaar mens: Dankbaar klinkt misschien hoogdravend, maar zo voel ik het echt. Vanaf de ontvangst t/M het ontslag uit de kliniek, alle mensen met wie ik te maken kreeg waren buitengewoon vriendelijk, competent, kalm, empathisch. Bv De chirurg die ik toevallig tegenkwam bij binnenkomst, die mij herkende en begroette!! Volgens hem is de operatie geslaagd en daar hou ik mij aan vast, daar vertrouw ik op. De gelijkenis van de zeven magere en vette jaren vond ik altijd nogal overdreven, vervelend zelfs, want die magere jaren kende ik maar al te goed, in een veelvoud van zeven, maar die vette wilden maar niet komen. Maar nu heb ik een vol-vette septembermaand gekregen. Al die enge dingen deze maand zijn A.H.w. Allemaal beloond? Zomaar? Zoveel angsten en nu zoveel goeds? Daarom voel ik mij dankbaar. Mischien ben ik nog extra emotioneel door de narcose, kan zijn, maar toch. Dit valt me allemaal toe. En ik weet niet wat me overkomt! Ik, degene die zovaak sombere of droevige berichten schrijft, schrijf nu dit. Gebeurt dit allemaal echt? En durf ik dit wel op te schrijven, want stel je voor dat het zomaar ook weer verdwijnt? Resultaten uit het verleden zijn geen garantie voor de toekomst. Nee, dat klopt. Maar “resultaat” september neemt niemand mij meer af, ook ikzelf niet. Als het weer minder mocht gaan dan is dit er wel geweest, Het is er echt. En daar schiet ik nu helemaal van vol. Dank jullie wel voor al jullie lieve berichtjes en steun. Ik die vaak zoveel moeite heb met het voelen van verbinding, voel dat nu wel en daar moet ik nu echt om huilen.

Ja hè Lieke, zo onverwacht ook eigenlijk. Ik kan er zelf nog niet goed de vinger opleggen, ik merkte dat ik anders was en deed, maar hoe dan? Wat deed ik nu precies anders.?

Een halve koorrepetitie meegedaan, Fauré, prachtig. Ondanks de zenuwen toch geprobeerd ervan te genieten. Wat is het weer fijn om samen te zingen! welterusten straks en sterkte met de ogen @spirit En jij weer tot jezelf komen @jopie na deze geklaarde maar bepaald geen eenvoudige klus