Eerlijk gezegd ben ik niet echt gerustgesteld, maar wel een beetje. Ik heb hem gevraagd eerlijk te zeggen wat hij denkt.
Slecht nieuws is niet fijn, maar voor mij beter dan onzekerheid.
Als ik slecht nieuws krijg kan ik van slag zijn, balen, verdrietig od angstig zijn, maar het is in ieder geval duidelijk en dan kan ik me ermee proberen te verhouden.
Meestal lukt dat dan wel, misschien met vallen en opstaan, maar toch.
Maar onzekerheid, onduidelijkheid vind ik vreselijk, daar kan ik slecht tegen. Alle rampscenario’s komen langs, de een nog erger dan de ander. Ik begin nooit met een optimistische kijk, met het idee dat het vast wel goed komt. Helaas.
Echte duidelijkheid heb ik nog niet, maar ik vertrouw nu maar op zijn expertise, hij weet waarover hij spreekt, ik weet alleen maar wat ik me voor kan stellen, kan bedenken.
Dus..
Geduld, wachten, proberen positiever te zijn, proberen een beetje te vertrouwen. Dat vind ik moeilijk, vooral dat vertrouwen.
Volgende controle is over 3 maanden.