Klassement

Dagpact: renaldo61 MaryArt Prana Goedemorgen allemaal. Gisteren bijna gezwicht. Niet gedaan, maar ik wankelde echt. Ik heb niet heel goed geslapen en ben moe, maar nuchter. En zo opgelucht dat ik het niet gedaan heb. Ik heb zin in vandaag 😊

Ik heb het gered compleet nuchter en in me 1tje gefeest & gedanst... Nu mezelf zo uit bad takelen, want het hele onderstel heeft het zwaar te verduren gehad. Uit de auto komen was wat lastig zeg maar. Nu zo me nest in, de verbrande calorieën zijn er in de vorm van een pizza weer netjes bij gegeten Kleine impressie

Neee,ik ben nog steeds gestopt met roken ik ben hier zo ongelofelijk blij mee !! 😀 stoppen met roken is/was echt een hele lastige .. ik durf nog niet hardop te zeggen dat het me gelukt is te stoppen maar ik ben wel al veel verder dan eerdere stoppogingen. nu is er ook een bijkomende motivator omdat je je schijnbaar moet legitimeren als je tabak wil kopen? hier ben ik zo fel op tegen,dat als ik nog niet gestopt was ik hierom wel zou stoppen geloof ik. Ongeveer 3,5 maand nu

Ik zei laatst tegen mijn dochter (12) dat 'idd' afkorting was van 'inderdaad', ze keek me aan alsof ik een marsmannetje was... Pap... Dat woord gebruiken wij helemaal niet....

Ik typ met 0 vingers. Heb geen mobiel. Thuis achter de laptop met 10 vingers. Cursus van vroeger.😁

Deze week zat ik in een bruine kroeg in Haarlem. Gewoon met koffie. Dat vind ik nog steeds wel een mooie wereld hoor. Natuurlijk zijn er veel herinneringen met liters bier, dronken gelal en lonkende vrouwen. Dat is voorbij. Maar ook gewoon een kroeg als plek waar mensen samenkomen vind ik prachtig. Het gedempte licht, de houten vloeren. Het heeft iets wonderlijk romantisch.

Mogge. Vandaag nul afspraken: lekker. Soms vind ik mij een ouwe lul als ik zoiets zeg, en dat is ook wel zo, maar vroeger was het eigenlijk exact hetzelfde. Onlangs ben ik voor het eerst ‘boomer’ genoemd 🙂🤔Omdat ik berichtjes op mijn telefoon met één wijsvinger typte in plaats van met twee duimen. Hoe doen jullie dat? Heel erg vind ik het niet om oud te worden. Ik denk dat altijd te compenseren omdat ik nog zo enorm jong van geest ben. Maar de mensen die echt jong van geest zijn vinden mij allang niet meer een soortgenoot. Dat vind ik wel confronterend.

Vandaag bij mijn moeder geweest. Ik wist dat er nog één zus aanwezig ging zijn, maar toen ik er aan kwam waren al haar zussen en haar broer daar, sommigen met partner. Allemaal mensen die ik sinds het overlijden van haar vader (mijn grootvader) in 2008 niet meer had gezien. Kennelijk gaat het nu vrij snel en is ze in feite al in palliatieve zorg. Ook haar dienst is al geregeld (die vind plaats in de kapel van de psychiatrische instelling waar ze verblijft) en vervolgens wordt haar lichaam overgedragen aan de wetenschap waarbij het maximum een jaar later wordt vrijgegeven voor crematie. Het was zeker vijf jaar geleden dat ik mijn moeder nog in levende lijve had gezien en terwijl ik enerzijds die vermagerde en verzwakte vrouw zag, zag ik ook nog steeds die manipulatieve vrouw die iedereen rond haar vinger wondt met haar zielige verhaaltjes maar ondertussen haar handjes niet kon thuishouden; iemand die ik nooit alleen had gelaten met mijn stiefzoon hoezeer ze ook aangaf eens graag te komen oppassen. Mijn broer kan helemaal niet omgaan met mensen die aftakelen en mijn vader heeft aangegeven enkel langs te komen als zij daarnaar vraagt, dus allicht zal ik de enige zijn van de mannelijke kant van de familie die ze nog ziet en die op de dienst aanwezig zal zijn. Zelfs al drukt het op mijn gemoed en heb ik er eigenlijk totaal geen behoefte aan, toch heb ik mij voorgenomen om nu wekelijks langs te gaan met het besef dat dit geen maanden meer zal duren. Iets vreemd besefte ik wel daarstraks. Een oude buurman (WOII veteraan, krijgsgevangene geweest) waar ik als kind jaren bijna dagelijks langskwam en die mij leerde messen te slijpen en hoe met vuurwapens om te gaan (voor mij echt een belangrijk persoon geweest), is overleden op 24 december 1998. Grootvader langs vaders kant 26 december, grootvader langs moeders kant 4 januari, grootmoeder langs vaders kant 28 december. Het lijkt dat de belangrijke mensen in mijn leven steeds lijken te vallen rond de jaarwisseling en ik heb het gevoel dat mijn moeder daar geen uitzondering op zal zijn. Ik denk volgende week alvast de kerstboom op te zetten om wat licht te brengen in deze donkere dagen.

Een duimpje voor @Jannigje en @dhen.

gelukkig ben je geen tiener meer, en (dus) wijzer geworden

Wat ga ik lekker slapen. Heerlijk gezwommen met dochter vandaag. Gezellig. @knakkerik heb tot mijn 30ste in Haarlem gewoond. Vaak in Studio geweest. Ook toen er nog films werden gedraaid zelfs. Ik heb een haat/liefde verhouding met de stad. Het is klein genoeg om elkaar gemakkelijk te ontmoeten, maar ook groot genoeg om niemand te vinden. Tijdens depressieve periodes liep ik iedereen mis. Heb me er heel eenzaam gevoeld….

Jodie Foster op tv vanavond. Wat spreekt die vreselijk goed frans en vrijwel accentloos. Prachtig mooi, wou dat ik zo weinig accent had. Ik weet nog goed hoe ik als tiener verbijsterd en verbitterd was toen ik hoorde dat ze meer op vrouwen viel 😭 whaaaa, het grote onrecht...

Vrijdag 21 nov startte de 2de serie van deze voortreffelijk serie. Npo start 7 delen dit keer.

Overigens kan je iemands leeftijd ook afleiden van het leesteken- en emojigebruik. De Vlinder legde mij uit dat niemand van haar generatie (Z) een lach emoji (😀😁🤣) gebruikt. Dat is voor ouderen zoals ik. "Ik lach me dood" schrijven zij gewoon als 💀 Ook zinnen eindigen met een punt in sms of whatsapp is echt een ding voor ouderen. 💀

Het is ook dat ik er eentje nodig heb voor mijn werk, maar het liefst doe ik niets met dat ding. Social media hetzelfde, ik gebruik het voor mijn werk, maar privé zet ik er niets op.

Café Studio aan de Grote Markt. Ik vind Haarlem echt een geweldige stad. Daar zou ik zo willen wonen.

Eén duim is een mooie tussenfase die ik wel bij je vind passen Rosie. Hier ook een flinterdun laagje poedersuiker buiten dat mij ontroert. Verder begint de dag hier wederom met Bach (de Lutherse mis, die met het verrukkelijke huppeltje). En met een kop echt lekkere sencha. Geen slecht begin van de dag.

goeiemooiemorgen frummers witte daken deze morgen, zal wel weg zijn tegen de tijd dat ik de moed heb uit mijn huis te komen. Ik heb een texels 4 seizoenendekbed gescoord in de black month en vannacht onder herfst geslapen, heerlijk. In mijn luie stoel zit ik nu net zo heerlijk in mijn donzen afgeschreven dekbed te genieten. Wie wil er nog naar buiten???

Ach Yana. Verdrietig om te lezen dat het nog steeds niet gaat. En het voelt zo machteloos dat je dan, voor iemand waar je in dat malle digitale wereldje toch echt om bent gaan geven, dan niks kunt doen. Ja, een foto hier plaatsen van vogel of bloem. Toverkracht zou ik willen hebben. Dan speelde ik in de nacht op mijn zilveren fluit een melodie, teder en lieflijk, die door het open raam de wereld in kringelde totdat jij haar zou horen bij precies net zo’n raam. En dat dan zomaar alle krachten terugvloeiden in je lichaam en er geen pijn en moeite meer was. Maar dat kan niet.

@Zbb mooi man! Knap werk! Ja zelfde regel als voor alcohol, De eerste niet nemen dan komt het goed..

Jawel hoor ik heb nog steeds nazorg @renaldo61 maar ik ga zo nu en dan ook nog wel naar het terrein waar de kliniek zich bevind en soms naar de kerk waar toevallig ook een medewerkster komt. ik was wel al zoekende voordat ik naar een christelijke instelling ging @Freekie maar daar ben ik wel dichter tot het geloof gekomen en voor mij is God ook mijn hogere macht,ook bij NA gelukkig gaan ze wat dat betreft ook wel soepel om met de regels @lady jane voor hun is het ook een bevestiging voor hun inzet dat cliënten op de een of andere manier verbonden blijven rondom de medewerkers/instelling. dankjewel @Spirit ik leer het nog wel! 🙂

Ach, lieve @knakker, wat prachtig. De mensen om me heen voelen zich ook zo machteloos. De hele dag lig ik uitgeput op bed, om 22 uur probeer ik te slapen. Om 2 uur word ik wakker omdat ik in een draaikolk van spanning, duizeligheid en misselijkheid verzuip. Dat gaat maar door, trekt me mee, maakt me radeloos. Zó ziek en ellendig, zó'n allesoverheersend kutgevoel, ik wist niet dat het bestond. Soms trekt het wat weg en dommel ik in om dan 10 minuten later door eenzelfde golf overspoeld te worden. Uren gaat dat door, iets van rust vind ik in de armen van m'n lief die zachte dingen tegen me fluistert. Vaak gaat het vanaf een uur of 9 iets beter, dan heb ik de rest van de dag relatieve rust met nog steeds aanvallen maar minder heftig. Uitgeput breng ik dan de dag verder door op bed. De misselijkheid overheerst deze week, ik ben in die twee maanden nu 10 kilo afgevallen (en ik was al heel slank). Ik vind dit onmenselijk lijden, ik kan het niet aan, ik smeek god en alle andere goden om me in godsnaam te helpen. Morgen weer naar de huisartsenpraktijk in de hoop dat ik ze kan duidelijk maken dat dit echt niet langer gaat. Ik wens jullie een mooie dag, geniet van de kracht in je lieve lijf, het is zo kostbaar.