Klassement

En een leuke wedstrijd is het @lady jane, nog twee goals te gaan, moet kunnen 💪

Respect voor @Elonwyn en voor @Shahire.

sportkijkendagje; eerst een goed wedstrijd van dames oranje volleybal, toen mijn idool Jannik Sinner Wimbledon zien winnen en als de oranjedames nu nog een mooie pot voetbal laten zien, is 3 x mooi scheepsrecht geweest.

Ik ben lid geworden van een tuin waar ik groenten kan oogsten. Dus ik eet vandaag zelfgeoogste zapalito. (Daar had ik ook nooit van gehoord;-) Kruising tussen pompoen en courgette. Beiden uit de komkommer familie)

Ik denk dat stoppen met teveel drinken voor veel mensen een traject is dat niet altijd (of meestal niet?) in één keer slaagt. Dat blijkt ook wel uit de cijfers van verschillende behandelmethodes. Het is niet alleen simpelweg stoppen met een middel te gebruiken. Je zult moeten dealen met de emoties die je nu puurder gaat ervaren. Voor mij was alcohol een middel om me te verstoppen, er even niet te zijn. Emoties verdoven, ontspanning, ontsnapping. Dat moet ik nu dus anders doen. Voor mij is het fijn om het proces te zien als een soort training in bewustzijn en voelen. Verantwoordelijkheid nemen voor mijn leven en er niet voor weglopen. Staar je niet blind op een methode, wat voor jou werkt zul je vanzelf wel uitvinden als je er aandacht aan blijft besteden.

@jopie ernstig ziek geweest (maakte de meeste indruk) gelukkig een ouwe taaie rakker ook.

@Kohtjefijne reis! Ik heb gisteren zowaar twee keer gezwommen. Dat was heel fijn. ‘S avonds , net voor het donker de laatste keer. Verder geldt hier dat ik me moe en emotioneel voel. Dat is dan maar zo.,

@jopiewat fijn je even te lezen!

Goede reis @Kohtje, fijne vakantie gewenst!!!

Ik ben gisteren vanuit de kliniek hier naar de kliniek geweest van mijn vorige opname,ze zitten in een nieuw gebouw. heel netjes allemaal maar toch ben ik blij dat ik hier zit. Ik had aangegeven dat ik alvast naar meetings wil nog voordat ik hier klaar ben om alvast een netwerk om me heen te bouwen En mag van hier vrijdags naar de NA en hier bevelen ze aan om dat het liefst meetings te bezoeken in de buurt van eigen woonplaats. dus dat is wel tof dus zodoende was ik even op het terrein van me vorige opname. ook kreeg ik een rondleiding binnen waar ik twee bekenden tegen kwam. leuk om oude bekenden te zien had ze alleen liever in een andere setting tegen gekomen.

Hoi. Weer even een teken van leven van mij. Niet alleen vind ik dat het moet, dat ik dat aan dit forum verplicht ben als een soort ereschuld.... ik wil het ook. Jullie zijn niet weg. Dit forum, zijn deelnemers, heeft mij gesteund te komen waar ik nu ben. Wel heel bijzonder om dan vandaag zoveel mensen te lezen die me lief zijn, die zo belangrijk voor me waren. Nee, ik ga geen namen noemen. Met het noemen van namen vergeet ik misschien ééntje die ook belangrijk was of is, in ieder geval ook een mens is. Dat is naar. Dat wil ik niet. Echt nieuws heb ik niet. Nog steeds is het gewoon een beetje werken, en dat zo verdelen dat ik veel kan lopen in Noorwegen. Nog steeds een eigen huisje waar ik weinig ben, maar dat wel mijn adres is. Mijn zekerheid. Ook als ik onverhoopt zwak, ziek of misselijk (of gewoon oud en hulpbehoevend) word. Maar ik ben er weinig en echt prettig is het niet om in een hok met muren te zitten. Het is wel prettig het te hebben. Het is altijd prettig er te kómen. Daarnaast heb ik mijn kleine busje, waarin ik veel ben. Veel buiten, op de dagen dat ik werk. In de duinen, bij een duinmeer, of in een ander natuurgebied. Ik kan er koken, ik kan er slapen, en daaromheen loop ik, zwem ik, of ontmoet ik vrienden. Behalve op de dagen, in de weken, dat ik niet lekker functioneer of het aan één stuk regent. Dan trek ik me terug en is die bus een drama en armoe troef. Die dagen zijn er. Ooit, en nu ook. Maar ik heb gemerkt dat in mijn comfortabele huisje op zulke dagen bijna nog erger is: ik hoef niets. Het is comfortabel. Die bus dwingt mij min of meer 'er iets van te maken', die dag, in de benen te komen voor mezelf. En dat is goed voor mij, dat werkt. Volgende week vertrek ik weer voor een loopje in noorwegen. Een loopje dat ik vorig jaar al zou maken, maar toen werd ik helaas vrij ernstig ziek. Tot het puntje van Denemarken kwam ik, maar verder niet. Die zomer ging voorbij in herstellen. Daarna nog wel geweest, maar toch sta ik nu even in gedachten stil bij vorig jaar. "Oh ja, toen was er dit". Ook een beetje die van 'je kan van alles plannen, maar je bent de baas niet!' Hoop mooie woorden. Maar ook realiseer ik me, merk ik, dat ik ouder word. En dat wellicht niet alles meer kan, of morgen misschien niet meer kan. Ik kan daar een mooi verhaal over ophangen, maar iets van hijgerigheid zit daar ook wel in (bij het woord hijgerigheid denk ik aan @BamBam, en dan komt ook meteen 'i want it all, i want it now'. Die hielp mij toen. Maar nu?) Maar die dus. Die zie ik bij mezelf nu, en euh....tja.... Mijn kinderen zijn groot en zelfstandig. Ook als het ze (even) niet lukt sta ik niet meer aan de lat. Misschien klinkt het lullig, maar ik ervaar dat echt als iets heel bijzonders. Ik vond het zwaar, met de kinderen. Ik vond het zwaar en lang. Ik koos er zelf voor, maar ik kon het (achteraf) eigenlijk niet. Mijn ouders zijn overleden. En ook dat ervaar ik nu als 'prettig'. Ik mis ze, ik mis mijn moeder zelfs. Maar die verantwoordelijkheid, díe is weg. Ik vond dat zwaar. Alcohol is niet uit mijn leven. Ik drink gewoon als ik dat wil. Hooguit wil ik dat weinig... want alcohol maakt me minder helder, en in de meeste situaties wil ik dat helemaal niet, en andere drankjes, vooral water, zijn eigenlijk domweg lekkerder. Ik ervaar graag nuchter wat er om me heen gebeurt. Ik denk dat ik misschien 6 keer per jaar een biertje neem. Maar, omdat het geen NOGO meer is, is ook de "nee joop, gaan we niet doen!" er weer. Als ik in het gangpad loop of als iets me eigenlijk even overloopt. Want het blijft een middel lijken om vooral boosheid, die ik nuchter amper kan toelaten, toe te laten. En dat is wel degelijk een andere manier van drinken. Veel boosheid heb ik niet meer. Maar als ex-drinker weet ik veel te goed dat ik zelf die boosheid prima kan creëren. Om maar te kunnen drinken. En dan is het een heilloos pad. Daar zat ik ooit, daar wil ik nooit meer komen.

@Emmy, ook puberfases gaanvoorbij hoor, maar het zijn wel tropenjaren.(voor mij geweest)

Ik doe elke dag 1 ding weg. Vaste routine. Als ik een dag meerdere dingen weg doe geldt dat alleen voor die dag en blijft nog steeds de regel voor de volgende dagen. Een kledingstuk, een verdwaalde enkele sok, een boek die ik niet wil lezen. Waar ik woon hebben ze boekenkastjes in de voortuin en weggeefkast voor voedsel.