Klassement

Dank je @Rosee ik ben inderdaad inmiddels gestopt met roken.

Hier gaat het wel goed @Dune ben hard aan me doelen aan het werk en dat gaat tot nu prima. ik wacht dat ik door kan stromen naar de volgende groep waar overal dieper op in word gegaan. morgen krijg ik me eerste vrijheden

Goed zeg, zbb. Stoppen met drinken én roken.

Lange nacht geslapen. Ik durfde iets eerder naar bed te gaan. Heb eerst een slaapverhaal geluisterd en toen geslapen tot ik het hondje van de buren in de tuin hoorde blaffen. Met oordopjes verder geslapen tot eind van de ochtend. Ik voel de moeheid in mijn lijf wat pas merkbaar is als ik me durf te ontspannen. Vandaag regen dus geen kindjes buiten. Wel een nachtmerrie, dat je opgepakt werd door sportschool jongens als je naar muziek luistert. Ik was samen met Lady Jane en nog een andere onbekende dame. We moesten ons verstoppen, dat was angstig. Ik moest ook alle cd's verstoppen. Mijn deur bonkt ook best wel. Vandaag iets aan doen. 1 Deur. Andere deuren hebben al strips.

sjonge, ik vond bij het Leger een zwempak voor 2,00 maar ook een zijden top, katoenen polo, en heerlijke lange broek voor elk een euro. i.p.v. ontspullen kan ik nog steeds de verleiding niet weerstaan om te kopen. maar wel weer blij mee

Ik heb ook zo'n koptelefoon gekocht @Roberto, omdat mijn gehoor steeds gevoeliger wordt met het ouder worden. En zoon met autisme heeft er al zeker 10 jaar een, die bracht me op het idee. Misschien kun je al die hulpverleners deze tip kado doen? I.p.v. razend blijven omdenken dann positief je frustraties tranformeren. In elk geval fijn dat je hier nu achter bent gekomen en nog jaren kunt gebruiken.

Ja als ik terug val met drinken dan val ik gegarandeerd terug met roken,andersom dan weer niet perse. ik was al langer van plan om het roken weer aan te pakken en dan beter maar gelijk hier. de eerste dagen rookte ik me helemaal te pletter hier. ben blij dat ik de stap genomen heb. en naar de vrijheden kijk ik wel naar uit,al is het vanaf morgen maar drie keer een half uurtje verspreid over de dag. vanaf volgende week ergens krijg ik dacht ik meerdere uren aan eengesloten dan kan ik ook echt iets doen. even naar huis of naar me dochter en volgende maand examen inplannen voor de curses die ik volg.

Goedemorgen lieve Frummers, @Roberto hoe ga jij? Je bent niet meer zo actief de laatste tijd. Is dat een goed teken? @Zbb hoe gaat het net jou? mooie dag allen! Ik ga schaamteloos genieten van de herfstige temperatuur. Ik kom gewoon tot leven merk ik. Zelfs heerlijk onkruid getrokken in de miezer gisteren

Wat knap van je @ikkanhetdat je bent gestopt, sterkte met het wachten op de uitslagen

mooi op koers @Zbb

Wat ontzettend goed van je @Zbb ook nog gestopt met roken. De eerste dag heb je gehad.

Welkom @Rogi. Een goed besluit, hou je er maar lekker aan vast. @Claudius proficiat met je eerste maand, en @Oskar al weer vijf maanden nuchter op weg.

Een vraag die mij in het begin erg bezighield was ‘hoe erg is mijn verslaving nou eigenlijk’. Om die vraag beantwoord te krijgen heb ik gebeld met een aantal verslavingsklinieken en heb ik verschillende online testen gedaan. Uiteindelijk heb ik de ’11 kenmerken van verslaving’ vanuit DSM-5 erbij gepakt en die voor mijzelf ingevuld. Het leek mij ter inspiratie nuttig om deze hier op het forum te delen. Ik ben er inmiddels achter dat het er niet om gaat om waar je in je verslaving zit, dat is voor iedereen anders. Het gaat om de gevoelde afhankelijkheid van alcohol en het gebruiken als zelfmedicatie in mijn geval. Het beantwoorden van de vraag ‘hoe verslaafd ben ik’ had denk ik vooral te maken met het antwoord op de vraag ‘kan ik nog gecontroleerd drinken’. Het antwoord daarop is en blijft voor mijzelf ‘nee’. Noot: dit zijn dus mijn eerste gedachten bij het stoppen met alcohol, inmiddels zijn een aantal inzichten wel veranderd. Kenmerken verslaving DSM-5: 1. Je drinkt meer of vaker dan je eigenlijk wilt Absoluut, al heb ik dat gevoel vooral overdag/’s morgens bij het wegzetten van de lege flessen in de schuur en de schaamte die er gedurende de dag is. Of na de 1,5 fles wijn dacht ik regelmatig ‘dit is teveel maar morgen doen we het anders’. En tegelijkertijd in de loop van de middag weer denken aan het moment ‘straks’, da thet weer kan, wat kan ik nu weer als ‘moment’ (excuus) verzinnen om toch die 1e borrel te nemen, of hoe moet ik de middag zo indelen dat ik nog kan zorgen voor genoeg drank. Ook bij terugkeer van kantoor: als er niet genoeg of geen wijn in huis is, calculeer ik mijn ritje langs de supermarkt al vooraf in. Na het derde glas begint de ontspanning, want dan weet ik: ook bij mijn vrouw is de rem er nu af en gaat de fles leeg. En daarna openen we toch wel een nieuwe. En dan kan ik regelmatig een glas extra nemen o fop z’n minst een stevige slok. Zo denk ik de laatste maanden toch tot 60 a 70 glazen per week te zijn gekomen. Dat is fors meer dan de 21 of meer drankjes die als excessief drankgebruik geldt… en dan doe ik bijna altijd aan ‘bingedrinken’. Ik heb altijd wel gedacht dat we (want mijn vrouw drinkt uiteindelijk ongeveer net zoveel mee) teveel dronken. Maar ik zag dat toch ergens als een uit de hand gelopen gewoonte, en we deden het samen, dan kan het toch niet zo erg zijn? En bovendien: altijd stress en drukte, altijd een goede reden om te drinken. Binnenkort komen we wel in rustiger vaarwater en dan gaan we minderen is het idee. 2. Je wilt wel stoppen, maar het lukt steeds niet Zie ook hierboven. Regelmatig wel met mijn vrouw besproken ‘vanaf morgen gaan we minderen, of een tijd veel minder/niet drinken, bv na vakanties, feestdagen etc. Dat lukte dan max een paar dagen (of zelfs dat niet) want altijd wel een fles wijn of een gelegenheid/reden/situatie om tóch wel een glas te nemen. En we houden het bij eentje, echt waar! En als dat ene glas weer is gedronken, verdween die ‘stoppoging’ ook weer naar de langere baan. 3. Je bent veel tijd kwijt aan het kopen van alcohol, het drinken ervan en de katers Het drinken begon meestal tussen half vijf en vijf uur. De laatste tijd doordeweeks ook wel pas nadat de kids op bed lagen (ik denk omdat mijn vrouw serieus wilde minderen na haar operatie) maar dan trokken we daarna toch zo weer drie flessen open. Het kopen van zulke hoeveelheden kost natuurlijk ook tijd: regelmatig ging ik nog met de auto naar de supermarkt om wijn te halen ’s avonds (en ook vaak met teveel drank op, 4/5 glaasjes). Vaak ook bezig met de vraag ‘is er nog gnoeg, wanneer kan en moet ik halen’. Met smoesjes naar de supermarkt gaan: ‘we hebben nog melk nodig, ik ga wel’ en dan ook nog een fles wijn meenemen (meestal 3 ‘voor de zekerheid’). Of als we nog een fles hadden staan er nog twee meenemen en in de auto laten liggen ‘voor de zekerheid’. Kon ik altijd de volgende dag mijn verbazing uitspreken: ‘oh ja, die had ik ook nog meegenomen, helemaal vergeten’ of ‘mijn handen zaten al vol dus ik heb ze laten liggen’. En de katers… ja natuurlijk, eigenlijk elke dag maar je leert ermee te leven zeg maar. Brak voelen, heel veel water drinken, hoofdpijn, chagrijnig, trillen etc. En dus eigenlijk ook heel veel tijd kwijt aan het uberhaupt denken aan alcohol (hebben we nog genoeg, waar en wanneer kopen, wanneer ‘mag ik weer’, inplannen van momenten bij anderen zodat je mogelijk wijn krijgt aangeboden). 4. Je verlangt steeds naar alcohol ’s Morgens eigenlijk niet, maar gedurende de dag zeker wel. Met de lunch als dat geoorloofd was (bij uit lunchen of wanneer ik met de kids naar de speelhal ging). En anders echt wel vaak bezig met het moment ‘wanneer mag het weer’. Is het al donderdag, want dan hoef ik me niet meer te schamen want het is tenslotte weekend. Is het al half vijf/vijf uur. Kan ik straks snel beginnen met koken voor dat mijn vrouw thuis komt, dan kan ik het normale wijntje bij het eten nemen (heeft mijn vrouw geintroduceerd, zodat ze daarna niet meer dronk. Dit heb ik dankbaar van haar overgenomen). Maar ook bij het drinken als mijn vrouw uit huis was: altijd 1 lege fles naar de garage brengen zodat het niet opviel dat ik er 2 ophad. En dan altijd de smoes achter de hand ‘mijn wijnglas was omgevallen daarom heb ik extra fles geopend’ mocht mijn vrouw er toch vragen over stellen. Na de operatie van mijn vrouw de aangebroken fles in het wijnrek in de schuur gelegd ipv de koelkast, daar kon ze (tijdelijk) niet komen, zodat het leek alsof ik niet gedronken had die avond (dus ook geen lege flessen op het aanrecht). Bezig zijn met momenten dat mijn vrouw de kids naar bed bracht: dan kon ik zelf stiekem snel 2 of drie glaasjes rood drinken die er toevallig nog stond. En dan de legere wijnfles zo achter volle flessen neerzetten zodat dit niet opviel. En dan het frisdrankglas natuurlijk omspoelen. Of de extra fles wijn zo neerzetten achter de gieter op de plank boven het aanrecht, zodat je m nauwelijks zag en dat in verschillende posities en aanlooproutes vanuit de woonkamer/keuken uitproberen. Naar bekenden gaan juist op tijdtippen dat je wijntje kunt verwachten en daar heel bewust op plannen. Bv iets terugbrengen naar iemand: dan zeg ik dat ik eerst boodschappen ga doen, en weet ik dat ik daarna op tijd ben om een wijntje te verwachten. En dan balen als mijn vrouw om drie uur zegt ‘we kunnen er nu ook wel even met zijn allen langs’. Of als ik onverhoopt geen wijn kreeg aangeboden. Naast de vele momenten bedenken die om alcohol vragen. En de laatste paar weken is het me enkele keren overkomen dat ik ’s middags vroeg al dacht aan hoe het zou zijn om dan te drinken, en ik stiekem eraan dacht om een klein flesje wodka te kopen -dat ruik je immers niet-, gewoon om eens te proberen. 5. Doordat je steeds drinkt, lukt het niet om de dingen te doen die je zou moeten doen (bv school, werk, gezin) Ik geloof niet dat er dingen niet gelukt zijn die ik zou moeten doen omdat ik bv dronken of brak was. Wel denk ik dat ik werk en gezin deels heb verwaarloosd: elke dag met een brakke kop werken betekent natuurlijk ook iets voor mijn productiviteit, effectiviteit etc. Ik merkte wel regelmatig dat ik niet op woorden kan komen, of juist heel veel woorden nodig had om tijdens overleggen iets (onzinnigs) te vertellen. En natuurlijk is het zo dat ik al die drinktijd en ermee bezig zijn ook meer had kunnen steken in gezin/dingen thuis. Wat misschien minder goed is gelukt is er als vader en als man zijn in het gezin op een geduldige en betrokken manier, zonder snel geïrriteerd of boos te zijn. In die zin heb ik wel voor een geestelijk minder veilige situatie gezorgd. 6. Je gaat door met drinken, ook al geeft dat problemen met anderen Ik heb achteraf gezien veel ruzie gemaakt met mijn vrouw -met drank op of met katers. Ook een aantal keren dat ik dit niet meer wist. Een keer was mijn vrouw echt heel verdrietig/teleurgesteld, en ik was me echt van geen kwaad bewust. ‘Weet je het dan niet meer’ vroeg ze. Bleek dat ik enorme ruzie met haar had gemaakt en haar had uitgescholden. Wist ik helemaal niets meer van. En zo zijn er vaker (regelmatig) momenten geweest dat ik ruzie kreeg met mijn vrouw of echt een kwade dronk kreeg (bijna nooit in bijzijn van anderen anders dan mijn vrouw). Ook de laatste tijd met burn-out. Ik denk eigenlijk dat mijn alcoholgebruik deels heeft bijgedragen aan de burn-out. 7. Je doet door het drinken niets of veel minder aan sociale dingen Eigenlijk klopt dat wel. Veel minder aan sporten en muziek. Vroeger fietste ik ’s avonds nog, of spinning. Maar als je elke avond drinkt… en daar hield ik dan ook rekening mee ’s morgens. Pas sporten in de late ochtend of liefst middag, dan was de kater minder en was ik net op tijd thuis voor het eerste drankje. Ik baalde er ook wel van dat mijn sportmaatje ‘altijd’ vroeg wilde fietsen (negen uur) en dat mijn vrouw ook voorstelde om vroeger in de ochtend te gaan: dan kon ik niet uitbrakken of zoveel drinken de avond ervoor!! En voor muziek spelen ook geen ‘tijd’ meer. Ik heb het wel geprobeerd, maar na een fles of meer lukt het spelen ook niet meer dus laat maar zitten… Ook afspraken met vrienden het liefst vanaf de lunch of later: dan zijn ze er ook nog tijdens borreltijd en dat is weer een drankmoment om naar uit te kijken… (en vier uur of soms eerder het 1e drankje mag dan ook wel een keer…) 8. Je drinkt in situaties waarin het gevaarlijk kan zijn, bv in het verkeer Deels herkenbaar. Als we met de auto weg in het dorp weg zijn kunnen max 5 borrels toch wel? Ook met de kids in de auto. En bij het klussen heb ik vaak gedronken, of zelfs (half)dronken gedaan. Denk aan het tot op het bod zagen in mijn duim, wat eigenlijk gehecht had moeten worden maar ik wilde niet naar de huisarts vanwege de hoeveelheid drank die ik al op had. 9. Je blijft drinken, ook al weet je dat het lichamelijke of psychische problemen erger maakt Ja. Tijdens burn-out gewoon blijven drinken. Bij ziekte. Bij heftige allergie aanvallen. Met de kennis dat alcohol hooikoorts kan triggeren. Wanneer ik me emotioneel en psychisch instabiel voelde. Na avondjes stappen met overmatig drinken, de dag erna. Met medicijngebruik. Zelfs na de acht maanden die ik gestopt was voor mijn operatie, toen ik per ongeluk tijdens wintersport een ‘echt’ biertje had gehad en vervolgens weer ging drinken, ondanks dat dit van invloed kon zijn op het verloop van de operatie. 10. Je hebt steeds meer alcohol nodig om het gevoel te krijgen wat je wilt Ja. Steeds vaker, steeds vroeger en steeds meer. Grens van me echt dronken voelen is verschoven van 1,5 fles naar 2 flessen of iets meer. 11. Je hebt last van ontwenningsverschijnselen als je niet meer drinkt. Je drinkt om van de ontwenningsverschijnselen af te komen. Vaak ben ik trillerig, gedeprimeerd, heb ik hoofdpijn, ben ik onrustig. En wat is dan de beste manier om je weer lekker te voelen?

Gok je online of in een casino? Online is het een kwestie van je zoveel mogelijk op alles uit te schrijven en eventueel te laten blokkeren. Neem iemand in vertrouwen en laat die je rekening controleren op je uitgaven, of stort een groot deel van het geld naar een rekening waar je gewoon niet aan kan. Een verslaving sluimert altijd maar het is aan jou om ze de kans niet meer te geven, je hebt het nu 6 jaar goed gedaan toch? Omdat het jouw een geluksgevoel geeft, je kijkt ernaar uit om te gaan gokken. Iedereen ken het hier. Het is geen makkelijke weg om er helemaal mee te stoppen. Het is gebeurd, probeer het vooral niet goed te maken met nog meer geld te gaan verspillen. Ik laat me om de twee weken opvolgen door hiermee te praten in een groep met mensen met andere verslavingen en dat helpt mij enorm. Ondertussen ongeveer een jaar en half niet meer gegokt, en ik kwam van een serieuze verslaving waar ik 10 jaar heb zitten gokken, ups and downs. Gestolen van familie, serieuze bedragen en nog steeds een serieuze lening lopende. Het is het laatste waar ik naar terug wil gaan. Maandelijks geef ik +/- 1300€ uit om mijn schulden af te lossen, en dacht ik altijd ik moet maar 1x goed winnen en alles is over en ik kan opnieuw beginnen. Maar het stopt nooit, als je wint geraak je later enkel maar dieper in de put. Ondertussen heb ik een appartement kunnen kopen met mijn vriendin (vooral met haar spaargeld), maar toch ben ik blij om uit het gokwereldje te zijn en gewoon hard te werken en alles te kunnen betalen. Of is iemand trakteren op café zonder bang te hebben dat er geen geld op je rekening staat.

Ik weet niet of dit forum veel actief is maar ik wil m’n verhaal zo graag kwijt ik voel behoefte om te praten met lotgenoten maar de schaamte pffffff Ik ben dit gokleven zo zo zo zo zat. Ik wil niet meer dat gokken mijn leven beheerst. De verslaving is nu sterker dan dat ik ben. Ik heb het al zovaak geprobeerd. Elke keer neem ik mezelf voor om te stoppen, maar zodra mijn salaris is gestort begint het elke maand opnieuw. Elke maand weer bijna het hele salaris storen en schulden terug of afbetalen? Ho maar. Hoe kan het toch dat deze ziekte zo veel sterker is en dat ik gewoon niet helder kan nadenken op zo’n moment? ik voel de behoefte om te praten, om het te delen. Ik merk ook dat ik vaak zelf zeg tegen mezelf “ik ben gokverslaafd”. Ik moet mijn verhaal kwijt, het delen, het is te veel alleen. Mijn verhaal in een vogelvlucht: ongeveer 6 jaar geleden begon het. Ik vond gokken altijd al interessant, en was een paar keer fysiek naar een casino geweest. Het snel geld kunnen winnen, alle lichten en geluiden ik was zo in de ban. Ik 2018 begon ik online te zoeken naar gokken. Hier begon de ellende… Ik won, toen voor mij nog een groot bedrag. Wat geweldig is dit dacht ik! Niet wetende wat me toen allemaal nog te wachten stond.. ik verdiende toen nog niet zo veel en had geen vaste lasten. Maar een keertje per maand, werd een keertje per week, maar toen mijn nog kleine salaris in enkele dagen opgokken. Als ik toen iets won kon ik nog stoppen. In 2019 deed de situatie zich voor dat ik het moest vertellen aan mijn ouders. Ik had geen geld meer. Wat ik er mee had gedaan vroegen ze? Ik heb het opgegokt. Ze waren boos, en vooral ook verdrietig aangezien een gokverslaving in de familie voor komt. Hoe eng ik het ook vond, met knikkende knieën ging ik naar de huisarts en kreeg een verwijzing. De intake zou gepland worden, maar corona kwam. Als alles weer mocht en kon zouden ze me terug bellen. Ik heb ze helaas nooit meer gehoord. Mijn vertrouwen is dan ook daarin beschadigd. Ik kreeg een relatie en intussen ging ik door met gokken. In vlagen, soms stopte ik en schulden maakte ik toen nog niet Tot ik ziek thuis kwam te zitten. Ik won een heel groot bedrag, en dat gevoel was magisch. Echter maar van korte duur, want ik vergokte alles weer. Hoe kon ik dit doen dacht ik? Zoveel geld en pats weg? Ik walgde van mezelf en wilde het bedrag terug winnen. Hier werd het van kwaad tot erger….. als mijn salaris gestort werd, was alles binnen 1 dag op. Ik deed de raarste dingen om aan geld te komen (die ik liever niet deel om wellicht andere op ideeën te brengen) en het ging van kwaad tot erger, leningen ga zo maar door. Elke keer besloot ik; ik ga nu ECHT stoppen. Maar nee, elke maand is de verslaving sterker… de schulden lopen op tot 10k. Hoe heb ik dit zover laten komen? Dit gokken heeft mij zo zo zo zo zo in z’n macht, als ik gok denk ik aan niks, niet aan mijn problemen, niet aan mijn schulden. Het is echt alsof je even uit je lichaam stapt en alles niet hoef te voelen. Inmiddels is dit al 2/3 jaar zo. Ik ben het zat, ik wil niet meer liegen bedriegen. Ik wil dit gokken niet meer!!! ik wil het heel graag vertellen aan mijn omgeving, want ik kan dit NIET alleen. Ik ben gokverslaafd en heb echt hulp nodig, maar dan moet ik met de billen bloot. de schaamte zo zo zo zo groot. Mijn partner heeft een vooroordeel over mensen met een verslaving, waar we al meerdere malen een discussie over hebben gehad. Verslaving zit namelijk in de familie. Buiten dat is mijn partner een geweldig persoon. Hoe moet ik de mensen waarvan ik hou vertellen dat ik al 6 jaar lang lieg en bedrieg, gokverslaafd ben, en mega schulden heb. Waarom is het taboe zo groot? hoe vaak ik wel niet op het punt heb gestaan om het t zeggen…. Maar elke keer overwon die schaamte weer…. Of hoe vaak ik wel niet op het punt heb gestaan om de agog te bellen, of zelfs gedaan heb maar als er dan terug gebeld wordt niet durven op te nemen door de schaamte…