Klassement

Hoiiii hooiii lieve mensen , weer een tijdje geleden .. hoe is t met jullie ? @Cyclad58 @Kannietmeer @bolletje @Eleo31 @Deligaf1 @MIKE261 @EefjeJ Etc etc ik lees dat sommige het zwaar hebben en ik wil jullie moed inspreken. Sinds twee weken ben ik gestopt met de diazepam na 8 maanden gebruik. Als jullie mijn verhaal hebben gelezen heb ik een hele nare moeilijke tijd gehad. Ik heb de afbouw van diazepam met een weegschaaltje gedaan. Ik ben bij 0.004 gesprongen. Dus het was echt letterlijk een kruimeltje. Eerste week ging moeilijk maar de tweede week ging veel makkelijker. En nu heb ik alleen nog de opvliegers beetje duizeligheid en soms wat onrust. En voor de rest gaat het echt goed met me . Ik moet wel benadrukken dat ik de citalopram en quetiapine nog steeds gebruik dat helpt me zeker erdoorheen. Wat me zeker ook heeft geholpen is dat ik beZig ben met andere dingen dan de symptomen. Ik werk al weer heb het druk met mijn kinderen maar ook met mijn sociale leven . Afleiding doet er zeker toe. En doe de afbouw naar je eigen tempo. Kijk hoe je je voelt bij elke dosering. Als je je slecht voelt verhoog het niet maar blijf even stabiliseren op die dosis. Je zal paar dagen last hebben maar daarna stabiliseert alles, echt. Ook @Kannietmeer kan advies geven over micro afbouw. Haast je niet . Dan zit je er maar wat langer aan maar kom je er met minder kleerscheuren er van af We komen er allemaal een keer erdoor heen. Hou jullie haaks liefs , hypertjeee

meisje meisje toch...... Ik hoor je pijn en verdriet hoor. Wat een heftige ellende. Ben blij dat de vader van je kinderen niet hard is en je toegang houd tot je kinderen. Ik bid niet echt veel en weet ook niet of het helpt, maar ik bid dat je snel mag herstellen en zend al mijn positieve hoop en genezing naar je toe .

@EefjeJ Ik ben heel trots op je dat je al zover gekomen bent! Dit ben jij niet zelf, het is nog steeds die vervelende benzo. Je bent hier echt niet alleen in geloof me het gaat uiteindelijk over. Beetje trots zijn op jezelf dat je al zover gekomen bent..

Moedig van je @Difficult om het hier te delen. Ik hoop dat het snel weer wat beter met je mag gaan.

@Cyclad58Fijn dat je de huiskamer opende en dat je een fijne nacht hebt gehad. Ik vroeg me gisteravond af hoe het met je was. Ik had mijzelf even vrij gegeven van het forum voor 2 dagen en vind het altijd fijn te zien dat je zo goed voor iedereen zorgt op het forum. Zo lief en betrokken en zorgzaam en kalm. Dank je wel daarvoor. Ik reageer ook even op een opmerking over de fixatie op het lichaam en de klachten, zonder die van gisteren te hebben gelezen. In mijn gesprekken met mensen komt de fixatie heel vaak naar voren en iedereen heeft er in meer of mindere mate last van. De een zegt dat ie aan niets anders kan denken en niets anders leest dan de benzo shit, anderen vragen zich bij elk pijntje af of het door de benzo's komt en of het kwaad kan. Persoonlijk was ik nooit bang van wat er in mijn lichaam gebeurde, omdat het voor mij duidelijk was dat het ontwenning was en daarvan geloofde ik dat het over zou gaan. Maar ik was zeker wel geobsedeerd door benzo's, ( en nu ik er mijn werk van maak heb ik een excuus om er nooit mee op te houden), en ik vind het alles willen weten hierover niet zo vreemd. Wat ik tegen de mensen zeg die ik spreek is dit: Ons brein en lijf is zo ingesteld dat we er werk van moeten maken als er iets niet goed gaat in ons lichaam. Ons brein maakt daar een signaal voor aan: he daar ,doe er wat aan, verander iets, dit is niet fijn!... We zijn sjaggerijnig en moeten meer rusten of vrouwen kijken naar hun hormonen. We krijgen hoofdpijn en moeten rusten. We krijgen huiduitslag en kijken naar allergieen of smeren een zalfje. We hebben een ernstige ontsteking en kiezen voor antibiotica. We zijn getraind, uit zelfbehoud, om te kijken naar onze gebreken zodat we ze kunnen verbeteren. Als we met een mes in ons borst zouden lopen, zou niemand er raar van opkijken dat we alleen maar kunnen spreken over een mes in ons borst. Nu is dat mes de benzo-ontwenning, net zo gevaarlijk en ingrijpend, maar minder zichtbaar. Ons hele zenuwstelsel is ernstig aangetast en dus geeft ons brein een alarm af dat we iets moeten doen om het op te lossen. En we lopen ook 24 uur per dag tegen de beperking en klachten aan, die opnieuw een beroep op ons doen om antwoorden te vinden voor het probleem. Het feit dat het benzo-ontwenning is, en dat dat het antwoord is, en dat alleen geduld nodig is, helpt niet genoeg om de drang naar antwoorden en oplossingen te temperen. Het alarmsignaal in ons brein is te sterk. Persoonlijk heb ik het nooit als probleem ervaren, maar ik snap dat het voor anderen om ons heen soms irritant of gek kan zijn. Voor mijzelf heb ik er geen oordeel op en vind het daarom prima en merk ook, dat nu ik meer genees, ik ook weer ruimte krijg voor andere dingen. Ik probeer mensen wel te stimuleren ook naar andere dingen te kijken en zeker te letten op de gesprekken die men met partner en vrienden voert zodat het niet altijd over benzo's en klachten gaat, maar ook over het leven dat je samen hebt. Maar boven alles moedig ik ze aan altijd met mildheid naar de eigen focus te kijken. Omdat ik het gewoon logisch vind. Zou iemand het over iets anders hebben als ik een mes in mijn borst had? Denk het niet.

Eerlijk en oprecht @Kannietmeer ,voor iedereen wil en doet ze het beste! en echt @Kannietmeer heeft heel erg veel verstand van afbouwen en wat erbij komt kijken. Xx

@Johan64 Ik wil me niet zomaar bemoeien met wat je doet, maar ik denk dat je een paar dingen moet weten tijdens de afbouw. Meer dan 10% per maand afbouwen is onverstandig en vragen om problemen, al lijkt 5 mg in een maand misschien niet veel. Voor je lichaam is het vreselijk veel. 2 was eigenlijk een veiliger dosis geweest. En mocht je lichaam erg gevoelig reageren (zoals het mijne, en vele anderen) dan kan je mogelijk zelfs maar 1 mg per maand in microafbouw doen. En zelfs dat kan niet iedereen verdragen. Ik raad je aan veel meer naar je eigen lichaam te luisteren om de afbouw vorm te geven zoals het goed is voor jou, in plaats van de situatie voor je lichaam nog moeilijker te maken door voor de nacht dan maar een extra temazepam te nemen. Daarnaast is het naar mijn mening onverstandig om eerste de diazepam af te bouwen en dan de temazepam. Het moet juist andersom, omdat je de lange halfwaardetijd van de diazepam nodig hebt om de klachten een beetje te kunnen verminderen en niet ook nog van tussentijdse ontwenning extra klachten te krijgen. Je kan de hele temazepam omzetten in Diazepam en daar mee afbouwen, is dat niet een optie?

Lieve @EefjeJ, ook na 5 weken Oxazepam kan hetgeen gebeuren wat jou nu overkomt. Er zijn geen regels voor je hebt het langer dan 2 weken gebruikt en dan kun je last hebben van ontwenning. Ik herken jouw probleem denk ik omdat ik hetzelfde ervaar als het niet goed gaat: komt het dan ooit wel goed? En uiteindelijk komen die betere dagen toch. Je lichaam is niet geruïneerd, maar je centrale zenuwgestel moet weer in balans komen. Dat kan echt even duren. Als artsen niets kunnen vinden dan mag je er gerust op zijn dat je lichamelijk niets geks mankeert. En blijf wel op dit forum! Ik ben al anderhalf jaar Loravrij en merk dat ik er ook nog niet helemaal ben. Daar staat geen tijd op. En oh ja, dat genieten van uitstapjes komt echt wel. Mij lukt dat meestal ook weer. Houd moed!!!!

Goedemorgen allemaal! Goede nacht gehad? Ik gelukkig wel, ongeveer 7 uur kunnen slapen. @Lynn86 en @EefjeJ, ik las dat jullie nacht wat minder was. Bedenk dat na een slechte nacht doorgaans een veel betere volgt! @Annie87, ook van mij heel veel sterkte gewenst. Ik wil nog even terugkomen op hetgeen gisteren door meerderen is geopperd over de lichamelijke fixatie. Ik geloof er heilig in dat dat ook een symptoom is van de benzo-ontwenning! Wat is er aan de hand? Op zich niets ernstigs, maar je brein en je lichaam houden je als het ware voor de gek. Het centrale zenuwgestel is van slag, moet zich herstellen en zorgt ervoor dat we van alles voelen. Omdat we toch al kwetsbaar zijn door de benzo's én omdat de sensaties vervelend zijn zijn we daar erg mee bezig, vooral met sensaties die we rationeel moeilijk kunnen verklaren of niet goed kunnen plaatsen. Sommigen zeggen zelfs dat we hypochondrisch zijn, maar dat is toch wat anders. Ik mag van mezelf zeggen dat ik de lichamelijke fixatie echt niet kwijt ben, het is bij mij nog een erfenis van de benzo ontwenning die ik moeilijk hanteerbaar vind. Voorbeeld: momenteel heb ik last van een pijnlijke grote teen rechts (loop daardoor moeilijk) en een pijnlijke linkerknie. Ik maak me daar geen zorgen over, dat gaat immers wel weer over. Soms heb ik ook maagpijn, dat trekt dan altijd na een half uurtje weer weg. Ook dat accepteer ik en weet dat ik dan iets te pittig heb gegeten of zo. Waar ik maar niet aan wen is aan lichamelijke onrust (komt soms uit het niets) en ongemakken in de buikstreek (geen pijn, maar een onbestemd, naar gevoel). Puur omdat ik het niet kan plaatsen. Daar fixeer ik me dan weer op met het gevolg dat het "groeit". Herkenbaar? Doen jullie nog iets op deze 2e Pinksterdag? We hebben nog geen plannen hier, we zien het wel. Fijne dag allemaal!

Ik heb even geen woorden. Meis echt pfff heel moedig om dit te delen. Sterkte en heel veel kracht. Je bent een powervrouw

@Difficult wat een verhaal zeg en wat moedig inderdaad dat je dit met ons deelt...en die zelfverzekerde vrouw komt vast en zeker weer terug...sterkte

Wat een heerlijk bericht, @Hypertjeee Fijn dat ook positieve verhalen hier gedeeld worden!!

wat een goed nieuws Hyper!! goed gedaan hoor! Ben heel blij voor je.

Te gek @Hypertjeee echt super! Ontzettend fijn om te lezen

@EefjeJ ach lieve Eef zo herkenbaar allemaal het is echt van de benzo geloof me , maar ik kan het makkelijk zeggen want ik roep dit ook heel vaak vooral omdat het bij mij zo ontzettend lang duurt . Dat is echt ons zenuwgestel wat moet herstellen ,Is soms te bizar voor woorden. Heb nu het gevoel alsof er honderden mieren onder mijn hoofd huid kruipen zo idioot !!!!! Prikkeling van de huid zo iets !Dat je geen voedingssupplementen te gebruiken herken ik ook want je gaat steeds denken Waar komt het in godsnaam van???????? Blijf er van uitga lieve Eef dat genezen !!!!!

Ja natuurlijk mag je dat vragen. In november 2016 ben ik na na het ontwikkelen van angsten op 4 mg Lorazepam per dag gezet. Dat mocht uk al snel afbouwen. De eerste 6 maanden lukte het me om relatief eenvoudig tot 1 mg per dag af te bouwen. Daarna ging het mis en heb ik de laatste 1 mg in 7 maanden afgebouwd via microtaper (3% per dag ongeveer) totdat ik in december 2017 Loravrij was. Het gaat nu vrij goed, maar zo af en toe komt de onrust nog op en ervaar ik lichamelijke sensaties die onprettig zijn. Toch denk ik dat ik voor 80 tot 90% hersteld ben. Ik bereid me er wel op voor dat dit het is en ik niet meer de onbezorgde man word van 2,5 jaar terug. Ik ben nu 61 en merk dat mijn lichaam snel reageert als het minder gaat.

Zo, dit draadje moest ik weer even ophalen! (het was wel even 5 minuten scrollen ) Ik heb een aantal maanden niet tot nauwelijks gesport. De laatste weken heb ik het weer opgepakt. Gelukkig is mijn gewicht in de tussentijd aardig stabiel gebleven, waardoor ik het vrij makkelijk weer oppak. Gisteren 5 km hardgelopen en vandaag ga ik er weer voor. Sport helpt me om een beetje op het goede pad te blijven.

Welkom Yes de eerste stap is gezet! Eerst van dat vergif af, en dan de zaken in je hoofd aanpakken. Dat is een missie voor een heel leven Wij alcoholisten dachten daaronder uit te komen door alle problemen te verzuipen, maar nope dat is slechts uitstel van executie. Sterkte met deze eerste dagen!

Mooi gezegd @Lynn86 ik sluit me er helemaal bij aan... Je bent inderdaad een vechter lieve @Annie87 Je gaat hier uitkomen. Ik wens je heel veel sterkte kanjer xxx

BOB, nog van harte gefeliciteerd met je drie jaar! Mooi!

@Lynn86 bij mij helpt het snachts wat te eten. Ik heb altijd gekookte eitjes klaar staan. Dan gaat de aandacht naar mijn maag na wat te hebben gegeten en val ik weer in slaap. Bij mij is slapen HEEL lang drama geweest, zelfs met veel medicatie en nu zonder gaat het eigenlijk beter.

Hier moet ik wat vaker bij stil staan. Het alleen willen is niet genoeg

Dat schamen en balen zou ik er proberen af te halen. Je groeit en wordt steeds sterker, maar hebt nog wel missers. Ja, dat wijkt af van de planning, dus moet er bijgestuurd worden. Maar maak het niet dramatischer dan het is, want dat kan op zichzelf al een reden worden dat je het opgeeft. Kortom: houd het nuchter.

@Lynn86 volgens mij vroeg je gister over pro biotica, deze kan je in een goeie reform winkel kopen. Orthica is een best merk maar de beste is van golden natural 50miljoen. Ik geloof in herstel via de darmen. Ik eet apart, elke dag een Citroën met schil, lepel azijn, lepel olijfolie, zuiveringszout, stuifmeelkorrels, stukje gember, knoflook, visolie. @Annie87 troost je lieverd, ik ben ALLES kwijt geraakt. Ik ben door de afbouw van ad en seroquel in een psychose terecht gekomen, opgenomen geweest. Verschrikkelijk om te delen maar mijn kindjes zijn bij me weg gehaald. Gelukkig heb ik goed contact met vader want anders had de kinderbescherming ze voor altijd bij hem gelaten. Mijn ma heeft geholpen met de koop van mijn huis, deze wil ze nu verkopen. Hoe kan ze in deze toestanden. Al mijn buren weten het en ik woon er midden in, schaamte is groot. Ik ben niks meer. Ondertussen drie weken van alle medicijnen af, maar van een zelfverzekerde vrouw /moeder ben ik naar een nobody gegaan. Ik ben zo onzeker dat het terug komt.. ik heb me de afgelopen periode regelmatig gedissocieerd omdat de angst te groot was. Ik herken het nu wanneer ik het wil doen en stop er gelijk mee- hierop volgt dan wel hevige paniek maar daar moet ik doorheen anders verwerk ik het nooit. Meid dit is het ergste wat me ooit is overkomen.. ik wou er zo graag een einde aan maken maar door de psychose je snapt het kon niet. Ik ben blij dat ik er nog ben, ik wil het mijn kindjes niet aan doen.

Hoi Allemaal, lief dat jullie aan me denken. Sorry vind het moeilijk om nu een steun te zijn voor anderen. Het gaat echt heel heel slecht met me. Ben belandt in een vechtscheiding. Mijn ex doet heel moeilijk over de alimentatie wil echt maar een schijntje betalen. Dit had ik al verwacht. Is heel zakelijk geen greintje gevoel meer van zijn kant. Gaat ondertussen verder met zijn leven; nieuwe vriendin, druk op stap, vakanties gepland, weekendjes weg. Echt verschrikkelijk. Wilde geen geld meer overmaken. Voorlopige voorziening aangevraagd, wordt een zitting zelfs ergens in juli. Echt afschuwelijk want ik heb zo’n slechte gezondheid. Weet amper wat er allemaal gebeurt. Mijn hele leven ligt aan diggelen en ik kan geen seconde rust vinden. Mijn hele basis is weg; zit op een kamertje bij mijn moeder maar krijg geen rust hier. Ze zijn vaak thuis. Aan de ene kant weet ik ook niet wat ik wil; een huisje huren straks? Maar kan niet goed voor mezelf zorgen (koken, huishouden), maar dan misschien wel meer rust en eigen plekje. Mijn gedachten schieten alle kanten op. Voorlopig heb ik nog geen geld in elk geval om iets te kunnen. Mijn ex loopt me helemaal zwart te maken op een vreselijke manier. Hangt rare verhalen op die niet waar zijn. Het lijkt wel een afschuwelijke film waar ik maar niet uit kom. Mijn psycholoog zegt; verbreek alle contact. Maar we hebben nog wat af te handelen. Hij trekt ook zijn hele bv leeg. Volgens de cijfers bijna geen omzet gehad afgelopen jaar terwijl hij de jaren daarvoor bakken met geld verdiende. Zijn verhaal daartegen gaat worden; burn-out klachten gehad, daardoor minder gewerkt, huwelijksproblemen (waren er ook al wel maar destijds ontkende hij alles) en ik weet dat hij me op een afschuwelijke manier zwart wil maken. Ik heb 6 jaar geleden zo’n grote fout gemaakt door met deze man in het huwelijks bootje te stappen. Mijn moeder woont helaas op maar 100 meter afstand. Mijn vader woont verder weg maar zit in een verbouwing met zijn huis en is nog lang niet af. Misschien dat hij wel een slaapkamer af heeft en de douche. Maar is ook verre van ideaal om daar naartoe te gaan. Het UWV wil ook wel weten hoe het zit nu en begint ook te zeuren en ik hobbel door alles alleen maar achteruit. De ontwenningssymptomen worden weer erger; vannacht maar 3 uur geslapen, zeer nerveus gevoel, heel raar zweverig gevoel en allemaal gekleurde vlekken voor mijn ogen s nachts. Voel me echt afschuwelijk en kom amper de dagen door. Sorry voor het trieste verhaal. Dikke knuffel aan jullie allen