BJ goed om even terug te kijken, hoort bij een vorm van rouw, want ja je gaat iets kwijt raken.
En er gaat iets extra's voor in de plaats komen, en zoals Etty ook schrijft; dan zie je ook waar je
wel aan hebt meegewerkt in de opvoeding. Natuurlijk is een drinkende ouder niet ideaal.
Je hebt veel gemist en de kinderen ook. Soit.
Je kunt niets terugdraaien, maar wel in het hier en nu gaan genieten, bewust ook de mindere kanten leven,
die zijn er ook, en zouden er ook zijn geweest had jij niet gedronken.
Ooit zul je er met haar wat over kunnen uitwisselen, als jullie beiden dat willen en er aan toe zijn.
Ik heb dat pas 1/2 jaar geleden gekund en ook zij is geen prater dus het werd geen uitgebreid gesprekje.
En ik scheet peultjes om het zo maar te zeggen. (bang voor verwijten?) Maar het was goed zo.
Even aangestipt dat zij meer mee had gekregen dan ik hoopte. Dat ze als volwassene ook méer zag van de omstandigheden
waarin wij/ik toen verkeerden. Niets goedgepraat.
Maar ook even mijn zorgen om haar drinkgedrag aangestipt. En verduurd dat zij daar nog (lang) niet aan toe is om de verantwoording
te nemen. Ook over rookgedrag. Is allemaal héél precair als ik zelf niet het goede voorbeeld was. Maar wel oprecht.
En we zijn weer een stapje dichter bij elkaar. De liefde is wederzijds daarna ook iets vaker uitgesproken.
Ik merk nu ik ouder word, dat het steeds belangrijker voor me wordt om zo open mogelijk te zijn, ook risico daarin te nemen.
Me ook een bitch te mogen voelen als het om kleinere dingen gaat. Maar ook te voelen dat binnenin mij het dan meer zuiver voelt.
En dingen die echt niet aan mij zijn, voor me te houden. Dat is nog een hele moeilijke.
Maar ergens blijven we een voorbeeld voor onze kinderen, ook als ze uit huis gaan. Je bent nooit ouder af.