Klassement

Goedemorgen ieder. Weer een beetje tot rust gekomen. Woonkamer ziet er goed uit, alleen de honden zijn nog wat van slag omdat hun manden ook verhuisd zijn. De oudste staat soms een kwartier doodstil naar de bank te staren, in de hoop dat die weer in z'n mandje verandert. Dat gaat niet gebeuren, dus even z'n koppie de andere kant opbuigen en dan ziet ie waar hij wezen moet... sjok, sjok, sjok...

Rosee, je laatste zin geeft allemaal negatieve reacties op nooit weer. Op zich dus al tekenen van je psychische verslaving. Juist als je nu per dag de eerste niet neemt, hoef je dus ook niet met nooit meer bezig te zijn. Laat los, houd open dat je jezelf mag vertrouwen als je verder in je proces bent. Je hoeft nu nog niets te weten of te beslissen. Dat jaar wat je noemt is belangrijk, heeft je lichaam nodig maar ook je geest. geniet maar nu per dag hoe je gaat. Goed dus!

Nou Rosee, dan blijft het voor jou toch gewoon een time out, een hele lange time out? En waarom je bezig houden met die woorden? Time out, dat werkt voor jou, voor nu, voor... En bij twijfel niet inhalen. Je bent er nog niet los van..nee...dat zal ik ook nooit zijn. Maar ik ben wel los van de twijfel. Dat gun ik je ook.

Het is minstens zo lastig en nauwelijks leuker dan 100% droog Roseetje als ik je daarmee help

Weer een update met wat schaamte gecombineerd met goede voornemens. Gisteren heb ik geprobeerd een glas wijn te drinken. Ik had behoefte aan verdoving. Het werden er anderhalf. Ik wilde eigenlijk anderhalve fles en ben dus een zware strijd met mezelf aangegaan om de rest niet op te drinken. Dat werd chocola en thee en vroeg naar bed. Ik doe het nu echt niet meer, het bewijs is wederom geleverd: een glas is nooit genoeg en brengt alleen maar ellende. We gaan weer door op de ingeslagen weg: deur dicht en nuchter leven. Mijn zoon heeft het vermoeden/sterke aanwijzingen dat hij ADD heeft. Ik denk dat hij gelijk heeft. Het maakt me verdrietig dat ik het niet eerder heb gezien/serieus genomen. We hebben in zijn leven veel hulpverleners gezien, maar niemand kwam op dat idee. Hij zei dat het heel erfelijk is. Dus ik heb maar eens gegoogled en raad eens.... volgens mij heb ik het ook. Deze conclusie voelt heel vreemd, heel verdrietig maar heel bevrijdend tegelijk. Ik snap mezelf nu beter, maar had mezelf ook een hoop ellende kunnen besparen. Herkent iemand dit? Onder alcoholisten zullen ADD'ers vast wel oververtegenwoordigd zijn.

Ik ben een beetje laat, gelukkig nog wel op tijd. * Refusal ingenomen * Nu vlug naar werk. Dagpact: Lars Tatum

Het lastige is dat iedere situatie anders is en wat voor de ene werkt kan voor de andere juist niet werken. Er zijn geen echte tips of kant en klare oplossingen, die je direct kan toepassen, want iedereen is uniek. Alle korte termijn tips die vaak worden genoemd, zoals pasjes inleveren/ entree verboden of een vriendin die dwingt is vooral tijd wat je krijgt. Die tijd kan heel kort of soms wel een jaar zijn, maar als je niet tot de kern van je probleem komt is het vaak een kwestie van tijd voordat je weer je rekening leegtrekt en weer terug bij af bent. Wel kan ik uit eigen ervaring zeggen dat ik ook veel te eigenwijs ben geweest en mezelf wel dacht te resette op een of andere manier. Maar dat ik hiervoor jaar in jaar uit maar tegen dezelfde muren op bleef rennen en alleen maar ergere hoofdpijn kreeg wist ik natuurlijk ook niet. Jarenlang dacht ik dat mijn gokverslaving vooral een geldkwestie was. Als er geld was, was er niks aan de hand en alles het op was dan was het een stuk minder. Dus even gedeisd houden, spulletjes verkopen of een nieuwe salaris maand en dan was het probleem weer weg en zou ik niet meer gokken. Na jaren van tevergeefse en halve pogingen begreep ik al heel snel dat ik moet accepteren dat ik niet meer kan gokken op een normale manier. Ok, dat was ook vrij simpel te begrijpen en ook logisch als ik naar mijn bankrekening kijk. Maar toch ging het jaar in jaar uit altijd fout en bleef mijn rekening leeg en werd mijn schuld groter. Toen hoorde ik dat je wel kunt stoppen, maar als je niet een aantal karaktertrekjes en je "mindset" gaat veranderen dat het allemaal niet zoveel zin heeft. Ja dikke doei dacht ik, moet allemaal niet te vaag worden en hoezo veranderen van karakter? Ik ben toch gewoon degene die ik al jaren ben? In wie moet ik me dan veranderen? Nou ja ik begreep wel dat ik wat meer discipline moest krijgen en wat meer structuur en rust. Dan krijg je een vriendinnetje die structuur en rust brengt, maar na maanden ben je weer je salaris en leningen er door heen aan het draaien. Raar, dacht dat ik toch goed bezig was? Uiteindelijk gaat de relatie hier stuk op loop je nog tientallen keren tegen de buur op en op een dag kijk lig je weer in ellende voor dezelfde muur en besluit je om eens niet meer op te gaan opstaan, nieuwe plannen maken en hopen op iets anders. Je hebt ook eigenlijk geen zin meer om op te staan en begint langzaam te "voelen van binnen", wat heeft het allemaal voor zin nog. Je stopt met je druk te maken met alles om je heen van geld, leningen familie, vrienden, werk, sport, ambities en je denk alleen aan jezelf. Wat wil ik van het leven maken en wie wil ik daarbij zijn? Want als je je hele leven heb gegokt of snel hebt geleefd, wie ben je dan eigenlijk? Dan sta je op en loop je weg van de muur en loop je terug. Je denkt en voelt vanalles en neemt alles mee uit de eerdere fases en op een gegeven moment draai je weer om en loop je terug naar de muur, maar voordat je voor de muur bent en je innerlijke ziel en mindset getraind heb besluit je uit het niets de weg te verlaten en over een zandpaadje om de muur heen te lopen, totdat je ergens weer uit komt wat je hoop en kracht geeft. Klinkt lekker vaag, maar op moment voel ik me op de zandpaadje dat om de muur heen langzaam gaat en veel emoties/ gevoel meemaakt zowel positief al negatief. Grappig he dat gokken voor je gevoel spannend en leuk is en vervolgens zoiets opschrijft. Succes met het vinden van het zandweggetje....dat is mijn tip ook mezelf!

Drank is voor boeddhisten ook verboden. Niet dat ik dat ben maar er zit best wat in want drank vertroebelt je geest en das niet de juiste weg naar het geluk. Ruggengraat, tja het is wel een drug hè, je moet t niet onderschatten je hebt een hoop wilskracht nodig om eraf te raken. Je moet gewoon al je wilskracht op een hoop gooien en daar is soms veel tijd en meerdere pogingen voor nodig, maar als je dan ook echt een enorme berg wilskracht bij elkaar hebt verzameld dan kan je ermee stoppen. En dan ben je de Boss dan leef je een aantal weken in de stop euforie. Vervolgens moet je gestopt bljven als het nieuwe en lekker frisse er weer af is. Dan moet je je blijven herinneren hoe k je je voelde toen je nog dronk. Als je hier regelmatig schrijft dan kan je dat later teruglezen en kan je jezeLf motiveren.

Heb ik weer, heb dorst, sleur uit de koelkast een of andere plastic sap fles van innocent of zo, gooi een glas vol en drink het in een keer leeg, in de tussentijd analyserend hee wat voor sap is dit überhaupt. Blijkt dat mn zwager van 1 of ander feestje een rest rosé had meegenomen van de 5 liter pack overgetankt in een plastic fles en bij ons in de koelkast vervolgens weer vergeten. "Was het stieken lekker?" Nee ik kan je verzekeren dat het stiekem behoorlijk zuur geworden rosé was. Getver. Nu zit ik met mezelf in discussie of dit glas nou meetelt in de app. Nee zegt mn ene helft want het was per ongeluk en het gaat om de intentie. Maar dan zou volgens dezelfde logica elk glas wat ik ooit zin heb gehad om te nemen maar wat ik eindelijk goddank niet nam wèl meetellen. Dat ken natuurlijk nie Dus tel ik m maar mee. Maakt ook niks uit. Haha héérlijk genieten van een óverheerlijke bel záálige rosé bij zonsondergang... Nòòòòt.... Oh wat een dolle avonturen op zondagmiddag.