Klassement

Dank jullie wel! Voelt wel lekker moet ik zeggen Het gaat op zich best goed, maar heb zo mijn lastige momenten. Mooi weer en terrasjes bijvoorbeeld of uit eten gaan. Dan mis ik toch wel mijn oude leven. Maar dat is maar een klein stukje van dat oude leven. Het grote stuk: kater, blackouts, moe, vergooide tijd, etc. die mis ik dus niet. Dus de weegschaal staat goed zo: dit is definally beter

Als je het wel gaat bereiken, dan zal je ervaren wat een zegen het is. Vecht niet tegen jezelf, maar vergeef jezelf voor het anders zijn dan je dacht, accepteer dat je bent zoals je bent en dat het gaat zoals het gaat. Beste huiswerk dat je kan doen!

Ik begrijp zeker wat je zegt, lieve Liz. Ik probeer het ook echt toe te passen. Dat lukt niet ineens natuurlijk, maar ik weet inmiddels dat weerstand niet helpt. Dat maakt het gevoel niet minder rot. Kan alleen maar hopen hier stappen in te maken. Moet dat toch zelf doen. Mooie maar erg lastige challenge!

lieve allemaal, @Cyclad58@Pokemon@Gaba ik ga even een beetje esoterisch doen, omdat ik denk dat daar voor mij wel een antwoord is. Misschien ook voor jullie. Door benzo-ontwenning heen gaan, of dat nu een lange langzame taper is of een cold turkey, is voor veel mensen traumatisch. Het is onverwachts en iets waar we niet bewust voor hebben gekozen. Als je dit had geweten had je het niet gedaan. Maar zo werkt het niet. We hebben de medicatie geslikt, gebruikt of misbruikt, het maakt in dit geval even niet uit. Het heeft ons beschadigd en gepijnigd en door de hel laten gaan. ( of nog steeds). Maar ik heb de instelling in het leven dat ook uit de moeilijkste dingen, mooie dingen kunnen voortkomen. Meestal zie je die mooie dingen alleen niet die voortkomen uit pijn of negatieve ervaringen , als je geen vrede sluit met wat er is gebeurd. Als je niet accepteert wat er is gebeurd, dan blijf je vast geketend staan aan die negatieve kant van de gebeurtenis. Wat de reden ook was dat je de medicatie nam, vergeef jezelf dat je toen dacht dat het je zou helpen. Of dat je het nodig had. Ook als je beweegredenen nu niet goed lijken. Of misschien juist. Vergeef jezelf en accepteer dat we in het leven soms dingen leren of moeten leren op een pijnlijke manier. Daarna kan je namelijk groeien. En het leren is groeien. En groeien maakt ons tot een mooier mens. En leren van jezelf te houden, ondanks de fouten en rotzooi in je leven, is belangrijk, omdat je dan beter voor jezelf gaat zorgen. En als je dit doet, zal je zien dat er ook goede dingen waren. Dan ga je anders kijken. Dan ga je waarderen wat je was, en wat je bent en wat je gaat worden. Ik hoop dat jullie begrijpen wat ik zeg. liefs, Liz

Hoe was het bij de Ggz @Deligaf1 en @Cyclad58 ?

Hier eigenlijk hetzelfde @Kannietmeer! Ik werk nu 6 uur per dag, volgende week waarschijnlijk 7 (van de normale 8.5). Ik fiets tegenwoordig veel naar mijn week, dat kost mij 45 min heen en 45 min terug. En dus minder tijd om op mijn mobiel te kijken en te antwoorden. Maar lezen probeer ik wel even snel te doen. Dus mocht ik zien dat iemand mijn ervaring kan gebruiken, laat ik van mij horen! Ik wil jullie nog even zeggen dat het echt goedkomt. Ok, ik ben er nog niet. Maar zo 'gek' (nee we zijn niet gek, maar zo voelt het soms wel) zoals ik 6 maanden geleden was, ben ik bij lange na niet meer. Achter de wolken schijnt de zon! Letterlijk en figuurlijk. Dikke knuffel!

Hallo Karin, Ik ben op dit moment ook bezig met thuis stoppen maar wel onder begeleiding van huisarts en POH. Een aantal dagen heb ik fors afgebouwd en ook ontwennings verschijnselen gehad, zoals zweten, trillen, raar in mijn hoofd en spierkrampen. Ben wel heel bewust met voeding en vocht bezig om zo fit mogelijk te zijn. Slapen doe ik niet of nauwelijks. Vandaag is mijn echte stopdag. Hoewel ik er wat onzeker en bang voor ben. Als het bij dezelfde ontwennings verschijnselen blijft is het voor mij te overzien. Maar wel belangrijk om je door de huisarts of verslavings arts te laten volgen en ondersteunen. Misschien ook met medicatie voor de eerste tijd. Heel veel succes gewenst!

Ik wil op de valreep even melden dat vandaag dag 1 gaat worden. Na eerst een aantal dagen afbouwen ga ik de sprong wagen naar nul. Eerlijk gezegd voel ik er me rustig bij.

Welkom Marguerite. Goed om de drankdeur dicht te gooien en op weg te gaan. Wat heb je allemaal in je rugzak gestopt voor onderweg? Maw, wat is je plan? Welke route ga je volgen? Er zijn er hier in ieder geval genoeg te vinden...succes en goeie reis!

Hallo allemaal, dank voor de reacties en het doet me goed dat ik lees dat in ieder geval een flink aantal van jullie inmiddels gestopt zijn. Ik las ook in een paar berichten de depressieve gevoelens. Voor mij was dat het meest beangstigende van het hele proces en waar ik het meeste last van heb gehad. Het is ook niet zo gek als je bedenkt dat inmiddels de wetenschap de GABA receptoren opnieuw hebben ontdekt en nieuwe medicijnen aan het ontwikkelen zijn voor depressies waar deze receptoren een flinke rol in zullen gaan spelen. Dus alle ontwenningsverschijnselen die jullie doormaken kun je echt regelrecht toeschrijven aan de benzo-ontwenning en zijn afschuwelijk maar gaan uiteindelijk over. Ook het geheugen speelt een grote rol bij die receptoren. Ik kijk nog regelmatig naar de nieuwste ontwikkelingen die de wetenschap telkens nog ontdekt m.b.t. die recpetoren. Je zult versteld staan als je leest bij hoeveel ziektes en syndromen de GABA/Glutamaat onbalans een rol speelt. Epilepsie, ADHD, ADD, ALS, depressie, schizofrenie, Parkinson, migraine, PTSS, angststoornis, OCS, maagklachten en nog een hele rij meer. Bijvoorbeeld is pas vorig jaar ontdekt dat er bacteriën in de maag zitten die GABA eten. Ik hou het erop dat GABA zo'n beetje nog de heilige graal is in de medische wetenschap. Waar ik veel last van had nadat ik gestopt was waren gedachten die zich opdrongen. Zomaar ineens kwamen er dan zwarte nare gedachten naar boven of herinneringen van vele, vele jaren geleden die zeker niet de fijnste waren. Ik kon dat dan met veel moeite doorstaan en ze verdwenen soms ook weer net zo snel als dat ze kwamen. Die momenten zijn onderdeel van de waves. Ik ben eigenlijk erg benieuwd of jullie dat ook hebben of hebben gehad. Hier nog een artikel daarover: http://goedgezond.info/2017/11/06/neurotransmitter-gaba-remt-ongewenste-gedachten/

Ojaaa... en deze zomer gaan we zelfs een weekje op vakantie. Gewoon eens een weekje naar de Belgische kust. Er eens uit... alles kan, maar vooral... niks MOET! Dit zou ik vorige zomer niet gekunnen hebben! Dus zoals je merkt... gaat alles in een positieve trend bij mij. En dit gaat voor jullie allen ook ooit zo zijn! Liefs Vicky

Super Amethist! Van ❤ te.

@Amethist, hartelijk gefeliciteerd met je 6 maanden. Fantastisch!

Ja geeft t ff de kans joh, t gaat erom dat je gestopt blijft hè, je hoeft geen rollenspel actrice te worden ik snap het wel wat je schrijft. En laat je ex ff je ex, anders wordt het nog ingewikkelder Succes hee

Ik hoop dat er een tijd gaat komen, heel binnenkort, dat je net als ik juist heel veel gaat slapen en dat je meer en meer rust mag ervaren. Heb je nog gekke levendige dromen? Of gehad?

@Bernice eerst en vooral... heel sterk en moedig van jou om af te bouwen! Ik kan enkel maar zeggen... doe het heel rustig aan! Ikzelf heb de grootste fout gemaakt door cold turkey te stoppen (dit kan ik echter NIEMAND aanraden!!). Wat mijn klachten betrof: spierspanningen, hartkloppingen, heel onrustig zijn, zuurstof tekort, angstig, depressief, geen zin meer om te bestaan, paniekaanvallen, maar vooral... ik sliep nog amper! En door dat slaaptekort bleven deze symptomen maar duren! Nu slaap ik gemiddeld een uur of vijf per nacht (en dit is dan een goede nacht voor mij). Maar op mijn slechtst sliep ik nog maar anderhalf uur per nacht. Bij mij is het maar goed en wel beginnen beteren na een maand of 13. Daarom dat afbouwen ook zo belangrijk is. Soms lijkt het alsof er geen eind aan komt. Geloof me op mijn woord... het betert effectief!!! En ooit hebben we we een succesverhaal net als @Gaba!! Hou je sterk, en wees moedig... je komt er wel!! liefs, Vicky

Lieve Liz ( @Kannietmeer) zo’ mooie woorden weeral!!! veel, ontzettend veel liefs Vicky

Geef t een kans..de weerstand heeft je wellicht ook wat te zeggen...kalmte moed en wijsheid.

Prachtig gezegd lieve Liz. Heel inspirerend, dank je wel

'Bij de les blijven'....ja, dat hoor ik vaker..bedankt An, voor je bericht...en nog een paar dagen, dan ben je al drie jaar bij de les. Voor mij zijn 'langgestopten' inspirerend. Dus blijf nog maar vaak hier inspireren!

Alweer bijna drie jaar dus, An. Echt gaaf. Mooi dat het forum je daarbij ook nog kan helpen

Clonazepam, Xanax, Lorazepam. De 3 lastigste benzo's om af te kicken. Ook bij mij was de overstap naar Diazepam niet wenselijk, ben gaan afbouwen op Lorazepam. Eigenlijk heb ik Lorazepam maar anderhalve maand therapeutisch gebruikt (wel 4 mg per dag), daarna mocht ik afbouwen. Dat afbouwen heeft ruim een jaar geduurd. Eind november 2017 was ik Lorazepamvrij. Tijdens het afbouwen heb ik doorgewerkt, lange tijd op 75%, vanaf maart 2018 weer 100%. De klachten verminderen wel, maar wat blijft het een gevecht. 3 weken terug ging het een paar dagen slecht, vervolgens dik 2 weken goed en vanaf afgelopen maandag gaat het weer minder. Gaba zegt het goed, het centrale zenuwgestel heeft een optater gekregen. Stressvolle dingen die ik voorheen prima kon handelen geven mij nu meteen een terugslag. Rust slaat dan om in onrust, voldoende slapen in slapeloosheid, vertrouwen in wanhoop, stabiliteit in zweetaanvallen en spiertrekkingen. Werken wordt dan ook ineens weer een probleem. Dat zijn de waves die enige tijd duren, soms dagen. De windows zijn er ook. Wat zou ik weer graag de persoon zijn van voor september 2016, maar dat gebeurt niet meer. Acceptatie is zo lastig. Ik weet best dat dat me het meest zal helpen, maar de vechtjas in mij blijft zich op slechte dagen verzetten. Niet helpend, ik weet het. En ja, daar baal ik dan enorm van. Het fysieke aspect is inderdaad niet het lastigste. Het mentale aspect wel. En je moet het helemaal zelf oplossen, de tools die de hulpverleners geven zijn voor benzo ontwenning niet altijd even geschikt. Er zijn zelfs hulpverleners die benzo ontwenning ontkennen of bagatelliseren. Ik ben nu 60 en ik besef dat ik een omslag moet maken om de laatste stap naar genezing te zetten. Dat is erg moeilijk, maar ik heb geen keus.

Dank je wel @Lente en @Amethist. Een half jaar is omgevlogen. Ik kan het me bijna niet meer voorstellen hoe mijn leven er toen uit zag. Elke dag een kater en voornemen om die dag niet te drinken. En dan toch weer wel. Wat een verbetering! Niet altijd makkelijker, wel altijd beter. Nu door inderdaad, maar ook door met werken aan mezelf want dan kan ik het ook echt achter me laten. Voorlopig met steun van dit forum want dat helpt mij echt!