Klassement

Goh ik ben onder de indruk van zomaar een ontmoeting en het vertrouwen, dat had ik ook met de meeting en met PM....de basis is het eerlijk kunnen zijn...

Ik ben er voor mezelf van overtuigd dat ik maar één verslavingsziekte heb. De middelen die ik gebruikte en nog gebruik zijn volstrekt onbelangrijk. Die zijn er slechts om de grote leegte in mezelf proberen te vullen. Als ik mijn verslavingsziekte probeer aan te pakken en met een middel stop, moet ik die grote leegte ergens anders mee vullen. Niet met -pammetjes, suikerwafels, seksuele relaties, gok-adrenaline of wat dan ook. Wat dat zijn allemaal externe middelen die van buiten naar binnen komen. Zoals vroeger met C2H5OH ook het geval was. Met behulp van onder andere een 12-Stappenprogramma zoek ik een zinvolle manier om mijn leven vorm en inhoud te geven. Dat houdt mij nuchter. Ik merkte dat ik helemaal opnieuw met emoties moest leren omgaan. En ik merkte dat ik andere mensen nodig heb, ik kan het niet alleen. Heeft iets met liefde van doen, geloof ik.... Ik denk dus dat ik maar één verslaving heb, die zich soms in meerdere middelen wil uiten. Ik heb maar één methode om het aan te pakken, 12 stappen, spiritueel. Ik neem dus ook geen hulpmiddelen om te "proberen te stoppen met roken", diëten om mijn eetgedrag aan te passen, geen 0% nepbier om er toch maar bij te horen. Ik heb alles wat ik nodig heb bij me, ik hoef niets van buiten. Dat is mijn overtuiging. (Nu moet ik dat nog op alle fronten waarmaken, voor mezelf alleen, dag voor dag...) Blekje: zoek een zelfhulpgroep op en zoek het bij jezelf zonder anderen, situaties, omstandigheden en middelen de schuld te geven. Je kunt het omdat ik het óók kan.

niet kiezen is ook een keus Blekje. persoonlijk heb ik dat losgaangevoel bij volleyen, ik geef me helemaal en dat geeft echt een kick. Naast dat sporten heb ik meer rust in mezelf om wel na te denken waar ik voor wegloop als ik even geen verantwoordelijkheden wil, en ik ben nu wel in staat om mijn struisvogelpolitiek te herkennen. Ik ben er best mild (lees lui) in geworden om het mezelf toe te staan, maar spreek met mezelf wel af bijv. 3 dagen of 1 week en dan moet ik er toch echt aan van mezelf. En dan kan ik het ook aan. Het blijft zoeken dus. Maar een roes van drank zou ik echt niet meer willen. Dat heb ik jaren gekend, ik ging hard achteruit en in de 5,5 jaar helder zijn ben ik wel 10 jaar weer vooruit gegaan. Dat pakt niemand me meer af en ik mezelf ook niet.

Middag alweer, Kabouter zat aan de koffie en veelvraat ik aan de kroketten met patat. Fijn om even te kunnen praten, wat een leuke vrouw....

Goeie avond allemaal, Bol is back in town. En leuk dat het was, ik werd eigenlijk meteen geaccepteerd. Zit dus gelijk in een groepje van 4 personen. Het bowlen ging erg stijfjes en voor wie er wat van weet ik heb drie wedstrijdjes gespeeld de eerste 60 pins, de tweede 83 en de laatste net geen 100 dus 99 pins gegooid en 3 keer een strike, das dus allemaal in een keer om bij de eerste worp . Al die gasten zitten zo rond de 175 dat haal ik never nooit meer maar ik ga wel door. Wil toch proberen om weer een gemiddelde van 153 te halen maar ben ook meer dan tevreden als dat 125 is. Ik ben al erg oud dus mag dat. Moest gaan sporten, nou dat doenen we dat. Zo nu een doesje en dan hoppeta m'n bed in. Trusten kanjers en tot morgen weer.

Hoi allemaal ( en voor jullie denken hij doet nooit komma`s. die toets is weg van dit toetsenbord. dus krijg je van mij op die plek een punt en geen hoofdletter ) Nou ben geweest. Had afgesproken dat ik 10 minuten eerder aanwezig zou zijn zodat hij me wat uit kon leggen. Nerveus en onzeker als ik ben zat ik daar in een soort wachtkamertje te janken. Heel even maar hoor. maar er moest effe wat spanning uit. Vervolgens kwam de desbetreffende persoon en we hebben even met elkaar gesproken. terwijl andere mensen naar de koffie graaiden in het keukentje. AA-ers bleek later. En toen begon het. Een praatgroep Ik hou niet zo van praatgroepen. Maar het is toch niet zozeer een praatgroep. is moeilijk voor mij om uit te leggen. Afijn of ik even wat over mezelf wilde vertellen? Nou gezegd dat ik Albert heette en toen kwam de rest in ijltempo. van toen ik hier begon tot en met mijn huisgenoot nu aan toe. Weet je wat ik het mooie vond? Het bleef stil. Ze waren gebleven bij stap 6 of 7 maar omdat ik er was gingen ze terug naar stap 1 Die stap werd voorgelezen en vervolgens mogen daar leden om de beurt op reageren. Vanaf die tijd heb ik aandachtig geluisterd en iedereen met de tranen in mijn ogen zitten aankijken. Ik zelf kon niks zeggen. moest mijn kiezen op elkaar houden. Moest aan jullie denken. alles wat ik hier gelezen heb. hoe vaak heb ik niet zitten janken achter de pc om sommige verhalen van jullie. om de terugvallen die jullie hadden. over hoe het verkeerd kon gaan met iets. En dito met mij. Alleen kon ik ze nu aankijken en ik voelde gewoon mee. Al die eerste stappen van die leden. Kan nog meer zeggen maar daar staat vertrouwen ook in het vaandel. net als hier. En aangezien ik er nu vol van ben wil ik zoveel schrijven dat ik misschien iets schrijf wat niet nodig is. Het is een gemengde mooie groep. voel me volledig geaccepteerd. Volgende week heb ik beurs in Utrecht. dus kan er dan niet zijn (heb ik gemeld daar zodat ze niet zouden denken dat ik af zou haken) Maar over 14 dagen zien ze me er weer AA is een aanrader LET OP. ik schrijf jullie. daar bedoel ik niet mee jullie allemaal. of personen specifiek. maar het forum.

Hier mijn eerste schrijfochtend weer gehad. Heel konfronterend door het thema; liefde. En wat dat losmaakt. Gekombineerd op de nare fase waarin ik zit m.b.t. geldkwesties, een mooie manier om zelftherapie toe te passen en daar nog een mooi gedicht uit te persen ook

vanmiddag gezellig met kabouter koffie drinken......straks yoga

U zegt???? Hier al gezogen, wc schoongemaakt, bed verschoont, gestreken..... Goedemorgen, geen wandel vandaag wel yoga

Kijk hoe fijn knuffelen met een walrus kan zijn:

Heel goed, Albert. Je zult heus zaken tegen komen waar je je hoofd bij schudt, maakt niet uit, je hoeft niet alles in één keer te begrijpen. We zijn ook niet in één dag verslaafd geraakt. Geef het een kans, blijf gaan, al was het alleen maar voor het gezelschap en het samenzijn-gevoel. Ik ben ontzettend blij dat ik de Aa en de NA gevonden heb. ik kom er nu 27 maanden en het werkt als je eraan werkt!

2 mensenmaanden! op naar de volgende.

Zo, weer terug van yoga, Nooit geen zin om te gaan. Altijd weer blij als ik ben geweest

Hoi, Nog geen druppel op en 2 maanden nu gestopt. Heb nu iets meer tijd om toch maar wat langs te posten dus hier komt het Zoals waarschijnlijk jullie nog niet allemaal weten, ik ben 100% afgekeurd vanwege wat psychische klachten, burnout achter de rug, en een lange periode van angsten / hyperventilaties wat ik jullie ooit heb verteld. Nu is het zo dat ik weer in therapie ga voor deze klachten bij een andere instantie, sommige angsten zijn ontstaan door wat traumatische ervaringen in mijn jeugd. Ik moet gewoon deze ervaringen nu echt een keer oplossen, anders ga ik het niet redden met het stoppen. Heb uiteraard een goede support hier van mijn vriendin, zij weet ook van mijn traumatische ervaringen. Ik moet toegeven dat het wel soms nog moeilijker is dan de eerste maand, je mist je maatje, je verlossing, je tijdelijke oplossing. Gek dat je nu als je in de winkel staat en iemand voor je heeft een krat pils of paar flessen wijn voor je neus staan dat je gaat beseffen dat niemand er wat van zegt. Het is zo sociaal geaccepteerd, en makkelijk te krijgen. Hierom kan ik best wel boos om worden, van mij apart mogen ze de belasting op alcohol wel 4x verdubbelen. Zelfs 10x. In iedergeval dit is weer een geen bericht goed bericht Gr LV

Dat deel in mij dat best nog wel wil drinken is het gemakzuchtige deel. Dat gemakzuchtige deel wil eigenlijk helemaal niet op dit forum aanwezig (hoeven) zijn. Dat deel wil helemaal niet verslaafd zijn, wil alleen maar genieten van de mooie dingen van het leven. Zonder dat daar prijskaartjes aan hangen. Dat is dat deel dat doof en blind is. Dat zich laat meevoeren door geneugten. Zonder erbij te hoeven nadenken dat alles een keerzijde heeft. Dat deel heb ik nog steeds wel. Ik realiseer me echter dat dit maar een déél van me is. Dat er ook een ander deel is. Dat is het deel dat het gemakzuchtige deel op sleeptouw neemt omdat het zo hulpeloos is als het aan z'n lot wordt overgelaten. Het deel dat m'n verslaafde deel "beschermt" tegen de slavendrijvers.

Niet.... Ik hoop dat het gezonde deel van je verstand, dus dát deel dat je doet twijfelen, je doet beseffen wat een onmogelijke opgave je jezelf stelt. Onmatigheid, iets wat vele, zoniet alle, verslaafden kenmerkt tegenover matig willen drinken. In alle oprechtheid: hoe wil je dat leren dan?

Hoi Gipsy 25, ik heb fact team hier ook gehad en daarna Spits team. Schijnt nog facto erger te zijn. Trek je woorden van anderen niet aan. Doe wat nu nodig is voor je en ik heb er veel aan gehad, dus kom op he.

voor Blekje

en dan Eline lekker aan het daten, leuk hoor! Nu nog een bios en taco's. en later de wandeling. Gaat lekker zo he meis! En Lieselot, je wipt zo nu en dan binnen, maar mooi om te lezen hoe jij gaat met je zwangerschap en alles wat eromheen gebeurt. Geniet lekker van je laatste maand, je bent vast prachtig om te zien, geen wonder dat dat van alles opriep bij iemand die nu zag wat hij mist haha.

Reageer even op JaNina, hoop dat ik het goed schrijf. Geen commentaar hoor maar alleen maar hulde. Door je bericht vandaag bewijs je kracht van forum. Niet nodig mi om op alles en iedereen te reageren, Doe ik al jaren niet. Je vindt je weg hier op je eigen manier en dat is wat telt voor je. Niemand verplicht je tot iets. Lees en volg je en zie reageer op je. Ga goed!

ja jan nu nog leren tellen

Goedemorgen. Ik las even dat Bolletje ging blowen, hi. Ik heb heel af en toe nog eend drankdroom. Meestal als ik een avond heb doorgebracht in nabijheid van een vriend of vrienden die nog steeds doortanken. Dat confronteert me weer even met hoe het was, hoe ik was. En dan ben ik blij dat het zo niet meer is. Net zoals ik altijd blij ben als ik wakker word en me realiseer dat het gelukkig maar een droom was. Vanmorgen op mijn gemak de auto ijs en sneeuwvrij gemaakt terwijl er nog sneeuwvlokjes naar beneden dwarrelden. Wat een vredig tafereel bedacht ik me, vergeleken bij - moet naar mijn werk, ook nog snel krabben in het donker gr- Op mijn gemak boodschappen gedaan en om me heen gekeken. Fijne dag mensen.

Goede morgen, Mooie adviezen voor je Blekje. Logisch denk ik dat je in een depressie komt. Je gevoelens worden niet meer onderdrukt door alcohol. Ik zou zeggen accepteer dat rotgevoel- ga er doorheen. Het is vreselijk om je zo te voelen, ik denk dat we dat allemaal weten, erger kan het leven niet zijn dan dat wanneer je je zo voelt. Blijkbaar zitten er emoties die verwerkt moeten gaan worden. Voel je maar rot, ga er doorheen- de tijd is er rijp voor. Ik ben vandaag precies 36 weken!! Ik had gister een etentje met een Amerikaan, die ik een aantal jaren tijdens mijn rondreis in Hong Kong had ontmoet, geweldige avond en nacht mee gehad toen. Hij was nu voor zijn werk twee dagen in Amsterdam. Vond het heel vervelend, zat giga te flirten en me aan te raken. Vind dat zo respectloos. Had het ook niet verwacht, ik ben hoogzwanger en in een relatie. Netjes afgehandeld, wat high lights laten zien en daarna naar hotel gebracht, bye bye. Morgen komt mijn vent uit Zweden voor het weekend, afspraak voor erkenning morgen, is dat ook geregeld. Blekje hou je taai

Het is pas twee maanden hoor! Evenzogoed ben ik er trots op Gipsy, we lopen gelijk op, jij ook gefeliciteerd meis! Jan, ik wil je graag bedanken, dat je dit zo voor ons bijhoudt, super!

goeiemorgen frummers. Blekje, je doet hetzelfde als nog niet zo lang geleden. Je maakt jezelf gek door de mogelijkheid om weer te kunnen gaan drinken, open te laten. Terwijl je de Refusal juist hebt omdat je niet wil(de) drinken. Blijkbaar kun jij deze zwaarte van de verantwoordelijkheid niet aan nu. De Refusal is niet het probleem, maar wat jouw brein doet die verschillende verslavingen het hoofd moet bieden. Alle zijn ze slecht voor jou en drinken zou wel eens de angel kunnen zijn. Die moet eruit dus. En als jij deze fase als te zwaar ervaart, zou je kunnen kiezen om die Refusal in het bijzijn op een vaste dag/dagen per week te slikken. En dan niet bij je man maar bij de huisarts, assistene of verslavingsarts. Iemand die weet van de hoed en de rand en hoe jouw brein jezelf voor de gek kan houden. Een opname zou ook te overwegen zijn, gezien je depressieve reacties, maar dat kan altijd nog als je dat too much vindt. Maar kom tot jezelf meis. Dit is geen leven zo, en het zijn niet de omstandigheden maar hoe jij hiermee omgaat. sterkte!

.

Gaat goed ar! Slaap lekker allemaal... Behalve lady Jane want die heeft een nieuwe laptop ... Die kan vast niet slapen.

Vanavond kwam ik hem weer tegen in een NA- meeting. Die zin in de literatuur die voor mij de knop was die mijn manier van beleven van mijn verslaving om deed gaan. Die ene zin was voor mij van doorslaggevende betekenis in mijn herstel, doordat ik toen begreep wat ik aan moest pakken: mezelf. Op bladzijde 133 van het "blauwe boek" met de titel (of geen titel) "NA-Anonieme Verslaafden" staat ie. "Ik ben me beter gaan voelen toen ik dankzij het programma van NA heb ingezien dat drugs in feite niet mijn probleem waren. De drugs waren de oplossing voor het probleem. Het probleem is niet waaraan ik verslaafd ben maar de verslaving zélf. Dat gevoel, dat verlangen naar iets buiten mij dat mijn problemen zal oplossen, dát is mijn verslaving". Vul voor het woord drugs gerust alcohol in. Alcohol is een drug.

Geen kind meer Je leeft je eigen leven, wat zij er ook van vindt, je bent allang geen kind meer. Je wilt erover praten, maar niet op die manier, je zult haar best verdriet doen, maar niet voor je plezier. Wat moet je nog met haar en met haar ouderlijk gezag? En dan opeens, dan is-ie er, die dag… De dag waarop je moeder sterft, de dag die je dagen van dan af aan wat grijzer verft, al hou je niks te klagen: je hebt je goede vrienden nog, die staan je ook dichtbij en als je soms een minnaar zoekt, dan staan ze in de rij. Maar niemand zal meer weten hoe je met je pop kon spelen en niemand zal nog ooit je vroegste vroeger met je delen. De dag waarna je nooit meer kwetsbaar wezen mag en klein, de dag waarna je nooit meer kind zult zijn. Wat al die jaren fout ging komt dan niet meer terecht en wat je nog wou zeggen blijft eeuwig ongezegd: de machteloze frasen van je genegenheid en dat het niet haar schuld was en ook dat het je spijt. De dingen die je lang niet zeggen kon en zeggen wou en dan zo graag nog één keer zeggen zou… De dag waarop je moeder sterft, dat jij wordt losgelaten en al haar eigenschappen erft, die jij zo in haar haatte: de scherpe tong, de bokkenpruik, deze zure schooljuffrouw, die zullen ze dan binnenkort herkennen gaan in jou. En hoop´lijk ook de and´re kant: de aardige, de zachte, maar of je die hebt meegeërfd valt nog maar af te wachten. De dag waarna de rest een kwestie wordt van tijd en pijn, de dag waarna je nooit meer kind zult zijn. Jan Boerstoel mei 1993

Wat kan AA kan betekenen voor mijn herstel? AA heeft een programma voortgebracht dat bestaat uit 12 Stappen waarmee ik mezelf totaal anders in het leven kan zetten. Het is niet zozeer AA als wel dat programma dat voor mij levensreddend is. Het programma leert me mijn ziekte verslaving te onderzoeken, niet in m'n uppie, maar met de hulp van andere herstellende verslaafden die soms veel meer, soms minder ervaring hebben met het werken met de Stappen. Ik heb geleerd dat alcoholisme niet mijn probleem is. Alcoholisme is slechts een uitingsvorm van een veel dieper gaande en wijder vertakte ziekte. Alcohol is slechts een middel waarmee ik de problemen die mijn ziekte me geeft, verdoof. Door te stoppen met drinken ben ik de onderliggende problemen nog niet kwijt. Sterker nog, ze komen dan tot me zoals ze werkelijk zijn.. zo hevig, dat mijn eerste reaktie zal zijn om te willen gaan drinken, zodat ik die werkelijkheid maar niet hoef aan te gaan. Deze eerste reaktie leert me dat ik, als ik wil stoppen met drinken, die werkelijkheid anders moet gaan ervaren. Anders ervaren, want de werkelijkheid zélf kan ik niet veranderen. Ik kan alleen mezelf veranderen. De belangrijkste ingrediënten van mijn verslaving zijn obsessie (het allesoverweldigende verlangen om te drinken, zelfs als ik weet dat ik mijn leven aan het verwoesten ben) en dwangmatigheid (het onvermogen om te stoppen met drinken als ik eenmaal ben begonnen). De obsessie laat mij keer op keer terugkeren naar mijn persoonlijke drug (alcohol) of één of andere vervanger daarvan, wat betekent dat als ik geen alcohol neem (zelfgekozen of door "overmacht") ik op zoek ga naar iets anders dat mij een instant-beloning geeft zoals bijvoorbeeld eten/snoepen, woede, dingen kopen, sex... om maar weer even die aloude bevrediging te ervaren. Vanwege mijn fysieke gevoeligheid voor drugs/alcohol en van alles en nog wat dat me maar enigzins GOED doet voelen, ben ik compleet in de greep van een destructieve macht die groter is dan ik ben. Op deze manier kan ik dus inzien dat ik zowel mét als zónder alcohol mijn leven niet onder controle heb. Het 12-Stappen programma biedt mij een leidraad die ik geheel vrijwillig volg. Wil het programma werken, dan moet ik mij wel onderwerpen aan een aantal zaken die ik eerder altijd bij voorbaat al verwierp. Een van de eerste dingen was dat ik moest toegeven dat ik totaal verslagen was, dat het leven mij in een wurggreep had gekregen. Hulp bij anderen zoeken wilde ik alleen, als ik kans maakte die anderen op een gegeven moment weer te slim af te kunnen zijn. Dit programma kent geen "te slim affers".. Ik heb het zelf gemerkt (eigenwijs als ik ben) en ik heb het vele malen bij anderen gezien (net zo eigenwijs): op het moment dat ik denk het programma te slim af te kunnen zijn, stopt het met werken.. en zodra het programma voor mij stopt met werken bevind ik mij op een glijdende schaal naar beneden, naar drinken. Dit hoeft niet meteen te gebeuren, maar ik zal dan elk probleem dat ik tegenkom weer aanpakken om MIJN manier, op de manier die MIJ het beste uitkomt, met als uiteindelijk resultaat dat ik weer net zo diep in de nesten zit als toen ik aan het programma begon. Om er voor te zorgen dat het PROGRAMMA voor me BLIJFT WERKEN, zal ik ZELF aan het programma MOETEN BLIJVEN werken. Dat kan ik niet alleen, daar heb ik hulp van anderen voor nodig, zoals mijn sponsor, de mensen in de groepen (AA, NA, CA) die ook op hun manier aan het programma en hun herstel werken. Maar ook het geven van voorlichting in klinieken, het vertellen van mijn levensverhaal met de nadruk op mijn herstelperiode aan andere verslaafden, kortom het uitdragen van de boodschap van kracht en hoop. Want alleen door mijn ervaringen met anderen te delen kan ik behouden wat ik heb en kan ik groeien. Dit werkt trouwens vice versa, want ik kan groeien door naar anderen te luisteren en hún ervaringen proberen toe te passen in mijn dagelijkse leven. Als ik het 12-Stappen programma nooit geprobeerd had, het geen kans had gegeven, was ik nu nog steeds in gevecht geweest met mijn verslaving zonder daar daadwerkelijk resultaten in te behalen. Door me open te stellen voor dingen die ik niet voor mogelijk houdt, geef ik mezelf een kans op herstel, op een prettig en hanteerbaar leven. En omdat ik geleerd heb om van mezelf te houden, vind ik dat ik me die kans niet mag ontzeggen. Maar daar moet ik dan wel wat voor doen. Ik hoef maar één ding te veranderen: alles! O ja, wat me ook enorm geholpen heeft om het in dit programma vol te houden, is het bezoeken van veel verschillende meetings. De ene meeting is de andere niet. Ook ben ik niet alleen bij AA wezen kijken (en luisteren) maar ook bij NA (Narcotics Anonymous) en CA (Cocaine Anonymous) Niet het middel is het probleem, de onderliggende ziekte is het probleem. Hoe meer meetings, hoe meer verschillende ervaringen en - bijkomend - hoe meer kennissen. Door me blind te staren op één meeting, op één groep, is het gevaar groot dat ik me, óf een buitenbeentje en/of niet welkom ga voelen, óf dat ik me een hele pief ga vinden in zo'n groep.... beide zijn niet goed voor mij. Nederigheid, onbaatzuchtigheid en anonimiteit zijn voor mij van levensbelang. Ik draag mijn kleine steentje bij en neem vele kleine steentjes mee naar huis om mijn eigen herstelhuisje mee te bouwen.