Hallo. Doodeng.

[Reacher]

 Ik ben blij voor jullie.   Het leven nuchter is -vind ik- echter. 

[bumperjim]

Echt wel

[kruidenthee67]

Altijd een verhaal met meerdere kanten.

Vertrouwen, verantwoordelijkheid, verlangens, respect, communicatie, intimiteit, acceptatie, eerlijkheid, keuzes, werken aan...

Eén advies...laat de drank staan. 

 

[Kore]

23 uur geleden zei Lika:

 

De winst die ik heb ervaren zat in het enorme gevoel van liefde dat ik kan hebben. Voor alles en iedereen. Heel mooi. Dat heb ik dus in me. 

 

De pleuris verdwijnt.....

Wat een winst!  

[lady jane]

quote: - is het een droom of vlucht? 

het was in elk geval een achterdeur-escape mogelijkheid, ook al in je gedachten/gevoelens/fantasieen. Het hield je ogenschijnlijk op de been, maar nu word je gedwongen je eerst met je partner en situatie thuis bezig te houden. Het was misschien zelfs een vervanging voor wat drank ooit was voor je. Neem jezelf serieus Lika. Dan mag je dat ook verwachten van je partner. Persoonlijk begrijp ik zijn boosheid wel, had hij een kans denk je als je ook met andere kant vd wereld verder ging?  Blijkt die alsnog de ware dan maakt een jaar meer of minder ook niet uit. Maar dan heb je in elk geval je gezin een waardige kans gegeven. Wat er ook uit komt.
Dit lijkt een soort ultieme test voor je/jullie. Nu komt het er op aan om nuchter te blijven, je verstand en je hart te volgen vanuit jezelf, realiteit (ipv fantasie). Je basis zonder drank geeft de kans dit echt uit te zoeken en een nieuwe gedeelde bais te creeren. Opruimen in wat is blijven liggen tussen jullie beiden, opruimen in je hart wat daar tussen staat. Daarna is er ruimte, voor wat zich dan ook aan dient. Dan is het geen escape maar een nieuwe poort............

[Lika]

Ai, ai, ai, wat ben ik bang!!! Bang. Zo verschrikkelijk bang. Voor afwijzing, boosheid. 

Kan niet voelen. Denk ik. Vertroebeld door angst. Ik wil alleen maar dat ik lief gevonden word en dat alles goed komt. Ergens leef ik het leven van een heel klein kind volgens mij. Ik durf dit ook bijna niet op te schrijven. Ben regelmatig misselijk van de angst. Terwijl echtgenoot en ik nu juist ook hele goede gesprekken en echt contact hebben.

Gisteren had ik de heerlijkste avond sinds tijden. Met zijn 2-en lezend op de bank en af en toe pratend met elkaar. Echt in contact. Dat heb ik zo gemist.

Ik kan zo goed zien waarom ik dronk. Verdoven. Verdoven. Geen angst hoeven voelen. Geen pijn. Geen moeilijke keuzes. 

Nu drink ik niet. Maar zien wat er komt. Dus ja Lady Jane, het was misschien een vervanging voor de drank deze droom/fantasie. Maar het is ook meer. Er is met deze persoon zo veel liefde mee gekomen. Veel wijsheid ook. En lichamelijkheid hoe gek het ook lijkt via de telefoon.

hele vreemde situatie. 

[bumperjim]

Ja jullie moeten echt aan het werk samen Lika. Dingen samen doen. Zoek iets wat je beide leuk vindt. De angst ken ik heel goed. Die kwam nog lang en vaak terug. Ga hem in geen geval verdoven met alcohol. Er is gebeurd wat er is gebeurd. Je moet het accepteren en hij ook natuurlijk. Je moet er doorheen, verder. Heel veel succes. 

[lady jane]

Daar stond je voor open, omdat ook jij die al in je hebt.
En ondanks je angsten ben je nu al aan het oogsten hiervan. Je verdooft niet, gaat dingen aan, doet niets halsoverkop, je deelt hier,
bent in contact et partner, juist zo'n "simpele" avond laat zien dat de kleine dingen er zo toe doen. Jij kunt dit Lika.
Natuurlijk is het pijnlijk te voelen wat je allemaal gemist hebt, wat je hebt moeten verdoven, en nu niet meer hoeft.
Ik denk dat je wel kunt voelen. En weet dat, net als bij kinderen, alles weer overgaat in iets anders, boos kan zo maar blij worden, angst, verdriet en alles door elkaar en andersom ook. Een baby'tje in de wieg kan je het hele scenario laten zien, en als ouder keur je geen van allen af, het kindje wordt er niet minder om geliefd.
Als jouw boosheid puur is, wordt jij ook niet minder lief gevonden (zelfs al is dat ff lastig voor de ander of anderen), je wordt er een kompleter mens door. En reken maar dat de ander(en) idem met soortgelijke dingen zitten hoor. We zijn nu eenmaal zo opgevoed dat lieve gezichtjes opzetten en maniertjes meer beloond werden dan boze. Onze ouders wisten er waarschijnlijk nog minder raad mee dan wij. En wij maken het onze kinderen wéér iets makkelijker hoop ik (met goeie voorbeelden)

[kruidenthee67]

O Lika....patronen...overlevingsmechanismen...vermijdingen....niet voelen.

Moeilijk, pijnlijk...ingewikkeld ook.

Nee, allemaal niet simpel...werk aan de winkel? Sterkte, wijsheid....doorzettingsvermogen ook. Overgave? 

 

[Jannigje]

Ach meisje toch, die angst!!! Zo herkenbaar, zo heftig!! Dat kleine meisje dat zo bang is voor afwijzing draag je nog in je mee, dat kleintje kon dat vroeger niet onder ogen zien. Die deed van alles om maar niet afgewezen te worden, lief gevonden te worden.

Het is moeilijk om je echte gevoel te weten, te voelen, zonder dat de angst het overneemt. Maar ergens is het, je echte gevoel, daar ga je ook wel komen.

Maar oei, wat is het moeilijk en pijnlijk soms.

Ik wens je moed lieve Lika, moed en wijsheid en volharding. 

[Lika]

In gesprek blijven, behoeftes. Ik ben letterlijk heel misselijk, voel me er ziek van. Echt. Ga bijna 'uit'. Doe mijn best.

[bumperjim]

Yep, dat is de spanning. Dat is echt een mega stress die je voelt. Maar zeg tegen jezelf, dit is nu het ergste. Vanaf hier gaat het steeds beter. De spanning zal steeds minder worden naarmate het beter gaat tussen jullie. Met ups en downs, dat wel, maar toch.

Dit was kennelijk nodig. Er kan veel goeds en nieuws uit voorkomen. Had dat ook anders gekund? Misschien wel maar is het nu gewoon zo gegaan. 

[kruidenthee67]

[bumperjim]

Weet je, je kan die spanning en angst wel helemaal analyseren, inderdaad concluderen dat je nog een klein meisje bent en daar dan weer een waardeoordeel aan hangen.... maar dat hoeft niet per sé. Je kan ook tegen jezelf zeggen, ik ben nu mega gespannen en dan ga je rustig liggen met een muziekje of zo en wacht je tot het weer minder is. Want de spanning komt en gaat. Die hou je niet tegen maar je kunt wel even een time out nemen. 

[Sita2]

Op 22-10-2017 om 11:13 zei Lika:

Gisteren had ik de heerlijkste avond sinds tijden. Met zijn 2-en lezend op de bank en af en toe pratend met elkaar. Echt in contact. Dat heb ik zo gemist.

Koester dit soort momenten. Angst is een slechte raadgever Lika

[Lika]

Ben rustiger. Ook nog heftige gesprekken met arbeidsdeskundige op het werk vanwege reintegratie. Het is ook wel alles tegelijk. Het gaat opeens beter. 

Van man hoeft contact met andere kant van de wereld niet opeens weg. Ik heb hem mijn draad hier laten lezen en veel is niet gehoord, niet aangekomen of niet serieus genomen. Achteraf vallen de puzzelstukjes op zijn plek. 

Het niet krampachtig hoeven verbreken van contact met de andere kant van de wereld ( hoewel ik alles heb uitgelegd en zelf geen contact leg) maakt dat mijn angst zakt. Ik heb ademruimte. Gek genoeg. Er is nog steeds tijd.

En nog steeds heel veel liefde voor iedereen. Kom er maar gezellig bij!

  

[Reacher]

Daar ben ik dan!  Graag veel hartjes naar mij 

[Reacher]

3 uur geleden zei Lika:

Ben rustiger. Ook nog heftige gesprekken met arbeidsdeskundige op het werk vanwege reintegratie. Het is ook wel alles tegelijk. Het gaat opeens beter. 

Van man hoeft contact met andere kant van de wereld niet opeens weg. Ik heb hem mijn draad hier laten lezen en veel is niet gehoord, niet aangekomen of niet serieus genomen. Achteraf vallen de puzzelstukjes op zijn plek. 

Het niet krampachtig hoeven verbreken van contact met de andere kant van de wereld ( hoewel ik alles heb uitgelegd en zelf geen contact leg) maakt dat mijn angst zakt. Ik heb ademruimte. Gek genoeg. Er is nog steeds tijd.

En nog steeds heel veel liefde voor iedereen. Kom er maar gezellig bij!

  

Het is veel, heel veel dat je onder de loep hebt. Ik krijg uit de laatste berichten wel het idee dat je man er nu ook hard aan werkt. Ik lees de liefde voor jou tussen de regels door. Waarschijnlijk verwarrend voor je maar hopelijk ook verwarmend. 

[Lika]

Verwarrend. ja. Ook verwarmend. Er is veel liefde van mijn man voor mij en voor ons gezin. Dat voel ik ook. Het is verwarrend omdat het mij weer op een heel ander spoor zet. Namelijk hard aan de slag om te redden wat er te redden valt.

Voel me daarover weer schuldig tegenover de andere kant van de wereld. Die ik soms ook heel erg mis. Dat is net als erge trek uitzitten. Gevoelens buitelen over elkaar heen en wisselen af. Ik wacht heel even af, en maak het thuis zo gezellig mogelijk. Dat gaat heel vanzelf.

 

24 oktober 2017 bewerkt door Lika

[Lika]

*

15 juni 2019 bewerkt door Lika

[bumperjim]

[lady jane]

[kruidenthee67]

 

Open  tig

[Lars]

hou je hoofd erbij Lika 

[Lika]

Ja,  11 maanden. Ben zo trots als een pauw! Geweldig. Nooit gedacht dat het zou kunnen. 

 

Best wel stoer ja.