Spring naar bijdragen

Ik ben


Quinn

Aanbevolen berichten

Hoi Quinn,

Goed om te lezen dat je er nog bent en dat je alcoholinname je toch niet helemaal lekker zit. 

Eerder schreef je, dat drinken voor jou geen probleem is, maar een oplossing. Misschien toch het probleem dan maar aanpakken? Wat je plannen ook zijn of worden, ik wens je er veel succes bij.

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

15 uur geleden zei Pytje:

Dt weet ik niet, Quinn, je hebt iedere dag de keuze om een nieuw begin te maken. Je verleden is ballast. Een ballast die je zelf vaak veel gewichtiger maakt dan hij is...

Wellicht. Negeren heeft in elk geval niet gewerkt, ermee omgaan lukt (nog?) Niet bepaald goed. 

15 uur geleden zei Harp:

Wilde ik ook jarenlang. Maar het leven werd lichter, nadat ik was gestopt. Niet direct makkelijk of vrolijk, maar wel lichter. Kost tijd en gaat niet vanzelf, maar kan wel. Jij bent mij niet, maar toch denk ik dat het ook voor jou kan.

Soms heb ik het idee dat jij die zwaarte van het leven ook wel een beetje romantiseert, eerlijk gezegd.

Kan zijn dat het komt door bekendheid, als in, de zwaarte is bekend en onbekend maakt tenslotte onbemind. Koester het bekende, al is het kut. Bedoel je dat met romantiseren?

14 uur geleden zei Etty:

Hee Quinn, wat zou je anders willen doen? 

Wat maakt dat je hier toch weer komt kijken? 

Een aantal maanden geleden was ik veel meer betrokken bij mijn omgeving en mijn mensen. Dat mis ik, als ik helder genoeg ben om dat te kunnen voelen. Wat ze eraan hebben, weet ik ook niet, maar in deze toestand hebben ze sowieso weinig lol aan me, zoveel snap ik ook nog wel. Dus ja, wat ik anders zou willen, is niet die drank nodig hebben om de dag door te komen, de dagen anders kunnen benaderen. 

12 uur geleden zei MijnGerrit:

Hoi Quinn,

Goed om te lezen dat je er nog bent en dat je alcoholinname je toch niet helemaal lekker zit. 

Eerder schreef je, dat drinken voor jou geen probleem is, maar een oplossing. Misschien toch het probleem dan maar aanpakken? Wat je plannen ook zijn of worden, ik wens je er veel succes bij.

 

Hé, MijnGerrit, hi! Dank je, voor deze en alle voorgaande wijze woorden (en nee, dat was niet sarcastisch).

1 uur geleden zei lady jane:

Ha Quinn, welkom terug.
En ik hoop niet dat je je hier komt dooddrinken,
je hebt een heftig proces overleefd al, tijd om te gaan oogsten.

Oogsten? Ja, misschien heb je gelijk en ben ik die stap al verder, sta ik al verder in het proces dan ik besef en ben ikzelf de enige rem. Hmm.

1 uur geleden zei kruidenthee67:

Het leven IS zwaar...maar er mee ophouden?

Mwah...er mee dealen...ja, het kan. Jij ook. Je hebt nog steeds je 'drive', schrijf je. 

Geloof niet je verhalen,  maar onderzoek je 'drive' :heart:

Hard bezig, de drive komt bij vlagen en ik moet echt m'n best doen om die niet de kop in te slaan. Stom hè, hoe je jezelf kunt belemmeren.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nee Quinn, da's nie stom...da's inderdaad wat we zelf doen...belemmeren...door gedachten, emoties..overlevingsmechanismen.

Het goede nieuws? Je kunt er ook zelf anders mee omgaan...volgens mij is dat wat jij anders wilt doen.......laat die drive maar komen, die drijft je, om in beweging te kunnen en durven komen :heart: Niet makkelijk, wel waardevol.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 uur geleden zei Quinn:
17 uur geleden zei Harp:

Wilde ik ook jarenlang. Maar het leven werd lichter, nadat ik was gestopt. Niet direct makkelijk of vrolijk, maar wel lichter. Kost tijd en gaat niet vanzelf, maar kan wel. Jij bent mij niet, maar toch denk ik dat het ook voor jou kan.

Soms heb ik het idee dat jij die zwaarte van het leven ook wel een beetje romantiseert, eerlijk gezegd.

Kan zijn dat het komt door bekendheid, als in, de zwaarte is bekend en onbekend maakt tenslotte onbemind. Koester het bekende, al is het kut.

Onbekend maakt niet onbemind als het het gras van de buren betreft ;)

Bij mij werkt(e?) het ook wel zo eerlijk gezegd. Iets wat bekend is, is soms moeilijk los te laten. Een patroon. Ik vormde mijn leven ook zodanig dat ik de vele alcohol 'er wel bij kon hebben' (voor zolang lichaam en geest het trekt dan). Oftewel mijn leven stond (staat?) in dienst van koning alcohol. Misschien klinkt dat bekend.

Door mijn leven zo in dienst te stellen miste ik gigantisch veel. Maar hoe weet je wat je mist als je het nooit hebt gehad? Catch 22.

Het mooie is dat áls je die vicieuze cirkel doorbroken hebt, het juist vóór je gaat werken. Als dominosteentjes die vallen wordt er een waar mechanisme in werking gezet. In plaats van steeds dieper weg te zakken kom je juist steeds verder omhoog. Maar om dat te bereiken, dien je de eerste stap te zetten. Door de zure appel heen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dank voor jullie reacties, al reageer ik er nu niet op, ik heb ze gelezen en ze worden gewaardeerd.

Het was hier een typische achter de feiten aanrennen dag. Er waren wat zaken blijven liggen en dat moest vandaag van mijn bureau af. Ze verwachten dat ik die dingen doe, sinds er een nieuwe chef op de stoel zit. Best jammer, maar goed, een deel is gelukt. Ze maken het werk in elk geval niet leuker. 

Vanavond hoeft er niets meer, ben thuis, c komt zo van z'n werk en dan zal het me allemaal wat. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nuchterheid is niet zaligmakend, evenmin als een geheelonthouder perfect is. Niet drinken leidt sowieso in eerste instantie (voor mij) tot meer zwart, diepere depressie, meer emoties en pijn. Al was het maar omdat het geheel der dingen al behoorlijk lang grondig onderdrukt wordt. Dit is waar ik elke stopperiode tegenaan loop. Het duurt zo lang voor het lichter wordt, langer dan ik het niet drinken vol kan houden. En dan kun je dus opnieuw beginnen. Met de eerste stap, niet drinken. Een eerste stapje, dat pas na een flinke bak ellende misschien tot wat beters leidt. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

17 uur geleden zei Quinn:

Nuchterheid is niet zaligmakend, evenmin als een geheelonthouder perfect is. Niet drinken leidt sowieso in eerste instantie (voor mij) tot meer zwart, diepere depressie, meer emoties en pijn. Al was het maar omdat het geheel der dingen al behoorlijk lang grondig onderdrukt wordt. Dit is waar ik elke stopperiode tegenaan loop. Het duurt zo lang voor het lichter wordt, langer dan ik het niet drinken vol kan houden. En dan kun je dus opnieuw beginnen. Met de eerste stap, niet drinken. Een eerste stapje, dat pas na een flinke bak ellende misschien tot wat beters leidt. 

@Quinn, heb je al wel eens ervaren hoe het is als de depressie uiteindelijk wegtrekt? Zijn er geen medicijnen die je daar ondertussen bij kunnen ondersteunen? Kortom, kun je omzetten in een soort tijdspad, zodat je weet dat het eindig is als je stopt?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Zwart wit is het nooit...alhoewel....voor mij wat drinken of niet drinken er geen nuance meer is. En dat er nooit een excuus (meer) is om de eerste te nemen. Zwart/wit? Ja.

Verder zijn er volgens mij een heleboel nuances..juist in dat pad, die weg. 'Het proces', whatever dat betekent. 

 

Het elke keer opnieuw wéér opnieuw stoppen, tegen jezelf het verhaal vertellen dat je het niet vol kunt houden want....kost zoveel energie, slurpt je leeg, maakt moedeloos..speaking for myself. En volgens mij klopt het ook niet. Is het je verhaal, gedachten. Want waarom zou jij het niet vol kunnen houden? Weten waar je tegenaanloopt, kun je daar iets mee doen. Dóen. Zelluf doen. Niet alleen.  Ik geloof dat het altijd tot iets beters leidt. Dat is mijn ervaring na het besluit niet meer te drinken. Wat er ook voorbij komt aan obstakels op mijn pad.  Ik wens je kalmte, moed en wijsheid.

 

:heart:

 

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hmm, ik vind het lastig te zien waar de scheiding is tussen mij en de depressie. Wat als die een deel van mij is, gewoon een stuk van wie ik ben? Als de depressie verdwijnt, verdwijn ik dan ook? Krom geredeneerd waarschijnlijk, maar toch. 

Ik heb een periode AD gebruikt, dat was geen succes. Ik werd er volkomen vlak en wezenloos van. Nee, zo wil ik het niet weer. Dat was ook een enge periode, evenals de drinkperiodes, dat natuurlijk wel. 

Ja, telkens weer vallen en opkrabbelen kost energie, bakken vol. Misschien is dat ook gewoon een afleiding, net als het drinken zelf.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het is heel lastig Quinn. Ik heb een leven perioden vol met depressies en angstaanvallen achter de rug. Ik gebruik al 26 jaar AD. Durf daar niet mee te stoppen en ben nog steeds een emotionele achtbaan. 

Het zal voor iedereen heel anders zijn. En ook misschien per periode in je leven?

Depressief zijn is zwaar. Vallen en weer opstaan ook. Loodzwaar. Ik wens je alle goeds en wou dat ik iets zinnigers kon zeggen. 

Misschien dit. Bij een workshop hoorde ik:’we have to be tremendiously kind to ourselves’. Daarin zit de kern voor mij. Want vanuit die liefdevolle vriendelijkheid kun je de rest aan. Ik voelde het vanochtend voor het eerst echt. Klinkt misschien vaag, maar zo is het niet bedoeld. Ik hoop dat je er iets aan hebt. 

Liefs.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dat vallen en weer opstaan kost bakken energie, maar ook drinken kost bakken energie uiteindelijk. Drank is een energievreter en vooral een giga depressieveroorzaker.  Een glas lijkt dan ff een oplossing. Bij het eerste en misschin nog tweede glas voel ik me eventjes beter, om daarna ( want daarbij laten kan ik niet) vervolgens zo depri als een deur te worden en dagen nodig te hebben weer enigszins  normaal te functioneren qua geest dus ook. 

Ik zit nu aan d drinkbouillon, een .oppepper. Ik dacht dat ik ook van mijzelf depressief was, maar dat ben ik niet , dat doet alcohol met mij. Of minstens verergert alcohol het gigantisch. 

:rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Quinn depressie kan een deel zijn van jou als je hersens te weinig stofjes aanmaken, en dan zijn er medicijnen voor;
maar voor die conclusie wordt vastgesteld zul je eigenlijk toch met drinken moeten stoppen. Want zoals ik het zelf beleefde en
hier vaker wordt geschreven; depressie via drank heb je (en ben je dus niet). En dat betekent dat je zelf méér invloed hebt, maar
dus ook meer verantwoording. Das niet makkelijk. En ik heb het eerste jaar na stoppen nog steeds depressieve en suicidale gedachten
en gevoelens gehad. Omdat ik ergens ook toen al wel voelde dat er beweging was, kon ik het aan, want beweging betekende voor mij hoop.
Na dat jaar heb ik werkelijk waar nooit meer depressieve gevoelens gehad, nauwelijks sombere gedachten zelfs. Geef jezelf een kans Quinn.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 uur geleden zei Quinn:

Bedankt @Harp en @lady jane dit helpt, inzichten, ervaringen, rationaliteit.

Ik probeer hard om in een positief en opgeruimd humeur te blijven. Telt dat als vrolijk en blij, als je er keihard voor moet werken?

Tuurlijk telt dat. Het is vind ik zelf ook knalhard werken. Ik heb ook hulp van een fijne psycholoog. Ben ik blij mee, maar tis razend hard werken aan mezelf, soms enorm moeilijk, maar ik merk wel dat ik nu waardevolle stappen zet. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...