Ik ben

[Quinn]

Over triggers. Oudste dochter woont al een tijdje bij haar moeder. Ze voelt zich verantwoordelijk voor haar en vindt dat ze voor haar moet zorgen. Moeder gaat namelijk dood. Alleen zegt ze dat al zeker twintig jaar en maakt ze het maar niet waar. Echt, ga dan ook een keer, wil je? De geloofwaardigheid is er voor mij allang af. Maar voor dochter niet, dus die ploetert voort. Moeder is namelijk nogal vretend. En nu zat dochter er doorheen, hadden we min of meer afgesproken dat ze bij mij zou komen en nu is er dus lockdown. Het kan op zich wel, wat moet dat moet en dan maar met wat extra moed, maar ze heeft zich bedacht. Het gaat om de laatste loodjes papa. Ik kan toch niet weglopen. Ze heeft alleen mij. En dus blijft ze. Maakt me kwaad en trots en ongerust en onrustig tegelijk. Bang dat ze eraan kapot gaat. Angst en zenuwen en onmacht en woede. Ze leiden me altijd datzelfde pad op, drinken. Wegdrinken. Niet voelen. Verdwijnen. Naar niks. 

Het lost niks op. En, heel basic, eigenlijk is dit helemaal niet mijn probleem. Nou ja, nauwelijks in elk geval. En drinken maakt problemen alleen maar groter. 

Okay, ja, ik voel me ook schuldig. Ik had haar, ex dus, al veel eerder af moeten snijden. Maar dochter heeft haar verantwoordelijkheidsgevoel ook niet van een vreemde.

[Smaragd]

Ik snap jouw dochter heel goed want stel je voor dat ze nu wel echt dood gaat? Dat gaat ze zich altijd blijven verwijten natuurlijk.

Voor jou heel lastig ja en eigenlijk ook wel een goede reden om nuchter te blijven. Straks heeft ze jou echt nog meer nodig, zo werkt dat. Weet je ook wel!

Natuurlijk is dit ook wel jouw probleem, niet je ex maar wel jouw dochter, jouw oudste.

Goed dat je het uit, grote trigger natuurlijk. Misschien duurt het nog wel 2 jaar voordat ze echt pas dood gaat.

Je wil je dochter niet down the drain zien gaan, toch logisch. Maar denk dat ze wel sterk genoeg is en niet dan mag ze bij jou in elkaar zakken hoop ik.

Zou hetzelfde gedaan hebben als haar. Zo was/ben ik ook. Wees maar lief tegen haar en jezelf!

[Lieke7777]

Maar jij hebt  toch  ook nog een relatie  met  haar ?  De moeder van je dochter  ?   Best  pittig  als ze zegt  dood te gaan en het is een laatste  loodjes  fase ...  en een tweeling  van 14 en een baby  waar moeten  die dan  heen ? 

[Smaragd]

Zelfs ik snap dit denk ik @Lieke7777

Dat is niet de moeder van de andere kinderen, de moeder van oudste dochter. Zijn ex, haar moeder, moeder van zijn eerste kind..

[Lieke7777]

Geen rare vraag hoor. Ik heb inderdaad twee relaties, hoewel die met D nu dus in een heel lastige fase (?) zit. En kinderen ook ja. Ik heb een dochter van begin 20, we hebben samen een tweeling van 14 en een baby. Dat maakt het niet eenvoudiger. 

 

Ok  maakte het op uit dit berichtje   vandaar dat ik ff niet snap ..

[lady jane]

1 uur geleden zei Quinn:

Maar dochter heeft haar verantwoordelijkheidsgevoel ook niet van een vreemde.

als zij het zonder verdoving kan? Hoe mooi zou het zijn als jij er ook op die manier
voor haar kan zijn, en blijven?

[Quinn]

Zoals @Smaragd zei @Lieke7777 andere vrouw. En ze gaat heus niet dood, tenzij ze bezwijkt onder haar enorme ego. Mijn bezorgheid geldt meer het moment dat dochter beseft dat het haar moeder alleen om geld en aandacht gaat. Daar dan goed op te kunnen anticiperen, dat houdt me bezig. Want het gaat zeer doen.

[Lieke7777]

Ok helder  , begreep het niet helemaal . 

[Quinn]

Ik soms ook niet.

[Quinn]

Hé,

Niet echt een nette aanhef hè, hé. Maar ja, wat moet ik dan zeggen? Tot ik wat beters bedacht heb, houd ik het eerst maar bij dit. Dus. 

Hé.

Achttien jaar geleden is het vandaag dat je dood ging. Dus wat dat betreft ben je nu een volwassen dode. Dat was een geintje, om het ijs te breken, zeg maar. Is wel nodig, denk ik, we hebben elkaar tenslotte al achttien plus jaren niet gesproken. En daarvoor waren gesprekken ook tamelijk eenzijdig en non verbaal. Je zou denken dat we nu dan ook veel te bepraten hebben. Maar je bent al achttien jaar dood en begraven en ik geloof dat ik je eigenlijk maar weinig te vertellen heb. 

Ben je verbaasd dat ik er nog ben? Vast wel. Alhoewel, je was ook wel van de onkruid vergaat niet gedachtengang. Misschien ben ik wel onkruid. Al kun jij je ook vergist hebben. Anyway, ik ben er nog. Niet dankzij jou. Of misschien ook wel. Want van de keren dat ik het op wilde geven, kwam heel vaak ineens dat stemmetje naar boven je gaat hem toch niet laten winnen? En dat klopt, dat wil ik niet, jou laten winnen. Dus ben ik er nog. Want opgeven is voor losers. Toch? 

Je hebt nooit echt gewonnen, weet je dat? Het leek misschien wel zo, elke klap, elke weerzinwekkende aanraking, elke scheldkanonnade en ieder onterecht verwijt. Je was groter, ouder, sterker, machtiger en dus won je. Elke veldslag opnieuw. 

Nu zou ik willen zeggen dat je de oorlog uiteindelijk niet hebt gewonnen, maar dan lieg ik. De oorlog is nog helemaal niet over, ook al ben je al jaren dood. Je spookt nog elke dag, ieder uur door mijn hoofd en in mijn leven. Je bepaalt nog steeds zoveel van mijn doen en laten, je invloed van jaren terug, de invloed van alles wat je gedaan hebt, het stempel gaat zo diep. Zei ik stempel? Brandmerk zou een betere beeldspraak zijn. 

Maar het is tweeledig. Ja, je hebt mijn leven een richting op geduwd, mijn karakter gevormd en een hele zooi trauma's achtergelaten. Dankzij jou ben ik een nerveus, verslaafd en emotioneel gesloopt wrak. Ik haat je daarom. En nee, ondanks jou weet ik wat het is om te houden van en van gehouden te worden. Hoe het leven met mensen echt in elkaar kan zitten. Wat je voor elkaar kunt betekenen en wat ik toe kan voegen. Zelfs als nerveus, verslaafd en emotioneel gesloopt wrak. En daar heb ik je helemaal niks om. Want dat is ondanks jou, maar dankzij hen. En mijzelf. Ik ben meer dan een optelsom van wat jij met mij hebt gedaan. 

Het is zo ontzettend tijd om met jou af te rekenen. Ik ben je helemaal niks meer schuldig, ik heb allang genoeg betaald.

[Reacher]

42 minuten geleden zei Quinn:

Want van de keren dat ik het op wilde geven, kwam heel vaak ineens dat stemmetje naar boven je gaat hem toch niet laten winnen?.

Dát. En die inktzwarte haat waardoor er nét dat beetje brandstof was om overeind te blijven.

Maar je bent zo oneindig mooi geworden. Mét al die littekens.  

[Smaragd]

Ik snap het grotendeels wel denk ik. Maar dan nog jij moet hier doorheen , niet ik. Wel met ons samen. En als het echt niet gaat, roep dan c in en ga daar maar deze week weer naar toe. 

Wil van alles liefs leuks opbeurend meelevend en nog meer naar je tikken maar heb je nu niks aan of wel? Zou je ook het liefst de hele nacht willen vasthouden en koesteren en zeggen het komt wel goed en dat gaat het ook maar niet vanzelf!

Kom op uit die spiraal en niet alleen paprika chips en brinta eten lieverd. 

Zou willen dat ik meer kon doen maar dat kan niet. Wij zijn er wel voor je, dat is ws al meer dan dat MENS heeft en ooit zal krijgen. Wees er wel voor je dochter want juist jij snapt haar en ze heeft je nodig straks/zo/nu/later

 

23 maart 2021 bewerkt door Smaragd
toevoeging

[Musashi]

Ergens had ik hier gelezen dat je ‘een klein leven’ niet kon lezen wegens te pijnlijk of herkenbaar voor je?  Ik kan me er iets bij voorstellen. Ondanks de beschrijvingen in het boek van het hoofdpersonage (lelijk, gehandicapt, littekens, automutilatie,...) zat hij zo niet in mijn hoofd. Ik vond hem een mooi, knap, dapper, slim, moedig, sterk en bewonderenswaardig mens, inderdaad, net als jij! Sterkte met je strijd!!!

24 maart 2021 bewerkt door Musashi

[kruidenthee67]

[Yana]

Mooi dat je het opschrijft. Ik wens je toe dat je er vrij van wordt, dat je al het pijnlijke en verlammende achter je kunt laten en dat je op een dag met frisse zin en open blik je vrije leven tegemoet kunt dansen...

[Quinn]

Dank lieve mensen. Ik zet zo de stofzuiger (als ik die kan vinden) op de letterlijke scherven van vannacht. Voor de figuurlijke is het nog een paar dagen wachten op contact.

[lady jane]

bewaar je een paar scherfjes
|nog voor het geluk dat ze je
nog moeten brengen? Heb je
wel nodig/verdiend denk ik zo♥

[Musashi]

Nu je toch de experimentele toer aan het opgaan bent, wil ik je graag nog eens de link 
https://www.tourneeminerale.be/nl/tips-en-recepten
onder de aandacht brengen! Mss vind je daar nog iets lekkers tussen? Succes en lekkere experimenten mag je altijd delen hè!!! 

 

[Quinn]

Gisteren was ik bij D en de kinderen. Met een goed gesprek en dat soort.

Korte samenvatting:

Ze houdt van me.

Dus. Ondanks alles. Nog steeds. 

Nu weet ik zeker dat het goed gaat komen. Niet meteen, niet in één keer en niet zonder strubbelingen. Maar het gaat goed komen. 

Want ze houdt van me.

Ik ook van haar natuurlijk.

[Quinn]

Grappig @Etty meestal schat je juist goed in. Ben er eigenlijk gek op, fijn tokkelmateriaal ook. Qua liedje voelt het meer als dit

 

Het voelt vreemd, onwerkelijk. En ik ben ontzettend dankbaar voor deze zoveelste nieuwe kans. Geen idee waar ik het aan te danken heb. Nu proberen om er heel voorzichtig mee om te gaan. Langzaam weer proberen te durven hechten ook, ook aan dat nog heel kleine hoopje mens, dat ik gisteren voor een van de eerste keren heb durven vasthouden. 

Veel te veel geluk voor één enkel zondig mens.

[Lieke7777]

Wat fijn  dat er een nieuwe  kans is rustig  aan  idd .

Ga je nu c aan de kant zetten ?

[Yana]

Wat fijn Quinn en wat schrijf je er mooi en teder over.

[Quinn]

@Lieke7777 ik zou de één nooit aan de kant zetten voor de ander, dat is echt een gevalletje kommt nicht im Frage.

Je idealiseert het wel een beetje @Cleo66 maar dat snap ik ook wel weer. Het hele open zijn en geen dingen achter elkaars rug doen, brengt natuurlijk weer eigen problemen met zich mee. En ze vinden elkaar ook niet altijd even leuk, dat is soms wel wat lastig. Maar ja, ik kan niet verwachten dat zij van elkaar houden, puur omdat ik van beide houd. Wat ik inmiddels echt wel geleerd heb, is dat je twee relaties hebt, met elk hun eigen invulling, eigen voorwaarden, eigen regels. En als dat een keer met elkaar botst, is dat wel pijnlijk. Om het wat minder cryptisch te houden, een voorbeeldje. Toen ik een serieuze affaire had met een andere vrouw, wist c dat wel, maar D niet. Ik weet niet op wie van ons ze uiteindelijk bozer was.

[Lieke7777]

Ik ken misschien  niet helemaal  je verhaal  quinn , misschien dacht  ik simpel  of niet. 

Zo heej je kan weer  werken aan je relatie  .

Dacht  misschien  wel of zelf ingevuld dat je je relatie  verbroken  had omdat je blijkt  van mannen te houden  .  En dan the happy end  weer terug bij de gezin.

Je bent geen verklaring  schuldig  hoor  maar vind je een beetje  ingewikkeld  

 

 

[Quinn]

@Lieke7777 het is ook een vrij lang verhaal dat hier nogal verspreid staat. Stukje bij beetje meer gedeeld, denk ik. Maar voor jou, komt ie.

Ik ben getrouwd ooit omdat mijn vriendinnetje zwanger was. Toen de baby er was, ging zij ervandoor. Kind heb ik opgevoed met c, mijn beste vriend die steeds meer mijn partner werd. Heel wat jaren later (ik skip details hoor) leerde ik D kennen, werd verliefd en begon een tweede relatie, dus ernaast, maar wel gewoon open en vrij. Met haar heb ik nog drie kinderen. 

Ingekorte versie hè.