Spring naar bijdragen

Stoppen


Aanbevolen berichten

Geplaatst

Wat een heen en weer gedenk hè? Ook vervelend lijkt me. Ik ken het. Die kringetjes. Probeer een beslissing uit te stellen en goed te laten bezinken. Je hebt afgelopen periode vaak deze gedachte gehad en dan werd het toch weer anders. Eerst naar je eigen afdeling toch? 

Ik wil zelf alles nu en radicaal de ene of de andere kant uit. Dat helpt mij heel vaak uiteindelijk niet. :heart:

Geplaatst

Lars, ik wil niet bot overkomen, maar uit alles wat ik lees,

ben je echt nog niet toe aan zelfstandig wonen. En samenwonen is gedoemd te mislukken als je dat nu al zou overwegen. Je wilt deze nieuwe relatie toch niet ook riskeren?
Overgave, weet je nog, toen je hier pas was schreven ook diverse mensen je dat al. Het is het moeilijkste wat er is, want eerst moet je dan accepteren dat je het echt niet alleen kunt en de hulp aanvaarden, maar er ook veel werk in stoppen, om het te laten slagen. Dit betekent echt kiezen voor jezelf. Dat lees ik nog steeds niet bij je.

En ik gun het je zo. Maar het vergt dus lange termijndenken. En korte termijnen zijn makkelijker (lijkt het). Dus eigenlijk mindfull andersom nu.♥

Geplaatst

Och Lars...zelfde riedeltje schrijf je...

Zie je dat zelf ook echt zo, ik bedoel: herken je het riedeltje? Niet om de ander gelijk te geven,

maar zelf je er bewust van te zijn waar je in dat riedeltje blijft? En dan inderdaad zoals LJ schrijft

echt voor jezelf kiezen...niet de handdoek in de ring...maar juist werken? Ik gun het je ook, nou jij jezelf :heart:

 

Geplaatst

Het is goed dat je het hier allemaal opschrijft, maar je weet het dus zelf volgens mij ook. Probeer het echt Lars, ervalt niets te verliezen en veel te winnen. Accepteren en overgeven ja. Echt voor jezelf gaan. LJ en ik proberen hetzelfde te zeggen. Het is ontzettend moeilijk. Merk zelf ook de weerstand die ik heb in de therapie af en toe. Ik ben vreselijk bot en onredelijk en boos daar soms. En dan mag ik weer naar huis. Ik heb wel gemerkt dat de weerstand overwinnen loont . En soms lukt het niet ( genoeg). Tijd, tijd, tijd nemen. Zo moeilijk....:heart:

Geplaatst

Lars, ik volg (lees) je nog hoor.

Ik denk dat je keer op keer tegen jezelf mag zeggen: ik ben het waard; ik neem de tijd omdat ik het waard ben.  Ik werk eraan omdat ik het waard ben.
(leer van jezelf te houden) Ik zeg zelf soms: ik ben een kind van God (dus ik mag er zijn, net als een ander). Dat geeft mij een zekere rust.

Geplaatst

Lars,ik reageer niet veel op jouw draadje,maar volg je wel.

Misschien ben ik de enige,maar ik vind dat sinds het hele opname gebeuren niet veel vooruitgaat,eerder achteruit.

Wat je wel hebt gewonnen is dat je niet meer drinkt!

Het hele gewroet naar het waarom is volgens mij niet zo relevant,je hebt een vreselijke jeugd gehad,maar hoeveel je hierover praat het is niet meer terug te draaien.

Door langdurige opname,verlies je je identiteit,je eigen initiatief,omdat men alles voor je regelt en je je aan de regels moet houden.

Geen alcohol meer maar wel volgestopt worden met allerlei medicijnen.

Op jezelf wonen kan ook met allerlei hulp van buitenaf,je hoeft dan niet meer in verzet,

Want in een instelling moeten leven en daar alleen maar in verzet gaan is kansloos.

Geplaatst

Poeh....accepteren is niet doen alsof.

 

Ik heb geen ervaring met het leven in instellingen,

zou hier dan ook geen advies over kunnen geven.

Of jij wel of niet op de juiste plek zit. En of de medicatie 'moet'

En of je voor- of achteruit gaat.

En of je beter zelfstandig kunt zijn, met heel veel hulp.

 

Praten over hoe je je voelt, ervoor staat, in alle eerlijkheid.

Dat is wat in mij opkomt.

Met niet open zijn, en je anders voordoen is niemand geholpen. Vooral jij niet.

 

Heel veel wijsheid Lars, en moed, en liefde.

Geplaatst

Maar Lars, neem je in je overwegingen dan wel mee het verschil tussen wat je wilt horen en wat je zou moeten horen?
Een sprong in het diepe kan wel spannend zijn, maar als je niet kunt zwemmen is het hoogst onverstandig.

Geplaatst

Ik ben even de advocaat van de duivel,

Natuurlijk heeft je dochter geen zin dat je op jezelf gaat proberen,ze is nu moeder en in verwachting van de 2e/

Zolang jij daar zit hoeft ze zich verder niet druk over je te maken of je wel goed voor jezelf zorgt.en hoeft ze jou niet achterna te lopen.

En dat het niet goed met je ging op jezelf dat was vorig jaar.

Het enige wat ik wil zeggen,je ging ergens heen om van de drank af te komen,en je bent ondertussen een patient geworden,met autisme,een depressie,medicijnen gehad tegen een bipolaire stoornis,een jeugdtrauma en er zal binnenkort best nog wel een diagnose bij komen.

Hou jezelf goed in de gaten LArs.

Geplaatst

Als ik jullie lees vind ik dit een nadeel van ons forum;

iedereen bedoelt het goed, en lijkt te weten wat goed is voor Lars.

Dan volgen er projecties en suggesties die nog wel eens gevaarlijk verwarrend kunnen zijn.
En beetje eng als die zo maar opgevolgd worden vind ik dat.

Lars, misschien is het mogelijk een second opinion te halen? Extra info, neutrale mensen,

misschien een nieuw onderzoek, verslavings-ervaring erbij te halen?
Impulsief besluiten n.a.v. schrijfsels hier lijkt me niet het juiste voor je.

Je gaat besluiten voor iets groots misschien en de rest van je leven heeft dat invloed.

Je bent kwetsbaar (en misschien erg be invloedbaar in deze kwetsbaarheid). Geen idee of je dochter

het goed aanvoelt, maar ze is geen puber meer, kent jou beter dan wij hier, en ook al kan ze niet objectief zijn, ze

houdt wel van je en wil het beste voor jou (en haarzelf en haar kinderen).

Ik wens je veel wijsheid en kracht om voor jou het juiste te doen. En het heeft geen haast! Neem je tijd! Heel veel kleine stapjes

kunnen wel eens een betere basis vormen dan 1 hele grote.

 

 

Geplaatst

Hoi Lars. Ik heb maar 1 wens je voor je (vandaag, er komen vast wel meer wensen voor je in de toekomst van mij voor jou) en dat is dat je de beslissing niet impulsief neemt. O.a. tijd nemen voor je een beslissing maakt. Erover praten, lezen, denken, schrijven. Maar ook een vangnetscenario voor jezelf maken als je een bepaalde situatie niet meer trekt. Als je terug gaat naar je vorige afdeling, wat zijn dan de maatregelen die moeten worden genomen als de onrust je weer bij de keel grijpt. wat heb je dan nodig. Schrijf het samen met R of je dochter als je zelf niet goed weet wat je nodig hebt op zo n moment. Twee of drie personen weten meer dan 1. Je bent en blijft een baas :heart:

Geplaatst (bewerkt)

Jeetje Sowhat, ik schrik wel van jouw benadering. 

Pas als je weet waar je mee te dealen hebt, kun je er mee aan de slag. 

bewerkt door Vol
Geplaatst

Dat is helemaal niet erg om te zeggen Lars. Soms is het zo. Dat je het niet weet. Beter dan maar wat zeggen. Ik oefen mezelf daar ook in. Je komt er wel achter. Ik begrijp elke zin die je schrijft heel goed. 

Je weet natuurlijk dat drinken een 'oplossing' is die je de verkeerde kant op laat bewegen. Weg van alles wat je wilt bereiken. Het was ooit wat je deed. Maar nu niet meer. Je kunt het wel. Je eigen afdeling is dus ook heel spannend om weer naar toe te gaan. Kijk maar hoe het gaat. Jezelf zijn. Ook al weet je even niet hoe dat precies is. :heart:

Geplaatst

Zou je nu misschien die strijd voelen .. omdat je iets WIL (terug naar oude afdeling) maar je eigenlijk wel voelt dat dat niet juiste richting op is? 

Ik voelde me vaak een stuk rustiger/opgeluchter als ik de strijd opgaf door me neer te leggen bij wat het was.

je-weet-veel-meer-dan-je-denkt-niet-met-

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...