4 jaar hoge dosis Clonazepam en nu er bijna vanaf. (hoop ik)

[Gaba]

Hallo,

 

Ik heb me vandaag aangemeld op deze website. Ik ben een man van 51 jaar en gebruik nu zo'n 4 jaar Rivotril (clonazepam).

Het is begonnen toen ik 5 jaar geleden m,n baan verloor en m'n relatie stuk liep. Ik sliep al tijden slecht en had last van allerlei spanningsklachten. Grote problemen kwamen er op m'n pad en de slaap werd steeds slechter. Toen de bank aankondigde m'n huis te gaan veilen was de spanning dusdanig hoog dat ik iets nodig had om te functioneren. 

 

De veiling is uiteindelijk niet doorgegaan maar nu, 5 jaar later is het elke maand nog een wonder dat ik het red en de toekomst ziet er gewoonweg niet goed uit.

Inmiddels heb ik een nieuwe relatie en ben zelfs vorig jaar opnieuw getrouwd.

 

Clonazepam (Rivotril) kreeg ik op eigen verzoek van de huisarts voorgeschreven. Op eigen verzoek omdat ik er veel over gelezen had en ik last had van restless leggs.

Het werd gegeven in een klein flesje met lekkere blauwe druppels. 

 

Die druppels deed ik onder m'n tong samen met wat melatonine en binnen 5 minuten kwam ik in een diepe slaap en sliep ik de hele nacht door. Het was een geschenk van god, zo leek het wel.

 

En zo gebeurde het dat ik steeds meer ging gebruiken. Onbewust sloop het er zomaar in. 2 druppels werden er 4 en het werd meer en meer. Zelfs zo erg dat ik een teugje uit het flesje nam voor het slapen gaan.

 

Eigenlijk had ik er praktisch de eerste 2 jaar geen last van. Ik koppelde enkele klachten die ontstonden niet aan het gebruik van Rivotril.

Geen enkele dokter die ik de afgelopen jaren bezocht, maakte die koppeling.

 

Vermoeidheid overdag, zeer pijnlijke spieren, sociaal minder handig, lusteloos etc. etc., het werd steeds erger. Telkens naar de huisarts die aangaf dat het allemaal spanning en stress was. Bij meerdere psychologen geweest, geen verbetering. Diagnoses gehad zoals ME/CVS en fybriomyalgie en posttraumatisch stress syndroom. Uiteindelijk voor 60% afgekeurd door het UWV, wat overigens nog veel meer problemen gaf.

Geen enkele sexuele bevrediging, een rigide houding, star in m'n denken etc etc. waren allemaal problemen waar ik mee kampte.

Het geheugen werd steeds slechter.

 

Vorig jaar kreeg ik diverse anti-depressiva voorgeschreven, waaronder Cymbalta.Daar werd ik zo vreselijk ziek van dat ik zowat niet meer de slaapkamer uit kwam.

 

Begin van het jaar begon ik me steeds meer zorgen te maken over mijn gesteldheid. Het ging steeds slechter en slechter.

Ik was een schaduw van degene die ik vroeger was en bijna tot niets meer in staat.

Ik werd agressief en had woedeaanvallen en zat s'-morgens als een zombie in de keuken. Eerst 4 koppen koffie en 5 sigaretten voordat ik een klein beetje op gang kwam.

 

Ik kreeg weer diverse onderzoeken. Slaaponderzoek, maagonderzoek, darmenonderzoek en bloedonderzoek. Nergens zat iets fout.

 

Niemand, geen dokter, geen familie, geen vrienden, geen psycholoog, geen psychiater vroeg me ooit of zei iets over de clonazepam.

Navraag bij de huisarts door mijn partner: ach mevrouw, het is een maar een benzo-tje. Daar ligt het niet aan. Gesprekken met de apotheker gaven ook geen soelaas.

Niemand wees me ooit op het gebruik van de Rivotril.

 

In februari kreeg mijn oude schoonmoeder een Tia midden in de nacht. We werden gebeld door de politie die naast haar bed stond. Mijn vrouw probeerde van alles om me wakker te krijgen maar ik was knock-out. Ik kon er echt niet naar toe.

 

Ik begon heel langzaam iets te lezen op forums en kwam op een aantal amerikaanse forums uit. Het viel me op dat Clonazepam zo vreselijk veel namen heeft. Klonopin heet het daar. Na dagenlang gelezen te hebben ben ik me wild geschrokken. Als je op Youtube withdrawal Klonopin intikt zie je de meest afschuwelijke dingen. 

 

Ik had me nooit beseft dat ik misschien wel verslaafd was! En dat de problemen met m,n spieren wellicht kwam door de spierverslapper in de Clonazepam.

Het bleek overigens zo dat 1 mg Clonazepam een equivalent is van 20 mg Diazepam. Ik vroeg bij de apotheker op hoeveel flesjes ik het afgelopen jaar had gebruikt en schrok me helemaal wild. Het bleek dat ik per nacht zo,n 15 mg gebruikte.

Reken maar uit: 15x20= 300 mg diazepam!?

 

Dit zat natuurlijk helemaal fout! Direct besloten om te gaan afbouwen. De druppels omgezet naar pillen. Zo is het beter te doseren.

 

In april van dit jaar begonnen. Eerst een hele grote stap naar beneden en daarna langzaam steeds een mindere  dosis.

Het is niet te beschrijven hoe afschuwelijk dit proces is.

 

Het heeft m'n hele zomer verpest en ik voel me nu nog rottiger dan ooit, al maandenlang.

Geheugenproblemen, sociale angsten etc etc.

Ik voel me een wrak en de paniek is nog heviger als ooit.

 

Ik zit nu op een veel lagere dosis. Nu nog 0,5 mg per nacht en ik ga het nu overzetten naar diazepam, dat is veel lichter en heeft een andere halfwaardetijd.

 

Ik denk nog een maand of 3 a 4 en dan ben ik er wel vanaf.

 

Op dit moment overheerst de angst of m'n geheugen wel terug gaat komen en of ik wel weer de oude kan worden. Ik lees griezelige berichten over langdurig gebruik van benzo's.

Was ik hier maar nooit aan begonnen, wat een hel!

 

Het is ongelooflijk dat artsen dit probleem niet onderkennen. Ik ga me lichamelijk wel iets beter voelen, spieren zijn minder pijnlijk. Ik sta redelijk op tijd op. En het opstarten van de dag gaat iets makkelijker.

 

Ik ben gewoon bang dat dit nog erg lang gaat duren. Maar het gaat wel lukken, dat weet ik zeker. Nu overheerst de angst of alles wel goed zal komen met m'n geheugen en andere functies.

 

Ik ben boos. Boos op mezelf dat ik in deze val gelopen ben. Boos op de hele zorgsector. Boos op Bigfarma.

 

Wat een vreselijke troep is dit zeg.

 

Maar ik ga het wel winnen van ze! 

24 juni 2016 bewerkt door Gaba

[Jozefje]

Welkom,

Ik lees dat je al een aardig ruwe rit achter de rug heb. Je mag trots op jezelf zijn nu je al zo ver bent gekomen. Daar kunnen anderen een voorbeeld aan nemen.

Je vrouw zal nu wel met je lopen te pronken?

[Gaba]

Inmiddels ben ik maanden verder nadat ik dit onderwerp ben gestart. Op 26 november 2014 ben ik gestopt met de benzo's. Nu, op 16 januari 2015 ervaar ik nog steeds veel klachten, maar elke dag gaat het iets beter. Het zijn afschuwelijke zwarte maanden geweest, ik heb er geen andere woorden voor. Veel klachten die ik had tijdens het benzo-gebruik verdwijnen langzaam aan. Ik weet in ieder geval zeker dat  de afschuwelijke tijd de moeite waard was. Het is zeker niet zo dat na stoppen het probleem meteen weg is. Mijn receptoren moeten heel langzaam herstellen en daar is veel tijd voor nodig, erg veel tijd. Na heel veel lezen op allerlei forums kom ik tot de conclusie dat de artsen geen enkel idee hebben wat benzo's met je lijf en je hersenen doen. Zeker niet als het langdurig gebruikt wordt.

Nu ik heel langzaam uit de benzo-roes aan het komen ben, besef ik me steeds meer dat het echt noodzakelijk was om te stoppen. Ik merk nu pas wat deze benzo heeft aangericht en ik kan alleen maar hopen dat ik alles weer een beetje op de rit ga krijgen.

Het ergste van alles is volgens mij dat je niet weet dat je verslaafd bent en zodra je gaat stoppen tegen een muur van onbegrip aanloopt. De ontwenningsverschijnselen zijn zeer heftig en het is een eenzame strijd in een donkere zwarte kamer.

 

Ik durf eigenlijk wel te zeggen dat ik mijn leven heb te danken aan het engelstalige forum benzobuddies.org en ook aan de amerikaanse Dr.Jennifer Leigh die een blog bijhoudt genaamd benzowithdrawalhelp.com.

Ik heb het geluk dat ik redelijk goed engels kan lezen want nederlandstalige forums zijn er nauwelijks. 

 

Omdat ik deze afschuwelijke benzo met de hulp van anderen heb kunnen verslaan, zou ik heel graag ook mensen belangeloos willen helpen. Gewoon een steun bij het stoppen.

Weten dat je niet alleen bent en de enige bent die dit meemaakt.

 

Dus wie hulp nodig heeft is welkom!

[Gaba]

Het is jammer dat dit forum zo weinig bezocht wordt. Het is ook wel raar want gezien het enorm aantal mensen dat slaapmiddelen gebruikt moet er toch wel genoeg animo voor een forum als dit zijn.

 

Ik ben nu ongeveer 4,5 maand verder nadat ik de laatste slaapmedicatie heb geslikt. Het gaat iedere dag ietsje beter, maar het is echt afschuwelijk om van deze medicijnen af te komen. Als ik dit allemaal van tevoren geweten had was ik nooit maar dan ook nooit zo lang aan de benzo's gebleven. 

Maar er is 1 ding waar ik geen spijt van heb en dat is dat ik gestopt ben. Het is me gelukt om er vanaf te komen.

 

Ik ervaar nog dagelijks de effecten van het medicijn. In tegenstelling tot wat "experts"erover zeggen, is het echt niet met een week of 2 voorbij. Het kan nog meer dan een jaar duren nadat je gestopt bent, voordat je weer helemaal de oude bent.

Ik ben echt blij dat ik op de amerikaanse forums veel gelezen heb over slaapmedicatie en benzo's. Anders was ik waarschijnlijk na een maand of zo weer begonnen in de gedachte dat er iets anders aan de hand was.

Ik heb een hele reeks afschuwelijke klachten gekregen nadat ik gestopt was. Depressie, angsten, rare gedachten etc. Ik was blij om te constateren dat ik daar niet uniek in was maar dat de nederlandse artsen iets te gemakkelijk zijn over het afbouwen. Afbouwen duurt enkele maanden en nadat je gestopt bent, ben je nog niet klaar. Je zenuwstelsel moet het nu weer doen zonder hulp van de benzo en dat kost veel tijd. Afhankelijk van diverse factoren uiteraard, maar een jaar ben je maar zo bezig met deze afbouw en herstel.

 

Maar het gaat echt steeds beter met me. Ik was een tijdje bang dat mijn hersenen permanent beschadigd waren en dat het nooit meer goed zou komen. Dat ik dement aan het worden was of dat er iets anders aan de hand was. Maar het herstelt langzaam. Mijn GABA receptoren maken overuren nu ze het werk weer zelf moeten doen.

 

Hoe dan ook, ik ben er vanaf! En het gaat steeds beter met me!

Iedereen kan dit!

Hoewel het misschien wel het moeilijkste is uit mijn leven. En dan overdrijf ik echt niet.

 

Benzobuddies.org is een engelstalig forum waar ik vreselijk veel aan gehad heb.

[lady jane]

Gaba, ik lees hier nu pas.

Respect voor jou,

wat een weg.

Maar je loopt m

nog steeds! :rose:

[Gaba]

Dank je wel! Ik had hier al een tijdje niet meer gekeken en zag nu je reactie pas. Het is nu bijna 6 maanden geleden dat ik de laatste tablet slikte. Het gaat nu redelijk met me. Ik ben er nog niet helemaal qua gezondheid en het is nu 4 stappen vooruit en weer twee terug, maar ik ben nog steeds erg blij dat ik gestopt ben met dit medicijn. Ik verbaas me er steeds weer over hoe weinig er in NL bekend is over de problemen met benzo's. Er slikken toch bijna 800.000 mensen benzo's.

Bij ongeveer 20% blijven er zelfs na het stoppen forse problemen over. Die zijn niet mals!

Maar je kunt er doorheen komen al is het niet eenvoudig.

Om het maar even exact te noemen: je gaat door een hel en die periode duurt maandenlang! En toch is het beter om te stoppen, je krijgt langzaam je leven weer terug.

24 juni 2016 bewerkt door Gaba

[sneeuwhoen]

Gaba, ik herken mij in jouw verhaal.

Ik moet ook de eerste hulpverlener nog tegenkomen, die verstand heeft van afbouwen en ontwenningsverschijnselen.

Ik ken de hel van te snel of in een keer stoppen met een benzodiazepine, die ik dagelijks slikte, 13 jaar lang.

Voor mij is het ook onbegrijpelijk, dat ontwenningsverschijnselen vaak totaal ontkend worden.

Veel mensen moeten nu in dit landje van de benzodiazepinen af en dan vind ik het niet gek, dat er meer zelfdodingen zijn.

Dit is niet de enige reden, die benzoproblematiek, maar wel een van de redenen, volgens mij.

Geen of te weinig begeleiding, opgenomen en de mensen te snel weer naar huis sturen, terwijl ze nog middenin het proces van afkicken zitten.

Het ontwennen van een antidepressivum wordt ook erg onderschat.

Vooral seroxat en effexor zijn berucht om hun heftige ontwenningsverschijnselen.

[Gaba]

Ik ben erg blij met de reacties. Ik hoop gewoon dat er meer bekendheid komt over deze problematiek. Dus ook al lees je het en herken je iets laat dan alsjeblieft een berichtje achter. Ik denk dat er zo vreselijk veel mensen met de problemen zitten.

 

Inmiddels ben ik er 7 maanden vanaf. En het gaat steeds beter. Het geheugen wordt weer iets beter en de zwaarmoedige gedachten gaan ook iets beter. Ik ben er nog niet voor 100% maar het voelt als 75%. Wat ben ik vreselijk blij dat ik met deze benzo gestopt ben!!

Het is echt een hel om vanaf te komen, maar zo vreselijk de moeite waard!

 

Lichamelijk heb ik praktisch geen klachten meer. De mentale klachten verdwijnen heeeel erg langzaam. Ik gok erop dat ik aan het eind van het jaar op de 100% zit.

En dan hoop ik de zwartste bladzijde uit m'n leven af te sluiten.

 

Kon ik maar mensen bijstaan in NL. Maar dan moeten er meer mensen hier gaan reageren.

[Gaba]

Tja inmiddels alweer een paar weken verder. De lijdensweg is nog steeds niet voorbij. Zo'n beetje elke dag is er wel weer wat nieuws. Het is net alsof er een deel van m'n ziel verdwenen is. Ik heb regelmatig de angst of het allemaal nog wel goed gaat komen. Mijn genezing lijkt een beetje stil te staan. Maar ik heb er nog steeds alle vertrouwen in dat het uiteindelijk goed zal komen, het duurt alleen zo vreselijk lang! 

[Snoes]

Hoi Gaba,dacht reageer ook nog even op dit bericht.

Het gaat zeker goed komen! Hou dat vertrouwen. Misschien zit je nu in een fase dat er niet heel veel vooruitgang is, maar ook dit is weer tijdelijk. Wat voor klachten ondervind je nu?

[Elske]

ha, ik ben me aan het inlezen over het afbouwen van rivotril (ik heb vijf jaar geleden proberen te stoppen op eigen houtje maar dat was slecht afgelopen). Nu doe ik het in overleg met de huisarts en zij zegt dat het wel een jaar kan duren. Dat lijkt redelik en ondanks het feit dat ik wil stoppen, ben ik ook bang (wellicht omdat ik de ontwenningsverschijnselen ken). Ik hoop alleen dat het nu niet uitdraait op psychoses en epilepsie-achtige toestanden. dat is gewoon vreselijk. Ik kreeg het middel voor slapeloosheid en onrustig benen. Ik heb mijn slaapprobleem laten onderzoeken in een slaapkliniek en ik wist niet dat rivotril zo vreselijk is. Ik heb mijn eerste afbouw week achter de rug, alterneren tussen 1 mg en 0,5 mg. Ik neem al tien jaar rivotril, dus dat wordt zwaar vrees ik. Ik wil gewoon weer normaal voelen en niet in zo'n duffe roes zitten en problemen hebben met mijn spieren. Ik heb nu al een slapeloze week achter de rug ... gelukkig één nacht kunnen slapen. Mijn partner staat volledig achter mij en morgen ga ik een orthomoleculair arts bezoekn om tekijken wat ik kan doen ter ondersteuning. Ik las op benzobuddies zoveel vreselijke verhalen over rivotril/klnopin ... ik herken het zo goed. Maar ik wil het heel langzaam afbouwen, ik hoop dan dat de scherpe kantjes er wat van af zullen zijn.

Ik ga ook eens lezen opdie site over benzowithdrawal.

groetjes, dit wordt vervolgd ...

[Gaba]

Hoi Elske, ik kom hier niet zo heel vaak meer want op enig moment moet het een keer klaar zijn. Ik deel de mening van je huisarts dat het misschien wel een jaar duurt om af te bouwen. Ik heb het in zes maanden gedaan en dat was eigenlijk veel te snel. Ik denk dat ik daarom last kreeg van het post-ontwenningssyndroom dat me nog zeker een jaar gekost heeft. Dus doe het alsjeblieft langzaam aan!

Je hebt het al een keer ervaren hoe afschuwelijk het is om van de Rivotril af te komen. Ik hoop echt dat het je deze keer gaat lukken. Maar neem echt je tijd daarvoor. Ik heb ook die psychose-achtige toestanden gehad. Raar genoeg maanden nadat ik al gestopt was. 

Ik snap ook precies wat je bedoeld als je praat over een roes waar je al jaren inzit. Wat goed dat jouw partner je steunt. Mijn relatie is erg onder druk komen te staan door deze hele affaire maar we hebben het wel gered! Ik liet mijn partner vaak de verhalen op benzobuddies lezen en de "getuigenissen" op youtube. Ook daar is veel te vinden als je klonopin withdrawal intikt. 

Heel erg veel sterkte de komende tijd en doe het alsjeblieft rustig aan.   

[alpaca]

 Hallo,ik ben al 8 maande bezig om te stoppen met rivotril maar het is erg moeilijk na 10 jaar.Ik had ook mirtazapine maar daar ben ik al eerder mee gestopt. Ik lees al een hele tijd jullie berichten en heb daar veel steun aan.Ik ben al een keer eerder gestopt,helemaal ervan af 11 maanden volgehouden maar de klachten werden alsmaar erger  omdat ik in3 weken was gestopt, daarom doe ik het nu heel langzaam aan .

[shakemarieke]

Veel succes ! Ik ben net gestopt met 5 maanden lendormin slaapmiddel gebruik maar heb jammer genoeg een tussenstop gekregen met xanax 0,5 retard. Van de lendormin ben ik nu vanaf. Nu moet ik aan de afbouw van Xanax nog beginnen, zal ik een 5 tal weekjes genomen hebben. Ik zit er dus ook middenin. 

Samen moet het ons toch lukken ! 

[Gaba]

Beste Allemaal.  Nog ruim twee weken en dan sluit ik het jaar 2015 af. En vandaag wil ik nog wat schrijven over het afgelopen jaar. Ik zal mij 2015 altijd blijven herinneren. Het was het jaar van de meest idiote en bizarre verschijnselen in mijn lijf en in mijn brein. Ik denk dat ik nooit helemaal in staat zal zijn om goed te kunnen beschrijven wat er gebeurt is. Ik denk dat alleen degenen die het gehele proces van benzogebruik -afbouw en stop  hebben meegemaakt, hier iets van zullen begrijpen en dan nog is het voor een ieder verschillend. Voor mij was het de afschuwelijkste periode die ik ooit heb meegemaakt en simpelweg met niets te vergelijken. In mijn verleden heb ik best wel wat heftige life-events meegemaakt, echt nog wel heftiger en vaker dan de gemiddelde mens, denk ik. Maar op de een of andere manier kon ik daar prima mee omgaan en herstelde ik over het algemeen redelijk snel. Dit is van een compleet andere orde. Dit is een gevecht met de duivel. Ik ben nu ruim een jaar benzo-vrij.

Pas enkele weken heb ik het idee dat ik weer op de goede weg ben. Dat idee heb ik wel vaker gehad en elke keer kreeg ik dan weer een terugslag. Die terugslagen zijn dan onmenselijk wreed. Mijn hele stress-systeem ging dan op tilt. Er is geen pijl op te trekken wanneer ik zo'n aanval/ terugslag kreeg. Er was vaak niet direct een aanleiding voor maar plots schoot ik in de stress en dan kwamen er extreme angsten maar ook woedeaanvallen. Er zat geen rem meer op mijn negatieve en destructieve denken en dat duurde dan een aantal uren of zo. Het is me bespaard gebleven maar ik was zo bang dat ik dit ergens op straat zou krijgen en dat ik dan als een verwarde man afgevoerd zou worden naar een psychiatrisch ziekenhuis of zo en dat ze me daar met benzo's zouden platspuiten.

Dus bleef ik liever thuis en ging ik zo weinig mogelijk naar buiten toe. Dat leverde op dat ik als zelfstandige opdrachten niet goed uitvoerde en er kwam geen geld meer in het laatje. Mensen om me heem begonnen me te pushen dat ik nu toch wel een keer beter moest zijn en dat ik er wel een keertje klaar mee moest zijn.

Vrienden, familie, collega's ze waren allemaal tot op bepaalde hoogte en gedurende enige tijd begripvol, maar daarna steeds minder. En dat vergeef ik ze want er is te weinig over bekend in Nederland. Er bestaan geen brochures en websites voor familie etc. 

Wat overigens bizar is, want ik kan me toch echt niet voorstellen dat het zo'n klein clubje met mensen is die deze heftige tijd door moeten.

Het zorgt er wel voor dat het een ontzettend eenzame, onbegrepen en ongekende strijd is.

 

Ik zie gelukkig de afgelopen tijd meer mensen hier verschijnen om hun verhaal te delen en dat doet me best goed. Te weten dat je hierin niet alleen staat en dat je niet gek bent maar dat je last hebt van ontwenningsverschijnselen van de benzodiazepinen. 

 

Bij de ene persoon is het na het afbouwen na enkele weken wel klaar. Bij een klein percentage blijft het nog maanden en maanden na de afbouw in alle hevigheid doorzeuren. Ik behoor helaas tot dat kleine percentage waar het pas na meer dan een jaar weer normaal wordt.

 

Inmiddels weet ik dat de manier waarop afgebouwd wordt, voor een groot deel bepalend is hoe je hier uit gaat komen en hoe lang de ontwenningsverschijnselen zullen duren. De enige echte leidraad hiervoor is de manual van Dr. Ashton. Met behulp van die manual zijn wereldwijd duizenden mensen afgekickt van de benzodiazepinen.

Helaas was ik achteraf eigenwijs en ben het laatste stukje veel te hard gegaan. Ik kan dan ook niet genoeg benadrukken dat het zo vreselijk belangrijk is dat je langzaam en volgens schema afbouwt. Ik had naast m'n bed een stapeltje zwarte fijne schuurpapiertjes liggen en elke avond kraste ik strepen op de schuurpapiertjes. Elke avond een paar streepjes meer.

Ik had veel last van het omzetten naar de diazepam. Ik vond de diazepam afschuwelijk en daarom wilde ik daar zo snel mogelijk vanaf. Achteraf was ik liever blijven schuren aan de witte Rivotril pilletjes totdat er niets over bleef.

 

Op dit moment denk ik dat ik voor zo'n 80%- 85%  weer de oude ben. Hoewel natuurlijk weer een paar jaar ouder en een afschuwelijke tijd meegemaakt heb ik het idee dat de roes waarin ik heb gezeten, voor een groot deel weg is en ik de dingen weer normaal kan gaan zien en beleven. Lichamelijk heb ik hooguit nog wat last van pijnlijke en gespannen spieren in nek en schouders maar voor de rest mag ik echt niet klagen.

Mentaal zijn er nog wel wat issues maar ik weet niet goed of die nu nog aan de benzo ontwenning te wijten zijn. De depressie lijkt een beetje op te klaren (zonder medicijnen!) 

Eigenlijk ben ik wel heel goed bezig want een maand geleden ben ik ook gestopt met roken. Ik rookte verschrikkelijk veel en tijdens de hele ontwenningsperiode en daarna rookte ik nog veel meer als ooit. Dat is dus weer iets overwonnen! 

 

Okay, al met al een rampjaar dat 2015. Ik kan me nauwelijks herinneren of er ook leuke dingen waren. Alles was angst en paniek of alles wel goed zou komen. Alles was zwart en afschuwelijk. Geen kracht om te knokken tegen de angsten. Sommige angsten waren irreëel, anderen absoluut niet. Maar extreem heftig waren ze wel.

 

Het is zeker niet zo dat ik geloof dat als aan het eind van deze maand de kalender een nieuw jaar aangeeft, alles ineens weer beter gaat. Waar het wel om gaat is dat ik deze strijd overleefd heb en weer voor een groot deel de kracht ervaar om er tegen aan te gaan en het volgende gevecht aan te gaan; zorgen dat er weer een fatsoenlijke boterham op de plank komt.

 

Twee grote vijanden heb ik overwonnen in 2015: Roche B.V. met z'n afschuwelijke medicijn Rivotril en Altria B.V. de makers van Marlboro sigaretten.

Dat zijn toch geen kleine vijanden dus wat kan me overkomen in 2016? 

 

Voor degenen die hier nog midden in zitten of nog moeten gaan beginnen: ik denk dat ik zo'n beetje het ergste slachtoffer was. Ik heb vaak niet eens durven vertellen aan mensen hoe diep ik zat en hoe vreselijk de angstaanvallen waren. Ik ben suïcidaal geweest, zwaar depressief, verward, geheugenstoornissen, cognitieve functies die uitvielen etc etc.

Ik heb regelmatig gedacht dat het echt nooit meer goed zou komen.

Bij de ene persoon lijkt het meer een fysiek gebeuren en de ander krijgt het mentaal te verduren.

De fysieke klachten waren bij mij best te verdragen en duurde een paar maanden. Ik had het meeste last van de depressie die volgde na het stoppen met de benzo.

Maar het gaat over! Het duurt onmenselijk lang maar het gebeurt echt! Op een dag ga je je steeds beter voelen.

 

Ik hoop ook echt dat steeds meer mensen dit forum gaan vinden. 

Daarom zet ik nog een aantal sleutelwoorden in dit bericht zodat Google deze website sneller kan vinden.

 

Voor allemaal: Hou je taai en geef niet op!! Ik zal jullie berichten nog regelmatig lezen.

 

 

Sleutelwoorden voor Google:

 

Rivotril

Ontwenningsverschijnselen

Clonazepam

Verslaving

Slaappillen

Benzodiazepinen

Slaaptabletten

Afbouwen

24 juni 2016 bewerkt door Gaba

[Snoes]

Gaba, met tranen in mijn ogen zit ik dit verhaal te lezen. Wat goed geschreven en herkenbaar. Heel soms denk ik dat het aan mij ligt, maar als ik dit weer lees weet ik dat ik geen twijfel aan mezelf moet hebben.

Liefs

[Gaba]

Lieve Snoes,

Twijfel nooit aan jezelf. 

Denk eraan hoe je was voordat je benzo's gebruikte en hoe je nu bent. Het verschil komt door de benzo's. 

[benzoslachtoffer]

Lieve Gaba,

 

Ik weet dat jij hier soms leest vandaar mijn vraag : Komt hier echt ooit een einde aan ? Leg mij nog eens uit hoe jij dit hebt meegemaakt de laatste weken en of maanden. Heb het gevoel dat hier nooit een einde aan gaat komen (ondertussen al 9 maanden) en dit voor de rest van mijn leven zal blijven. Ik zie dit niet meer zitten. Heb jij ooit vensters gehad want ik niet. De pijnen zijn wel allemaal minder hevig geworden maar toch nog steeds een gezeur in bovenlichaam en hoofd.
Moet ik mij ongerust maken ?

Wacht op jou antwoord, dikke knuffel.

[Gaba]

Hoi BS, Getverderrie wat vervelend te horen dat je klachten er nog steeds zijn. Het gaat met mij nu na 14 maanden gestopt te zijn al een heel stuk beter. Maar af en toe heb ik ook nog wel wat terugval en dan heb ik simpelweg een rotdag. Het lijkt juist de laatste paar maanden iets harder te gaan met het herstel dan het afgelopen jaar, want dat kroop voorbij. Vorig jaar om deze tijd kan ik me nog goed herinneren en als ik het daarmee vergelijk dan durf ik te zeggen dat ik wel op 90% herstel zit. Ik heb ook trouwens geen vensters gehad, het herstel ging heeeel erg langzaam.

Jij hebt zo'n beetje mijn hele verhaal gelezen vanaf het begin op het andere forum indertijd dus je weet hoe vreselijk slecht ik er aan toe was.

Dus ja, het gaat echt over. Ieder mens is verschillend en na zo'n beetje het hele internet afgezocht te hebben lijkt het alsof sommige mensen met een maand of twee klaar zijn en bij anderen kan het 2 jaar duren. Ik las heel regelmatig de succesverhalen op benzobuddies.org en het viel me op dat de meesten een soort keerpunt krijgen na de 9e en 10e maand. Dus met een beetje geluk gaat het nu binnenkort bij jou ook ineens met sprongen veel beter.

 

Ook heb ik eindeloos gezocht of er mensen zijn die permanente schade hebben opgelopen maar dat ben ik in de ontelbare verhalen die ik heb gelezen nergens tegengekomen. Uiteindelijk komt iedereen er bovenop. Helaas is er geen tijd aan te verbinden.

 

Waar ik nog steeds last van heb is dat ik mijn lijf moeilijk kan ontspannen. Regelmatig pijnlijke spieren. Eigenlijk ben ik het gevoel in mijn lijf een beetje kwijtgeraakt. Binnenkort krijg ik wat massages en daar kijk ik erg naar uit. 

 

Je bent nu al zo'n enorm eind onderweg. Hou je maar vast aan het idee dat het binnenkort ineens veel beter zal gaan. En als dat punt komt, gaat het ineens heel hard. 

 

En als dat punt bij jou en Snoes zover is, gaan we een keer koffie ergens drinken, dat hadden we toch afgesproken?

[benzoslachtoffer]

Bedankt lieve Gaba uit de grond van mijn hart dat jij daar bent. Ik zal jou mail lezen en herlezen en hoop dat jij gelijkt hebt dat ik vanaf nu beter en beter zal worden. Het is vooral s'morgens de hel heb steeds een gevoel van depersonalisatie maar het wordt wel elke dag een heel klein beetje beter. Heb ook veel last van mijn keel en dat had jij dat weet ik. Jou mailtje maakt mij nu gelukkig en hoop een goede dag te krijgen. Ik hoop voor jou dat het nu stukken beter gaat met jou werk en je relatie. Nog een vraagje heb jij na zoveel maanden terug een band met jou eigen (kern,ziel)? Want dit is voor mij heel belangrijk, heb daar niks over gevonden. Waar ik ook naar gezocht heb en proberen te begrijpen is wat gebeurt er eigenlijk in het lichaam tijdens de ontwenning, wat wordt er hersteld ? Verdwijnen die terugvallen definitief en wat voel jij dan tijdens zo een terugval?

Ziezo ga je laten hoop dat jij het nog steeds volhoud zonder sigaretten (is ook een harde strijd) en wens je het allerbeste en een verdere beterschap voor de overblijvende probleempjes.

Ja ik hoop het dat we tegen de lente allemaal te samen op een terrasje mogen zitten en eindelijk eens mogen genieten van een koffie.

Vele knuffels en heel erg bedankt.

[Snoes]

Dat terrasje gaan we zeker pakken! Nu al zin in dat betekend dat we alle 3 op de goede weg zijn!

Liefs

[Gaba]

Hallo allemaal. Het is nu ongeveer 2 jaar geleden dat ik begon met afbouwen van Rivotril en in november 2014 stopte ik definitief. De afgrijselijke periode die daar op volgde heb je wellicht hier boven kunnen lezen. Ik kan inmiddels wel stellen dat ik helemaal genezen ben. Ik heb periodes gehad dat ik dacht dat het nooit meer goed zou komen in mijn bovenkamer maar het is uiteindelijk toch goed gekomen.

Inmiddels slaap ik weer goed, ik pak mijn sociale leven en mijn werk weer op en soms lijkt het alsof mijn brein deze afschuwelijk ervaring wil vergeten en krijgt het een plaatsje in het geheugen.

Misschien 1 keer per maand heb ik nog een day-off maar deze slechte dagen zijn op 1 hand te tellen.

Ik heb m'n leven weer terug en ben zo vreselijk blij dat ik gestopt ben met Rivotril slikken 2 jaar geleden.

 

Ik kan weer naar popconcerten en een drukke mensenmassa kan ik ook weer aan. Ik drink af en toe weer een biertje of een wijntje en dat gaat ook best goed. De depersonalisatie, paniekaanvallen en de depressie klaren steeds verder op.

Ik kan weer genieten als ik in het bos wandel met mijn honden en ik heb stiekem het vermoeden dat mijn honden ook feilloos aanvoelen dat ik weer veel beter in m'n vel zit.

De woedeaanvallen die ik regelmatig had, de constante paniek in m'n hoofd, het lijkt allemaal redelijk verdwenen te zijn.

Ik kan weer normaal nadenken en durf weer beslissingen te nemen en nieuwe mensen te ontmoeten.

Mijn slaap is weer als vanouds.

Ik heb alleen nog last van pijnlijke spieren in m'n nek en schouders en ik moet nodig wat aan mijn conditie gaan doen.

 

Zoals je ziet kan het wel 2 jaar duren voordat je weer de oude bent na het benzogebruik. Maar het is echt de moeite waard!

Mijn lichamelijke klachten die ik had tijdens het benzogebruik zijn zo goed als verdwenen.

 

Ik durf echt wel te stellen dat benzo's en Rivotril in het bijzonder 5 jaar van mijn leven hebben gestolen. Als ik dit van tevoren had geweten was ik echt nooit aan dat spul begonnen. Helemaal niemand, geen Apotheker, geen arts of deskundige of wie dan ook heeft me ooit verteld over de bijwerkingen van Rivotril. Pas toen ik op het Engelstalige forum benzobuddies.org kwam, viel het kwartje en kon ik het enorme scala van klachten die ik had thuisbrengen.

 

Ik heb een aantal jaren in een roes geleefd en dat zie ik nu pas achteraf. Mijn denken is helderder, mijn levenslust is beter, mijn energieniveau is hoger en ik kan nog wel een tijdje doorgaan met een opsomming van klachten die verdwenen zijn.

 

Het doet mij deugd te zien dat mijn verhaal op dit forum meer dan 1400 keer is gelezen. En inmiddels hebben zich meer mensen aangemeld.

Het afkicken van benzo's en Rivotril in het bijzonder is zo goed als gelijk aan het afkicken van heroïne.

 

Huisartsen en specialisten schrijven het middel veel te gemakkelijk voor omdat ze niet op de hoogte zijn van de afschuwelijke bijwerkingen en met name het proces van afbouwen en stoppen wordt zwaar onderschat.

Ik heb niet de illusie dat het ooit zal doordringen tot de medici die dit voorschrijven in welk een hel ze hun patiënten storten. Dat mensen uiteindelijk zieker worden van deze medicatie en nog slechter af zijn dan voorheen. Er zou een veel grotere terughoudenheid moeten zijn met het voorschrijven van deze pillen en drankjes. In ieder geval zou er een veel betere begeleiding moeten zijn en niet klakkeloos jaren voorschrijven door de assistente van de praktijk. 

 

Afkicken van benzo's is een regelrechte ramp maar het blijven gebruiken is nog veel dramatischer door de aantasting van al je organen en de stapeling in je lever en vetlagen.

Maar het is te doen! Het is moeilijk en afschuwelijk maar het resultaat zal je uiteindelijk verbluffen! Als je na die tijd terugkijkt  besef je pas wat deze medicijnen met je hebben gedaan.

Neem vooral je tijd voor het afbouwen. Misschien hoor je tot de gelukkigen bij wie het met een paar maanden klaar is maar het kan ook zo maar 2 jaar duren.

Een maandenlange afbouw is echt niet ongewoon en de tijd van herstel na de stop kan ook nog een flinke tijd duren,

 

Er bestaat geen medicijn dat de vernieuwing van je receptoren in je hersenen kan bespoedigen. Tijd is de enige helende factor.

Herkenning van de symptomen bij anderen deed mij al goed. Veel lezen op benzobuddies.org stelde me vaak gerust en gaf me moed in de donkerste uren die ik ooit heb meegemaakt. De symptomen van de afbouw en de stop zijn bijzonder grillig en het zijn er heel erg veel. Niet iedereen krijgt die klachten zo intens, ieder mens reageert weer anders. 

Ieder mens heeft weer andere omstandigheden. Ik denk dat ik een zeer ernstig geval was. Maar het is voorbij en mijn lichaam en geest is uiteindelijk weer stabiel geworden.

 

Tenslotte weer een rijtje zodat Google deze site sneller kan vinden. Ik hoop zo dat meer mensen de weg hier naartoe kunnen vinden en de kracht hebben om te stoppen met de medicatie.

 

Rivotril

Clonazepam

Ontwenningsverschijnselen

Bijwerkingen

Depersonalisatie

Depressie

Angsten

Benzodiazepinen

Benzo

Slaappillen

[Bert2]

Gefeliciteerd met je succes.

 

Ik ben het met je eens dat het veel te makkelijk wordt voorgeschreven.

[Gaba]

Hallo allemaal. vandaag is het 577 dagen, 82,4 weken, 19 maanden en 1,58 jaar geleden dat ik mijn laatste benzo (clonazepam) slikte. Ik voel me allang al weer veel beter maar het heeft me nog lang bezig gehouden. Na de stop heb ik er nog lang last van gehad. Hierboven is zo'n beetje mijn hele verhaal te lezen.

 

Vandaag heb ik mijn verhaal weer eens terug gelezen. En ik wil graag iets schrijven omdat het verhaal indertijd nogal dramatisch is geschreven. Zo voelde ik het ook absoluut op dat moment, maar ik zou niet willen dat mensen die dit lezen bang worden voor de ontwenningsverschijnselen en daarom maar besluiten om de benzo's te blijven gebruiken. En dat is wat me erg bezighoudt op dit moment. Aan de ene kant wil ik heel graag mensen wijzen op de bijwerkingen van het medicijn, de afschuwelijke en grillige ontwenningsverschijnselen. En aan de andere kant ben ik bang dat ik mensen daar een beetje mee afschrik om te gaan beginnen met afbouwen.

Herkenning bij anderen van die ontwenningsverschijnselen en de geruststelling als ik begreep dat het gewoon erg lang kan duren, gaf me vaak de kracht om door te gaan. Ik heb werkelijk het hele palet van ontwenningsverschijnselen heel heftig gehad en ik dacht regelmatig dat het nooit meer goed zou komen. De onbekendheid van de bijwerkingen en ontwenningsverschijnselen bij artsen en deskundigen hier in Nederland maakten dat ik heel regelmatig aan mezelf begon te twijfelen. Omdat het zo lang duurde voordat ik weer normaal kon functioneren.

 

Het is volgens mij dus van zeer groot belang dat mensen weten wat je te wachten staat als je wilt stoppen. Maar van nog veel groter belang is het dat artsen beseffen wat ze voorschrijven. Ik heb de stellige overtuiging dat het medicijn Rivotril me op de langere duur veel zieker heeft gemaakt dan dat ik daarvoor was.

Ik heb die overtuiging omdat ik heel veel van de klachten die ik kreeg niet had voor het benzogebruik en na het stoppen verdwenen deze klachten ook weer. Het is echt lastig want op het moment dat ik het medicijn ging gebruiken was ik qua overspannenheid best slecht aan toe. Maar het had niet zo lang voorgeschreven mogen worden. De huisarts en ook de apotheek hadden veel eerder moeten ingrijpen en me moeten wijzen op de absurd hoge dosis.

Ik ben immers een leek en had geen idee wat een afschuwelijke middelen benzo's eigenlijk zijn. In de loop der tijd is me ook wel duidelijk geworden dat artsen en voorschrijvers er ook eigenlijk geen idee van hebben. Ik heb contact via internet gehad met mensen over de hele wereldbol die in hetzelfde schuitje zaten. Overal was hetzelfde verhaal. De voorschrijvend arts gaf aan dat het middel redelijk onschuldig was en ze bleven vervolgens maanden en vaak jaren gewoon voorschrijven. Ik kan het mijn huisarts niet eens echt kwalijk nemen, ik ben er van overtuigd dat hij geen enkel idee heeft wat voor leed er achter het benzogebruik zit.

Een huisarts kijkt in zijn Farmaceutisch Kompas en daar staat dan blijkbaar de waarheid in. Je kunt je afvragen wie dan dat Farmaceutisch Kompas maakt. 

Maar ik denk dat het te makkelijk wordt voorgeschreven, dat er weinig bekend is bij de artsen over de bijwerkingen en over de afschuwelijke ontwenningsverschijnselen. Maar ook dat artsen geen goede begeleiding geven en geen duidelijke afspraken maken met hun patiënten over de duur van het gebruik en hoe weer te stoppen.

 

Ik was geen psychisch geval, ik had geen historie van psychiatrie of wat dan ook. Ik was gewoon een slachtoffer van de economische crisis en was zwaar overwerkt. Ik heb nu nog vaak het idee dat alle spanningen en ellende uit die tijd zich simpelweg opgehoopt hebben en die kwamen er 3x zo hard weer uit toen ik uiteindelijk stopte met de Rivotril.

Dat impliceert dat het gebruik volstrekt onnodig was. Ik heb meer dan een jaar nodig gehad om weer mezelf te worden. Ik heb toch wel het idee dat als ik geen benzo was gaan gebruiken, ik eerder de boel weer op een rijtje had gehad.

Maar ik begrijp die artsen toch ook wel. Op dat moment zat er een patiënt die vreselijk gespannen en in paniek was en die er zo slecht aan toe was dat alleen een benzo het leed op dat moment kon verzachten. Wat kan een arts anders doen als hij die patiënt toch wil helpen? Hij kon op dat moment mijn financiële shit niet veranderen.

Het enige dat ik hem dus kwalijk neem is dat hij me heeft laten doormodderen en me nooit gewezen heeft op het jarenlange gebruik, de hoge dosis en de bijwerkingen.

Het blijft een lastig verhaal.

 

Nog even terug waarom ik dit stuk wil schrijven. Ik ben dus bezorgd dat als mensen willen gaan stoppen, mijn verhaal en dat van anderen hun zal beletten om die stap te nemen vanwege de heftige ontwenningsverschijnselen. In mijn geval was de keuze niet zo moeilijk. Het was het verhaal van gebeten worden door de kat of door de hond. Als ik was blijven gebruiken waren de bijwerkingen ongetwijfeld nog erger geworden. Ik heb hierboven wel beschreven wat voor bijwerkingen ik allemaal wel niet had. En daar was ik flink ziek van. 

Blijven gebruiken zou betekenen dat ik nog jarenlang zou lopen te kwakkelen met allerlei onverklaarbare gezondheidsklachten. Maar stoppen gaf ook vreselijke ontwenningsverschijnselen. Die keuze is dan niet moeilijk want de ontwenningsverschijnselen zijn weliswaar heftig en grillig, maar in ieder geval van tijdelijke aard.

Dus heb ik de knoop doorgehakt en ben met behulp van de Ashton Manual af gaan bouwen om vervolgens uiteindelijk na maanden te stoppen. En daarna heb ik er ook nog maanden last van gehad, het zogenaamde post-ontwenningssyndroom. Dat het bij mij zo vreselijk heftig was zal wellicht te maken hebben gehad met de lange duur van het gebruik en de hoge dosis Rivotril die ik gebruikte.

 

Achteraf ben ik zo vreselijk blij dat ik die beslissing gemaakt heb. Ik schreef hier al dat mijn gezondheid enorm is verbeterd. En ik weet nu zeker dat de benzo nog veel meer bijwerkingen heeft dan in de literatuur is beschreven. 

Pas nadat je het overwonnen hebt, besef je dat je in een vreemde roes hebt geleefd en wat het medicijn heeft aangericht.

 

Als ik dus de balans opmaak na zoveel tijd, heb ik geen moment van twijfel en is de afschuwelijke periode van ontwenning en ook daarna, het dubbel en dwars waard geweest. Het belangrijkste is dat je vertrouwen hebt in je eigen lichaam en hersenen en dat deze de wonderlijke eigenschap hebben om weer te genezen.

 

Laat je niet gek maken door artsen. Hou het heft in eigen handen en bepaal zelf je afbouwschema. Lees veel hier op deze website maar ook op benzobuddies.org en op youtube. Helaas is er weinig in het Nederlands te lezen. En schrijf hier van je af. 

 

Maak gewoon de sprong en begin met langzaam afbouwen. Ik zeg zeker niet dat het een peulenschil is maar het is echt te doen. Het is een tijdelijk iets. 

[Bert2]

Goede opmerkingen, nog een kleine aanvulling.

 

Farmacotherapeutisch kompas:

https://www.farmacotherapeutischkompas.nl/bladeren-volgens-boek/preparaatteksten/c/clonazepam

 

'Het indicatiegebied van clonazepam is beperkt tot status epilepticus en symptomatische gegeneraliseerde epilepsie. Bij de overige indicaties heeft clonazepam geen voordelen boven de andere beschikbare middelen'

 

Als arts niet zomaar off label gaan voorschrijven, dat scheelt al heel wat.