erik stelt zich voor

[Singbluesilver]

Wat fijn dat het in de groep zo goed voelde erik! En het besef dat we ook een eigen aandeel hebben. Niet een aandeel in het gebeurene maar bij het accepteren dat dat ook bij jou en je leven hoort en dat je er anders mee kan leren omgaan (hoor mij nou alsof ik al zover ben maar ja beste stuurlui etc... Toch?)

[erik]

Ja A3, ik denk zeker dat mijn switch naar werken in de zorg een uitvloeisel is van het willen helpen en zelfs dat het een vlucht was voor dealen met mijn eigen issues. Want het is heerlijk om de onbaatzuchtige weldoener uit te hangen. Zo goed zijn in pleasen, helpen en verzorgen dat ik er mijn werk van gemaakt heb. Maar in mijn werk en een professionele setting ben ik anders als ik prive ben. Prive was ik grenzeloos. Die L. belde me wel eens midden in de nacht en dan zo 5 uur. Dat ik niet sliep en nauwelijks kon functioneren op mijn werk hierdoor bracht mij er niet toe grenzen te stellen in mijn eigen belang. L had last van een borderline stoornis. Nu zie ik ons spel van dat zij ging kijken waar de grens van mijn grenzeloosheid was en die grens was bereikt toen ik niet meer kon na suicide poging/voornemen 2. Ik zag aanvankelijk vooral haar stoornis en zag pas later mijn aandeel van grenzeloosheid. 

 

Ik heb zelfvertrouwen dat ik hierin geleerd heb in een jaar en het NOOIT meer zover laat komen.

 

Wat je noemt vind ik een hele lastige. Want daar waar mijn kwaliteit zit is ook mijn potentiële valkuil. Zorgzaam, betrokken is wat ik graag ben en volgens mij goed kan. Maar ook in kan doorslaan. En dan ben ik in dat doorslaan ook niet goed in mijn werk. Omgaan met codependancy is prive en professioneel een must. Ik wil dit leren juist omdat mijn werk mij zo lief is. 

 

In liefde voor mezelf heb ik geleerd drank te laten staan en in liefde voor mezelf leer ik nu mezelf centraal te stellen en niet grenzeloos te zijn naar de ander en mezelf te verwaarlozen. Ik wil geen ander werk, ik wil dit punt in mijzelf niet ontduiken door ander werk. Ik wil het leren......

[Quinn]

Je sterkste punten zijn je grootste valkuilen. Zolang je je daarvan bewust bent, heb je al een veiligheid ingebouwd. En dat grenzeloze... tja. Maar daar ben je hard mee aan het werk, je grenzen leren zien en bewaken.

[Sita2]

 

In liefde voor mezelf heb ik geleerd drank te laten staan en in liefde voor mezelf leer ik nu mezelf centraal te stellen en niet grenzeloos te zijn naar de ander en mezelf te verwaarlozen. Ik wil geen ander werk, ik wil dit punt in mijzelf niet ontduiken door ander werk. Ik wil het leren......

 

Zo mooi!

Hoe gaat het Erik?

[erik]

Gisteren had ik hypnotherapie en het daar over co-dependacy gehad; over hoe het ontstaan is als kind die zijn moeder ging ondersteunen, blij maken zodat ze niet meer zo depressief was, tot en met de reeks mensen waar ik dergelijke patronen ging herhalen. Vooral stil gestaan bij het begrip controle. Dat hoor ik op de meetings elke keer terug dat mensen daar controle willen houden of dingen naar hun hand willen zetten (manipuleren) Wat ik ook bij het begrip helperssyndroom tegen kom. De kern is (on)bewust mensen dusdanig helpen dat ze in een afhankelijke positie komen van je. Ze niet faciliteren richting professionele hulp maar die weghouden en zelf je onmisbaar maken. De mensen die ik hielp wilde ik altijd zsm doorverwijzen naar een deskundige zoals HA, GGZ..... een familielid deed zo alles naar haar toetrekken en dat frustreerde mij juist. Dat afhankelijk maken heb ik volgens mij nooit en sws controle dwang heb ik niet zo. Ik vind het heerlijk om op vakantie te reizen en geen idee te hebben wie mij een lift geeft, waar ik heen ga en waar ik slaap. Geen controle voelt juist fijn. Ik voel me wel thuis bij pleasen, mezelf wegcijferen en andere codependant patronen.

 

Bij codependancy komt omdat het van de AA afkomstig is altijd weer die hogere macht terug. Mijn verstandshouding met religie is niet zo goed, ik heb ergens ook moeite om in het kader van overgave (van controle) en accepteren dit te leggen in de handen van die hogere macht. Ergens geloof ik in dit plaatje

 

Het inzicht dat we niks echt in de hand hebben, niks te veranderen is op de manier we denken dat we dingen kunnen veranderen. Daarin ontspanning vinden want uit het kunnen veranderen zit verantwoordelijkheid achter. Invloed kunnen hebben op de loop der dingen maakt verantwoordelijkheid voor dit verloop...... Ik kan niet blind vertrouwen op een God want daar is mijn godsbeeld teveel voor stuk na jarenlang christelijk onderwijs en kerk. En ik geloof ook ergens meer in totaal loslaten omdat er geen controle is op de loop der dingen dan dat je dit aan een hogere macht zou kunnen geven. Niks, niemand heeft dingen in controle, juist daarin zit de rust (geloof ik) Ben bezig met iets van een hogere macht beeld als het collectieve goede van de mensen om mij heen en in mij. Dus niet een God buiten ons maar in ons. Geen God die controle heeft in de zin van een allesbepalende God maar iets dat werkt via een collectief zoals de mensen die ook op de meeting zijn een collectief zijn en we voor elkaar dingen kunnen betekenen. God als in religie is moeilijk. God als in iets dat in alles zit en in de gehele mensheid.....daar kan ik wel wat mee.

 

Wat ik lastig vind met het het onderzoeken of codependancy bij mij past en ander zelfonderzoek is in hoeverre ik zelf dingen goed zie, of ik kan uitsluiten dat ik mezelf in de maling neem en wat ik voel, ervaar en bedenk wel klopt. Want mooi praten kan ik wel en kan ook mezelf dingen wijsmaken die ik ga geloven. Wil hierin een open houding hebben en voor feedback openstaan en kritisch naar mezelf kijken wat ik waarom doe......

 

Met hypnotherapie op simpele wijze een opstelling van het gezin gemaakt. Ik stond in het midden en waar voor mijn gevoel bevinden mijn vader moeder en zus zich dan. Daarin viel op dat als ik ging voelen in plaats van denken dat de verbinding met mijn moeder nogal overheersend is, aandacht opeisend haast. Hierdoor werd ik continu afgeleid in het voelen en onderzoeken van de verbindingen naar zus en vader. Die verbindingen vervaagde steeds omdat die naar mijn moeder zo verblindend allesoverheersend groot is. Op de vraag van kan je dit je moeder duidelijk maken zat opvallend veel aarzeling. Mijn angst dat als ik mijn moeder ook maar iets zeg waarbij ze kan twijfelen aan zichzelf en kan denken van ik belast Erik dan ben ik de verbinding helemaal kwijt want dan slaat moeder dicht. Daarin zat ik vast. Ik wil loskomen van die overheersende verbinding en wil zelf verder en ook meer relatie met zus en vader (vooral zus) maar kan het niet loslaten en waarom toch niet? Wil ik controle op die situatie, acht ik mijn moeder niet als iemand die haar eigen boontjes wel kan doppen, is het een onzekerheid verbonden met mijn innerlijk kind en mijn moeder (dat jongetje van 8)

 

Alles bij elkaar duizelde het gisteren in mijn hoofd door het halve boek van codependancy die door mijn hoofd maalt, de 3 meetings in 2 weken tijd, de hypnotherapie dezelfde dag....... Iemand van de meeting noemde een sneeuwklok. Je kent wel die kitsch wintertaferelen met water en kunstsneeuw. Ik voel me door elkaar gehusseld en in een mist van sneeuw. Tijd nemen om dingen eens rustig te laten betijen. 

 

Op het draadje van Etty las ik over dromen. Toevallig werd ik deze ochtend uitzonderlijk naar wakker. Kussen nat ogen nat, droomde dat mijn zus terminaal ziek was en het de laatste dag was dat ik met haar doorbracht. Had de middag ervoor vastgesteld in therapie dat ik nauwelijks een band met haar heb en dit jammer vind. Deze droom is vrij duidelijk, mijn zus betekent veel meer voor mij dan ik dagelijks laat blijken. Tijd om dat gevoel in daden om te zetten en te werken aan die band. Ik ben vaak ook met dromen en betekenis bezig. In de opstelling van het gezin moest ik gisteren op basis van mijn gevoel vaststellen dat mijn zus naast mij maar ver buiten de ruimte van de therapieruimte moest plaatsen zo ver staat mijn zus van mij af en in de middag stelde ik dat vast tijdens de therapie en in de nacht speelt mijn gevoel dan op en versterkt dit punt erg.

20 december 2016 bewerkt door erik

[Singbluesilver]

Tjee Erik, wat een verhaal en wat kan je dat allemaal goed vertellen. mooi om te lezen hoe je er allemaal mee bezig bent om deze materie voor jezelf uit te zoeken. Haal er ook wel dingen voor mezelf uit. dank daarvoor

lijkt me wel dat er inderdaad veel met jezelf gebeurt en goed om ook even de dingen allemaal even rustig te laten bezinken.

En ja dromen........ ik droom heel veel sinds ik niet meer drink (of onthoud ik ze nu beter?) en kom er ook achter dat er s nachts kennelijk veel verwerkt wordt. niet altijd prettig maar wel broodnodig!

blijf schrijven, ik lees graag mee!

[Sita2]

Poeh Erik, dat is heel wat. Ik zou zeker de rust nemen dit te laten zinken. Wel mooi hoe je door je droom weet wat je voelt en wat je wilt doen ermee. Mooi. Dank je wel voor het delen.

[smart]

 

.....

 Ben bezig met iets van een hogere macht beeld als het collectieve goede van de mensen om mij heen en in mij. Dus niet een God buiten ons maar in ons. Geen God die controle heeft in de zin van een allesbepalende God maar iets dat werkt via een collectief zoals de mensen die ook op de meeting zijn een collectief zijn en we voor elkaar dingen kunnen betekenen. God als in religie is moeilijk. God als in iets dat in alles zit en in de gehele mensheid.....daar kan ik wel wat mee.

 

Wat ik lastig vind met het het onderzoeken of codependancy bij mij past en ander zelfonderzoek is in hoeverre ik zelf dingen goed zie, of ik kan uitsluiten dat ik mezelf in de maling neem en wat ik voel, ervaar en bedenk wel klopt. Want mooi praten kan ik wel en kan ook mezelf dingen wijsmaken die ik ga geloven. Wil hierin een open houding hebben en voor feedback openstaan en kritisch naar mezelf kijken wat ik waarom doe......

 

 

 

Dit heb ik even uitgelicht omdat ik daar net zo in sta en het bij jou herken.

Een mooi en intensieve tocht maak je!

 

En dromen... daar zit meer in dan velen zich realiseren.

Ik droomde vannacht dat ik op een heel grote brocante was, mooie dingen, ...dingen die ik vastpakte -overwoog te kopen- maar een bepaald stuk bleek licht beschadigd en ik had het geld er niet voor over. (zoeken naar waarde)

Nog veel meer beelden, ook een gevaarlijke hond! (blijf waakzaam!)  Maar ik ervaarde het als een rijke droom en werd heel prettig wakker!

[Meya]

Zeer herkenbare thematiek.

[Sita2]

Hoe is het met je Erik?

[Meya]

Je blijkt niet de enige: http://nos.nl/l/2151515

(Wat het natuurlijk niet minder geschift maakt he

[Sita2]

Hoe gaat het Erik? Hard aan 'het werk'?

[Jannigje]

Ha Erik, ik heb ver teruggelezen en elke keer wil ik wel op iets reageren. En dan komt erweer iets anders.

Komt nog wel.

Alleen nu even dit: dat stukje over zelfdestructief gedrag: AUW, dat hakt er in bij me.

Voor nu:

[Monster]

Erik, wat verwoord je het toch weer mooi. Jouw moeite met een god buiten ons, en hoe die weerstand het vertrouwen bemoeilijkt, dat herken ik net zoals andere lezers al schrijven.

Dank je wel dat je schrijft, dank je wel dat wij deelgenoot mogen zijn en dank je wel voor je openheid.

[Monster]

Je angst is jammer genoeg zeker niet irreëel..... is het niet een kwestie van  Those Who Mind Don’t Matter, and Those Who Matter Don’t Mind.

Als ik mij verplaatst in jou dan lijkt het mij zo pijnlijk om een toneelstuk te spelen alsof je niet jezelf mag zijn met die depressie die er nu eenmaal is. Dat dat iets is waarvoor je je moet schamen, dat je dit stuk zou moeten afwijzen in jezelf. Echt belangrijke mensen houden toch wel van je en vragen je niet om anders te zijn als dat nu eenmaal is. Dat andere filmpje heb ik zo bij de hand....scheelt weer zoeken  Living with a black dog.

Dit getuigt van inzicht.

Dit getuigt van onbaatzuchtig helpen.

Wat fijn dat je schrijft, je hebt geen idee hoeveel.

[erik]

Wil op deze draad blijven schrijven over dingen die belangrijk zijn ook al hebben ze niks meer met drank te maken.

Wat vaak terug komt in deze draad is het uitgaan met mijn ex en het laatste jaar vooral dat ik zo bezig was met op zoek zijn naar iemand en daarna niet meer zo wanhopig willen zoeken. Dat er iemand op je pad zou komen als je het juist niet zoekt......klonk als een sprookje voor anderen maar niet voor mij weggelegd.

Het blijkt zo dicht in de buurt te zijn en ik heb haar altijd als leuke collega gezien waar ik fijn mee kan samen werken. Ze vroeg me van kom je eten want een vriendin die zou komen is ziek, heb jij zin. Wat ik dacht dat een gezellig etentje met een collega zou worden werd veel meer. Waarom heb ik toch nooit gedacht van vind ik haar leuk of wat zou zij van mij vinden. Zo vaak in de avond met z'n tweeën gewerkt waar er verder niemand bij was. Het is allemaal heel pril en ga geen details opschrijven maar ik ben opeens heel verliefd en zij ook. Zomaar zo snel van Zaterdag op Zondag ineens.........al het initiatief kwam van haar. Zo blij dat zei ons wel als mogelijk stel zag en niet bang was voor actie ondernemen. Ik eigenlijk heel onzeker bij dat etentje, ik was erbij en het ging zo snel opeens. Zo blij dat zij dat zag en deed!

Voor mij is dit heel belangrijk. Voor wie deze draad kent; het is de rode draad zo ongeveer het uitgaan met mijn ex, de angst alleen te blijven, heel erg graag iemand in mijn leven willen ontmoeten. Heel wanhopig zoeken en zomaar vinden. Wat voor je neus ligt zie je blijkbaar niet eens.....

En toch ook een dingetje, ze weet alles van mijn verleden met drank, hoe het ontstaan is, hoe ik gestopt ben, waar het blijvend iets is waar ik voor moet opletten. Ze accepteert mij met dat hoofdstuk, gaat dit stuk toch nog over drank. Dat is voor mij een heel groot ding. Iemand die van mij houd ook met de minder mooie dingen. Niks hoeven verstoppen. Het is toch geen sprookje dat er iemand mij leuk kan vinden met alles wie ik ben. Zo onzeker ben ik in wezen, had dat niet voor mogelijk gehouden dat dit toch bestaat.

Nu hopen dat het goed blijft gaan maar heb heel veel vertrouwen daar in.

21 maart 2017 bewerkt door erik

[erik]

Precies dat Lars denk ik ook. Ik was helemaal niet meer op zoek naar iemand. En tussen de jaren van ongelukkig met mijzelf tot wie ik nu ben heeft het een tijd geduurd voor er zich iets manifesteerde wat er nu zo onverwachts lijkt te zijn. Een paar maanden terug schreef een kennis van me bamboo doet er wel vijf jaar over om iets zichtbaar te worden. En dan is het gelijk 8 meter hoog in een korte tijd. Dat gevoel had ze bij mij. We gaan het zien.....

21 maart 2017 bewerkt door erik

[Lika]

Wat heerlijk voor je Erik. Zalige ervaring.

[Monster]

ow Erik wat ben ik blij voor je

[lady jane]

wat heerlijk Erik, voor jou

en voor haar, ze is een bofkont.

Tja, wat je loslaat heeft de vrijheid naar je toe te komen he.Je hebt lang en hard aan jezelf gewerkt,

en je was al goed zoals je was. Geniet ervan man, het is je zo ontzettend gegund.

[Vasja]

Echt heel fijn!!!!  

[Quinn]

Klinkt goed Erik, ben blij voor je!

[kruidenthee67]

Mooi...

[erik]

Op 03/21/2017 om 22:18 zei lady jane:

wat je loslaat heeft de vrijheid naar je toe te komen he

Voor het eerst was ik echt niet meer bezig met ongelukkig zijn alleen. Zit nu bijvoorbeeld in de bus op weg naar wintersport. 13 mensen in de leeftijd 25-40 die ik heb leren kennen. Toen ik deze draad begon was er niemand om mee op vakantie te gaan. Nu lukt het om toch wat mensen om mij heen te krijgen. Was bezig met een sociaal netwerk om mij heen krijgen en helemaal niet meer met daten. Best tevreden met mijn leventje. Niet langer is een vrouw in mijn leven een must om gelukkig te zijn.

Maar wel heeeeeeeel welkom. Loop nu samen al tegen allerlei dingen aan over haar en over ons. Dingen waar ik nu besef van daar had ik niet eerder goed mee om kunnen gaan. Voelt heel erg als van dingen overkomen je pas als je eraan toe bent.

Nu dus wintersport zonder haar. Het liefst had ik haar meegesmokkeld in mijn bagage....nee hoor alleen dingen doen is heel gezond. Maar mijn gedachten gaan op weg naar Frankrijk nu wel steeds over haar. Beetje hopeloos verliefd denk ik. Maar ga ook lekker genieten in de sneeuw.

23 maart 2017 bewerkt door erik

[kruidenthee67]

O wat klinkt dat heerlijk Erik! Vlinders in je buik, maar ook je eigen dingen doen. Geniet ervan! Het is je zó gegund.