Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Geplaatst

Goedemorgen allemaal! Maandagochtend al thuisgekomen van experiment solo-vakantie. (Nog) niks voor mij. Liep met ziel onder mijn arm. Wandelen in een groep is voor mij een beter plan. Dat ga ik vanochtend dus doen. 
Dagpact:
Claudius

Kunsie

Maja

 

Beterschap @Maia!🌹🌻

Geplaatst
11 minuten geleden zei Maja:

Goedemorgen allemaal! Maandagochtend al thuisgekomen van experiment solo-vakantie. (Nog) niks voor mij. Liep met ziel onder mijn arm. Wandelen in een groep is voor mij een beter plan. Dat ga ik vanochtend dus doen. 
Dagpact:
Claudius

Kunsie

Maja

Fonny 🌞

 

Beterschap @Maia!🌹🌻

 

Geplaatst

Dat kan ik me voorstellen @Maja, lijkt me zo kaal als je niet met iemand kunt delen wat je ervaart: "hoor je die vogel" of "moet je kijken wat een mooi kind" en "schitterend hè, die mist in het dal".

Misschien is het iets dat je kunt leren? Ik wil wel in de leer bij @lady jane en @Rosee als ik alleen zou komen te staan.

Geplaatst

Toch weer een ervaring @Maja.:rose: @Yanahet is niet dat ik het alleen maar leuk vind om in m'n eentje op pad te gaan. Ik vind het ook spannend, eenzaam etc. Maar dat vind ik juist interessant, om te ontdekken hoe ik dat ervaar.  Net als stoppen met drinken eigenlijk. Ik probeer het gewoon op me af te laten komen en alles te voelen. Met gezelschap is het natuurlijk heel anders. In je eentje mis je het samen delen en de lol, maar je neemt alles wel meer op. (Tenminste dat geldt voor mij)

Geplaatst (bewerkt)

goeiemooiemorgen frummers

Ik weet niet of je zoiets kunt leren van een ander Yana
ik was als kind al een beetje een lone wolf. In australie trok ik erop uit
in de natuur, klom in bomen, plukte amandelen en werd daarvoor beloond ook nog.
Mijn moeder maakte marsepein, notencakes enz ervan en dat waren momenten van klein geluk.
In de stad tussen veel mensen vind ik het eenzamer lijken. En vergelijk ik me meer met anderen.
Maar in wezen ben ik na mijn scheiding pas echt zo tevreden en gelukkig gaan voelen met weinig tot niks.
Ik ben wel in de gelukkige omstandigheid dat ik vriendinnen/fam. op kan zoeken wanneer ik behoefte heb
aan gezelschap hoor. En thuis alleen met mezelf nooit eenzaam. 
@Maja het lijkt mij dat je ook prima alleen kunt zijn, dat hoeft niet ook nog eens persé dagenlang te zijn toch?
Hardstikke goed dat je het wel aanging. Je hoeft helemaal niets te bewijzen, ook niet aan jezelf. Maar die nieuwsgierigheidsknop
af en toe aanzetten kan je alleen maar verrijken.

bewerkt door lady jane
Geplaatst (bewerkt)

ja en je niet aan hoeven passen aan anderen. 
afgelopen weekend ging ik kennismaken met de vriendin van mn zoon.
ze hebben beiden autisme en zij keek me zelden rechtstreeks aan. Ik zag
haar ongemak. En voelde de mijne ook. Maar tot mijn grote verbazing zag ik mijn
zoon zoals ik hem nooit eerder zag. Gelukkig, verliefd, zorgzaam. Hij probeerde echt
de verbinder te zijn, want hij kent beiden immers. Maar leek ook echt ons ongemak te begrijpen.
En ik begreep dat ik  nu eens de "andere" was in dit gezelschap. Zoals zij hun hele leven al.
En wat was ik erna doodmoe en blij weer alleen met mezelf te zijn. Opgelucht ook, dat de klik tussen hen echt klopt
en hopend dat dit lang mag duren. 

bewerkt door lady jane
Geplaatst (bewerkt)

ja he.
en ik moest net denken aan een uit ons team die werkelijk heel sociaal is,
altijd verhalen vertelt, anderen onderbreekt, actief is, dagen per week oppas-oma
en een erg (bemoeizieke?) vrolijke moeder die ook bij haar kinderen te vinden is.
Ze vertelt nooit echt iets over zichzelf, hangt nooit de vuile was buiten (zoals zij zei
n.a.v. een moeilijke tijd met zoon) is altijd vrolijk en laat veel vd buitenkant zien.
Lijkt immens populair, maar ik zie mensen soms met de ogen rollen als ze weer begint
met een verhaal over een verre nicht ofzo. En ik loop er bij weg, steeds vaker. Kan het niet meer
aanhoren. Zie degene die is onderbroken teleurgesteld kijken, weer een gesprek overgenomen en
de ander iets wezenlijks afgepakt. Het is een hele aardige meid, en ik weet dat ze mij "raar" vindt
en zelfs arrogant. We zijn tegenpolen. Ik zoek meestal de stillere mensen op uit de groep.
En ik mag haar ook. Verbaas me wel vaak, hoe verschillend mensen zijn. En vraag me af hoe hun uitvaart zal zijn haha.

bewerkt door lady jane
Geplaatst
22 minuten geleden zei Rosee:

Toch weer een ervaring @Maja.:rose: @Yanahet is niet dat ik het alleen maar leuk vind om in m'n eentje op pad te gaan. Ik vind het ook spannend, eenzaam etc. Maar dat vind ik juist interessant, om te ontdekken hoe ik dat ervaar.  Net als stoppen met drinken eigenlijk. Ik probeer het gewoon op me af te laten komen en alles te voelen. Met gezelschap is het natuurlijk heel anders. In je eentje mis je het samen delen en de lol, maar je neemt alles wel meer op. (Tenminste dat geldt voor mij)

Mooi Rosee, ik kan je helemaal volgen ❤️

Geplaatst (bewerkt)

Wat dat alleen op vakantie betreft, ik ben vaak alleen op reis voor de zaak. Daar heb ik na de eerste dag ook al genoeg van, dan ga ik alles zitten delen op whatsapp. Krijgt de rest vh gezin een eindeloze stroom foto's van de menukaart, voorgerecht, hoofdgerecht, toetje en uitzicht vanaf het terras 🤣

Af en toe reis ik met een collega maar daar heb ik vaak ook al vrij snel genoeg van. Het is eigenlijk nooit goed.

De enige met wie ik 2 weken op stap kon zijn en vrijwel non-stop ouwehoeren was mn voormalige collega in Zuid-Afrika. Maar daar werd ook zo achterlijk veel bij gedronken dat het niet fraai meer was. Heeft m ook zn leven gekost helaas. 

bewerkt door bumperjim
Geplaatst

@lady jane is het mogelijk om dat gevoel van ongemak dan uit te spreken? Soms pakt dat wel goed uit en ontstaat er meteen verbinding. Al zijn er ook wel mensen die dan reageren met opmerkingen dat ongemak niet nodig is of dat zij daar nooit last van hebben 🙂

Geplaatst
5 minuten geleden zei bumperjim:

Oh god, idd als je sommige mensen over de vloer hebt dan weet je dat je 3 uur lang mag zitten luisteren. Die vermijd ik als de pest als het even kan. 

Ik vind dat opvallend veel mensen dat doen. Als ik onderweg andere camperaars spreek verbaas ik me vaak hoe mensen maar kunnen blijven lullen over zichzelf. Onbegrijpelijk dat je iedere keer opnieuw zin hebt om hetzelfde levensverhaal te vertellen.

Ik verzin weleens een nieuw verhaal over mijn leven, anders verveel ik me met mijn eigen verhaal.

Geplaatst (bewerkt)

Anderzijds heb je ook mensen die eigenlijk alleen maar vragen stellen. Bij onze concurrent werkte er zo eentje, erg leuke dame ook nog, die kwam ik tegen op een conferentie. Jezus wat was die gehaaid om informatie te verzamelen, ik had bijna de code van mn pinpas gegeven 🤣 en nog met plezier ook.

Afgelopen weekend was "de vriendin" (eigenlijk een vent) van de Vlinder bij ons, het is trouwens ook een Pool maar niet dat dat echt relevant is, enfin die deed dat dus ook. Allerlei vragen stellen, leuke knul en heel natuurlijk stelde hij allerlei vragen over van alles en nog wat, echt met een "beginner's mind" zoals de zenleraar dat noemt. Hij kreeg de Stier helemaal op de praatstoel dus die ging haar levensverhaal doen, van A tot Z en bij de Stier ben je al een uur kwijt van A naar B dus ik ben er maar bij weggelopen 🤣

Als je 10 jaar lang zo iemand gekend hebt dan vraag je je soms af wat weet ik eigenlijk van jou? Stom dan had ik ook allerlei vragen moeten stellen 😁 ik heb die gewoonte niet zo, ik ga ervan uit dat mensen wel spontaan dingen eruit zullen gooien.

bewerkt door bumperjim
Geplaatst (bewerkt)
19 minuten geleden zei Yana:

@lady jane is het mogelijk om dat gevoel van ongemak dan uit te spreken? Soms pakt dat wel goed uit en ontstaat er meteen verbinding. Al zijn er ook wel mensen die dan reageren met opmerkingen dat ongemak niet nodig is of dat zij daar nooit last van hebben 🙂

heb ik voorzichtig naar gehint Yana, maar zij klapte dicht en vertelde dat daar een heel pijnlijk verleden achter zit. Ik was juist bezig met een veiligheid creeren dus ben daar niet verder op in gegaan. Die veiligheid vond ze duidelijk via mijn zoon wel, en bij het afscheid zei ze dat ze het fijn had gevonden en hoopt op een snel vervolg. Het klonk wel wat je uit beleefdheid zegt. We gaan het afwachten. Het contact met zoon komt altijd van mij af, ik denk dat dit niet verandert, maar weet nu wel dat zijn eenzaamheid grotendeels nu weg is. Ik zat wel teveel in mijn moederrol begrijp ik nu, was niet verantwoordelijk voor het geheel, maar deed teveel mijn best. En zij ook waarschijnlijk. Het ongemak hoorde er gewoon bij, ook bij niet autisten zou dat aftasten en zo ongemakkelijk zijn. Gelukkig had ik ze uitgenodigd bij een Nepalees restaurantje dus er was afleiding. 

bewerkt door lady jane
Geplaatst (bewerkt)

Ongemak hoort ook gewoon bij dat soort eerste ontmoetingen, autisme of geen autisme. Ik zie het bij ons ook als de kids met iemand thuis komen. Het is OK 😁 de tweede keer is minder ongemakkelijk meestal

bewerkt door bumperjim
Geplaatst (bewerkt)
3 minuten geleden zei Yana:

Ja @bumperjim, als ik eerst een lachende smiley bij je bericht zet en jij gaat er daarna bijschrijven dat je collega is gestorven aan de drank dan gaan mensen rare dingen van me denken hè 😁 

Sorry 🤣

Ja het is tragisch maar gek genoeg word ik er niet intens triest van, het was iemand die doelbewust met het gas op de plank (met de fles op de tafel bedoel ik) leefde, "live fast die young" --- of nou ja young, hij was ook al 70+

Ook wel over gepraat dat hij zichzelf naar de filistijnen aan het drinken was, maar dat was een geaccepteerd en bewust genomen risico. 🫤

bewerkt door bumperjim
Geplaatst

Ja die mensen die totaal niet merken of anderen hun verhaal interessant vinden, vreemd vind ik dat altijd. Ik ben een beetje allergisch voor mensen (lees vrouwen) die maar doorgaan over kinderen en kleinkinderen. En sowieso alleen maar over anderen praten.

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...