Ik noem mijzelf Maia.

[Maia]

12 minuten geleden zei Smaragdie:

Sterk bezig @Maia, je mag ook best heel trots op jezelf zijn nu! Vind het echt enorm knap hoe jij er nu mee omgaat. Alles goed met jouw katjes? Zet hem op. 

Dank je wel! Ik waardeer enorm dat je dat zegt. En met de katten gaat het uitstekend. De één ligt op ennde ander naast me te slapen. 

Ik ga er een zo goed mogelijke dag van maken. Jij een fijne dag gewenst en bedankt voor je lieve reactie. Doet me goed!

[Maia]

Okee nu wordt het moeilijk.  Mijn vader is terminaal en ik zou er aanstaande zondag weer naartoe.  Nu belde mijn moeder me net op dat ik morgen naar huis "moet" komen omdat hij zo hard achteruit gaat dat morgen misschien wel afscheid nemen is. 

Ik heb angst en spanning. Ik ken het niet om definitief afscheid te moeten nemen. Wat zeg je dan? Wat doe je dan? Hoe tref ik hem aan? Is hij überhaupt nog aanspreekbaar? 

Vragen waar ik nu geen antwoord op heb. En ik ga slecht op onduidelijkheid/onzekerheid etc. 

---

Net mijn therapeute van tactus een berichtje gestuurd hierover. Ik had vanochtend therapie van haar en het gaat goed de afgelopen weken. Ik heb vanochtend wel aangegeven dat mijn grootste valkuil qua terugvallen in alcoholgebruik het overlijden van mijn vader zou kunnen zijn. En een dagdeel later krijg ik mijn moeder die hoorbaar hoog in de emotie zit aan de telefoon hierover. Ik ben morgen bij mijn ouders als ik de antabus moet innemen en dat doe ik morgen in het bijzijn van mijn moeder. Dan zit ik in elk geval tot maandag safe. 

Pffff. 

[Kunsie64]

Heel veel sterkte de komende dagen @Maia

Ik heb mijn moeder "een goeie reis" gewenst bij het afscheid aan haar sterfbed. Dat vond zij en ikzelf ook heel mooi. Zij kreeg vrijwillige euthanasie en wilde heel graag haar oogjes sluiten. Het scheelt natuurlijk veel op welke manier je het leven verlaat om de juiste woorden te zeggen.  Nogmaals veel sterkte en kracht gewenst.

[Claudius]

Of je voorbereid bent of niet afscheid nemen is moeilijk. Je zult ergens de kracht moeten proberen te vinden om dit waardig te doen. Bedenk dit, terug beginnen te drinken is helemaal geen optie. 

[lady jane]

Je kunt niet fout doen @Maia

Een simpel dag pap mag oook.

Sterkte

[Rosee]

❤️

[Maia]

Bedankt voor de reacties. Ik ben na een onrustige nacht inmiddels wat rustiger op dit moment. Het liefst houd ik altijd controle maar ik zie in dat ik dit op me af moet laten komen. Dit valt niet voor te bereiden of iets. 

En ik ga zo waardig en liefdevol mogelijk afscheid nemen. Ik weet niet hoe zijn nacht is gegaan en hoe hij er nu bij ligt, dat geeft spanning. 

Ik ben wel heel opgelucht dat mijn moeder van mijn alcoholgebruik van de laatste maanden afweet, dat ik therapie volg en de Antabus onder toezicht slik. Ik ga niet vertellen dat het overlijden van mijn vader een trigger is, maar ik ben wel blij dat ik straks de antabus bij haar kan innemen.

Ze oordeelt niet maar is trots op me dat ik de strijd aanga en mijn best doe. 

 

[billy1981]

Heel veel sterkte @Maia! 

Heel goed voor jou en je vader en je moeder dat je straks de antabus gaat innemen. Je gaat trots op jezelf zijn dat je deze fase bewust en helder mee gaat maken.

[Claudius]

Veel sterkte vandaag @Maia

[Maja]

Sterkte @Maia. Ik hoop dat je een mooie en dierbare herinnering mee naar huis neemt. 🧡

[lady jane]

[Yana]

Ik wens je geen sterkte

en ook geen kracht

ik wens je warme tranen

en liefde en zacht

[karin123]

[Claudius]

Op 7-3-2025 om 06:46 zei Maia:

Bedankt voor de reacties. Ik ben na een onrustige nacht inmiddels wat rustiger op dit moment. Het liefst houd ik altijd controle maar ik zie in dat ik dit op me af moet laten komen. Dit valt niet voor te bereiden of iets. 

En ik ga zo waardig en liefdevol mogelijk afscheid nemen. Ik weet niet hoe zijn nacht is gegaan en hoe hij er nu bij ligt, dat geeft spanning. 

Ik ben wel heel opgelucht dat mijn moeder van mijn alcoholgebruik van de laatste maanden afweet, dat ik therapie volg en de Antabus onder toezicht slik. Ik ga niet vertellen dat het overlijden van mijn vader een trigger is, maar ik ben wel blij dat ik straks de antabus bij haar kan innemen.

Ze oordeelt niet maar is trots op me dat ik de strijd aanga en mijn best doe. 

 

Hoe gaat het vandaag met U? 

[Maia]

Inmiddels wat beter -met mij dan. Ik heb medicatie tegen de longontsteking en was het afgelopen weekend zo ziek dat ik zondag niet naar mijn vader kon gaan. Voordeel van het ziek zijn en het constante slapen is dat de alcohol vrijwel geen rol speelt. 

Gisteren wel de antabus ingenomen maar ik kan amper wat binnen houden dus ik weet niet hoe dat is gegaan en nee, ik waag het er ook niet op. Geen behoefte aan ook. Al met al heb ik wel eens betere tijden gekend. 

[Maia]

Breekpunt bereikt na de situatie de afgelopen 2 weken met mijn vader, de bijbehorende stress en onzekerheid, de eenzaamheid omdat ik het er met niemand écht over heb wat het met mij doet (niemand lastig willen vallen) mijzelf steeds meer afzonderen, grote somberheid, het nuchter zijn wat moeilijker is omdat ik niet meer die rotgevoelens wil hebben en tussendoor ook nog kampen met een longontsteking. Ik voel me zo ongelofelijk niet goed momenteel en ik snak zo naar de roes, om even te verdoven.  Niet al die rotgevoelens hoeven te voelen. 

Ik zit qua trek serieus hoog nu. Drinken is geen optie ivm de antabus die ik eergisteren heb gehad. Als het had gekund was ik nu naar de winkel gegaan. Hopelijk is het morgenochtend wat beter en kan ik mijzelf wat herpakken en de verleiding weerstaan. 

Het is een beetje veel allemaal nu en ik kan hier niet goed mee omgaan. 

 

[Yana]

Je hebt toch wel door dat je verslaafde ikje bezig is om smoezen te verzinnen waarom het nu echt echt écht wel nodig en redelijk is om te gaan drinken?

Als je je eenzaam voelt omdat je er niet over praat dan is de oplossing om er wél over te gaan praten. 

Het is een beetje veel allemaal maar jij kunt dat aan. Je kunt er gewoon mee omgaan, dat doe je al.

En over vervelende gevoelens; die blijken veel minder erg als je ze accepteert. Ze zijn er gewoon, dat is heel normaal en ze veranderen ook vanzelf weer, ook en vooral als je ze niet verdooft.

❤️

[Claudius]

Nu niet zwichten, doorzetten je kunt die gevoelens best aan. Alchohol zal zeker niet helpen bij je longontsteking. 

Hoe gaat het met je vader? 

[lady jane]

1 uur geleden zei Maia:

k kan hier niet goed mee omgaan

mooie oefensituatie dus om dat wel te leren.
als het deze dingen niet zijn zijn er straks wel andere dingen/omstandigheden, je zult natuurlijk leren om er anders mee om te gaan dan met drank. Je lijf wordt sterker straks en je mindset ook.  Maar blijf het hier wel schrijven allemaal, want dat is ook uiten. En je kunt het mooi nog eens terug lezen. elke trek gaat over en de meeste duren niet lang. Blijf vooral die antabus slikken voorlopig, dan weet je mind dat ook alvast; drinken is geen optie. sterkte met je vader ook

[Maia]

6 uur geleden zei Yana:

Je hebt toch wel door dat je verslaafde ikje bezig is om smoezen te verzinnen waarom het nu echt echt écht wel nodig en redelijk is om te gaan drinken?

Als je je eenzaam voelt omdat je er niet over praat dan is de oplossing om er wél over te gaan praten. 

Het is een beetje veel allemaal maar jij kunt dat aan. Je kunt er gewoon mee omgaan, dat doe je al.

En over vervelende gevoelens; die blijken veel minder erg als je ze accepteert. Ze zijn er gewoon, dat is heel normaal en ze veranderen ook vanzelf weer, ook en vooral als je ze niet verdooft.

❤️

Ik had niet zozeer door dat het mijn verslaafde ik was zoals jij het noemt, voor mijn gevoel ging /gaat het de laatste weken goed qua niet drinken heel goed en 'explodeerde' de zucht vanmiddag. Als ik de kans had gehad had was ik gaan drinken. De verslaving is al zolang een coping in mijn leven, dat zal ook ongetwijfeld nog een strijd blijven. Ik zoek niet expres naar excuses om te gaan drinken. 

Als de oplossing tegen eenzaamheid zou zijn om wel te gaan praten was ik de dialoog al aangegaan. Praten kam even verlichting bieden, maar de nare gedachten en gevoelens nemen er niet of weinig door af momenteel. Ik heb qua hulpverleners ook te maken met best wat personeelswisselingen binnen de 3 teams waar ik onder val, dus naast het opnieuw moeten leren vertrouwen van de nieuwe mensen: steeds mijn verhaal doen, toelichten,  aanvullen en uitleggen. Ook niet steeds puf voor. 

En ik kan inderdaad best wat aan (dank je wel voor je compliment trouwens) maar het is heel veel tegelijk allemaal, het begint steeds onoverzichtelijker te worden en ik heb steeds minder houvast. 

Ik deal al heel lang - ruim de helft van mijn leven - met onaangename gevoelens en negatieve dingen. Ik kan er de ene periode beter mee omgaan dan de andere periode.

Soms hang ik (bijvoorbeeld) weer richting een depressie die op de loer ligt, soms kan ik of mijn omgeving wel tijdig (pogen tot) ingrijpen of het iig zo goed mogelijk opvangen. Soms kan ik me een tijdje eenzaam voelen en dan is dat oké, dan weet ik dat ook dit weer overgaat en dat ik vol tegenzin juist dingen moet gaan ondernemen. Bij andere keren van een tijdje eenzaam, zoals nu, heb ik de hele dag de gordijnen dicht, telefoon op stil, zonder me vrijwel helemaal af en mijd contact. Als ik in een periode zoals laatstgenoemde zit is het risico op terugvallen in gebruik voor mij ook veel groter. Het kan 2 kanten opgaan

Hopelijk leg ik het nog een beetje helder uit allemaal,  ik kan met name in het laatste stuk moeilijk mijzelf onder de juiste woorden brengen.

[Maia]

6 uur geleden zei Claudius:

Nu niet zwichten, doorzetten je kunt die gevoelens best aan. Alchohol zal zeker niet helpen bij je longontsteking. 

Hoe gaat het met je vader? 

Zwichten kan ik pas morgenochtend en na de bibberende zucht van vanmiddag zit ik er qua hunkeren naar alcohol nu -een aantal uur later- al een stuk rustiger bij gelukkig. Als ik mijzelf morgen niet vertrouw ga ik niet naar de winkel en apotheek  (liggen naast elkaar) maar haal ik de boodschappen en weekbaxter samen met de ambulante begeleiding op.

Met mijn vader gaat heel slecht. Met af en toe een moment waarop hij heldergenoeg is en dan aangeeft geen hulp te willen op het gebied van palliatieve sedatie / euthanasie. Zijn lijdensweg is groot. Het is triest, verdrietig en zwaar voor hem en voor de paar mensen om hem heen. 

Ik weet nu pas echt wat "loslaten in liefde" betekent 

[Maia]

6 uur geleden zei lady jane:

mooie oefensituatie dus om dat wel te leren.
als het deze dingen niet zijn zijn er straks wel andere dingen/omstandigheden, je zult natuurlijk leren om er anders mee om te gaan dan met drank. Je lijf wordt sterker straks en je mindset ook.  Maar blijf het hier wel schrijven allemaal, want dat is ook uiten. En je kunt het mooi nog eens terug lezen. elke trek gaat over en de meeste duren niet lang. Blijf vooral die antabus slikken voorlopig, dan weet je mind dat ook alvast; drinken is geen optie. sterkte met je vader ook

Hey Jane, 

wel de hele zin gebruiken? Ik kan er niet goed mee omgaan doordát het een beetje veel is allemaal. Maar misschien heb ik mij niet goed genoeg uitgelegd. 

"Het is een beetje veel allemaal nu en ik kan hier niet goed mee omgaan. "

 

--------

Allereerst wil ik benadrukken dat ik NIET bij voorbaat de intentie heb om weer te gaan drinken, of een itglijder/terugval te krijgen!

ik vind dit he-le-maal geen mooie oefensituatie: normaal barst en of breek ik niet dermate hard. En ja, handelen met moeilijke emoties gedachten, gevoelens en situaties zijn voor mij heel lastig maar normaal kan ik daar redelijk mee omgaan voordat ik naar de alcohol grijp. Pas als het echt heftig is gaat het (bijna) mis. Vanmiddag kwam  alle ellende, spanning en moeilijkheden als een lang opgekropte uitbarsting naar buiten. 

ik zou het niet goedkeuren, sowieso niet hardop, maar me wel kunnen indenken dat de draaglast op een gegeven moment dermate groot is dat de behoefte aan middelen groter is dan de controle om mijzelf in dit geval - te beheersen. Ik heb enkele best redelijk tot goede weken gehad mbt zucht, ondanks de omstandigheden. Vanochtend bij mn ouders liep de emotie/rotgedachten-emmer bijna over en eenmaal alleen thuis helemaal. Dát was mijn breekpunt en ja, mijn zwakke plek/mijn ontsnapdeurtje/mijn escape-hunkering of hoe je het wil noemen. Nu ben ik wat rustiger en red ik de craving wel als ie nu komt opzetten. Maar ik merk wel dat ik er nog lang niet uit ben uit die kutverslaving en dat een terugval zo op de loer ligt. 

Elke hoge lastige emotie zoals angst die opzet, eenzaamheid die me zo plots tegen de muren doet opvliegen: dát zijn mooie oefensituaties in mijn ogen en daar ben ik ook al mee aan de slag. Zo'n immense dinges als Vanmiddag kun je nier onder het kopje oefensituatie zien, dit was echt Buitencategorie van samenloop van alle omstandigheden waarvan ik even niet wist dat ik dit in mij had.

 

Het is niet zo dat ik naar dingen of omstandigheden zoek / kijk: elke dag dit ik kan wegstrepen waarin ik weer nuchter de dag afsluit voel ik me weer een beetje trots en blij. Ik wil het juist volhouden. Ik zit bijvoorbeeld ook niet voor niks op dit forum,  ik besteed er ook aardig wat tijd aan (zie mijn doorgaans serieuze en uitgebreide reacties 😀)

Of mijn lijf sterker wordt maakt me an sich niet heel veel uit, ik vind de mindset echt zóveel belangrijker! 

Drinken is geen optie inderdaad en ik vind het heel fijn om hier (h)erkenning te vinden. 

Tot slot: bedankt voor je sterkte-wens en voor je reactie,  verhelderend weer.

[lady jane]

ik had eerst de hele zin gequote, maar het eerste deel ondermijnde (voor mijn gevoel dan) het 2e deel.
dus dat weer weggehaald. Voor jou blijkt de hele zin belangrijk. Nu is het een beetje veel allemaal, en een volgende keer
kan het 1 omstandigheid zijn. Bijv. de dood van je vader? Depressie? Beide? Het gaat mij erom dat de aanleiding om te zwichten zelden de oorzaak betreft. 
En zoals ik je lees leg je nu de nadruk op; ik zoek er niet naar;

59 minuten geleden zei Maia:

Ik zoek niet expres naar excuses om te gaan drinken. 

 

9 uur geleden zei Maia:

grote somberheid, het nuchter zijn wat moeilijker is omdat ik niet meer die rotgevoelens wil hebben

en ergens stond iets over depressie  maar die vind ik zo gauw niet.
Juist lange tijd afhankelijk zijn van drinken veroorzaakt somberte eenzaamheid en het vermijden/verdoven van nare gevoelens. En versterkt ze onnodig. Daar hebben vele hier last van gehad. Ikzelf ook. Het was een eye opener toen ik las dat ik niet depressief WAS maar een depressie HAD. Dus ik kon er van af. En een jaar na het stoppen bleek dat ook. Ik heb er al 15 jaar geen last meer van. En ik hoef niets meer te vermijden of te verdoven. Als je het over liefdevol loslaten hebt, zou je dat dan ook met je verslaving zo kunnen doen?
ooit had het een funktie (op korte termijn) maar nu werkt het dusdanig tegen je, dat drank je vijandig behandelt, lichaam en geest. En ja, ik geloof ook dat de geestelijke afhankelijkheid veel erger is vaak dan de fysieke. Maar dat kan voor anderen anders zijn natuurlijk. Maar drank is al lang je vriend niet meer en hoeft ook niet je vijand te worden/blijven. Laat het los. Je hebt het echt niet meer nodig. Dat loslaten kan ook liefdevol zijn, mild naar jezelf. Ik denk dat je de craving dan ook kunt loslaten. En verdriet, somberte, eenzaamheid, die mag je wel degelijk voelen en onder ogen zien, als je die verduurt gaan ze ook over en komen er weer andere gevoelens. Kijk maar hoe dat bij baby's en kleine kinderen snel kan (over)gaan. En alles is even waar en waardevol. We zijn geen FB-mensen, we zijn kompleet. Gelukkig maar.

[Maia]

Sodeju Jane..

Als ik een printer had gehad had ik deze reactie van je uitgeprint en op het tafeltje naast me neergelegd zodat ik deze ten alle tijde direct kon teruglezen zonder 'm eerst op te hoeven zoeken. Ik ben er serieus even stil van. Mooie, treffende en wijze woorden. Dank!!

11 uur geleden bewerkt door Maia

[bumperjim]

Het is interessant om te zien hoe, bij ons alcoholisten, alle bordjes vaak nog steeds richting alcohol wijzen. Dan ben je al een tijd succesvol gestopt en dan is het ineens: NU voel ik me zo k, nu MOET ik wel drinken!

Je moet dus ook (en juist) voor die crisissituaties alternatieve oplossingen hebben. Naar bed, een eind hardlopen, een halfuurtje drummen (die gebruik ik alle 3), een uurtje aan de telefoon met je zus, noem maar op. Alles behalve de alcohol die je uiteindelijk alleen maar depressief maakt.