Here we go

[garfield076]

21 uur geleden zei Noelle:

Het nadeel met mensen die verslaafd zijn is dat we het lastig bij die ene keer kunnen houden. 

En daar zit het probleem inderdaad. ;). Dat snappen alleen wij. Hoevaak ik wel niet te horen krijg: “ah joh, eentje moet toch kunnen”. En we hebben toch geen probleem want je hebt toch al 6 weken niet gedronken? Het is zo vermoeiend om niet alleen de interne strijd aan te moeten gaan, maar ook nog het moeten verantwoorden.

[Mariposa]

Klopt, dat wordt hier ook geroepen. Wat ongezellig, neem er eentje dan. En als je dan vervolgens zegt dat je geen maat kunt houden dus liever even niet, dat snappen ze echt niet. Does not compute

[lady jane]

Zou het niet zo kunnen zijn Garfield, dat als jouw interne strijd echt gestreden is
dat je dan die vragen ook niet meer krijgt? Dat je dan iets anders uitstraalt dan nu nog?
Ik weet het niet hoor. Maar ik kreeg maar heel kort vragen. Daarna nog een keer dat men
toegaf zelf ook (wat) te veel of te vaak te drinken. Maar toen dat bij hen bleef, niet meer.
Ik heb wel respect zien groeien bij sommigen. En heel af en toe vraagt er iemand, hoe lang drink jij al niet meer?
Maar ik ben ouder en kom op andere gelegenheden. Ik zie wel dat de meesten veel minder zijn gaan drinken.
Wat ineens bij me opkomt; als iemand jou zegt ach joh eentje moet toch kunnen? Dat jij dan zegt en bij jou
de 0/geen; kan dat ook? Eens kijken wat ze dan zeggen. ff omdenken. en de aandacht van jou afleiden meteen.

Jij hoeft je nooit te verantwoorden!

3 december bewerkt door lady jane

[bumperjim]

10 uur geleden zei lady jane:

Wat ineens bij me opkomt; als iemand jou zegt ach joh eentje moet toch kunnen? Dat jij dan zegt en bij jou
de 0/geen; kan dat ook?

Haha briljant 🤣 ja wat moet je daarop antwoorden 🤣

[garfield076]

Pffff, weer volop woorden hier. De “feest”dagen komen er aan. En laat ik daar nu echt geen zin in hebben.

We zijn uitgenodigd bij de buren. Een clubje waar we normaal gesproken altijd mee borrelden. Alcohol speelt daar nogal een hoofdrol zeg maar. 
Ik wil eigenlijk niet gaan. Want geen zin in stom gezuip en oppervlakkig gelul. Maar mijn vrouw ziet het ook niet zitten om alleen met mij thuis te blijven in mijn huidige gemoedstoestand. Wat ik ook begrijp. 
Kortom, heel gezellig is het thuis niet.

Daarnaast, vanochtend vroeg ik haar waarom ze verliefd op mij is geworden destijds. “Open, spontaan, ondernemend, in voor gezelligheid”. Allemaal dingen die ik nu zonder drank niet ben. Dus daar zit de angst. Wat blijft er van me over? Is er nog wel een basis voor ons. Heb zin om heel hard in een hoekje te gaan zitten huilen en mezelf heel zielig te voelen .

Ik mag toch hopen dat ik hier doorheen kom. 

[bumperjim]

3 minuten geleden zei garfield076:

“Open, spontaan, ondernemend, in voor gezelligheid”. Allemaal dingen die ik nu zonder drank niet ben.

Ja als je dat gaat zitten geloven dan kom je er nooit 😁 Laat haar dan een andere alcoholist vinden om daarmee gelukkig te worden en samen voortijdig er tussenuit te knijpen, een leverkankertje of zo.

Eerst je eigen gezondheid en daarna komt de rest. Ik weet zeker, of althans ik mag het hopen, dat je vrouw enig belang ziet in jouw goede gezondheid? 

[garfield076]

4 minuten geleden zei bumperjim:

Eerst je eigen gezondheid en daarna komt de rest. Ik weet zeker, of althans ik mag het hopen, dat je vrouw enig belang ziet in jouw goede gezondheid? 

Je hebt, zoals wel vaker 😉, gelijk op deze vroege ochtend. Het is mijn eigen denken dat me in de weg zit. 

[renaldo61]

Ik snap je ergens wel. Het is hier wintermagie in mijn stadje en het is voor mij niet meer hetzelfde, ik kan nu niet meer halt houden aan de kerststalletjes waar sterke drank en zo geschonken wordt. Ik maakte toen steeds een praatje met de dame of man die de sterke drank uitschonk. Dat gaat nu niet meer. Voor een glas frisdrank stop ik er niet. 

Ik denk wel dat je dingen moet opgeven als je nuchter wil blijven, maar er komt ook veel in de plaats. 

[lady jane]

Ik lees 2 x mensen die de dood van een vriend (vijand geworden) betreuren
en hem verheerlijken. Zo houd je de achterdeur op een hele grote kier.
Treur echt om wat je verloren bent, schrijf hem een afscheidsrede voor mijn part.
De beste die ik op uitvaarten hoor zijn die waarin de nabestaanden ook de mindere/slechte
eigenschappen durft te benoemen. Daar kun je na de dood een beetje om lachen samen. En
iedereen herkent het. En dan kloppen die goede eigenschappen ook weer.
Je kunt denk ik, alleen afscheid nemen van het geheel. Uiteindelijk dan toch.
En door dat te doen is er een soort evenwicht, waardoor je beter in het hier en nu kunt blijven.
En daar ook reeel in zijn. Het leven heeft nou eenmaal goede en slechte kanten. Wij zelf ook.
Ga een leuker mens worden en je zult zien dat anderen dat ook gaan vinden. En jou waard zijn.
amen

[garfield076]

1 uur geleden zei lady jane:

Treur echt om wat je verloren bent, schrijf hem een afscheidsrede voor mijn part.
De beste die ik op uitvaarten hoor zijn die waarin de nabestaanden ook de mindere/slechte
eigenschappen durft te benoemen. Daar kun je na de dood een beetje om lachen samen. En
iedereen herkent het

Thanks Lady. En ik durf bijna niet te vertellen wat voor werk ik doe  .

Maar het gaat me wel helpen om afscheid te nemen van datgene dat me niet meer dient. Laat ik de ervaring dan maar gaan benutten om dit afscheidsproces vorm te geven. Dank voor dit inzicht

[Francoise]

Je verslaafde brein wil je doen laten geloven dat het leven saai en niet meer de moeite waard is zonder een "drankje" , "sigaretje" whatever . Nou ik kan je wel vertellen,  dat is echt niet zo . Als het op een feest of bij de buren niet meer gezellig is , ga je gewoon naar huis, dat je drank nodig hebt voor de gezelligheid is eigenlijk best triest ! 

[garfield076]

Goedemorgen. 
Gisteren met mijn vrouw uit eten geweest, bij een goed restaurant. Het eten was heerlijk. 
Maar het is zo absurd hoe sterk je eigenlijk in je schoenen moet staan. Ik had een flesje tafelwater (met bubbels, het is tenslotte feest). Meerdere keren werd me gevraagd of ze al “iets lekkers” konden inschenken, wijzend naar de wijnkaart. En toegegeven, ook ik miste gisteren een mooi glas wijn bij die prachtige gerechten. Een glas water staat nu eenmaal minder feestelijk. Maar toch, hopelijk wordt het normaler en komen er ook mooie alcoholvrije drank/spijs combinaties die gangbaar zijn.

Nu in ieder geval helder. Dat is wel eens anders geweest op de zondagochtenden 

[Mariposa]

Ik zou zwichten. Knap van je hoor!

[Bob]

Soms staan er ook alcoholvrije cocktails op de lijst of kun je daar naar vragen. Dat is een goed alternatief, in combinatie met water voor de dorst.

7 december bewerkt door Bob

[Lonster1]

Dat ze het vragen heeft natuurlijk ook met het verdienmodel te maken. Niet zozeer om alcohol te pushen misschien. Een goede ober had inderdaad alcoholvrije alternatieven kunnen aanbevelen. 

[bumperjim]

Ze eten je arm, ze drinken je rijk, zoals dat heet in de horeca

[kers]

Goed doorgezet @garfield076 still going strong!!!

[garfield076]

Goedemorgen,

Het valt me zwaar. Ik krijg de frustratie en het negatieve maar niet omgebogen. 
Ik heb het gevoel dat ik mezelf ook de geneugten ontzeg. Het levert me momenteel meer stress, discussies, neerslachtigheid en boosheid op dan dat ik de voordelen ervaar. 
Die hele klote feestdagen kunnen me ook gestolen worden. Het geforceerd gezellig doen. Bah. 

[Moeps]

Goedemorgen, ik herken dat wel toen ik stopte. Heb er ook meerdere keren aan toe gegeven om dan maar weer 'gewoon gematigd' te gaan drinken.... Met alle ongematigdheid die onvermijdelijk daarop volgde.

Wat mij deze keer heeft geholpen om wel door te zetten is het steeds weer voor ogen houden waarom ik wilde stoppen met drinken. De laatste schaamtevolle situaties steeds weer herinneren, maar zeker ook steeds weer bewust zijn van de schadelijke gevolgen van alcohol voor mijn gezondheid, heeft mij uiteindelijk geholpen om die eerste dwarse periode door te komen. Heeft best een tijd geduurd. 

Hou vol!

[kers]

49 minuten geleden zei garfield076:

Goedemorgen,

Het valt me zwaar. Ik krijg de frustratie en het negatieve maar niet omgebogen. 
Ik heb het gevoel dat ik mezelf ook de geneugten ontzeg. Het levert me momenteel meer stress, discussies, neerslachtigheid en boosheid op dan dat ik de voordelen ervaar. 
Die hele klote feestdagen kunnen me ook gestolen worden. Het geforceerd gezellig doen. Bah. 

Balen @garfield076 dat het gevoel nog steeds zo overheerst. Ik ga er gemakshalve even vanuit dat je het viert met je gezin. Probeer hier het positieve uit te halen. 

Kijk ik naar mezelf dan ga ik vooral proberen te genieten van mijn gezin en ben ik er meer bij dan vorige jaren, ik ga het bewuster meemaken. Geen afleiding, geen vluchtwegen of drang... gewoon heel bewust deelnemen aan het gezinsleven.

Ik wil niet zeggen dat het makkelijk wordt, het is en blijft een totaal nieuwe ervaring. Heb gisteren even met een vriend gesproken waar ik oud en nieuw vier. Heb aangegeven dat ik er wel een beetje tegenop zie, dat het maar zo eens kan zijn dat ik vroeg naar huis ga. So be it! Maar wie weet valt het mee en kan ik net zoals afgelopen vrijdag plezier hebben en bevalt het me prima.  We gaan het zien...

Hoop voor je dat je het straks toch heel positief ervaart en je straks anders terugkijkt op de gedachten die je nu hebt.

[garfield076]

Dank je wel @Moeps en @kers

Het is hard werken op het moment. Ik haal wel degelijk steun uit jullie berichten, dus ik blijf lekker schrijven. 

Voor nu bekijk ik het even per dag. Komend weekend heb ik een kerstborrel met vrienden. Die ga ik bewust niet uit de weg, want dit zijn wel de vrienden die ik nodig heb. Ik probeer heel bewust de gezelligheid los te trekken van de drank zelf. Want van hun gezelschap kan ik oprecht genieten. Iedereen komt met partners en kinderen, dus ik ben in ieder geval niet de enige die alcoholvrij is. Dan ga ik wel bij de kinderen zitten ;). Vorig jaar heb ik me tegoed gedaan aan de kerstbieren, dus nu maar een andere invulling zien te vinden. Als ik het beu ben, dan gaan we naar huis. 

En daarna zien we wel weer verder. Dank voor de support! En dank voor jullie hoopvolle voorbeelden

[lady jane]

idd blijven schrijven @garfield076
alleen het delen is al positief, want je haalt er zo schaamte van af.
En weet je, somberte rond deze tijd van het jaar is nog eens normaal ook.
Voor mij dit jaar wat meer dan eerdere jaren. Ik houd wel van de sfeer, maar
de mensen die idd overdreven "gezelligheid" afdwingen, dat kan me gestolen worden.
Ik heb de kerstboom weer zonder versieringen en met lampjes, mooi in eenvoud.
Misschien komt er nog wel wat in te hangen ook, ik leef ook met de dag. En dat mag.
Eerste Kerstdag vier ik met 3 (zoon, dochter en schoondochter) die alle 3 niet(meer) drinken.
Dat is een zegen. Reden om dankbaar voor te zijn. 2e ga ik lekker naar de sauna als ik wil dan.
Gelukkig geen verdere verplichtingen. Laat mij maar lekker met een boekje in een hoekje. Zo was
ik als kind ook al, realiseer ik me nu ik dit schrijf. Maar zonder somberte geen oprechte blijdschap 
en tevredenheid. Dus maar ff accepteren Garfield, er komen lichtere tijden aan. En die zijn dan weer
extra kostbaar, want we zijn ons dan bewust van deze fase nu. Zelfs de natuur doet nu een dutje

 

[Emmy]

Ook hier herkenbaarheid. Wat mij helpt is accepteren dat het nu even zo is. Dat ik boos, verdrietig of chagrijnig ben. Het leven bestaat voor niemand alleen uit ups. Maar er komen vanzelf betere tijden aan. Was dit de vorige keer ook niet zo toen je langere tijd gestopt was?

 

[garfield076]

1 uur geleden zei Emmy:

Was dit de vorige keer ook niet zo toen je langere tijd gestopt was?

Jazeker. Net zo heftig aanwezig. Alleen toen was het maar een paar weken. Morgen tik de 2 maanden aan. Dus het duurt nu langer. Maar ik denk dat de donkere dagen niet meehelpen. De depressie steekt ieder jaar in dit seizoen de kop op. En stiekem hoop ik dat het stoppen met drinken de depressie uiteindelijk ook milder zal maken. 

En @lady jane je weet iedere keer de juiste woorden te vinden. Dus dank daarvoor

[lady jane]

46 minuten geleden zei garfield076:

stiekem hoop ik

stiekem blijven hopen hoor. Ik ging een jaar na het stoppen pas opmerken dat de depressie minder werd.
Geen idee wanneer dat echt inzette. Maar had wel genoeg andere vorderingen om gemotiveerd gestopt te blijven. Na dat eerste jaar werd het bewust oogsten en juist subtiele momentjes van geluk herkennen. Zo dankbaar nu al vele jaren.