De weg naar Orval

[Pinkman]

Bedankt voor het delen van je ‘Orval experience’ @Oskar. 
 

Persoonlijk vind ik het erg mooi hoe je deze ervaring deelt op het forum. Je stelt je kwetsbaar op en je verhaal is erg leerzaam voor mij maar ik denk ook voor andere lotgenoten. 

Ik wens je alle kracht en wijsheid in je weg naar de nul. Je hebt deze weg eerder bewandeld en je gaat het weer doen. 
 

 

[Reacher]

Ik weet dat je niet meer op dit draadje schrijft, maar komt er een nieuw draadje?

[Oskar]

Op 23-11-2023 om 22:06 zei Reacher:

Ik weet dat je niet meer op dit draadje schrijft, maar komt er een nieuw draadje?

Ik weet het niet. De behoefte om mijn persoonlijke verhalen te vertellen op een openbaar forum is laag geworden. Tegelijkertijd is er wel de drang mijzelf te uiten. Maar dat kan ook op andere manieren, op andere plekken. 

[kruidenthee67]

Heb je wel eens een groep overwogen? 

[Myriam9]

Nou mensen ik lees dit nu pas en ben stom verbaast.

Nadat ik gestopt was dacht ik in het begin; Ik mag niet meer drinken! Dat hoor ik nu bij jullie ook. En alles wat je niet mag wil je dus wel. Op een bepaald moment toen ik het gevoel had dat ik het goed ging volhouden ging ik denken; Ik mag niet meer drinken? Waarom zou ik in godsnaam willen drinken? Het heeft me alleen maar heel erg veel ellende gebracht, en dat is nog zacht uitgedrukt wat jullie vast wel weten. Ik wil niet meer drinken! 

Het spul is gewoon drug? Voor de 1 wel voor de ander niet. Voor mij wel! Wat ben ik blij dat ik niet meer hoef. Dat ik gewoon zelf goed ben, dat ik (na een hele tijd oefenen) nu me veel socialer kan gedragen op feestjes. Dat ik met de twist niet meer omval! En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Nee voor mij is er niet één klein ietsepietsje reden om het te willen proberen. Alleen al het idee dat ik zou moeten denken; kan het wel? Ohhhh echt niet! Weet je wat? Ik ben een gelukkig mens! Ik doe nu dingen dingen die ik nooit had gedacht ooit te kunnen en of te durven, zoals een boek schrijven over mijn K... T leven met alcohol!

Mijn leven is NU spannend!

[Myriam9]

Op 4-10-2023 om 20:15 zei Strijkbout:

Pffff, het lukt dus echt bijna niemand.......... 

 

Alhoewel ik mij heel goed kan voorstellen dat de behoefte om een keer echt door te zakken toch vroeg of laat een keer opduikt. Drinken 'voor de lekker', tsja, ik geloof daar niet zo in eerlijk gezegd. Drank is gewoon een drug, en zeker als je veel ervaring hebt met stevige drankroezen, dan wil je dat weer een keer ervaren. Heel logisch eigenlijk.

 

Maar wel triest dat het dan weer zó gelopen is, met kinderen en vrouw, gezin in het spel die ook al die herinneringen eraan hebben. Vind sowieso dat verslaving/dronkenschap in combinatie met een gezinsleven eigenlijk per definitie een duisterder en nariger karakter krijgt al gauw.


Lekker laten voor wat het is en niet de kans geven weer voet aan de grond binnen je bestaan te krijgen.

Ik heb nooit meer de behoefte gehad (nadat ik zelf het idee had er van af te zijn na 1 jaar) om flink door te zakken. 

Die drank vulde een leegte in mij. Die leegte heb ik nog gekomen van trauma uit het verleden. Maar die mogen er zijn en vul ik af en toe met een lekker gebakje!

[Reacher]

Op 30-11-2023 om 11:15 zei Oskar:

Ik weet het niet. De behoefte om mijn persoonlijke verhalen te vertellen op een openbaar forum is laag geworden. Tegelijkertijd is er wel de drang mijzelf te uiten. Maar dat kan ook op andere manieren, op andere plekken. 

Ik begrijp je helemaal. Maar jij bent vaak degene geweest die bij mij aangaf ‘richt je op alle positieve bijdragen’. Het is zeker goed om naast het forum je bij anderen te uiten maar hier zijn er ook forummers die met je mee willen denken.

Hoe gaat het? 

[Sab]

Ik ben net klaar met lezen. Wat fijn dat je zooo open en eerlijk bent. Dank je wel voor het delen! Ik persoonlijk heb hier heel veel aan. Niet de enige waar de struggle groot is. Hoop dat het goed met je gaat! Nogmaals bedankt Oskar!

[IJsvogel]

He @Oskar, ik lees je nu pas,  wat bijzonder dat je je ervaringen met ons deelt. Misschien omdat ik nu,  achteraf het hele draadje lees zie ik heel duidelijk alle rode vlaggen, signaalwoorden en trucjes die je brein met je uithaalt. Wat ik hiervan leer is dat ik weer ga beginnen met schrijven in een schrift. Ik herken zo goed wat je schrijft,  ook dat onverklaarbare moment waarop het je niet uitmaakt wat er gebeurt,  of het onterechte denken dat wel kan,  wel meevalt enz. Het is blijkbaar voor mij moeilijk te verteren dat ook ik gewoon al dat verslaafde gedrag vertoon wat ik bij jou nu zo duidelijk terug lees. 

We zijn gewoon de sjaak,  we kunnen nooit meer drinken. Is dat erg? Neuh,  alleen als je weer in de fuik zwemt. Is het makkelijk? Heel lang wel,  en dan ineens niet. U bent af, ga terug naar start. Wel weer iets geleerd. Maar wel kut, dat moet ook gezegd worden. Tegen onze kinderen. Niet teveel rationaliseren, hun pijn is echt. 

Sterkte ezeltje

[Sandro]

Op 11-11-2023 om 19:33 zei Oskar:

Het lastige is dat je wel degelijk de stoplichten haarscherp opmerkt, maar dat er momenten zijn dat dat je geen reet kan schelen, en je het gaspedaal nog wat dieper intrapt. Als ik een ééndimensionaal en zuiver rationeel wezen zou zijn was het vast allemaal eenvoudig. Maar dat ben ik niet. Bij heel veel dingen razen tegengestelde neigingen en overtuigingen door mijn kop.

Dit is zo herkenbaar voor mij, en is zo verneukeratief. Je weet het allemaal best, maar er zijn dus momenten dat dat allemaal niets uitmaakt. Het feit dat ik weet dat die momenten er zijn, helpen me wel. Ik word er nu niet meer zo door verrast en ben daardoor beter in staat om eerst alternatieven te bedenken om met dat gevoel om te gaan.

Sterkte in ieder geval @Oskar!