Spring naar bijdragen

Dinsdag 1 november 2022


ikkanhet

Aanbevolen berichten

Goeiemorgen!

Ik was er ff niet gisteren, crisis op het andere continent, dochter die net 2 maanden aan het studeren is in tranen: ze vindt het moeilijk, ze voelt zich alleen, ze voelt zich nog te jong enz.

Nou heeft ze net een week herfstvakantie achter de rug en is er lekker op uit geweest met studiegenoten, dus dat alleen dat valt wel mee, objectief gezien. Maar als je studentje bent dan komt alles heel hard binnen.

T is wel een jantje lacht jantje huilt dus we gaan niet direkt een vlucht boeken... tijd voor diplomatie. (Niet echt mijn afdeling... :huh:)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemorgen frummers, heerlijk geslapen hier en lekker op tijd weer uit bed. 
Zij fijn weer even die wintertijd: een makkelijke manier om er weer aan te wennen ietsjes vroeger op te staan zonder dat mijn eigen ritme in de war raakt... 
Bakje dan maar. 
image.png.efd7238c8593032ed48e09aedd8e76c4.png

En jeetje, wat herkenbaar @bumperjim, wat voel je je dan machteloos. 
Mijn dochter studeerde indertijd in Azië en zat op een campus tussen praktisch alleen maar franstalige medestudenten 
Het heeft even geduurd, maar ze heeft uiteindelijk de tijd van haar leven gehad. 
En weet je: dit kan ook gebeuren in een land vlakbij, het continent op zich maakt niet zoveel uit... het hoort er denk ik een beetje bij. 
Maar moeilijk is het wel, zeker ook voor jullie als ouders, sterkte.     

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja idd ze heeft zichzelf meegenomen.

Je kan idd curlen tot je een ons weegt en dat hebben we best wel veel gedaan, misschien te veel. Uiteindelijk moeten ze het zelf doen. De ene ploegt keihard door tijdens het Covid jaar met lockdowns en colleges op afstand, belt dan uiteindelijk om te melden dat ze ermee stopt en wat ze gaat doen in plaats daarvan. De andere belt veel eerder en komt met een paniekverhaal. Introvert vs extravert. Ik vind het een hartstikke lastige periode, je wil het zo graag goed doen maar het is eigenlijk niet meer aan ons, of toch wel? :huh:

bewerkt door bumperjim
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Klopt Jim, het is in feite niet meer aan jullie... maar blijft je kind en daar kom je nooit echt los van (in de meeste gevallen dan natuurlijk). 
De welbekende baksteen op je maag als het niet goed gaat met jouw kind, als er verdriet, angst, teleurstelling of wat dan ook is. 
Ja, deze periode ís inderdaad moeilijk en lastig, dit zal voorbij gaan. Maar de bakstenen verdwijnen nooit helemaal helaas. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

De kids moeten er ook achter komen dat ze het zelf moeten doen, dat ze niet groter zullen worden dan dit.  

Vaak is dat ook je functie als ouder aan de telefoon: dingen zeggen die ze allang weten.  Zodat ze naderhand denken: aan jou heb ik ook niks.  Ik moet het zelf doen. Het gaat niet om precies het juiste zeggen zodat ze zich weer goed voelen.  Zoals ze zich voelen is helemaal oké,volkomen normaal zelfs,  het is van hen.  

Ja er is een baksteen, maar je kunt volgens mij ook leren om wat meer achterover te leunen.  Ben aan het oefenen. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik denk dat je je dochter helpt door haar het gevoel te geven dat ze bij jullie terecht kan en dat je achter haar staat. En volgens mij is het ook belangrijk dat jij (jullie) gelukkig bent en een geïnspireerd leven leidt, zodat ze voelt dat jouw levensgeluk niet afhankelijk is van wat zij al dan niet doet. Dan kan zij het in alle vrijheid moeilijk hebben en evt. met jullie delen zonder dat ze jullie daarmee in het ongeluk stort.
(Dit advies komt natuurlijk voort uit mijn ervaring met een moeder die soms hartaanvallen voelde naderen door wat ik deed in het leven).

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Klopt Etty, de baksteen blijft, dat is een feit. 
Ik heb nooit de illusie gehad dat ik hun problemen kon oplossen, dat zou ook niet goed zijn, ik kon een luisterend oor bieden.
Ik kon 'er zijn' voor ze als zij mij nodig hadden ... 
En dat luisterend oor is er nog altijd als zij dat nodig heeft. 
Achterover leunen... nee, zo zou ik het niet willen omschrijven, de betrokkenheid is nog steeds even groot, 
Ik merk wel dat er groei is bij het klimmen der jaren: het is meer van zich af praten áls dat al nodig is... 
En inderdaad Yana, kindlief mag nooit het gevoel krijgen dat hij of zij jou in het ongeluk stort met zijn of haar verdriet....


 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

19 minuten geleden zei Yana:

Ik, zodat ze voelt dat jouw levensgeluk niet afhankelijk is van wat zij al dan niet doet. 

En dat lijkt een onmogelijke opgave in een samenleving en tijd waarin ouders zeer ontvankelijk zijn voor de boodschap dat zij volledig verantwoordelijk zijn voor het geluk van hun kind. Dat dit maakbaar is.  Als hun kind het goed doet, succes heeft, hebben zij het gepresteerd. Als het minder goed gaat hadden ze meer zus of zo moeten doen. Ouders maken zichzelf en elkaar gek over wat het juiste is.   En daarmee maken zij hun kind onzeker. Ook deze fase moet je weer op een bepaalde manier doen anders belemmer en beknel je je kind.  Of je laat het te snel los. Pffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff.

Maar wat je zegt van over zelf  een fijn leven leiden los van die kinderen, onderzoeken waar je je zelf afhankelijk voelt, heel belangrijk. 

bewerkt door Etty
Link naar opmerking
Deel via andere websites

4 minuten geleden zei Yvonne:


Achterover leunen... nee, zo zou ik het niet willen omschrijven, de betrokkenheid is nog steeds even groot, 
 

Bij achteroverleunen heb ik een beeld van: handen in mijn nek, ontspannen, en kijken of er iets nodig is. Beetje uitzoomen.  

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Jeetje Etty, nee, ik zie dat echt niet om mij heen gelukkig. Het geluk van mijn kind is niet maakbaar door mij geweest. 
Ben ik ook niet verantwoordelijk voor, ze hebben handvatten daarvoor aangereikt gekregen en zullen het dan zélf moeten doen. 
Ik heb gehoopt dat ze de normen en waarden die ik belangrijk vind over zouden nemen, en dat is redelijk gelukt geloof ik. 
Ik heb wel nog altijd zoiets van: ik heb ze op de wereld gezet, daar hebben ze zelf niet om gevraagd, ze blijven altijd mijn kind, ik heb de plicht om er voor ze te zijn als zij mij nodig hebben, ze moeten altijd bij mij terecht kunnen met hun verhaal. 
Dat weten ze, en dat is goed. 

Maar goed, tijd voor mij om aan de slag te gaan. 
luitjes maak er een mooie dag van, hij komt noooooit meer terug. 
En voor @Quinn Cappuccino Afbeeldingen, stockfoto's en afbeeldingen van Cappuccino  Chocolade gebak - Zorgbakkerij Almere

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemorgen! Droog wakker maar wel heftig gedroomd.  Ik ken het "kind-met-12-uur-tijdsverschil-in-tranen" gedoe. Ik voel de baksteen weer. Gedoe! Maar uiteindelijk komt het goed.  

Dan krijg je de verbroken relatie, enz. Het blijven je kinderen.  Als het goed is,  bellen ze jou met hun ***. Zie het maar als een compliment! Ze overleven het wel,  hebben wij ook gedaan.  

Mss belden wij niet naar huis,  was te duur. En gingen we niet zo ver,  voelde wel zo.  

Ik móet eruit en opschieten, half 9 naar nieuwe functie in op oude vrijwilligerswerk. Best spannend.  Kom wel melden hoe het ging. 

Fijne dag!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

4 minuten geleden zei genoeg:

Ik heb heel stressvol werk gehad, met hele lange dagen, en dan was een paar glazen wijn bij thuiskomst, een soort instant ontspanning, werkte altijd.

Gisteren wilde ik ook even gewoon die ontspanning.

Maar niets genomen, en wat ben ik vanmorgen heerlijk fris wakker geworden.

Daar doe ik het voor.

Fijn hè? Heb je iets anders gedaan om te ontspannen? 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemorgen,

Die baksteen blijft als je kinderen hebt. Of ze nu 20 of 40 zijn, dat maakt niets uit. Maar een luisterend oor bieden, de deur open houden is vaak alles wat nodig is op dat moment. Hulp bieden als ze dat zelf willen. Maar meestal redden ze het zelf. Dat hoort bij het "volwassen" worden, als we dat dan ooit ook worden

DAGPACT:
Freekie
Yvonne 

fonny
Genoeg
Toos

.

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...