Voorstellen

[Best]

Dinsdag bijna 17:00 uur. 

Gisteravond tijdens de eerste helft van het Nederlands elftal kreeg ik een appje van m'n (ex)vrouw dat ze akkoord is gegaan met de mediator die ik had uitgekozen. En in plaats van te denken dat dat fijn is omdat het mijn eerste keuze was werd het ineens allemaal heel echt. Omdat er gisteren een vriend van me hier voetbal zat te kijken heb ik er verder eigenlijk niet zo bij stil gestaan, maar vanmorgen toen ik diezelfde mediator weer aan de lijn had om een afspraak te maken werd ik ineens heel erg boos! 

Ik voel me zo ontzettend in de z... genomen, zo machteloos zo verdrietig, alleen en boos. Ik heb zoveel emoties ik weet gewoon niet meer wat ik voel... 

Hoe moet ik afspraken maken met haar? We hadden een afspraak en daar heeft ze zich ook nieg aan gehouden!  Als voorbeeld, we hadden afgesproken dat ik elke ochtend en avond een voice note stuur zodat onze zoon mijn stem in ieder geval nog zou horen. De laatse van vanmorgen heeft ze niet eens afgespeeld. En daar komen de vragen weer, en weer draaid mijn hoofd overuren. Ik wil dingen kapot slaan, ik wil huilen, ik wil de handdoek in de ring gooien, IK WIL DRINKEN! 

Deze gevoelens van niks waard zijn, geen toekomst meer zien... Ik wil ze niet. 

[lady jane]

ach Best wat verdrietig, natuurlijk wil je ze niet.
En zijn ze er toch. Weinig te willen nu he?
maar realiseer je ook dat je verslaafde brein, dit,
of willekeurig wat ook, als excuus aan wil grijpen om te drinken.
en dan zijn die gevoelens er toch nog, de cirkel lijkt nog vicieus
maar door nu vol te houden kun je hem doorbreken, en sterker worden.
scheur een oud boek aan flarden, fiets de natuur in enschreeuw de longen uit je lijf,
breng die emoties via je lijf uit je hoofd, maar drink niet alsjeblieft
 

[Best]

@lady jane, ik heb je advies opgevolgd en ben niet gaan drinken. Toen ik je advies verder op wilde volgen en naar het bos wilde lopen belde een vriend van me. Gewoon een willekeurige vriend die ik maar heel sporadisch spreek en die van mijn verslaving niks weet. Hij beld om te praten over van alles en nog wat, maar het ging niet over drank of de scheiding. Dat gesprek heeft ruim 1,5 uur geduurd en toen we opgingen stond ik al bij de therapeut voor de deur voor een sessie van ruim 2 uur. Toen ik daarna thuis kwam was de trek ruimschoots weg en dronk ok nog een Fanta. 

 

 

 

[bumperjim]

6 uur geleden zei Best:

@lady jane, ik heb je advies opgevolgd en ben niet gaan drinken. Toen ik je advies verder op wilde volgen en naar het bos wilde lopen belde een vriend van me. Gewoon een willekeurige vriend die ik maar heel sporadisch spreek en die van mijn verslaving niks weet. Hij beld om te praten over van alles en nog wat, maar het ging niet over drank of de scheiding. Dat gesprek heeft ruim 1,5 uur geduurd en toen we opgingen stond ik al bij de therapeut voor de deur voor een sessie van ruim 2 uur. Toen ik daarna thuis kwam was de trek ruimschoots weg en dronk ok nog een Fanta. 

 

 

 

Top!!! Nou zie je dat het kan zonder alcohol.

Dit is misschien wel de allerbelangrijkste les: soms is alles k. Wat ga je dan doen ipv je klem te zuipen. Je gaat het bos in. Je gaat iemand bellen. Je gaat naar de therapeut. Helemaal goed. En alles zonder kater en schuldgevoel.

Hiermee ben je een stap verder gekomen. Stoppen is vooruitgang, alcohol is stilstand.

 

[Best]

De eerste dag van de 2e helft van het jaar 2021.

Vandaag heb ik een dag waarin ik vrij weinig gepland heb. Deze week veel afspraken gehad; mediator, intake gesprek gz psycholoog verslavingszorg en de bedrijfsarts omdat ik ziek thuis zit van m'n werk. 

De mediation afspraak was om te beginnen echt drama. De emoties gingen alle kanten op en even was ik bang dat ik mezelf zou verliezen in de boosheid, het gevoel van onmacht en de angst voor dat wat komen gaat. Gelukkig heb ik mezelf kunnen herpakken en is het gesprek uiteindelijk redelijk goed gelopen. (voor zover dat mogelijk is natuurlijk) 

Het intakegesprek bij de verslavingszorg ging wel echt heel goed. Ik heb in een fijn gesprek open en eerlijk kunnen vertellen over waarom ik daar was en wat ik wil/verwacht. Ik voelde me gehoord en begrepen en dat was lang geleden dat een niet verslaafde mij dat gevoel heeft kunnen geven. Er werd mij verteld dat ik waarschijnlijk een hele zware behandeling tegemoet ga en meteen gevraagd of ik dat aan zou kunnen. Hij had het letterlijk over helemaal afbreken en weer langzaam opbouwen om de oorzaak van de verslaving aan te pakken en niet alleen de symptomen te bestrijden namelijk het drinken. Zoals zoveel verslaafden gebruik ook ik drank als medicijn voor een dieper liggend probleem. 

Het gesprek met de bedrijfsarts ging ook goed en daar ben ik blij mee. Ik zag als een berg tegen dat gesprek op namelijk. Hoe gaat ze reageren als ik het vertel? Is er wel echt een geheimhoudingsplicht? Achteraf allemaal voor niets geweest aangezien ze me volledig begreep en ik zelfs complimenten kreeg over hoe ik bezig ben. 

Er zijn zoveel mensen die zeggen dat ik goed bezig ben en toch heb ik me nog niet vaak zo **** gevoelt in mijn leven. Sinds ik gestopt ben met drinken draait mijn leven om nog maar twee dingen namelijk; stoppen met drinken en de scheiding. Als ik nadenk wat er allemaal gebeurt is in nog niet eens 2 maanden is absurd veel en het voelt inmiddels ook zo verschrikkelijk lang terwijl dat helemaal niet zo is. Nu gaan er eindelijk wat dingen bewegen en gaan er dingen gebeuren. Ik vind het doodeng en zoals in het geval van de scheiding sta ik er nog steeds niet achter, maar ik heb me overgegeven aan de wereld. Ik moet hier doorheen als ik wel weer naar een lichtpuntje toe wil werken. 

Dit betekent dat ik echt de controle uit handen geef en dat is eng, heel erg eng! 

[Yana]

Hoi Best, ik vind het fijn dat jij hier op het forum bent gekomen. Ik lees dat je een hele moeilijke tijd hebt maar de manier waarop je erover schrijft is zo helder, rustig en zonder overbodig drama. Ik lees geen slachtofferschap en je geeft anderen niet de schuld... mooi vind ik dat.
Ik wens je alle goeds, ik geloof zeker dat het beter gaat worden voor je. Ik zie je al voor me over een jaar en dat je dan nog steeds niet drinkt en nog meer geleerd hebt over jezelf, ik zie voor me dat je je krachtig en open voelt en steeds meer geniet van het leven. Sterkte!

[lady jane]

Best, het gaat moeilijk, maar ook goed.
Als je omdenkt dan geef je juist niet de controle uit handen,
je hebt m uit handen vd drank genomen en neemt nu zelf verantwoordelijkheid.
Als je niet gestopt was draaide je leven ook uit 2 dingen, nl drinken en je scheiding
en geloof me dan had je je bij het mediationgesprek niet herpakt.
De mensen steunen je. En je doet het zelf, maar niet alleen.
Dat je je nog steeds **** voelt is jammer, maar zou het anders kunnen denk je?
Het wordt beter, echt!

[Best]

@Yana, dit is heel mooi om te lezen omdat het een reactie is op mij zoals ik ben. Ik denk niet na over wat ik hier type dus dit ben ik zonder filter en dan deze reactie van jou geeft me een heel goed gevoel, dank je wel! Ik zou graag willen dat het een jaar verder was, maar dat is helaas niet zo. Het is wel een mooi beeld wat je beschrijft.

@lady jane, omdenken is inderdaad het juiste om te doen nu. Het gekke is alleen dat het wel voelt als de controle uit handen geven omdat het **** gevoel inmiddels een constante factor is en dat was het waarschijnlijk al wel, maar dat had ik niet door door de drank. Ik vind het loslaten van dingen waar ik geen controle over heb heel moeilijk. Als ik daarover nadenk is dat vreemd omdat ik me dan afvraag hoeveel controle ik daar überhaupt ooit over had, maar dat is weer een ander verhaal.

Ik ben blij met jullie allemaal! Dank jullie wel. 

[lady jane]

de ergste drinker uit mijn gezin van herkomst
was de grootste controlefreak ook.
Ik heb me altijd verbaasd dat zij dat dan toch
uit drank haalde, om die los te laten.
Ze zei dat ze dat alleen in ons gezelschap echt durfde
(en nodig had misschien omdat ze de rest zo forceerde?)
we zijn me dr eentje he, wij (ex) drinkers

[Yana]

46 minuten geleden zei Best:

Hij had het letterlijk over helemaal afbreken en weer langzaam opbouwen

Dit vind ik een vreemde uitspraak en het zou mij ook beangstigen. Wie of wat moet er afgebroken worden? Ik hoop niet dat die persoon erover denkt om jouw lieve zelf af te breken 

[Best]

37 minuten geleden zei Yana:

Dit vind ik een vreemde uitspraak en het zou mij ook beangstigen. Wie of wat moet er afgebroken worden? Ik hoop niet dat die persoon erover denkt om jouw lieve zelf af te breken 

Het is ook een best enge uitspraak en ik ben bang dat het wel over mij ging aangezien het mijn intake was 

De oorzaak van mijn drankgebruik ligt waarschijnlijk in het verleden. Iets wat ik heb meegemaakt en wat ik heb weg gestopt, oftewel het jeugdtrauma. Ik ben altijd weg gelopen bij zodra hulpverleners hierover begonnen omdat ik bang ben voor wat er boven kan komen. Ik weet het nu niet en dat zal vast een reden hebben dacht ik dan. Echter nu ik nuchter ben denk ik als dat een reden is dat ik me **** voel pak ik het graag aan, hoe moeilijk dat ook gaat worden. Ik geloof dat het afbreken en opbouwen er juist voor gaat zorgen dat ik mezelf kan blijven, maar me niet meer in allerlei bochten ga wringen om ervoor te zorgen dat de hele wereld me aardig of lief vindt, alleen omdat ik bang ben dat ik alleen achter blijf. 

Deze scheiding is het laatste wat mij gaat gebeuren in mijn leven waar drank en mijn gedrag aan heeft bijgedragen. Ik ben namelijk zoals jij beschrijft best een lieve man, maar als ik dat altijd was zou ik dan nu in de situatie zitten waar ik nu in zit? Ik geloof van niet. De constante angsten die ik voel moet ik onder ogen komen en aanpakken. Niet langer weg drinken en de andere kant opkijken want met die instelling maak ik mezelf en mijn omgeving kapot. Dan zal ook een eventuele volgende relatie niet anders gaan verlopen dan deze. 

[Best]

@lady jane, ik heb ook altijd het gevoel dat ik losser ben wanneer ik drank op heb. Dat ik dan pas de controle los laat, maar ik bedenk me eigenlijk pas net dat ik dat juist niet doe met drank. Wanneer ik gedronken heb worden mijn angsten erger en ga ik juist meer controle uitoefenen. Dit komt ook omdat ik dan iets te verbergen heb denk ik... 

[Musashi]

Ik zie toch ook wel wat in dat afbreken/ opbouwen…bij mij is hetzelfde proces wel bezig: afbouwen van een jarenlange constructie (verzameling van overtuigingen, denkpatronen, gewoontes) die je voor jezelf gemaakt hebt om te overleven en terug opbouwen van je echte zelf vanuit je ware kern om pas echt te leven…lang en diepgaand proces dat enkel mogelijk is zonder alcohol…

sterkte @Best

[Best]

Dat klinkt wel goed @Musashi. Een lang en zwaar proces, maar als dat het resultaat gaat zijn teken ik meteen. 

[Best]

@Cleo66 & @knakker, dank jullie wel! Jullie maken me een blij mens 

Ik heb gisteren en afgelopen nacht weer m'n zoontje thuis gehad en we hebben eigenlijk niks kunnen doen omdat hij verschrikkelijk verkouden is. Een dagje thuis dus, maar we hebben ons wel vermaakt samen. In de tuin met de bal en lekker tv kijken met iets lekkers erbij. 

Op een gegeven moment mocht hij niet meer naar de tuin van mij omdat we zouden gaan eten. Steekt ineens mijn Poolse buurman z'n hoofd over de schutting terwijl ik bezig was met de kleine naar binnen te werken om een halve liter Pools bier en een chocolade reep aan te geven met de woorden erbij, voor jou en voor de kleine man. Heel lief natuurlijk en het gaat om de gedachte, maar de gootsteen vond het biertje heerlijk. Neemt niet weg dat hij letterlijk in mijn handen aan het branden was en ik heel blij ben dat mijn zoon er was en dat hij niet koud was, maar goed ik heb hem niet opgedronken. 

Afgelopen nacht met de kleine was drama. Hij sliep heel slecht door waarschijnlijk zijn verstopte neus, maar ik ben bij hem gaan zitten en hij is uiteindelijk wel weer in slaap gevallen. Ik kon alleen de kamer niet meer uit omdat hij dan toch weer wakker werd dus dat werd een nachtje op de vloer voor mij helaas. Vanmorgen heb ik hem weer naar z'n moeder gebracht waar hij eigenlijk voor het eerst begon te huilen toen ik weg ging. Tenminste voor zover ik weet. Natuurlijk voelt dat niet fijn, maar volgens mij is het beter dat hij huild als ik weg ga dan wanneer ik kom en dus doe ik blijkbaar iets anders dan eerder en toch goed...

Daarna ben ik doorgegaan naar een vriendin om even te helpen met wat spullen te verhuizen. Dat duurde niet lang en nu zit ik thuis op de bank, denkend aan het weekend, hoe fijn en tegelijkertijd moeilijk dat was. Ik vind het prachtig om te zien dat de kleine blijkbaar al doorheeft dat ik verander, en ik zelf nog niet eens echt. Behalve dan dat ik me wat rustiger voel... 

[lady jane]

wat een lieve buurman
en wat een lieve papa
nog een sterke ook als het erop aan komt
ja die kleine voelt nog puur
wat echte liefde is

[Best]

Wat een geluk heb ik met zo'n zoon! En met jullie allemaal, ik blijf me verbazen over de bijval en de lieve woorden van jullie allemaal. 

[Quinn]

Hé, ik zag je gisteren (of vandaag?) op de dagdraad. Goed te lezen dat je het niet drinken vol weet te houden. Heb je nog iets van vakantie of dergelijke lastige momenten in je planning zitten?

[Best]

Hoi @Quinn,

er zit wel ergens een keer een vakantie aan te komen, maar ik denk dat ik die terug ga geven op het werk. Ik zit natuurlijk nog midden in de scheiding en om nu weg te gaan of thuis te gaan zitten heb ik helemaal geen zin in. 

De lastige momenten zijn eigenlijk dagelijks en al helemaal de laatste tijd. Elke keer als ik thuis kom en alleen ben. Dit huis was ooit het thuis van mij en mijn gezin, nu is dat niet meer zo en voel ik me verschrikkelijk alleen. Dit probeer ik te veranderen door afleiding te zoeken en dat gaat over het algemeen wel goed, maar ik kan er niet altijd aan ontkomen.

[Quinn]

Ja, dat alleen thuis komen terwijl je het heel anders gewend bent, dat is een moeilijke. Hoe gaat het met de kleine? Kom je daar samen nog goed uit?

[lady jane]

Dit is een rouwfase in je leven Best
gek genoeg kan dat ook een eerbetoon zijn/worden
aan wat jullie voor moois hadden. rauwe rouw kan
bitterzoet zijn. Ik weet niet of je het herkent.
Misschien die vakantie eens her-overwegen?
Als is het maar een deel ervan toch opnemen?
Leren alleen ook kleine fijne dingen te ervaren, niet
alleen thuis het gemis gaan voelen. Beide afwisselen
kan al een nieuw evenwicht geven. Het leven gaat
toch door. En als je alleen met de kleine fijne dingen doet
bevestig je ergens dat je het alleen niet kunt/wilt/waard bent?
En dat ben je wel; ooit werd je exgenote verliefd op je.
Op méér dan je nu voelt, maar die er vanbinnen nog is.
Ik weet nog dat ik dat punt bereikte en dacht; lekker puh, ik ben er nog.
Dat punt duurde langer dan waar jij nu bent, maar weet dat die er nog is.
Die mag ook voor jouzelf weer naar buiten komen

22 juli 2021 bewerkt door lady jane

[Best]

@Quinn, mijn bijna exgenote (ik vind het een leuk woord en ik ga hem stelen @lady jane) en ik hebben over de kleine heel goed contact. We overleggen eigenlijk alles nog en we zorgen er ook voor dat hij ons beide genoeg ziet. Hierdoor zorgen we er allebei voor dat hij er zo min mogelijk last van heeft voor zover dat kan natuurlijk. 

Dan verder op jouw verhaal lady jane, het is een mooi en hoopgevend verhaal, maar daar ben ik nu echt nog niet. Ik doe mijn best en elke dag is er één, maar op het moment valt het allemaal wel, maar niet mee. Ik ben echt op zoek naar mezelf en dat gaat ook tijd kosten. Ik denk wel dat als ik die zoektocht kan gaan afsluiten wanneer ik daaraan toe ben dat ik daarna tijd en aandacht aan mezelf kan gaan spenderen op een positieve manier. 

Ik heb 20 jaar gedronken, ik was 16 toen ik begon met zwaar drinken. Ik heb al die jaren alles weg gedronken. Elke emotie en elke gedachte dus ik ken mezelf gewoonweg niet. Het is net alsof ik nu aan de pubertijd moet gaan beginnen, maar dan gelukkig zonder de jeugdpuistjes 

Ik word volgende week gebeld door de psycholoog van de verslavingszorg om afspraken in te plannen voor een compleet onderzoek waar ik al wel van weet dat alleen dat al 3 hele dagen gaat duren. Ik kijk er best tegenop, maar ik wil aan de andere kant ook heel graag beginnen.

[Best]

Hoi @Etty, ik heb gekeken op haar site naar aanleiding van jouw bericht, maar er staat bij dat de cursus vooral zin heeft wanneer je het gevoel hebt dat reguliere verslavingszorg niet bij je werkt. Aangezien ik voor mijn gevoel dat traject nog moet starten kan ik dat nog niet zeggen, maar ik ga haar naam zeker onthouden want de site ziet er wel interessant uit, dank je wel.

Mijn dag gisteren is mede door mijn voornemen positiever erin te staan beter verlopen. Althans dat denk ik dan. Vandaag heb ik weer een lekkere drukke dag dus ik ga wederom proberen om het op die manier te doen en hoop dat dat het inderdaad is en dat het dus werkt, fake it until you make it. 

Mijn kleine mannetje ligt nog lekker op bed. Ik hoop alleen niet al te lang meer aangezien ik hem straks weer naar zijn moeder moet brengen. Daarna ga ik door naar mijn werk waar wel een leuke taak op me ligt te wachten. Ik ga er niet al te lang rondwandelen aangezien het niet heel lang hoeft te duren en omdat ik vanmiddag heb afgesproken in de sportschool met iemand. Vanavond nog een meeting van de AA en dan zit mijn dag wel ongeveer vol, veel afleiding dus 

[Lieke7777]

Ik lees mooie overwinning op het weggooien van het Poolse biertje.

Mooie verhalen hoe je met je zoon het beste er  van maakt .

Wat ze zeggen  misschien tussendoor een paar dagen toch opnemen  om wat tijd voor jezelf te maken  misschien een lang weekend pakken .

Sport ze en een goede meeting toegewenst  .

 

[Best]

Ik vind het heel fijn om te lezen dat jullie zeggen dat ik zo goed bezig ben. Tot voor kort zou ik denken van; ja ja dat zal wel. Maar ik heb besloten om complimenten te gaan aanvaarden en ga dus nu zeggen; Dank jullie wel!