Hi, ik ben Patries

[bumperjim]

Yep lekker uitrusten joh 

[Rupsjenooitgenoeg]

Die ene week is al een enorme stap voor jou. Goed gedaan! Niet blindstaren op die week echter. Anders heeft zelfs deze week geen zin. Je moet een tijdje gewoon helemaal niks moeten! Kijk gewoon hoe het met je gaat per dag. Succes meid!

[kruidenthee67]

Euh...'ik ben echt wel moe'...

Niks doen? Uit de 'ik moet iets' modus?

Zelfs 'iets leuks' moeten?

Zo herkenbaar....zo vermoeiend...je hebt een eerste stap gezet. Dapper van je. Een week rust...afschakelen ipv bedenken hoe en wat over een week...dat is nog in de 'aanstand'. In je hoofd.

Ik wens je rust. En tijd. En goede hulp.

 

[Lika]

 luister naar je lichaam. Het vertelt je alles. Moe betekent rust.

25 november 2018 bewerkt door Lika

[Patries]

Goedemorgen allemaal! Ik schrijf nu niet heel veel, omdat ik simpelweg zo moe ben. Het schermpje doet na een poosje pijn aan mijn ogen ook. Vandaag wordt weer een dag met "zo goed als niks". Strak moet ik wel even de hond uitlaten (zoon heeft gisteren tot laat gewerkt) en daarna kruip ik waarschijnlijk weer in mijn bed, of misschien op de bank. Een beetje de sport van het weekend volgen, dat vind ik leuk.

[bumperjim]

Zie je nou komt alle vermoeidheid naar boven. Schade inhalen. Rust lekker uit  

[kruidenthee67]

[Patries]

Klopt, nu pas voel ik hoe moe ik echt ben en hoe weinig ik kan. Het was de bedoeling gisteren nog even de stad in te gaan, maar ik was te moe. Ik wilde alleen maar op de bank liggen..

[bumperjim]

Ja “de bedoeling” die ken ik ook goed  De bedoeling die zet ons altijd zo lekker onder druk. Maar de bedoeling die hebben we zelf bedacht. En die kunnen we dus ook zelf weer wegdenken. Hopla!! De bedoeling bestaat niet meer. En nu mag je gewoon doen wat je wil  

25 november 2018 bewerkt door bumperjim

[Patries]

Vandaag helemaal niks! En morgen ook niet. Het is gewoon niet anders...

[Patries]

Dank je wel Sober! Ik heb de afdelingsmanager al gemaild dat het nog niet lukt vandaag. Als ik zin heb ga ik wat kleine dingetjes doen: netflixen, klooien in huis, misschien een boodschapje. Meer zit er op het ogenblik nog niet in. Ik voel nu pas hoe doorgedraaid ik eigenlijk ben. Er zit geen rek meer in het elastiek.

[Rosee]

[Patries]

Goedemorgen allemaal Vandaag ben ik onverwacht laat wakker geworden (normaal is dat rond half 6), maar ik zit nu pas aan mijn eerste bak koffie. Ik heb zowaar heel goed geslapen! Vandaag ook blijf ik zeker nog thuis, als ik nu alweer aan het werk zou gaan zou ik vandaag nog instorten verwacht ik, en ik hoop dan ook mijn teamleider te kunnen spreken om duidelijke afspraken te maken. Ik wil hem vragen de vergaderingen voorlopig te schrappen voor me, dat scheelt alweer een flinke slok op een borrel. Maar voorlopig moet ik nog heel rustig aan doen. 

Ook vandaag laat ik het bij kleine activiteiten als de hond uitlaten en wat aanklooien in huis. Teveel achter het scherm werkt niet goed, ik word daar heel erg moe van. 

Een mooie dag iedereen! 

[bumperjim]

Yeeeaahh lekker uitslapen tot half 7  

Wat ben je goed bezig Patries met voor jezelf te zorgen nu eindelijk. Ik ben hardstikke blij voor je. 

[Patries]

Dank je wel Bumperjim! Ik ga ook proberen dit door te zetten, maar moeilijk vind ik het wel. Het valt me op dat ik me, ondanks de uitputting, heel erg schuldig voel naar mijn werkgever. Bij een ander zou ik hebben gezegd: "Dit ligt niet aan jou, je rooster is bizar, ondoenlijk..."

Maar ik verwijt mezelf dat het me niet lukt. Daar moet ik flink mee aan de slag!

[lady jane]

je lichaam heeft geproefd van wat rust kan doen Patries
en wil daar vast méér van

véél meer/

 

wijsheid voor jou!

[kruidenthee67]

Werk aan de winkel he? 

Goed dat je dat kunt zien...neem je tijd...tijd is je vriend....rust........ruimte....................afstand.

Misschien raar gezegd, maar op je werk doen ze het nu al zonder jou, is al opgelost. Gaat gewoon door.  Ook morgen, volgende week, volgende maand...jij mag herstellen. En aan jezelf werken.  En op dit moment lijkt de werkplek me de laatste plek waar je dat optimaal zou kunnen doen. O, ik weet hoe moeilijk dat voelt.  Blij voor jou dat je wel deze stap hebt kunnen zetten. Het gaat erom dat jij weer beter wordt. 

[Patries]

Daarnet kreeg een een telefoontje van een lieve collega die aan het integreren is. Zij is anderhalf jaar geleden volledig ingestort, daardoor noodgedwongen een jaar thuis gebleven en inmiddels is ze bezig het werk te hervatten. Ze wil er graag weer wat uren bij en ze vroeg mij of ik het goedkeur dat ze wat van mij gaat overnemen. Ik vind het geweldig! Nu zit ik te wachten op een telefoontje van de teamleider zodat ik duidelijke afspraken kan maken. Maar ik voel nu toch weer wat "lucht". 

Wat ik jullie hier allemaal vertel staat wel helemaal los van verslavingen realiseer ik me nu. Een workaholic ben ik niet hoor, dit rooster is er ingeslopen, ik heb het zelf niet in de gaten gehad. Gelukkig heb ik niet de neiging naar de wijn te grijpen. Wel zat ik wat te dubben over de antidepressiva, maar ik besef dat het sombere gevoel door overspannenheid komt en dat het veel minder zal zijn als ik in rustiger vaarwater zit. Dus de AD laat ik ook links liggen.

Wat me wel opvalt: soms vergeet ik het sint-janskruid en dan voel ik me somberder dan wanneer ik het wel neem. Het werkt wel degelijk: voor mij is het zeker dat het geen placebo-effect is omdat ik vaak niet in de gaten heb dat ik het niet heb ingenomen. Dan bemerk "zomaar" ik dat ik me zwaar op de hand voel en pas dan bedenk ik me dat ik die pilletjes vergeten was.

Het zijn van die simpele potjes, net als die waarin vitamines en voedingssupplementen zitten. Zo slik ik regelmatig wat vitamines en dan vergeet ik het sint-janskruid. Daar moet ik toch op letten, het helpt me echt!

[Patries]

Dank je wel Moosje! Fijn dat jij er ook baat bij hebt!

[Patries]

Vandaag....ben ik ook met sint-janskruid gestopt. Ik had wat last van mijn maag.....zuuroprispingen, dat kan een kleine bijwerking zijn. Dus vandaag heb ik geen sint-janskruid geslikt en het gaat goed. Nu even afwachten of dat zo blijft. 

Dat zou mooi zijn! 

Melatonine en L-tryptofaan/magnesium slik ik nog wel. Mijn zusje heeft er trouwens ook veel baat bij, die sliep ook heel slecht. Ik denk dat ik toch altijd wel wat steun nodig zal hebben om te kunnen slapen. En als het hier mee kan: prima. Stel dat het ook zonder gaat lukken in de toekomst: nog mooier!

Let op: dit is mijn lijstje van middelen die ik vaarwel heb gezegd:

tabak (jaren geleden)

alcohol

wietolie

mirtazapine (AD)

sint-janskruid

 

Heel, heel soms, als ik meerdere nachten niet heb kunnen slapen, neem ik een temazepammetje. Daar wil ik ook vanaf, maar dat heeft geen prioriteit omdat ik er hooguit een per maand slik en omdat ik al zoveel middelen heb bedwongen, de laatste vier allemaal binnen vier maanden! Lang geleden gebruikte ik ook weleens diazepam of oxazepam om te kunnen slapen, maar ik raakte er gelukkig niet verslaafd aan. 

[Lika]

wow!

[Patries]

Het voelt wel goed hoor Lika, ik was ZO afhankelijk van die pilletjes, die druppeltjes en die wijntjes! Allemaal om maar te kunnen slapen en me niet al te ellendig te voelen. Maar beter ga je je er ook niet van voelen. Het is zo fijn niet meer aan al die middeltjes te hoeven denken, ik ben steeds onafhankelijker aan het worden.

[Patries]

Vandaag lukte het prima zonder sint-janskruid. Terwijl ik enige tijd geleden wat somber werd als ik het niet geslikt had. Misschien moet je het enige tijd gebruiken voor het moment er is dat je helemaal zonder kunt. Ik weet het niet eigenlijk. Ik heb het gevoel dat de overbrugging met sint-janskruid een geweldige manier is geweest om helemaal van de antidepressiva af te komen. Ik voel me heel gewoon eigenlijk. Niet top natuurlijk omdat ik overwerkt ben, maar de zo gevreesde depressiviteit blijft uit. 

 

[Patries]

Het gaat nog steeds goed. Ik ben oververmoeid, maar niet depressief. Nou schrijf ik over de AD terwijl hier het item de alcohol is, maar het valt me op dat ik de overwinning op de antidepressiva als imposanter ervaar dan die op de alcohol. Toen ik gestopt was met de wijn voelde ik me precies hetzelfde als toen ik nog dronk, ik was alleen vermoeider omdat ik niet kon slapen.

Na het stoppen met de AD merk ik veel grotere verschillen. Al eerder had ik geprobeerd te halveren, maar dat lukte niet omdat ik heel angstig en depressief werd. Ik ging er uiteindelijk vanuit dat de medicatie voor de rest van mijn leven zou zijn. Toen het elimineren van de alcohol me zo gemakkelijk af bleek te zijn gegaan besloot ik het toch ook eens te proberen met de AD: niet halveren, maar ook radicaal stoppen. Ik verving ze door sint-janskruid. En dat is heel goed gegaan. Ik slik nu niets meer en ik voel me "normaal". Nuchter. Toen ik nog mirtazapine gebruikte voelde ik me wat suf en in mezelf gekeerd. Toch een beetje gedrogeerd. En dat is nu niet meer zo. Lekker hoor! 

[bumperjim]

Ja het lijkt alsof AD en alcohol en burnout allemaal verschillende onderwerpen zijn, maar weet je alles heeft met alles te maken. Ik heb zelfs een peesontsteking in mm schouder aan de stress en de alcohol kunnen verbinden.

Alles heeft met alles te maken en dat betekent ook dat alles beter gaat als je bv stopt met de alcohol.