Time out

[Pytje]

@Rosee, voor advies over stoppen met roken moet je bij mij zijn, hihi... Ik heb me helemaal klem gerookt (wat nou, niet roken met keelpijn... ik kreeg dan net zo gemakkelijk een pakje per dag weg hoor). In vergelijking tot het stoppen met roken vind ik het stoppen met alcohol een kleinigheidje. Roken deed ik altijd overal (ik stond er zelfs 's nachts even voor op) en alcohol is in ieder geval beperkt tot een deel van de dag, waarop het moeilijk wordt. Na talloze pogingen, kauwgom, pleisters, accupunctuur, laseren, groepstraining is het toch vijf jaar geleden uiteindelijk gelukt met behulp van medicatie. Ik lees hier wel eens dat mensen tegelijk stoppen met roken en drinken en kan me daar niks bij voorstellen. Maar het lukt sommigen, dus misschien jou ook. Aan de andere kant denk ik dat het waarschijnlijk zo is dat hetzelfde verslavingsgebied in je hersenen wordt aangesproken en dat je het risico loopt dat hier weer allerlei beroering ontstaat, terwijl het net een beetje tot rust is gekomen door je adb-proces. Maar daar kan ik dan weer tegenover zetten dat dit een theorie van de koude grond is. Heb je dus ook niks aan. Kortom, voor stoppen met roken moet je dus eigenlijk helemaal niet bij mij zijn, nu ik er nog eens over nadenk. Wat je ook doet: blijf lief voor jezelf.

[Antoinnette]

Mag ik vragen welke medicatie je er bij heeft geholpen Pytje, hier nog zo iemand die alles al heeft geprobeerd

[Pytje]

Ik heb Zyban gebruikt. Zoals degene die het destijds voorschreef, zei: "als je het gebruikt fop je eigenlijk je hersenen. Zou je ze een telefoontje doen met de vraag of jij rookt, dan zouden je hersenen volmondig antwoorden: nee hoor, echt niet, nooit gedaan ook". Ik neem aan dat het net zo werkt als bepaalde medicijnen, die je gebruikt bij het stoppen met drinken. Maar daar heb ik dan weer geen ervaring mee.

[Sensitief]

Toppertje ben je @Rosee

[Rosee]

Al een week last van die * bronchitis. Ik heb dit zo n 1 x per 2 jaar. Weer met inhaler in de weer en koorts. Ik heb nu 8 dagen niet gerookt en ben er helemaal klaar mee. Twee boeken over stoppen met roken gehaald en die hele verslaving werkt hetzelfde als drank, alleen is deze nog vileiner. Dit hoort eigenlijk op rookforum, maar nu ik de wijn niet meer aanraak merk ik dat ik hier ook klaar voor ben. Het voelt idioot om te stoppen met alcohol, maar dan nog wel door te gaan met paffen. Ik maakte mezelf wijs dat ik het onder controle had omdat ik af en toe een paar dagen stopte, maar hield mezelf voor de gek. Weg met die walgelijke stinkstokken! Dat ik een week niet in staat ben tot roken is eigenlijk een kadootje. Ik ga ervoor!

[Sensitief]

Top @Rosee. Ik worstel ook met die gedachte, maar ben nog niet zover om ook daarmee te stoppen. 

Wat ben je goed bezig

[Rosee]

@Sensitief dat dacht ik ook van mezelf: eerst de alcohol en dan het roken, step by step. Maar ik heb het zo benauwd door die bronchitis dat ik er niet aan moet denken dat het COPD zou worden. En de doorslag is dat iedere sigaret het verlangen naar de volgende aanwakkert. Dus dat  betekent dat het makkelijker moet worden.

[Sensitief]

Ja, weet ik..heb het al eens eerder gedaan, maar de knop moet om...die zoek ik nog. 

[Rosee]

Misschien over een tijdje. Ik roep nu ook wel heel hard dat ik er klaar mee ben, maar hoop dat ik dat ook nog voel als ik me weer beter voel. Net zoals het makkelijk is om te roepen: ik drink nooit meer, als je een megakater hebt.

[Rosee]

Gisteren een vreselijke middag en avond. Mijn kinderen (jongens van bijna 13 en 15) maken altijd zoveel ruzie en ik vind dat vreselijk. Het lijkt wel alsof ze elkaar haten en dat doet me pijn. Mijn jongste heeft een gedragsstoornis (odd) en deinst er niet voor terug om in het openbaar enorme scenes te schoppen, fysiek worden en vreselijk schelden. De oudste daagt hem nog meer uit. Al vaak hulp gezocht maar het heeft allemaal niks geholpen. Ik heb de hele nacht liggen janken omdat ik het niet meer weet. Soms gaat t weer een tijdje goed maar dan ineens is t weer raak. Ik heb gewoon zin om zelf van huis weg te lopen. ik dacht gisteren: nu wil ik wijn en ik ga roken ook kan mij het schelen. Niet gedaan, maar voel me nog steeds *. Ik denk vaak: had ik het maar bij 1 kind gehouden, dit is voor niemand leuk. Door al die ruzies en stress is mijn drankgebruik steeds groter geworden( voordat ik stopte) ik kan zoooo slecht tegen ruzie en geschreeuw. Als het bij hen alweer over is werkt het bij mij nog steeds door. Gisteren besefte ik dat wijn en roken voor mij een soort 'troost' waren, hoe dom ook. Weer een nieuw inzicht.

[Aline38]

Herkenbaar @Rosee gedoe met de kinderen , tussen de kinderen, drinken. Verdoven, troost zoeken. Zwaar voor je ik hoop dat je goede hulp vind 

[Pytje]

Rosee, je bent een kanjer! Ondanks al je trickers weersta je de alcohol. Je zit bijna op drie maanden volgens mij en als ik het goed begrijp gaan de scherpe kantjes er daarna steeds meer af. En de hoofdpijn ook, hoop ik voor je

[Pytje]

Oeps Rosee, ik wilde reageren, maar plaats per ongeluk een oud bericht. 

[Pytje]

Maar ik laat het maar staan, want je bent nog steeds een kanjer. Maar ik wilde eigenlijk reageren op je bericht van vandaag. Want dat is heftig. Het enige, dat je in je achterhoofd kunt houden, is dat het voorbij gaat. Maar daar heb je nu natuurlijk niet veel aan. Des te knapper dat je de lokroep van alcohol en nicotine weerstaat! En dat je dus ervaart wat die twee met je doen in dit soort situaties. Vandaag zit het woord "verduren" heel erg in mijn hoofd. Het is voor jou in ieder geval niet anders nu....

[Rosee]

Ja, verduren is een goede omschrijving. Of is het accepteren? Ik vind het soms moeilijk wat wel en niet te accepteren. Ik weiger deze situatie te accepteren, ook al heb ik het idee dat ik er niks aan kan veranderen. Maar ik accepteer wel dat ik het moeilijk vind. Zonder verdoving vooralsnog. Lastig. Ik ben kwaad op die sigaretten en wijn. Dat ze zoveel macht hebben.

[Yana]

Wat een moeilijke situatie voor je met je jongens. Ik kan je geen raad geven maar ik hoop van harte dat je van de drank (en sigaretten) afblijft, die gaan je zeker niet helpen (maar dat weet je al natuurlijk). Ik wens je kracht en ook veel mooie momenten met jezelf en met je zoons.

[Rosee]

@Yana dank je. Voel me al paar dagen zo depressief als een uil. Alles komt keihard bij me binnen en ik loop leeg als een ballon. Net maar even een blokje om gegaan omdat ik niet wil dat de jongens me steeds zien huilen en op een bankje in het park tranen vrije loop gelaten waar niemand me kon zien. Vraag me af of het iets met dat stoppen met roken te maken heeft, nu 15e dag.

[Lika]

Dat huilen herken ik heel erg van stoppen met roken. Weet je, een huishouden, een gezin is een lastig iets. Stemmingen van de één slaan overal de ander , roepen hoe dan ook reacties op. Zowel positief als negatief. Er is weinig midden denk ik. En dan pubers, en dan nog een puber met odd. En jij bent de ouder. De wijze? Degene die het moet managen? Ik voel met je mee. Het IS zwaar. Maar je doet het naar beste kunnen en je kids ook natuurlijk. 

[bumperjim]

Ik denk dat pubers best het feit kunnen handlen dat je ook maar een mens bent en vreselijk moeite hebt met stoppen met roken. Misschien houdt ze dat des te meer tegen om zelf te gaan roken. 

[Yana]

Ik heb nooit last gehad van depressies behalve toen ik stopte met roken, ik kon niet stoppen met huilen en voelde me zó rot, wat een hel. Er gebeurt dan volgens mij echt iets in je hersenen, een stofje wat niet aangemaakt wordt of niet aankomt ofzo. Het heeft me begrip voor depressieve mensen opgeleverd.

[Rosee]

@Yana ik heb aantal keren in mn leven last gehad van depressie en slik al 17 jaar AD. Maar nu is t net alsof die depressie terugkomt. Nu 16e dag niet roken, denk inderdaad dat er een link is. Maar nu ik dit weet, kan ik t beter relativeren. Als ik maar weet dat t overgaat. Normaal kan ik ruzie tussen de jongens ook beter relativeren en nu ga ik op een bank in het park zitten huilen. Ik lijk wel zwanger. (Ben ik  niet gelukkig)

[Yana]

Ik kan me inderdaad voorstellen dat het helpt om te weten dat het een fysiologisch proces is. Je hoeft er dus niks aan te doen, je hoeft niet te 'werken aan jezelf', je hoeft alleen maar te wachten tot het weer overgaat. Succes meid, zet 'm op!
En fijn dat je niet zwanger bent (de overgang is trouwens ook geen eitje).

[Pytje]

Rosee, er is sowieso een link tussen depressie en verslavingen volgens mij. Een beetje moeite met het leven hebben doet je eerder grijpen naar alcohol en sigaretten die dat dan (schijnbaar) opheffen. Heb je die middelen niet, dan wordt die leegte in jezelf weer voelbaar. Ik ben in het afgelopen halfjaar ook gestopt met antidepressiva (na 16 jaar). Dacht dat het kon na de overgang, En ja, het kan ook, maar wat moet ik wennen aan mijn eigen emoties.

[Rosee]

Wow wat goed @Pytje. Dat wil ik ook. Dat wordt mijn volgende project, maar dat bewaar ik nog even. Nog niet het juiste moment.

[IJsvogel]

Bij mij duurde het drie maanden na stoppen met roken dat ik me zo depri en prikkelbaar en algeheel *** voelde. En dan ga je toch twijfelen aan jezelf en denken: wat is er mis met mij, ik moet weer aan de pillen, ik moet wat doen! Maar Ik heb het uitgezeten en het ging over. En het was de moeite waard, ik  ben zo blij dat ik meer rook en drink! En het had bij mij alles met elkaar te maken, het een triggerde het ander.