Hohoho!

[Pytje]

6 uur geleden zei Francoise:

En dan zit ik dit draadje te lezen en wederom zoveel herkenning . Zijn wij allen , @kruidenthee67, @Etty, @Pytje , @Lika enliedereen die ik vergeet te noemen,   met dezelfde man getrouwd .  Dat zal heus wel niet , maar er zit wel degelijk een patroon in . 

Ook het onmatige in alles , lezen , sporten noem het maar op . Net of we allemaal familie zijn ..... 

Wat is dat toch met ons ? Of beter nog , wat doen we eraan , zodat we er geen "last" meer van hebben ? 

 

Grappig, dat we allemaal dus soortgelijke keuzes hebben gemaakt voor onze partners. En dat is dan ook wel weer logisch waarschijnlijk. Het spiegelt in ieder geval goed. Dank voor jullie bijdragen hierboven. Ja, Kruidenthee, het is zeker alcoholgerelateerd. Het verkregen inzicht is in ieder geval een direct gevolg van de "drooglegging". Ergens is het een kadootje, maar man, man, man (vrouw, vrouw, vrouw eigenlijk in dit geval); wat zou ik het af en toe graag even parkeren....en gewoon de modus lang leve de zomer, lang leve de vakantie en lang leve de lol inschakelen.  

 

[Pytje]

Een half jaar voorbij sinds dat ik me hier heb aangemeld. Daarvoor had ik al drie maanden niet gedronken, maar was toch weer de fout in gegaan. Ook in het het afgelopen halfjaar heb ik het een aantal malen niet helemaal droog gehouden. Het was één van de drukste periodes in mijn leven (privé en werk) en ik heb dat waarschijnlijk alleen maar vol kunnen houden doordat ik goed geslapen heb en me niet ook nog eens iedere avond liet vollopen.

Nu is er rust. Ik ben doodmoe en weet even niet wat te gaan doen. De gedachte aan alles, dus ook die aan alcohol komt bij me op. Ik zal nu een andere invulling van mijn tijd moeten gaan vinden (wat op zich nooit een probleem is:), maar realiseer me erg goed dat het gevaar om de hoek ligt. Mooi weer, vakantiegevoel, niet per se op tijd naar bed hoeven; alle ingrediënten aanwezig. Tegelijkertijd dus het beeld van een heilloze weg en (zoals Etty het gisteren zo mooi uitdrukte) dagenlang worstelen vanwege dat éne eerste glas. Das ook wel weer heel zonde om de vrije tijd mee te vullen, houd ik mezelf dan voor. Er is dus geen keuze; drinken is geen optie. Het moeilijkste vind ik gek genoeg om mezelf daarin te vertrouwen. Dat ik het verlangen niet stiekum via een achterdeurtje naar binnen laat piepen en dat ik dan toch met mezelf ga onderhandelen. Het heeft al vaker een ingang gevonden, the bastard. Maar goed, ik heb alles zo goed mogelijk gebarricadeerd en de kieren dichtgesmeerd. Pek en kokende olie klaarstaan... het gaat me lukken!

[Nietmeer]

Respect voor de weg die je bewandeld! Het gaat niet vanzelf en bewust zijn van je valkuilen dat helpt. Ga vooral zo door!

[Yana]

Goed bezig Pytje, ik ben trots op je!

[kruidenthee67]

Hoi Pytje,

Wat mij opvalt in je bericht is dat je schrijft: er is dus geen keuze.  Jawel, die is er wel.  Drinken of niet drinken.  Dat blijft een keuze.  ik zeg ook vaak 'het is geen optie'. Waarmee ik dus zeg: ik maak de keuze niet te drinken. Het lijkt muggenzifterij, maar al schrijvende besef ik dat dat maakt, dat het echt iets van mij is, en niet buiten mezelf. Ik heb de keuze. Ook als 'de bastard' om de hoek komt....'het besluit'.

In de online training leerde ik verschillende fases te herkennnen in mijn 'staat van zijn'..groen als tralala..alles oke, oranje als opletten..spanning/stress...en rood...oe gevaarlijk. En hoe roder, hoe groter de kans op uitglijden/terugvallen. Mijn man vroeg me gister: zit je in code oranje? Hij merkte op dat 'er wat was'...ja, klopt..beetje moody zeg maar.  Maar drank kwam niet bij me op.  Inmiddels ontstaan er andere manieren om met dat gevoel om te gaan.  Daarin is dus ook vertrouwen ontstaan, in mijzelf. Dat was er eerder niet. 

Pytje, jij kunt het ook. Je weet wat je er voor moet laten.  

Je hebt al ervaren wat het je opleverde in die drukke periode..knap! Nee, niet perse makkelijker, maar het wordt wel beter.

Keep up the good work

 

[Pytje]

@kruidenthee67, optie of keuze... het is een nuance-verschil inderdaad. De kleurcodes vind ik wel een idee. Alleen het gekke is: als ik in code oranje of rood zit (zoals op dit moment), dan ben ik heel alert en is de kans dat ik ook daadwerkelijk ga drinken minder groot. Maar soms zit ik in groen en dan slaat het toe. En ben ik totaal onvoorbereid. Daar gaat meestal fout als het fout gaat (lijkt het, want misschien zit ik dan onbewust wel in oranje of rood). 

Wat geweldig dat jij  de gedachte aan drank al niet eens meer bij je op laat komen, ook al zit je dan een beetje in de gevarenzone. Je gaat nu naar een jaar hè? Ik kan me voorstellen dat er dan echt vertrouwen begint te ontstaan. En dat je daarmee heel veel aankunt. Chapeau

[kruidenthee67]

@Pytje

Ah...groen...het is fijn, gezellig, goed...ontspannen...wijntje...ja, ken ik ook nog  Ja, dat is opletten. Dus eigenlijk sterke emoties...want dat is het ook als je in groen zit, maar dan een positieve...goed om je daar bewust van te zijn. Want dan kun je je voorbereiden...ik heb geleerd de nuances te zien..tussen de trek die me overvalt en het daadwerkelijk overgaan tot drinken.  En inderdaad kan het ook nog zijn dat je denkt in groen te zitten, maar ergens al richting oranje gaat...dus de signalen van je lijf en hoofd niet voelt, herkent.  Ook dat is mij niet onbekend 

 

Het is niet zo dat de gedachte aan drank niet meer opkomt, maar meer in de zin van 'vroeger zou dit een drinkmoment zijn geweest'. Ik spreek me nu eerder uit..kan wat rustiger omgaan met heftige emoties..en ja, dat is het resultaat van bijna een jaar droog (Jihaaaa ) en blijven 'werken'. 

 

Voor nu gaat het bij mij goed, had nooit gedacht hier te komen....maar het kan.

Ook voor jou 

[kruidenthee67]

 De 'Kon het maar altijd zo zijn...' - gedachte?

En de 'angst' dat je dit gevoel noooit meer zult hebben...zoiets...?

Of 'nu klopt alles (is perfect )'

 

Hoezo niet in het hier en nu zijn? 

 

Groene momenten hebben voor mij te maken met 'zijn in het moment, met wat er is'...ja...lekker vaag  Of toch niet?

 

 

[Pytje]

1 uur geleden zei Etty:

Ik ben beter geworden in loslaten omdat het toch wel weer terugkomt.  Zo zijn the good and the bad beter te pruimen;)

Zo is dat: niet vasthouden of juist zo snel mogelijk ervan af willen. Zijn met wat er is...een heel leven heb je er voor nodig om dit te leren

[Pytje]

Ondanks dat er weer van alles gebeurt waar ik, zachtjes uitgedrukt, niet blij mee ben, blijf ik er nuchter onder. Sterker nog, als ik me gespannen voel, heb ik niet eens gelijk gedachten aan drank. Ik merk dat mijn mindfulness training van de afgelopen tijd daarin wel steunend is. Accepteren dat die gevoelens er zijn en er niets aan hoeven of willen doen, zeker niet gaan drinken. Die ontkoppeling is erg belangrijk voor mij en gaat me, stapje voor stapje, steeds beter af. Ik doe het nog steeds dag voor dag, maar merk dat ik wel steeds meer bedreven raak in het leven van dit alcoholloze bestaan. 

[kruidenthee67]

O wat een mooie update Pytje...ja, het is de ontkoppeling. Ook voor mij nog steeds dag voor dag. Nu jij dat zo schrijft, van die spanning, realiseer ik me ook dat daar waar dan vroeger ook echt zucht ontstond dat er niet meer is.  Dat is eigenlijk best bevrijdend...ondanks spanning en stress...

 

Keep up the good work!

 

[Rosee]

[Lika]

Dank voor dit inzicht. Ontkoppeling  van stress en trek, maar ook van gedachten en handelingen. Dat is hem!

[Pytje]

Laatst vroeg iemand mij: "waarom zet je jezelf niet op het jaarpact?" Misschien is dat een goed idee voor mij, maar ik kan het nergens vinden. Wie helpt mij even?

[Pytje]

Het is gelukt. Ik heb mezelf op het jaarpact aangemeld. Het voelt nog een beetje als zwemmen zonder bandjes. Totnutoe heb ik altijd een achterdeurtje open gehouden, maar die is dus bij deze op slot gegaan. Ik heb het ook even nodig omdat alle omstandigheden schreeuwen om alcohol: vakantie en ontspanning. En, gek genoeg, door die ontspanning heel veel gedachten in mijn hoofd, die maar wat graag een beetje verdoofd willen worden. Toch wil ik dat niet meer. Omdat ik vanuit mijn tenen weet dat ik kies voor een alcoholvrij leven en daarin is het bevredigen van een korte-termijn-behoefte alleen maar stilstand c.q. achteruitgang. Het lost niets op, maar verschuift hoogstens een probleem. 

@Francoise, ik doe dus met je mee!!

[Nietmeer]

Wel heel stoer!

[Klaske]

Succes met het jaarpact!! 

Zelf stond ik er vorig jaar ook op, na 4 maanden kon ik helaas weer opnieuw beginnen 

Ik hou het bij dag voor dag. Misschien als ik 9 maanden heb dat ik dan ook meedoe, dan heb ik wat meer vertrouwen 

[Rosee]

Wow @Pytje stoer en dapper dat je op het jaarpact staat. Ben er zelf nog niet uit of t voor mij ook werkt, misschien volg ik je nog. Iig heel veel succes, 365 x dag voor dag, het gaat je lukken

[Lika]

Voor mij voelt het jaarpacht als een soort veiligheidsgordel. Hoop dat het voor jou ook veel goeds brengt.

[Pytje]

Nu ik me op het jaarpact heb gezet, gebeurt er toch van alles in mij. Ik voel me onzeker. Kan ik dit wel? Is dit de goede stap op dit moment? Het voelt leeg en angstig. Met een laatste stuiptrekking hoop ik zo hard dat het anders kan. Dat ik mijn relatie met alcohol nog kan omtoveren tot een vrijblijvende en vriendschappelijke. Niet dus, dat weet ik ook wel. In het afgelopen jaar heb ik voldoende vaak bewezen dat dat niet kan. Wat ik ook vaststel is dat het een heel vervelende stalker is. Nog steeds heeft hij een centrale plek in mijn leven. Soms wat meer op afstand, soms wat dichterbij, soms gevaarlijk dicht op de huid. Nu ik vakantie heb en de dagen geheel naar eigen inzicht mag invullen, lijkt het bovendien dat ik de structuur van de fles opentrekken aan het eind van de middag nog meer mis. Tenslotte was dat een structuur en daar vaar ik wel bij. Net zo goed als bij de structuur van werken tot ik erbij neerval. Toch ga ik de uitdaging aan; het even laten wat het is. Niet op zoek naar een ander project waar ik me aan vast kan klampen en niet op zoek naar vervangingsrituelen. Nu er maar doorheen....

[Pytje]

Dank je @Etty. Ik heb er vertrouwen in

[Rosee]

Kan goed begrijpen dat dit soort angstgedachten nu de kop opsteken, je hebt ook een grote stap gezet. Maar het zijn maar gedachten he! En je hoeft niet op het jaarpact, maar je wilt het en je kan het! De eerste niet nemen enzo...

[kruidenthee67]

@Pytje ik vind het lastig om wat zinnigs te zeggen.

 

Nu maar er doorheen...schrijf je. Ja, dat denk ik dan ook maar. Vertrouwen is daarbij een belangrijke. Vertrouwen in jezelf. Ik heb mezelf pas op het jaarpact durven zetten toen ik voelde dat deze keer anders was dan alle andere keren. En toen ook meteen na de laatste uitglijder. Dat gaat elf maanden goed. Het vertrouwen in mijzelf in het adb proces is gegroeid.

Misschien voelt het nu even wat oncomfortabel, het achterdeurtje echt gesloten. Maar dat is wat je wilt. Zou zomaar kunnen dat je ego daar lekker even op gaat protesteren.

Met het jaarpact hoef je nog steeds  niks te bewijzen. Voor niemand. Zie het als een 'ik heb vertrouwen in mijzelf pact', ik durf het aan. Zoiets...niet bang zijn dus...dat maakt je wankel en geeft ruimte aan die gedachten...die inderdaad nog steeds alleen maar gedachten zijn..die ook weer voorbij gaan. Je hebt ze, je bent ze niet.

En blijf het per dag bekijken. Vandaag neem ik de eerste niet.

[Pytje]

57 minuten geleden zei Etty:

Rituelen kunnen toch wel prettig zijn. Die fles opentrekken, waar  staat dat , behalve structuur, nog meer voor?

Even niets hoeven, een moment voor mezelf. Dat is het denk ik. Het is moeilijk om dat te vervangen. Maar eigenlijk hoeft dat ook helemaal niet. Die momenten kan ik door de dag heen best vinden als ik er wat meer moeite voor doe. Dat dat aan het eind van de middag met een fles moet gebeuren zegt ook iets over hoe streng ik ben voor mezelf: hoe harder ik mezelf heb afgepeigerd gedurende de dag, hoe meer ik die fles verdiend heb. Duhuhuh....Waarom moet ik mezelf zo afpeigeren? Om te bewijzen dat ik het kan? Om goedkeuring te krijgen? Complimenten? Het is de kleuter in mij die een ijsje krijgt als ze zoet is geweest. 

[Hendrik2]

Op 30/12/2017 om 08:39 zei Pytje:

Hallo,

laat ik de stap van lezen naar schrijven maar eens zetten.... ik ben een vrouw van midden vijftig en ik ben verslaafd. In het verleden aan roken en drinken, maar dat roken heb ik inmiddels een aantal jaar geleden opgegeven. Ophouden met drinken heb ik al meerdere keren geprobeerd, maar dat is tot op heden geen blijvertje gebleken. Begin van dit jaar een aantal weken gestopt en na de zomervakantie zelfs drie maanden. Het waren best goede maanden. En toch kwam er een moment dat ik er weer naar verlangde. Het begon  met mate, maar werd al snel meer dan ik zelf wilde en goed voor me was. Daar komt bij dat ik steeds duidelijker merk dat ik er somber en depressief van word. Ik slik al langdurig antidepressiva en had nu juist in overleg met de huisarts besloten om dit te gaan afbouwen. Geen goede combinatie met teveel alcohol dus. Ik wil graag weer terug naar het gevoel wat ik heb in de periodes dat ik niet drink. Ik weet ook hoe moeilijk het is om de eerste stap te zetten. Want wat 's ochtends nog een goed idee lijkt, is later op de dag ineens heel anders....Maar goed: ik ga het aan vandaag! 

Pytje,zelfde situatie eigenlijk;ook seroxat bij de alcohol,en roken.nu dus van de seroxat af proberen,en inderdaad vandaag bijvoorbeeld lijkt voor mij alles een slecht idee,sterkte!