Hohoho!

[Onbekend]

Ik merk dat 1 maand voor mij ook zo’n hobbel is die ik moet nemen. Van de week die eerste trek gevoeld. Dit weekend ook weer een paar keer. Maar ook voor mij zal dat angstige en chaotische gevoel weer terugkeren als ik weer ga drinken en daarom dus gelukkig niks (alcoholisch) gedronken. Ik hoop dat jij ‘de teller’ vandaag ook weer op 0 hebt weten te houden en snel het angstige gevoel weer kwijt bent. Hou vol! Het gaat een keer lukken! 

[Nietmeer]

Zet hem weer op Pytje, denk maar aan alle momenten dat het wel gelukt is.

[Pytje]

Ik zal eens kijken, @Etty Bedankt voor de tip

[Pytje]

Het niet drinken vervang ik door andere dingen: soms is dat ijs, soms een zak nootjes, soms blijven doorrennen totdat ik letterlijk mijn bed in val. Wat zou het? Niks natuurlijk. Maar ik kom tot de confronterende gedachte dat ik mezelf weer veroordeel. Me soms heel ontevreden voel over het feit dat ik de controle verlies. Dat gevoel, die ontevreden afdronk na controle-verlies, dat verandert dus niet. Dat ligt aan alles ten grondslag. Zo geredeneerd maak je meer kans om succesvol te stoppen met drinken als je jezelf maar voldoende veroordeelt. En misschien is dat ook zo. Mijn man, die de dingen op zich af laat komen zoals ze komen, begrijpt totaal niet waar ik het over heb als ik me schuldig voel. Hij kan zo lief zijn voor zichzelf. Teveel gegeten? Nou ja, morgen weer wat minder toch? Teveel gedronken? Ja nou, mag toch wel een keer? Hij maakt er allemaal geen punt van. Drinkt nu 's avonds 1 pilsje, terwijl dat vroeger ook een hele fles op een avond was. Heeft daarvoor geen forum nodig en geen dagelijkse peptalk voor zichzelf. Hij doet het gewoon. Ik zie dat terug in alles wat hij doet: denken op hoofdlijnen, details zijn niet interessant, delegeren kan hij als de beste, fouten maken... we hebben er laatst nog smakelijk om gelachen: hij kan de fouten waar hij echt spijt van heeft in zijn leven op 1 hand tellen, ik kan iedere week wel een hand vullen. Het maakt niet uit, ik ben ik en hij is hij. Maar het ADB-proces levert me dit wrange inzicht op:  dat het voor mij echt NOOIT goed genoeg zal zijn. 

Voor de rest: met een blij gemoed begin ik aan een nieuwe droge dag

[kruidenthee67]

[Rosee]

Herkenbaar @Pytje. Alles of niets. Matigen bestaat niet. Overal vol in gaan of anders helemaal niks. Betrap mezelf er ook op dat ik de alcohol en sigaretten heb ingewisseld voor andere dingen die weliswaar gezonder zijn, maar waar ik ook weer in dreig door te slaan ( sporten, gezond eten, lezen over verslavingen, tuinieren) soms snak ik naar chocola en besluit dan 1 koekje te nemen omdat er geen chocola in huis is. Daar gaat het hele pak met een schuldgevoel achteraf. Moet dan extra rondje hardlopen van mezelf. Maar ik drink niet!

[Rosee]

Mensen die het bij 1 kunnen houden, beschouw ik bijna als buitenaardse wezens.

[bumperjim]

21 minuten geleden zei Rosee:

Herkenbaar @Pytje. Alles of niets. Matigen bestaat niet. Overal vol in gaan of anders helemaal niks. Betrap mezelf er ook op dat ik de alcohol en sigaretten heb ingewisseld voor andere dingen die weliswaar gezonder zijn, maar waar ik ook weer in dreig door te slaan ( sporten, gezond eten, lezen over verslavingen, tuinieren) soms snak ik naar chocola en besluit dan 1 koekje te nemen omdat er geen chocola in huis is. Daar gaat het hele pak met een schuldgevoel achteraf. Moet dan extra rondje hardlopen van mezelf. Maar ik drink niet!

Ja dat onmatige met andere dingen hoort erbij na het stoppen lijkt het. Ik merk nu van mezelf sinds september dat ik iets minder idioot veel lees (boeken koop op de e-reader) en minder chocola ook. Ik denk dat het langzaam overgaat die onmatigheid. 

Of niet natuurlijk. Maar veel lezen of tuinieren dat heeft nog nooit iemand gedood   

[Nietmeer]

Ik heb dat ook, met gezond leven. Ik moet verse gemberthee maken en elke dag gezond voor mezelf koken. Bewegen en activiteiten ondernemen. Het houd me gewoon bezig en dat is nu ook even niet erg, het leidt af. Vandaag weer buiten gezwommen met de hond en daar kan ik echt van genieten. Dus Pytje je bent de enige niet. Veroordeel jezelf niet teveel het leven is gewoon al lastig genoeg.

[bumperjim]

4 minuten geleden zei Etty:

  Maak niet iets kwijt wat van hem is.  Want dan komt zìjn moment om de boel niet bij elkaar te hebben:) . 

 

Dit!!!!  

[kruidenthee67]

Thanks @Etty

Deze komt even heel direct binnen...

Iets met acceptatie, projectie en zelfverantwoording...

[Gast]

Op 28-6-2018 om 09:45 zei Pytje:

Het niet drinken vervang ik door andere dingen: soms is dat ijs, soms een zak nootjes, soms blijven doorrennen totdat ik letterlijk mijn bed in val. Wat zou het? Niks natuurlijk. Maar ik kom tot de confronterende gedachte dat ik mezelf weer veroordeel. Me soms heel ontevreden voel over het feit dat ik de controle verlies. Dat gevoel, die ontevreden afdronk na controle-verlies, dat verandert dus niet. Dat ligt aan alles ten grondslag. Zo geredeneerd maak je meer kans om succesvol te stoppen met drinken als je jezelf maar voldoende veroordeelt. En misschien is dat ook zo. Mijn man, die de dingen op zich af laat komen zoals ze komen, begrijpt totaal niet waar ik het over heb als ik me schuldig voel. Hij kan zo lief zijn voor zichzelf. Teveel gegeten? Nou ja, morgen weer wat minder toch? Teveel gedronken? Ja nou, mag toch wel een keer? Hij maakt er allemaal geen punt van. Drinkt nu 's avonds 1 pilsje, terwijl dat vroeger ook een hele fles op een avond was. Heeft daarvoor geen forum nodig en geen dagelijkse peptalk voor zichzelf. Hij doet het gewoon. Ik zie dat terug in alles wat hij doet: denken op hoofdlijnen, details zijn niet interessant, delegeren kan hij als de beste, fouten maken... we hebben er laatst nog smakelijk om gelachen: hij kan de fouten waar hij echt spijt van heeft in zijn leven op 1 hand tellen, ik kan iedere week wel een hand vullen. Het maakt niet uit, ik ben ik en hij is hij. Maar het ADB-proces levert me dit wrange inzicht op:  dat het voor mij echt NOOIT goed genoeg zal zijn. 

Voor de rest: met een blij gemoed begin ik aan een nieuwe droge dag

En dan zit ik dit draadje te lezen en wederom zoveel herkenning . Zijn wij allen , @kruidenthee67, @Etty, @Pytje , @Lika enliedereen die ik vergeet te noemen,   met dezelfde man getrouwd .  Dat zal heus wel niet , maar er zit wel degelijk een patroon in . 

Ook het onmatige in alles , lezen , sporten noem het maar op . Net of we allemaal familie zijn ..... 

Wat is dat toch met ons ? Of beter nog , wat doen we eraan , zodat we er geen "last" meer van hebben ? 

 

29 juni 2018 bewerkt door Gast

[Onbekend]

Ook hier herkenning in het ‘overmatige’. Veel lezen, sporten, ondernemen. Soms lijkt het wel of ik alles in wil halen wat ik niet heb gedaan toen ik mijn ‘andere hobby bezigde’. Maar ik voel me daar eigenlijk totaal niet schuldig over. Ik zie het meer als een ontdekking van wie ik nu ben. Wat vind ik nu eigenlijk allemaal leuk, wat interesseert me? Meestal ebt het echte overmatige bij mij na een tijdje weer weg. 

[kruidenthee67]

Hahaha @Pytje

Ik sprak gister uit bij mijn app maatje of het allemaal nog wel alocholgerelateerd is...wat ik hier schrijf. En ik vind het soms wel allemaal wat 'zwaar', euh...diep...kan het niet wat simpeler? Ja, het is wel degelijk alocholgerelateerd...of ik moet zeggen gerelateerd aan 'verslavingsproblematiek'.  Ik herken, zie steeds meer de overeenkomsten, in patronen, gedrag, reageren etc. bij 'verslaafden', in meer of mindere mate.

Je partner heb je niet voor niks uitgekozen...en hij jou...

Dus wat is dat toch met ons? Dat is de verslavinsgevoeligheid. En wat daar dan allemaal bij komt kijken...dat is een gegeven, althans zo zie ik dat. Daar kan ik niet veel aan veranderen, wel in hoe ik er mee omga...en dat doe ik door inzichten te verwerven, hulp te aanvaarden, en soms dingen anders te doen dan ik gewend ben. Voor mij zit dat in het verantwoording nemen voor mijn eigen leven..ja, weer zo n ingewikkelde...en tegelijk simpel. 

Net zo simpel als de eerste niet nemen 

En dan begint het hele circus. Het is een keuze, of je in de piste stapt. Ik lees en zie (in groep) ook mensen die de piste niet ingaan. Prima, blijft altijd een keuze van de persoon zelf. En er zijn misschien ook wel mensen die stoppen met drinken en verder niet al te veel te doen hebben in dat persoonlijke proces...alleen ben ik er nog niet veel tegengekomen.

En ik wil graag...ik wil graag deze stappen zetten....en ik wil niet terugvallen. Die twee zijn ook met elkaar verbonden. 

Het werkt, als je eraan werkt. 

29 juni 2018 bewerkt door kruidenthee67

[Rosee]

Mooi gezegd weer @kruidenthee67. Ik ben oprecht blij dat ik dit forum heb gevonden. Ik weet zeker dat het me anders nooit was gelukt het zolang droog te houden. Hier lees ik alles waar ik mee worstel. ( nu nog van mn forumverslaving afkomen lol)

[Pytje]

6 uur geleden zei Francoise:

En dan zit ik dit draadje te lezen en wederom zoveel herkenning . Zijn wij allen , @kruidenthee67, @Etty, @Pytje , @Lika enliedereen die ik vergeet te noemen,   met dezelfde man getrouwd .  Dat zal heus wel niet , maar er zit wel degelijk een patroon in . 

Ook het onmatige in alles , lezen , sporten noem het maar op . Net of we allemaal familie zijn ..... 

Wat is dat toch met ons ? Of beter nog , wat doen we eraan , zodat we er geen "last" meer van hebben ? 

 

Grappig, dat we allemaal dus soortgelijke keuzes hebben gemaakt voor onze partners. En dat is dan ook wel weer logisch waarschijnlijk. Het spiegelt in ieder geval goed. Dank voor jullie bijdragen hierboven. Ja, Kruidenthee, het is zeker alcoholgerelateerd. Het verkregen inzicht is in ieder geval een direct gevolg van de "drooglegging". Ergens is het een kadootje, maar man, man, man (vrouw, vrouw, vrouw eigenlijk in dit geval); wat zou ik het af en toe graag even parkeren....en gewoon de modus lang leve de zomer, lang leve de vakantie en lang leve de lol inschakelen.  

 

[Gast]

55 minuten geleden zei Pytje:

 wat zou ik het af en toe graag even parkeren....en gewoon de modus lang leve de zomer, lang leve de vakantie en lang leve de lol inschakelen.  

 

Maar dan wel nuchter 

[Pytje]

Een half jaar voorbij sinds dat ik me hier heb aangemeld. Daarvoor had ik al drie maanden niet gedronken, maar was toch weer de fout in gegaan. Ook in het het afgelopen halfjaar heb ik het een aantal malen niet helemaal droog gehouden. Het was één van de drukste periodes in mijn leven (privé en werk) en ik heb dat waarschijnlijk alleen maar vol kunnen houden doordat ik goed geslapen heb en me niet ook nog eens iedere avond liet vollopen.

Nu is er rust. Ik ben doodmoe en weet even niet wat te gaan doen. De gedachte aan alles, dus ook die aan alcohol komt bij me op. Ik zal nu een andere invulling van mijn tijd moeten gaan vinden (wat op zich nooit een probleem is:), maar realiseer me erg goed dat het gevaar om de hoek ligt. Mooi weer, vakantiegevoel, niet per se op tijd naar bed hoeven; alle ingrediënten aanwezig. Tegelijkertijd dus het beeld van een heilloze weg en (zoals Etty het gisteren zo mooi uitdrukte) dagenlang worstelen vanwege dat éne eerste glas. Das ook wel weer heel zonde om de vrije tijd mee te vullen, houd ik mezelf dan voor. Er is dus geen keuze; drinken is geen optie. Het moeilijkste vind ik gek genoeg om mezelf daarin te vertrouwen. Dat ik het verlangen niet stiekum via een achterdeurtje naar binnen laat piepen en dat ik dan toch met mezelf ga onderhandelen. Het heeft al vaker een ingang gevonden, the bastard. Maar goed, ik heb alles zo goed mogelijk gebarricadeerd en de kieren dichtgesmeerd. Pek en kokende olie klaarstaan... het gaat me lukken!

[Nietmeer]

Respect voor de weg die je bewandeld! Het gaat niet vanzelf en bewust zijn van je valkuilen dat helpt. Ga vooral zo door!

[Yana]

Goed bezig Pytje, ik ben trots op je!

[kruidenthee67]

Hoi Pytje,

Wat mij opvalt in je bericht is dat je schrijft: er is dus geen keuze.  Jawel, die is er wel.  Drinken of niet drinken.  Dat blijft een keuze.  ik zeg ook vaak 'het is geen optie'. Waarmee ik dus zeg: ik maak de keuze niet te drinken. Het lijkt muggenzifterij, maar al schrijvende besef ik dat dat maakt, dat het echt iets van mij is, en niet buiten mezelf. Ik heb de keuze. Ook als 'de bastard' om de hoek komt....'het besluit'.

In de online training leerde ik verschillende fases te herkennnen in mijn 'staat van zijn'..groen als tralala..alles oke, oranje als opletten..spanning/stress...en rood...oe gevaarlijk. En hoe roder, hoe groter de kans op uitglijden/terugvallen. Mijn man vroeg me gister: zit je in code oranje? Hij merkte op dat 'er wat was'...ja, klopt..beetje moody zeg maar.  Maar drank kwam niet bij me op.  Inmiddels ontstaan er andere manieren om met dat gevoel om te gaan.  Daarin is dus ook vertrouwen ontstaan, in mijzelf. Dat was er eerder niet. 

Pytje, jij kunt het ook. Je weet wat je er voor moet laten.  

Je hebt al ervaren wat het je opleverde in die drukke periode..knap! Nee, niet perse makkelijker, maar het wordt wel beter.

Keep up the good work

 

[Pytje]

@kruidenthee67, optie of keuze... het is een nuance-verschil inderdaad. De kleurcodes vind ik wel een idee. Alleen het gekke is: als ik in code oranje of rood zit (zoals op dit moment), dan ben ik heel alert en is de kans dat ik ook daadwerkelijk ga drinken minder groot. Maar soms zit ik in groen en dan slaat het toe. En ben ik totaal onvoorbereid. Daar gaat meestal fout als het fout gaat (lijkt het, want misschien zit ik dan onbewust wel in oranje of rood). 

Wat geweldig dat jij  de gedachte aan drank al niet eens meer bij je op laat komen, ook al zit je dan een beetje in de gevarenzone. Je gaat nu naar een jaar hè? Ik kan me voorstellen dat er dan echt vertrouwen begint te ontstaan. En dat je daarmee heel veel aankunt. Chapeau

[kruidenthee67]

@Pytje

Ah...groen...het is fijn, gezellig, goed...ontspannen...wijntje...ja, ken ik ook nog  Ja, dat is opletten. Dus eigenlijk sterke emoties...want dat is het ook als je in groen zit, maar dan een positieve...goed om je daar bewust van te zijn. Want dan kun je je voorbereiden...ik heb geleerd de nuances te zien..tussen de trek die me overvalt en het daadwerkelijk overgaan tot drinken.  En inderdaad kan het ook nog zijn dat je denkt in groen te zitten, maar ergens al richting oranje gaat...dus de signalen van je lijf en hoofd niet voelt, herkent.  Ook dat is mij niet onbekend 

 

Het is niet zo dat de gedachte aan drank niet meer opkomt, maar meer in de zin van 'vroeger zou dit een drinkmoment zijn geweest'. Ik spreek me nu eerder uit..kan wat rustiger omgaan met heftige emoties..en ja, dat is het resultaat van bijna een jaar droog (Jihaaaa ) en blijven 'werken'. 

 

Voor nu gaat het bij mij goed, had nooit gedacht hier te komen....maar het kan.

Ook voor jou 

[kruidenthee67]

 De 'Kon het maar altijd zo zijn...' - gedachte?

En de 'angst' dat je dit gevoel noooit meer zult hebben...zoiets...?

Of 'nu klopt alles (is perfect )'

 

Hoezo niet in het hier en nu zijn? 

 

Groene momenten hebben voor mij te maken met 'zijn in het moment, met wat er is'...ja...lekker vaag  Of toch niet?

 

 

[Pytje]

1 uur geleden zei Etty:

Ik ben beter geworden in loslaten omdat het toch wel weer terugkomt.  Zo zijn the good and the bad beter te pruimen;)

Zo is dat: niet vasthouden of juist zo snel mogelijk ervan af willen. Zijn met wat er is...een heel leven heb je er voor nodig om dit te leren