Pelle drinkt niet meer

[Pytje]

9 uur geleden zei Pelle2:

Zonder alcohol is het leven leuker, makkelijker, fijner. Ik maak van alles mee en ik vind veel meer leuk, heb meer aandacht voor de dingen. En nooit meer een kater! Vroeg opstaan? Geen probleem! Ik ben soms zo maar gelukkig, omdat ik iets moois zie, of omdat ik wat lekkers ruik...

Als ik dit lees lijkt het antwoord op de vraag "wat te doen na een jaar?" wel gegeven eigenlijk. Mooi verwoord!

[Pelle2]

Bedankt voor jullie reacties. Dat geeft vertrouwen. Ja, ik denk er veel over na, meer dan een tijdje geleden. En het delen hier dwingt me er nog eens extra goed over na te denken. Er eerlijk over zijn is iets wat ik onder andere heb geleerd het afgelopen jaar. En niet alleen wat betreft het drinken trouwens. Nog één van de grote voordelen van het niet drinken!

[Kohtje]

16 uur geleden zei Pelle2:

En zo is maand 10 voorbij gehobbeld. Wat is het leven toch een stuk relaxter zonder de alcohol! Maar aiai, die 12 maanden zitten er bijna op...en dan?

Zonder alcohol is het leven leuker, makkelijker, fijner. Ik maak van alles mee en ik vind veel meer leuk, heb meer aandacht voor de dingen. En nooit meer een kater! Vroeg opstaan? Geen probleem! Ik ben soms zo maar gelukkig, omdat ik iets moois zie, of omdat ik wat lekkers ruik...

Ik stel me af en toe voor hoe het zou zijn geweest als ik toch wat had gedronken die avond. dat feestje.. Eigenlijk ben ik elke keer blij dat ik dan besef dat ik nuchter ben. .

De gewoonte is er met het verstrijken van de tijd behoorlijk vanaf, ik ben er normaal gesproken helemaal niet mee bezig. En als er zo nodig wat gedronken moet worden drink ik even vrolijk een alcoholvrij biertje mee. Of een glas ranja, thee, water, of ik stort me enthousiast op de borrelnoten.

 

Als ik dit zo lees, Pelle, dan denk ik: hoezo die 12 maanden zitten er bijna op... en dan? De gewoonte is er met het verstrijken van de tijd behoorlijk vanaf. Dat
verstrijken van de tijd behelst 10 hele maanden. En na die 12 maanden zelfs 12 hele maanden.

 

16 uur geleden zei Pelle2:

Maar ja, soms ook denk ik dat ik nu inmiddels wel in staat ben om heel verstandig met alcohol om te gaan.

Hier geef je eigenlijk het antwoord op je 'probleem'.. je bent inderdaad in staat heel verstandig met alcohol om te gaan. Dat heb je nu in die 10 maanden
wel bereikt. Het verstandigste wat je kunt doen na 12 maanden is gewoon door gaan op de ingeslagen weg. Waarom zou je die gok willen nemen
als het je zo goed en relatief makkelijk af gaat? Je weet wat de risico's zijn. Je hebt genoeg gezond verstand.

Maar misschien is dit ook wel een typisch antwoord van iemand die langer dan een jaar niet drinkt. Dat kan. Dan is dit misschien
een arrogant advies. Zo was het echter niet bedoeld.

13 juni 2020 bewerkt door Kohtje

[Maverick]

6 uur geleden zei Pelle2:

Bedankt voor jullie reacties. Dat geeft vertrouwen. Ja, ik denk er veel over na, meer dan een tijdje geleden. En het delen hier dwingt me er nog eens extra goed over na te denken. Er eerlijk over zijn is iets wat ik onder andere heb geleerd het afgelopen jaar. En niet alleen wat betreft het drinken trouwens. Nog één van de grote voordelen van het niet drinken!

Hoe mooi is het dat je hier en nu, op dit moment er zo over na kan denken, hoe de vraagstukken voor jezelf nu steeds meer helder en duidelijk worden, dat je zoekt, dat je antwoorden vindt. Was je dit allemaal gelukt als je nog had gedronken? Is de reis voor jezelf dan nu af? Of na 12 maanden? Wat een groei heb je tot nu toe doorgemaakt @Pelle2. Koester dat, wees er trots op!
 

[kruidenthee67]

Ik heb de neiging om meteen te zeggen: 'het is niet verstandig om te denken dat je verstandig met alcohol om kunt gaan'  Euh...dat denken dus...wat het deurtje weer op een kier zet.  Tegen beter weten in.  Tenminste, dat gold voor mij.  Ik zeg, lekker doorhobbelen, af en toe denken, bezinnen..dat hier neerzetten....en weer doorhobbelen.  Bedankt. Ik hobbel mee 

 

Mooi Pelle 

[Bob]

De vraag die ik mezelf rond die tijd ook stelde was "heb je er nog behoefte aan?" en mijn antwoord was "Nee, eigenlijk niet, dus laat ook maar zo. Dit bevalt me goed".

14 juni 2020 bewerkt door Bob

[Pelle2]

Fijn om jullie ervaringen en bemoedigen te lezen. Het helpt het denken af en toe een zetje te geven. Wat bij te sturen ook. En het geeft vertrouwen. Allemaal mooi!

[maartje]

Ik ben nogal praktisch en beeldend ingesteld. Wat mij hielp was, me voor te stellen hoe voor mij gematigd drinken er dan uit zou zien. Dus: op welke momenten zou ik dan weer mogen drinken van mezelf, en hoeveel? Bv: 1 keer in de week max 1 tot 3 glazen, drinken tijdens een etentje, een verjaardag, welke verjaardag dan wel/niet, festivals, 1 keer per maand maar dan tot 't randje? Terrasje bij mooi weer? Bbq? 

Daar over na moeten denken vind ik al vermoeiend. Daarnaast een even zo belangrijke vraag, nee, de belangrijkste: wat levert het weer gaan drinken met mate me op? 

Wat levert het me op? Aan 1 of 2 glazen wijn beleef ik geen plezier. Maar ik wil niet meer drinken dan dat anders is het geen gematigd drinken, maar ik wil dan eigenlijk meer... Dus dat gematigd drinken levert al niks op. Een kater levert het me op als ik er teveel van neem, een slechte nachtrust na een avond "plezier". 

Ik merkte dat bij alles wat ik me afvroeg ik nee, het levert me niks op, kon antwoorden. Ik ben zo alletandjes blij nu dat ik verlost ben van die eeuwige gedachte aan alcohol wel niet enz. 

Dat is voor mij de reden dat ik het niet meer wil. Ik wil die verlossing die ik voel NOOIT meer kwijt. Een bevrijding. 

Ik ben de nieuwe bekeerder vrees ik

 

[Lika]

Welkom!

[Pelle2]

Goeiemorgen,

Een paar weken geleden was ik druk bezig om manieren te bedenken waarop ik straks toch weer kon drinken. Maar die 'goede' manier heb ik niet kunnen bedenken. En ik geloof ook niet dat dat gaat lukken. Ik heb geen zin meer in de katers, ik vind het te fijn om helder te zijn. En om 's ochtends vroeg en uitgeslapen te kunnen doen waar ik zin in heb. Ik ben een paar kilo afgevallen, voel me fitter. Maar bovenal, ik voel me onafhankelijk van alcohol. Ik maak zelf uit wat ik doe en dat lukt aardig. En ik vind het nog leuk ook!

Toch is er de verleiding van een keertje drinken. Gewoon, even alles laten en me lekker voelen. En ach, als dat eens een keer is neem ik de kater wel op de koop toe. Dat was het idee. Maar als ik me dat voorstel, zie ik een man voor me die verwachtingsvol begint met een eerste glas. Maar hé, dat is snel leeg...een tweede glas... en vervolgens is het nooit genoeg. Er is geen moment waarop ik tevreden ben. Het is pas klaar als ik laveloos in slaap val. Of als de drank op is, maar dat zou jammer zijn.

Elke keer dat ik ergens 'gezellig' een paar glazen mee had kunnen drinken, ben ik blij dat ik helder ben en niet bijvoorbeeld een beetje aangeschoten. Want het enige dat ik kan bedenken als ik een beetje aangeschoten ben is nog meer drinken. En als ik helder ben kan ik nog van alles. Boek lezen, auto rijden, kinderen opvoeden, etc. Of naar bed, want zonder alcohol slaap ik prima.

Drinken met de rem erop is niet aantrekkelijk. Ik zie bij een goede vriend die alleen nog in het weekend drinkt goed hoe zijn geluk in die fles koude witte wijn zit ipv in het leven om die fles heen. Hoe belangrijk die fles is. Met van die gecondenseerde druppeltjes aan de buitenkant, ziet er ook wel mooi uit. Maar het is nep. Voor de gek gehouden door de alcohol.

Ik heb de alcohol losgelaten, daarmee ben ik uit een bubbel gestapt. In die bubbel dacht ik dat ik vrij was, dat ik deed waar ik zin in had. Ik dacht dat alcohol mijn wereld groter maakte. Maar nu pas zie ik hoe groot de wereld werkelijk is, wat er allemaal nog meer te zien is. En dat wil ik niet meer kwijt.

[Pytje]

Nou Pelle, dat staat! Best een doorbraak zo voor de rest van je leven.

Als ik het eens moeilijk heb ga ik deze tekst teruglezen, je verwoordt het prachtig! Dank!

[lady jane]

gecontroleerd drinken bestaat niet volgens mij
als je zoveel controle nodig hebt om te moeten drinken
(alcohol ontremt juist controle☺)
bewijst dat juist je afhankelijkheid
eigenlijk wel triest he, als je het zo beziet
lijkt vrijheid, maar is een gevangenis
 

[Pelle2]

Ik wist natuurlijk wel wat verstandig is, niet-drinken. Maar ik voel nu ook dat wel-drinken helemaal niet gaat opleveren wat ik er misschien een tijdje terug nog wel van verwachtte. Dat maakt het accepteren een stuk makkelijker. Of de verleiding om wel te drinken een stuk minder groot.

Met de liefde gaat het goed .
Zij heeft onze eerste maand niet gedronken, was toen bezig met een maand alcoholvrij. Geen smeermiddel dus om eea 'soepel' te laten verlopen. Die eerste zoen duurde wel even, zeg maar. Af en toe hebben we wel verzucht dat een glas wijn het wel makkelijker zou maken, maar het allemaal 'puur' doen heeft ook zeker wel wat! Je ongemakkelijk en onzeker voelen heeft ook zo z'n charme. En nu drinken we samen niet, wat haar ook prima bevalt. Ze dronk wel, verkeerde ook in groepen waar (veel) gedronken werd. Ik heb haar in 5 maanden misschien 3 keer een biertje zien drinken.

Eigenlijk ben ik heel blij dat we niet drinken. Met een fles wijn wordt het sowieso wel aangenaam. Nu is het leuk, en ik weet zeker dat dat niet door de drank komt!

[Rosee]

Vind het mooi om te lezen. Confronterend ook, want ik heb die stap nog niet gemaakt. Ik drink nu af en toe, kan het nog niet helemaal loslaten. Ik wil geen geheelonthouder zijn en ik wil ook geen probleem hebben met drank. Ik heb nog een weg te gaan ben ik bang. Dank voor je update!

[Lika]

@Pelle2 fijn. Ik sta er vergelijkbaar in denk ik. Voelt goed. Dank voor het delen.

[Pelle2]

Toch even een kort stukje, want elf maanden geen alcohol!

Ik heb wel getwijfeld een maand of zo geleden. Met mijn alcoholvrije leven ben ik heel blij. Ik zie eigenlijk alleen maar voordelen. En het gaat goed, de zorgen die er wel zijn maken het leven juist spannend, die alcoholvrij het hoofd bieden is een leuke uitdaging, stress is er nauwelijks, en ik huppel fris en nuchter door dat leven rond. En toch was ik er vrij zeker van dat ik nog een keer, desnoods één keer, verschrikkelijk dronken wilde worden. Maar wanneer dan, en waar dan, en hoe dan...en vooral ook hoe vaak dan... één keer? Of één keer per kwartaal, per maand...

Ook las ik hier dat verschillende mensen er nog maar een jaar aan vast knoopten. Ja hé, het eerste jaar zit er nog niet eens op en dan al denken aan nog een jaar...inmiddels vind ik dat een prima idee. Niet voor altijd, je weet maar nooit, maar eerst nog maar eens een jaar. Geen nieuwe onderhandelingen voorlopig, duidelijkheid.

Nou ja, ik moet nog een maand, maar toch. Wel fijn om het over een maand allemaal te zien zitten!

(Bovendien ben ik over een maand op vakantie)

 

 

 

 

 

[Pelle2]

Dat is het rare, die twijfel is er helemaal niet meer, het verlangen om toch een keer te drinken is weg.
Betekent dus wel dat dat ook weer opnieuw langs kan waaien...

[Pelle2]

 

[Pytje]

1 uur geleden zei Pelle2:

En toch was ik er vrij zeker van dat ik nog een keer, desnoods één keer, verschrikkelijk dronken wilde worden.

Is dit echt een verlangen of pure nostalgie? Omdat je niet helemaal afscheid wilt nemen van het verleden? Tis net als vrijen met je ex: even heel fijn, maar je moet de beerput daarna wel voor lief nemen.

[Lieke7777]

Gefeliciteerd  met 11 maanden.

 

[Rosee]

Gefeliciteerd met je 11 maanden Pelle! Mijn vriend verlangt er soms naar om nog 1 x met mij dronken te worden/ een xtc pilletje te slikken. Hij zegt dan: wist ik toen maar dat het de laatste keer was. (Qua afscheid nemen ervan) Denk dat het nostalgie is. Ik kan daar niet meer naar terug, het is afgelopen en ik zou er een heel ander gevoel bij hebben dan vroeger. Heb er wel moeite mee dat hij het zo kan missen. Ik ga vroeger naar bed, ben rustiger, voel me soms zelfs tekortschieten. (Hoort misschien op mn eigen draadje dit, sorry) Maar je zegt dat jij die behoefte om nog 1 keer dronken te worden nu niet meer hebt en ik denk dat dat zo werkt, omdat je verslaving weg is.

[Pelle2]

Ik heb wel duizend keer de laatste gedronken, en gerookt ook trouwens. Vaak heel theatraal ook. Uiteindelijk maakt het niks uit wat de laatste was. Als ie niet lekker was is het een reden om het nog een keer te doen, als ie heel lekker was is het ook een reden om het nog een keer te doen. De romantiek slijt er op den duur gelukkig toch wel af.. Als ik op drinkgelegenheden zie hoe er gedronken wordt... en mensen hoor zeggen dat ze alleen drinken omdat het lekker smaakt... ik ben dan gewoon heel blij en ook wel een beetje trots dat ik het feestje kan vieren zonder bier en wijn.

Dat je verandert als je niet meer drinkt kan wel lastig zijn voor een partner lijkt me. Net zoals een drinkende partner lastig is voor iemand die dat juist niet wil, Maar niet drinken en vroeg naar bed gaan lijkt me net zo min tekort schieten als wel een biertje drinken en laat naar bed gaan.

[maartje]

Pelle wat ga je fijn! Ik ben er een van, die er nog een jaar aan vast heeft geplakt. Het geeft me zoveel rust. Ik hoef nooit met mezelf te onderhandelen. Ik drink gewoon niet. Ik begin verslaafd te raken aan het heldere leven: het brengt me zo ontzettend veel goeds, ik wil dat nooit meer kwijt. Ik leer ook elke dag beter om te gaan met tegenslagen of gevoelens waar ik soms even geen raad mee weet. Ik vind het heel fijn om te ontdekken dat ik hiervoor helemaal geen alcohol nodig heb: ik voel helemaal van mezelf! 

Bij mij schiet 't ook nog wel 's door m'n kop hoor: nog 1 keer drinken, of misschien ooit 's 'n paar borrels op een speciale gelegenheid, maar dat zijn gedachten. Een momentopname, ik wil namelijk de uitwerking ervan nooit meer beleven: kater enz, nou ja, je kent ze wel.

Fijn dat het jou ook rust geeft, er nog een jaar aan vast te plakken! Ik gun het namelijk iedereen zo, omdat ik zelf weet hoe fijn het voelt, dit 'nieuwe', onafhankelijke leven. 

[Pelle2]

Net terug van vakantie. Een week lang kamperen, mooi weer en veel bier, wijn en andere dranken. 's  Middags werden de eerste biertjes opengedraaid. Ik had me wel verheugd op een nuchter weekje, maar heb me toch ook wel verveeld. En ja, ook een beetje geïrriteerd. Ook de jeugd die mee was ging grotendeels aan de alcohol. De meesten 18+, maar toch. Het halen vd drank, koud zetten vd drank, het mixen vd drank, het opruimen van de lege flessen elke dag, en het gebrek aan enige discussie over het eindeloze drinken. Om daar zelf over te beginnen, dat voelt wel heel erg als zeuren. Ik heb zelf tenslotte ook altijd enthousiast meegedaan. En dat ik inmiddels niet meer drink, daar is de nieuwigheid wel vanaf. Dus daar begint ook niemand meer over. En op vrijwel de hele camping gaan 's middags de eerste biertjes open en staat er bij het avondeten een fles wijn op tafel. Dat is meteen het probleem (of juist niet) als ik me voorstel om ook eens een dagje mee te drinken. Als dat vandaag gebeurt, dan gebeurt het morgen weer. En daar heb ik helemaal geen zin in.

Dus nee, het was niet moeilijk om niet te drinken. En op vakantie kan prima nuchter. Voor het eerst was ik niet bezig me af te vragen waar 's ochtends de zon op kwam, of ik niet te vroeg met een kater de tent uit zou branden. Maar ik vraag me wel af of ik weer met zo'n groep, deze groep, mijn vrienden, zo, op deze manier op vakantie wil. 

 

[lady jane]

Zeuren, dat maken de anderen er misschien van, omdat ze jou kunnen zien
als zo'n bekeerde die nu het licht heeft gezien. Zijzelf ervaren zich misschien helemaal
niet als probleemdrinkers. Voor jou kan het zijn dat je uit vriendschappen groeit zo.
Maar misschien dat het de rest van het jaar wel loont de vriendschap te onderhouden
en dan kun je selectief kiezen wanneer wel en onder welke omstandigheden niet.

Het klinkt vooral wat eenzaam in zo'n gezelfschap Pelle.