tapas

Hoi Haantje, lang niet gehoord! ik ben er ook weer.

Goeiesmorgens.. heb even een domper te horen gekregen, ik had me aangemeld bij Annazorg omdat ik het drinken op dit moment inruil voor het eten maar kom niet in aanmerking voor hun internettherapie. De reden ben ik het zelf niet helemaal mee eens. De teleurstelling is pittig, tranen, gevoel van afgewezen zijn... maar ook dat gaat weer over. Ik hoor nu op mijn werk te zitten maar heb daar gezegd dat ik een uur later kom want ik wil even de tijd hebben om dit gevoel toe te laten en een plek te geven. Kijk, dat vind ik dan wel weer heel stoer van mezelf! Ik voel me rot maar het gaat goed! raar dat dat samen kan. en nu moet ik toch echt mezelf werkklaar gaan maken fijne droge dag allemaal en ik doe mee!

Rizla, zou het kunnen zijn dat je door je verleden in Kosovo een post traumatische stress stoornis hebt opgelopen? En dat je al die heftige gevoelens van die tijd wegdrinkt nu? Het lijkt me naast het stoppen met drinken ook een goed idee om te proberen die dingen een plek te geven en leren op een andere manier met die gevoelens van toen om te gaan. Misschien zit ik er ook helemaal naast hoor maar als je niet meer drinkt dan kan het zo zijn dat die gevoelens weer in alle hevigheid boven kunnen komen en dat is moeilijk om in je eentje te dealen. Maar je bent hier op het goeie adres en zoals je het beschrijft zag ik mezelf ook zitten, achter mijn pc, weer eens op zoek naar hulp tot ik dit forum tegenkwam en zoals je ziet aan mijn datum naast mijn naam is dat al een hele tijd geleden. Nu ben ik eindelijk zover dat ik al lange tijd droog sta, een maand of 8 ben ik nu bezig met alcohol niet meer te zien als trooster, emotieregulator enz en ik ben blij dat ik die keuze uiteindelijk heb kunnen maken. Heel veel sterkte rizla, oja en mijn merk is meer mascotte

Hoi Eve, Wat een herkenbaar verhaal, alleen dan in veel mildere mate. Ik heb een lichtere vorm van borderline maar herken zo goed het alles of niets, het je niets op laten leggen, het zelfdestructieve gedrag. Ik ben inmiddels wat ouder (45) en wat bedaarder geworden en wat minder heftig maar in de basis zijn die gevoelens nog steeds aanwezig (alles of niets). Niemand kan je opleggen dat je minder of niet mag drinken, dat kan alleen jij maar dan moet je ook overtuigd zijn dat je jezelf de moeite waard vind om dat voor jezelf te doen. Minderen is voor een borderliner wel erg moeilijk, in crisissituaties is het toch vaak weer het alles of niets. Ik denk dat de internettherapie zeker een aanrader zal zijn voor je. Leren omgaan met negatieve gedachten, leren een doel te stellen en leren jezelf niet onderuit te halen als het weer eens mis gaat. Ikzelf ben nu ongeveer 8 maanden alcohol de baas, heb misschien nog 3x matig wat gedronken en nog 1x heel veel. Niet drinken betekent wel dat je emoties in eerste instanties veel heftiger op je af zullen komen en dat je vervangend gedrag moet gaan vinden, ik ben gaan hardlopen en dat helpt me wel om mijn emoties op die manier wat meer de baas te worden. Ik wens je veel sterkte toe en het herkennen van je probleem is al een goeie stap in de goeie richting!

Ik ga ook slapen, morgen een lange dag voor de boeg. trusten allemaal!!!!!!!

Safi, je hoeft niet gelijk naar een baan te gaan. Ik weet niet of er in Groningen ook zoiets is als de stichting waar ik bij werk (www.roadshelpt.nl) Daar doen ze trajectbegeleiding, oftewel, voor jezelf onderzoeken wat je wilt en wat je kan en ze geven daar begeleiding bij, persoonlijke coaching, Je kan zelfs regelen dat als je wel betaald werk vind dat een jobcoach je begeleid op de werkvloer. Er zijn zoveel meer mogelijkheden dan thuiszitten of een stressbaan. Er bestaan veel werkprojecten voor kwetsbare mensen waar je weer mag leren je stappen in de maatschappij te doen op je eigen tempo en je eigen manier. Ik heb net zitten zoeken voor je en kwam niet verder dan zorggroep Noord, (effe googelen), die hebben ook trajectbegeleiding enzo. Voor de GGz arts is dan ook duidelijk dat je actief bezig bent je plek weer te vinden en meestal geven ze je daar ook wel ruimte voor. An, een misstap, die je gelukkig jezelf vergeeft... ik moet zeggen dat mijn misstap in november me genezen heeft van het idee dat alcohol helpt en daarna is het ook niet meer gebeurd en de drang ook minder geworden. Vanavond nog even doorkomen en dan voel je je morgen alweer minder katerig en meer gewoon grieperig. Het is ook allemaal niet makkelijk! maar je bent ondanks deze terugval toch goed bezig!!! niet meer terugvallen nu he! Ik vind echt dat je het heel goed doet! Anna, ik heb respect voor hoe je alles aangepakt hebt en met je angsten het leven aangaat zonder alcohol. Op een gegeven moment vind je steeds meer het evenwicht tussen wat echt onoverkomelijke angst is en wat te handelen angst is, tenminste dat herken ik bij mezelf. Kleine stapjes en geen te hoog gespannen verwachtingen en jezelf de ruimte geven om te mogen leren. Volgens mij is dat wat uiteindelijk het meeste succes oplevert. Ik heb echt enorm veel respect voor je dat je het zo lang hebt volgehouden en nog steeds!!!!! en zelfs een nieuwe liefde durft toe te laten!! sjappoooooooooo!! Blacky, jij gaat ook zo goed. Je bent met zoveel zware en confronterende zaken bezig. Hier was je zo bang voor en je hebt je er zo lang voor verstopt, het is niet leuk om dingen tegen te komen van je ouders die je nog niet wist en die pijn doen, wie weet komt er nog meer boven drijven. Maar je gaat het verdorie wel aan en zelfs zonder drank al zou je het liefst de fles induiken om alle ellende te verdoven!.. maar... je doet het dus niet!! en bouwt zelfs je broodnodige rust in in je caravannetje!! wat ben jij veel voor jezelf aan het regelen zeg. top!! Corinne, gooi je negatieve gedachten eruit en wie weet kunnen we helpen ze om te buigen. Wees niet te streng voor jezelf, het ging zo goed en als het dan weer even minder gaat dan vergaat de wereld niet meteen, het hoort er ook bij.. ook jij bent op zoek en bezig met een nieuw evenwicht te vinden. nog een kwartier en deze dag is weer voorbij en dan ga ik het morgen ook weer droog houden. Jullie ook?

Trees dat is het bij mij ook hoor, wel willen maar niet kunnen soms. De werkbegeleider denkt dat hij het snapt maar op zich is een gesprek als deze ook wel goed voor hem. Ik ga eerst kijken wat hij doet met de afspraken die we gisteren gemaakt hebben en loopt dat niet dan ga ik met werkbegeleider en jobcoach om de tafel.. denk dat hij er ook nog wel van kan leren namelijk. Onze werkplek is voor mensen met psychische achtergrond dus iets meer begrip mag dan wel, maar soms zijn dingen die je zelf niet herkent moeilijk voor te stellen. Bij mij is het ook lastig, ik zie er fors uit, kom over alsof ik alles in de hand heb maar van binnen is het meestal grote chaos omdat alles zo heftig binnenkomt en vaak moeite heb om bij mezelf te blijven. Dat is niet erg want zo ben ik, en als ik mijn leven op mijn eigen tempo kan leven is dat heel goed hanteerbaar. Maar ga niet lopen duwen of trekken aan mij want dan gaan de luiken dicht. Fran, wat goed van je, kurkdroog!! en hoe bevalt dat? Har ik zal zo mijn foto's online gaan zetten, ik laat het je nog weten okee? maar ik ben ook maar een amateur hoor

RJB fijn je weer terug te zien hier. Je ging zo goed en dat is niet verloren hoor, dat komt weer terug want dat heb je ook in je, je hebt toen bewezen dat je dat ook kunt. Je moet maar zo denken, zo diep als je nu zit, dieper kun je niet meer, Hou vast aan het positieve in je leven en dan komt het ook weer. En... niet drinken dus! Treees, ik weet nog zo hoe jij worstelde de eerste tijd met het laten staan van die eerste en kijk nu eens...... 5 maanden, niet te geloven!! Meedoen alweer 4 maanden en Mieke het mooie getal van een vol jaar!!! echt goed! Houtjetouwtjemeteenkoutje, veel plezier met het vollybalteam. Je bent weer lekker op dreef en dat leid hopelijk ook weer wat af van het verdriet. Saf, het gesprek gisteren was vervelend, met mijn werkbegeleider en die kwam met de bekende stokpaardjes.. je kan wel maar je wilt niet, als je dit doet dan zou je verder kunnen komen.. je stelt de omstandigheden verantwoordelijk voor hoe je je voelt.. hij snapte er dus helemaal niks van en kwam ook nog eens met het wonderlijke verhaal dat hij bijna nooit ingrijpt als hij ziet dat ik fouten maak want dan reageer ik zo bot en daar is hij bang voor... ja dahag.... vanmorgen gesprek met onze jobcoach hierover gehad want die snapt me en die ziet wel hoe ik ben en dat heeft me weer enorm gesterkt. Ze beschreef zo mooi dat ik de afgelopen 8 maanden ben gegroeid en dat het niet om een uiteindelijk resultaat gaat maar om het proces en dat proces is mooi, dat mijn zelfreflectie zo sterk is en mijn wil om te leren zo groot en dat zij daar ook veel van leert. Ik voelde me meteen weer 10 cm groter, heerlijk!!!! en het belangrijkste, ik voelde me weer gezien en gehoord en dat had ik gisteren met dat gesprek niet. Ook zijn er wat irritaties naar mij toe op de werkvloer en daar heb ik ook met een collega even kort over gebabbeld en afgesproken dat we daar morgen even voor gaan zitten om afspraken over te maken. Ik weet dat ik op mijn werk wel eens star, eigenwijs en bits over kan komen maar dat heeft vaak te maken met dat ik het overzicht dan kwijt raak en in de overleefstand ga. Als ik iets niet meer helemaal snap dan ga ik chaos creëren om me heen, maar ik ben daar goed op aan te spreken, kan dan eerst misschien bits reageren omdat ik me aangevallen voel maar ben daarna altijd bereid tot een gesprek het was dus een nuttige dag en ik ben blij dat ik op mijn werkplek zoveel mag leren.

goeiesmorgens deze morgen, Spud bedankt voor de lessen burgerlijkheid.. ik zou bijna de libelle gaan kopen hihi.. en wie weet kan ik zo nog even mijn ochtendhumeur kwijt als ik weer door het drukke verkeer mag fietsen! naja.. nog even tutten en dan de deur uit en werken en vanmiddag lekker vrij. Tot later dus weer oja en houd het droog he, doe ik ook weer mee!!

maar Tasseke, Vie is gewoon Vie, en mensen gaan daar over twijfelen, dat kan nog, ervaringen van eerder die meespelen, dat kan ook nog, maar als het een hetze gaat worden en er gespeeld wordt met haar gevoelens, dat ze eigenlijk ontkent wordt als persoon, dat ze beschuldigd wordt van leugenarij dat is nogal heftig vind ik zelf. Ik vind het niet fraai wat er gebeurd is. Op zich is een ban van een week een vrij milde ban, meestal is het 2 weken soms zelfs langer. Het geeft nu in ieder geval voor dit moment rust. Dat het een dag later gebeurd kan ik me ook wel iets bij voorstellen, de moderators (2 personen) zijn niet 24-7 bij dit forum aanwezig. Ik kan me voorstellen dat ze vanmorgen pas de draad van gisteren gezien hebben en daarna overlegd hebben hoe hiermee om te gaan. Dat ze alles afgewogen hebben voordat ze een besluit namen. Ik heb de moderators ontmoet tijdens de nieuwjaarsreceptie en vind ze behoorlijk integer. Nou, mijn haar is lekker rood geworden en ik ga zo mijn bed opzoeken. Vandaag wel hardgelopen maar de tijd houd ik nooit bij, dik een uur voor 5 km vermoed ik, maar wat wil je met 2 honden die lopen te klieren. weltrusten voor straks en tot morgen maar weer.

Orleando, het is goed dat je kwaad bent, weet je dat dat bij het rouwproces hoort? Het rouwproces kent diverse stappen volgens Elisabeth Kübler-Ross en woede is daar 1 van. Laat het er maar zijn.

Tasseke, dat heb je mooi gezegd. Eerst zijn er nog dingen af te maken en met emoties omgaan nuchter is toch een aparte ervaring en vooral een positieve ervaring vind ik... en afvallen, hou op... ben al 7 kilo aangekomen. De laatste 3 dagen gaat het gelukkig weer goed en ben ik weer gestopt met vreten. Ach, alles op zijn tijd.. hoewel ik daar wel mee aan de slag ga met Annazorg. Donderdag hoor ik of ik mee kan doen aan de online therapie daar. Ik zie er echt niet uit op dit moment, loop met een douchemuts op mijn hoofd met modder (henna) want heb wel weer eens zin in een rood koppie Mijn knie die ik zondag nogal open heb geschaafd moet drogen dus loop ik ook nog met 1 broekspijp omhoog en heb 1 koud been. Eigenlijk zou ik er een foto van moeten maken.. hihihi.. valt er vandaag tenminste ook nog wat te lachen.

Orleando, reken maar dat je ouders boven op je wachten als het jouw tijd is, dat waren die 2 sterretjes die je laatst zag, maar het is je tijd nog niet. Je gezin heeft jou net zo hard nodig als dat jij je ouders nodig hebt gehad. Goed van je dat je nu niet meer aan het drinken bent, er is nog zoveel te regelen deze week en dat gaat nuchter en vooral zonder kater makkelijker dan met kater. Ik wens je veel sterkte deze week toe want het is niet niks. Hou je taai!! en schrijf hier van je af als alles je aanvliegt. Tina gefeliciteerd met je mijlpaal, het einde komt in zicht.. kan me zo voorstellen dat je het zat bent. Thuis zitten okee, maar ook nog eens niet mobiel zijn lijkt me ontzettend frustrerend. Ik vind dat je het tot nu toe enorm knap voor elkaar gebokst hebt. Houtje, zal ik je even vasthouden? verdriet komt en gaat en gaat sneller over zonder JWW dus als je het waagt om zo'n fles open te trekken dan kom ik persoonlijk langs om die meteen leeg te gieten in het riool.. dat je het maar weet Corinne veel plezier met yoga! je gaat goed he! Vasthouden!!

Spud, Je bent gewoon jezelf en zuiver dus waarom zouden mensen over je vallen? gewoon lekker jezelf blijven... alsjeblieft Marjo, heb je gedronken gisteren? zo klinken je berichtjes van vandaag maar ik kan ook fout zitten en dat laatste hoop ik natuurlijk vooral. Ik ben wel flabbergasted van gisteren, lees het nu pas en zit hier stomverbaasd te wezen. Ben ik dan te goed van vertrouwen? vast wel en dat wil ik ook graag zo houden. Ik ben nou eenmaal niet van het ingewikkelde gedoe. Iedereen schrijft hier om zijn of haar eigen reden en dat is prima, Een hetze beginnen tegen iemand vind ik niet prima. Klaar over en uit. Of een ban nou iets oplevert weet ik niet maar dat is de keuze van de cactussen. De reden die Safi aangeeft vind ik reden genoeg. Positief met elkaar omgaan is het doel hier en daar doe ik zoveel mogelijk aan mee. Wie positief doet, die positief ontmoet.. Gisteren was een lange dag, eerst werken, toen fotomaatje op bezoek die uiteindelijk pas tegen 10 uur wegging. vandaag een gesprek op mijn werk waar ik niet echt tevreden over ben. Ik zat te fladderen als een gek en moet nog eens diep nadenken over dingen die daar besproken zijn. Daarna de oppashond en met 2 honden hardgelopen, hele uitdaging vooral als je de ene moet voortslepen en de ander je als een gek voorttrekt, gemangeld dus en macramé met hondenlijnen. Een creatief dagje dus. Har, die foto zou inderdaad zo uit mijn collectie kunnen zijn. Ik ben helemaal waus van spiegelingen, bruggen, bomen, bomen in plassen, noem het maar op. Met dat werk ga ik binnenkort ook exposeren. Dat roep ik ook al een half jaar... de foto's zijn er dus wel maar ben nog niet uit over hoe en waarop ze af te drukken... langlopend project dus! Okee vandaag maar weer eens droog houden..

Goeiesmorgens deze morgen, Blacky, vertel van je alcoholprobleem en van het proces waar je nu in zit, het afscheid nemen van je ouders en hoe het nu met je gaat. Niemand heeft er iets aan als je je beter of slechter voordoet dan het nu is. Geef aan wat jij wilt op dit moment. Wil je werken? kijk dan of je op therapeutische basis een paar uurtjes per week kan werken. Is het nog te vroeg daarvoor? geef dat dan aan. Hoe meer jij weet wat je wilt en wat je nodig hebt, hoe makkelijker het voor de arts is om met je mee te denken. Heel veel sterkte vandaag! Ik zal voor je duimen. Het boek van Dimitri Verhulst heb ik uit. De zin in drinken vergaat je wel hoor, als je het leest. Ik vond het een bijzonder boek. Het beschrijft het leven van een periode dat een jonge jongen bij zijn oma en zijn vader en ooms woont. De zoons van oma hebben maar 1 doel in het leven en dat is in de kroeg hangen. Erg naargeestig allemaal. Maar ook met humor beschreven. Zo, ik ga zo lopen naar mijn werk, want daar staat mijn reservefiets. Vanmiddag komt mijn fotomaatje weer en gaan we samen fotograferen. Iedereen een heel fijne dag toegewenst!!

Spud, herkenbaar wederom... wat lol betreft, tuurlijk mis ik soms wel die semi-zorgeloze ouweneel-avondjes met teveel drank of dat je van je kruk valt van het lachen, maar de ellende die erbij hoort wil ik niet meer. Het is inderdaad anders zonder drank maar daarom niet minder mooi. Als ik nu eens boos ben heb ik geen boze dronk die daarvoor zorgt maar is dat mijn eigenste boosheid, of ik voel het pure verdriet ipv drankjank, of echte waardevolle lol ipv de dranklol. Het is anders, het kost wat meer moeite maar dat is het me zeker waard. Ik zie het ook als een zoektocht, wat kom je zonder drank tegen op je pad en hoe ga je ermee om.. een nieuwsgierig makende zoektocht naar jezelf, die je anderen ook zo gunt, maar helaas kan je het niet voor een ander bepalen, en zal die zelf die keuze moeten nemen.. al zullen dit soort postings er wel toe bijdragen dat er wie weer weer iemand aan het denken wordt gezet en geholpen wordt met zijn-haar keuze.

oei dat is lastig pippi. Ik ben iemand die op zich altijd heel goed van vertrouwen is maar ook grote afstand houd en niet snel meer alles vertel. Ik heb nu wel een paar kontakten buiten het forum om maar dat zijn ook mensen die ik volledig vertrouw. Ik vertrouw wat dat betreft totaal op mijn eigen intuitie daarin en dat klopt vrijwel altijd. Wat relaties betreft vind ik mezelf terug in de ervaringen van Tasseke, Spud, Har, en nog velen hier. Ik woon al mijn hele leven alleen want als iemand te dichtbij komt is het te gevaarlijk voor mij. Als ik ooit het juiste dekseltje zou tegenkomen dan zou mijn ideale samenwoonvorm zijn om met z'n tweeën een huis te hebben met ieder zijn eigen "woonruimte", boven-benedenhuis ofzo. hoewel, misschien zou in dezelfde straat maar wat huizen verder nog beter zijn... als je me gaat pushen, aan me gaat trekken of duwen, dan ben ik weg. Mensen die dat van me weten respecteren dat al vinden sommigen dat lastig. Maar ik heb het ook enorm naar mijn zin als ik alleen ben gelukkig. Met vrijwilligerswerk, hondenbaascontacten en forum(s) is voor mij het evenwicht goed.. ik ben niet alleen, kan mijn ei kwijt zonder dat er iemand lijflijk aanwezig is. Tuurlijk ben ik soms wel eenzaam maar dat ben ik eigenlijk mijn hele leven al geweest en dat kan ik redelijk dealen. Ik wil niet (meer) afhankelijk zijn van een ander en ben het liefst gewoon verantwoordelijk voor mijn eigen geluk. Als ik ooit iemand tegenkom dan is het goed en zal het niet van een lijen dakje gaan dus zal ik daar eerst aan toe moeten zijn om dat aan te kunnen. Dat is zorg voor morgen. Vanmorgen hardgelopen en weet nog niet waar ik over struikelde maar daar lag ik languit.. oeps.. gelukkig alleen wat beurse plekken en schaafwonden. Volgens mij is dit mijn eerste valpartij zonder dat er drank in het spel is hihihihi.. rare ervaring.. maar net zoals in het leven, we krabbelen weer op, kuisen de knietjes en lopen weer verder. Safi, ik herken je gevoel momenteel zo.. keuringsartsen, mensen die over jouw leven kunnen gaan bepalen, dat is volgens mij waar het wringt, mensen die aan je kunnen trekken, die eisen kunnen stellen. Wees gewoon eerlijk en vraag nog wat tijd, zodat je in je eigen tempo dit uit kunt zoeken via vrijwilligerswerk ofzo. Zeg dat je gestopt bent met drinken, of iig bezig bent hiermee en dat dat je leven momentele ook op zijn kop gooit. Wees duidelijk en geef aan hoe het bij jou werkt... en niks is definitief he, je kunt altijd in bezwaar of beroep achteraf. Ik zelf neem altijd een vertrouwenspersoon mee met zulk soort gesprekken omdat ik de helft van wat er gezegd wordt niet goed hoor of verkeerd interpreteer en achteraf vaak niet eens meer weet hoe zo'n gesprek gegaan is. Hopelijk kan je wat met deze tips. en die dronken kerels gaan volgende keer maar ergens buiten slapen ofzo, ze hebben hopelijk wel hun eigen zooi opgeruimd???

hebben we eindelijk een overeenkomst tussen mannen en vrouwen gevonden (scheren), durven ze niet meer te komen ik moet nog even de stad in maar heb daar nooit zin in op zaterdag, veel te druk! hoofdpijnpoeiers halen en een pak laminaat oja en brood vanavond ga ik bij mijn zus eten, die belde spontaan op. Leuk! we moeten hoognodig weer bijbeppen.... en dan zonder drank natuurlijk! Nou, ik ga mijn jas aandoen, wie weet dat ik dan vanzelf ook buiten kom om de stad in te gaan...

Floortje, De laatste 3 a 4 jaar heb ik geprobeerd om te minderen, dagen niet en dan weer een keer heel veel... en dat is knap verwarrend wel. Afgelopen juni heb ik de knoop doorgehakt en ben ik helemaal gestopt, maar omdat ik (weer) dacht na een maand dat het toch wel kon heb ik nog wel 2x een keer 2 wijntjes ofzo gedronken, de 3e keer dat ik een beetje wilde drinken ging ik volledig nat... heb een kater van dik 2 dagen gehad daarna. Dat was niet leuk en heeft me gelukkig gesterkt in de gedachte dat ik dus echt niet een beetje kan drinken. Het is eigenlijk ook veel makkelijker om niet te drinken merk ik, de grens is duidelijk en het wordt ook duidelijker wat er met je gebeurd als je niet drinkt. Bij een beetje drinken gooi je dat proces toch steeds in de war. Het is korte termijn gedrag (vandaag niet drinken), met een lange termijn doel voor ogen (je beter voelen) en zoals je hier op het forum uit de ervaringen kan lezen is het dat lange termijndoel meer dan waard!!! Geen katers, schuldgevoel, schaamte en boosheid meer. Meer bezig zijn met positieve gevoelens, zoals trots kunnen zijn op jezelf. Ik ben vandaag opgestaan met een pittige hoofdpijn maar ben toch zo blij dat het niet van een kater is. Gewoon hoofdpijn zonder al die bovenstaande heftige negatieve gevoelens erbij, en met een asperientje is dat leed ook weer op te lossen. Ik wens iedereen vandaag weer de kracht, moed en wijsheid toe om die eerste te laten staan!

och jee, zijn het geen flippo's zijn het wel voetbalplaatjes.. Slim van al die moeders om een uitwisselingsbestand te maken en 30 van de 290 is te overzien, (beter dan andersom) Heb net ook onder de sterrenhemel gewandeld, brrr wel koud hoor, elektrische deken staat al aan, bedje lekker opgeschud... en ik blijf nog even vertikaal, maar wel droog!

water..... vangen!!! het zonnetje schijnt en het is koud dus dat is prettig schoonmaakweer toch? Har, wat leuk dat je ook mee gaat chatten, nog een man erbij! goed voor het evenwicht! Het chatten is best intensief, het is eigenlijk heel snel forummen, grappig is het wel want dan schrijf je het eerste wat in je opkomt en dat kan soms best verrassend zijn. Het weerhoud me in ieder geval van het drinken en zet me weer even bewust aan het denken waarom ook alweer. Nu moet ik ook weer verder met mijn verhaal voor het boek, geen zin maar ik heb ook geen smoesjes meer zoals dat ik mijn huis nog moet schoonmaken... de stukken die ik snachts schrijf zijn het sterkst maar eigenlijk wil ik dan slapen... lastig dilemma, kijken of het ook savonds kan.. Vanmorgen 2e deel van de Annazorgintake gehad. Dit keer met de diëtiste. Volgende week donderdag hoor ik of ik mee kan doen aan hun 'eetstoornissen' programma.. rakelt ook weer veel op, de onzekerheid van vroeger dat ik mezelf zo dik vond enzo... dat verhaal loopt af en toe enigszins gelijk op met mijn alcoholverhaal met het grote verschil dat ik nu ik niet meer drink dus wel weer vreetbuien heb.... tja onmatigheid he!!

Dory, wat goed dat je het bier hebt doorgespoeld ondanks dat je je zo vervelend voelt over de reacties hier. Gisteravond waren mensen echt in de veronderstelling dat je met andere medicijnen ging drinken en werden daar bang van... bang dat jij jezelf wat aan zou doen. Dat je jezelf kapot zou drinken en dat niemand meer kon ingrijpen... en dat is heftig! Gelukkig bleek het achteraf allemaal mee te vallen en had je onderzoek ook nog eens het voor jou gewenste resultaat.... Gelukkig is alles dus positief afgelopen! Nee, je kan gisteren niet meer veranderen maar vandaag wel en dat doe je al! Bij leven hoort het om af en toe op je neus te gaan, vallen en opstaan, en gewoon mogen zijn zoals je bent. Vergeef het jezelf en ga verder met vandaag. Als er op mijn werk iemand achter mijn computer zit ben ik ook helemaal van slag. Ik ben erg gehecht aan mijn eigen plekje.. en als je dan al niet lekker in je vel zit dan kan dat wel eens flink gaan knallen.... alleen moet ik mijn werkplek dus delen met nog 4 mensen die net zoals ik in elkaar zitten, dat is wel eens lastig als er iemand overwerkt ofzo... dan knalt het dus behoorlijk ... Mijn huis is schoon!!!! eindelijk, ben al weken bezig maar maak het steeds niet af en vanmiddag in een uurtje was alles gedaan, gestoft, gezogen, gedweild en net nog even de trap naar beneden en het halletje gezogen en gedweild.. kan soms zo'n enorme stap zijn om het te doen terwijl je weet dat als het klaar is je zelf ook weer opgeruimder bent. Blij dus dat het schoon is nu! heerlijk 2 dagen vrij nu waarin ik me niet hoef bezig te houden met het idee dat ik moet schoonmaken hihi...

Kaia, de fases die je beschrijft zijn herkenbaar. Het is zo fijn om te lezen dat je zo goed gaat! laat ons maar los hoor, gewoon zonder zijwieltjes verder!! 3x 28 minuten, poehee, dat is pittig. Ik loop ongeveer een uur aan 1 stuk, steeds dezelfde route, ongeveer 6 a 7 km. Omdat ik sinds ik gestopt ben met drinken toch wel zo'n 7 kilo ben aangekomen moet ik het even daarbij houden, eerst weer het normaal eten onder de knie krijgen en dan kan ik weer langere afstanden gaan lopen, nu ben ik te blessuregevoelig. Ik loop trouwens altijd zonder oordopjes, vind het juist lekker die wind in mijn oren en de natuur en het klotsende water te horen... en de roeiers op het water en de blaffende honden in het park. Ik voel me te afgesloten van de wereld met geluid op mijn kop... raar genoeg slaap ik wel met oordoppen (maar dan stille doppen he) Ik begrijp Dory wel, ik ben ook zo iemand van.. eerst proberen en ervaren.. ben dezelfde weg gegaan, en dan kan een hulpverlener wel tegen me zeggen dat ik dat niet moet proberen maar dan doe ik het juist. Dus een hulpverlener die mij kent zal dan ook zeggen dat ik het dan gewoon moet doen als dat mij helpt.... Ieder heeft zo zijn eigen leermethodes. .. en zo leer je nu ook dat op dit forum heftig gereageerd wordt als je schrijft dat je ondanks alles toch gaat drinken en niemand je tegen kan houden. Het is eigenlijk ook wel heel fijn dat die bezorgdheid er naar elkaar toe is. Ik hoop dat je 'ervaring' van gisteren er vandaag voor zorgt dat je er weer met volle kracht voor gaat! voor jezelf! Vanmorgen heb ik mijn verhaal voor het boek ook samen met iemand bekeken, kreeg goeie feedback en ook tranen in mijn ogen want als ik mijn verhaal teruglees dan lees ik er veel eenzaamheid in... maar ook veel positiviteit, het is nog niet helemaal af maar nu kan ik er wel weer mee verder... het is niet makkelijk om je levensverhaal op papier te zetten en alle gevoelens rondom drinken en stoppen met drinken, maar wel boeiend. Zo, nu weer verder met mijn huis opruimen.. dat moet toch ook eens een keertje af!!

oja en ik ga weer verstandig doen (en bijtijds mijn nestje in) welterusten!!!! en we mogen er weer een dag bijtellen na vandaag!

Ik heb het misschien in een andere volgorde gedaan Anna en Corinne, maar ik kon ook niet met mijn emoties omgaan, die mochten er ook nooit zijn. Wie ik was was nooit goed genoeg en er werd van mij verwacht iemand te zijn die ik helemaal niet was. Leven was overleven en drank was het medicijn om het overleven vol te kunnen houden.. Gelukkig heb ik nooit echt gedacht aan zelfdoding, wel wilde ik zo graag dat dat rotgevoel wat er was zou stoppen.. maar ergens wist ik ook dat er een beter leven bestond, ik wist alleen niet hoe dat moest. na mijn befaamde dagbehandeling (oftewel, het begin van mijn 'echte' leven) ben ik blijven drinken maar toen begonnen voor mij de problemen, het was gewoonte geworden en remde eigenlijk de ontwikkeling die door die dagbehandeling in gang gezet was. Toch kon ik mijn ankertje niet loslaten. Nu ik het toch losgelaten heb merk ik dat de ontwikkeling weer sprongen maakt en dat de aangeleerde nieuwe levenshouding toch nog steeds sterker wordt. Het forum hier draagt daar enorm aan mee trouwens! Nu ben ik wel blij dat ik niet meer in dat hele therapie-proces hoef al was het een enorm boeiende (en ook zware) zoektocht. Maar achteraf ben ik zo blij dat ik na jaren sukkelen toch de juiste hulp heb kunnen vinden en dat dat ook gewerkt heeft. Ik wens dat iedereen toe!