erik

I think My guardian Angel stopped drinking...Ik heb zoveel geluk gehad met precies op de juiste momenten de juiste mensen te ontmoeten....zo erg dat ik niet meer in toeval geloof. Maar genoeg gepraat dit topic draait om uitspraken. Ik deel op fb dagelijk zo 5-10 uitspraken, ik ben er gek op en als ik ff op vakantie ga ligt dit topic ook gelijk stil. Valt me tegen van jullie :-) Maar bij deze dus weer een verse voor het topic.

Wat een gouden topic.....hier kom ik heel veel vaker. Als ik iets heb en zoek. :-)

Ik ben sinds maandag ochtend terug van vakantie. Zoals veel vaker gezegd en gebleken, ik was niet nuchter in mijn vakantie. Maar ik ben niet out gegaan door drank....niet met drank eigenlijk niks gezien van de steden...Elke dag veel gedronken maar in de middag en nooit buiten proporties. Elke avond kon ik nog prima een serieuze dicussie voeren.... Ben sinds het terugvliegen wel WEER gestopt met roken en ik drink nu veel minder dan op vakantie....over een paar dagen helemaal weer stoppen en dan tik ik wat uitgebreider. Vanavond met vrienden in het Amsterdams Bostheater geweest. Als je in de buurt woont en van picknicken en heel grappig toneel houd een aanrader. Tot eind augustus is de voorstelling.

Goede morgen, Druk aan het pakken nu en huis schoonmaken....eerst even een koffie van Yvonne en dan gauw weer verder.

Beste iedereen, aankomende dinsdag ben ik 3 wkn op vakantie en ben ik niet op dit forum. Daarna kom ik weer terug de draad oppakken. Iedereen hier veel succes.

Ik ben jarig op 7/6 Mijn geboortedatum hier op de site is verkeerd. Maar je voelt je toch even jarig met zo veel felicitaties.

Uit FB over de zorg aan ouderen. Kwestie van geduld en begrip tonen. Brief moeder aan dochter: My dear girl, the day you see I'm getting old, I ask you to please be patient, but most of all, try to understand what I'm going through. If when we talk, I repeat the same thing a thousand times, don't interrupt to say: "You said the same thing a minute ago"... Just listen, please. Try to remember the times when you were little and I would read the same story night after night until you would fall asleep. When I don't want to take a bath, don't be mad and don't embarrass me. Remember when I had to run after you making excuses and trying to get you to take a shower when you were just a girl? When you see how ignorant I am when it comes to new technology, give me the time to learn and don't look at me that way ... remember, honey, I patiently taught you how to do many things like eating appropriately, getting dressed, combing your hair and dealing with life's issues every day... the day you see I'm getting old, I ask you to please be patient, but most of all, try to understand what I'm going through. If I occasionally lose track of what we're talking about, give me the time to remember, and if I can't, don't be nervous, impatient or arrogant. Just know in your heart that the most important thing for me is to be with you. And when my old, tired legs don't let me move as quickly as before, give me your hand the same way that I offered mine to you when you first walked. When those days come, don't feel sad... just be with me, and understand me while I get to the end of my life with love. I'll cherish and thank you for the gift of time and joy we shared. With a big smile and the huge love I've always had for you, I just want to say, I love you ... my darling daughter. Original text in Spanish and photo by Guillermo Peña. Translation to English by Sergio Cadena

https://www.youtube.com/watch?v=B8UeeIAJ0a0

Ja maar het verhaal van MijnGerrit en van Kohtje doen me heel goed. Vooral ook het inzicht van Kohtje.

Het zou zomaar kunnen dat ik me teveel identificeer met mensen. Ik ben ook maar mezelf en deed waarvan ik dacht dat goed was. Ik had het toch geschreven (en delete) omdat ik gefrustreerd ben dat alles aan mijn obsessie zou liggen en niet aan de situatie. Een beetje begrip voor dat ik het een keer niet makkelijk heb zoals ik zo vaak oog heb voor de mensen om mij heen en er probeer om er te zijn voor mensen. Ik deed het allemaal zelf, ik wist dat dit niet makkelijk zou worden. Zelfs met de tekst is de conclusie dat ik te obsessief zou zijn, dat ik het me te persoonlijk aantrek. Ja dat deed ik en gezien haar verhalen, daar kan je niet omheen, doen alsof er niks is. Daar ben ik te zorgzaam voor om dat niet te doen. Natuurlijk waren niet alle signalen puur en alleen naar mij gericht maar heel veel wel.Ik heb het eea weer weggehaald want wil niet dat haar pijnlijke details hier zo open te zien zijn. @MijnGerrit Dank voor je woorden!

Fijne dag iedereen...... Ik drink niet, ik moet werken vandaag en verder weet ik het even niet meer....

Welke engelse spreuk...... Meestal lukt het me toch wel om het vertrouwen van mensen te krijgen. Maar dit ging niet. ik kan er niet nogmeer aan doen, heb alles gedaan wat ik kon. Wie weet was dit het goede tijdstip niet en stuur ik nog een berichtje na mijn vakantie in Augustus...... Ellende haalt ze niet over zichzelf af denk ik, ze heeft heel veel pech. Ik zou blij zijn als er iemand is als ik zo ziek zou zijn. Ik wil niet eenzaam ziek zijn ook al weet ik dat andere mijn ziekte niet genezen kunnen zou ik mensen waarderen die toch contact willen,

edit Ik kan het niet maken hoe gedetailleerd ik hier schreef. Er staan teveel dingen over haar die te prive zijn.

Dank je Sowhat,,,,,,en ook niet geheel onbelangrijk, ik drink niet nu en ga zo slapen. Morgen ga ik beter meeting verhalen lezen.

Afgelopen 2 weken was ik wat vaag met iemand leren kennen. Ja ik wist dat diegene een ziekte had maar wist ik veel wat. Pas toen ik haar via heel lang chatten een keer verder gingen op bellen hoorde ik duidelijker hoe en wat. Diegene heeft overal pijn door een ziekte aan haar bindweefsel. Beschadiging van botten, pezen waaronder de kaak en hypermobiel in de zin van alle gewrichten die extreem soepel bewegen en heel vaak uit de kom schieten. Ons eerste telefoon gesprek dat over van alles en nog wat ging en vooral erg leuk om haar uren te spreken. De zondag daarna had zij heel veel pijn, las ik op fb, ik zat op een festival en kon toch niks doen behalve sterkte wensen en dat had ik met mijn mobiel al gedaan. De volgende dag was nogal hectisch (en hier mag je me via pb om vragen ik kan dat niet in de dagenraad zetten) Ik ben me rot geschrokken om haar om de signalen op FB, telefoon eraf, moeder en meerdere FB vrienden onrustig .....de dag erna excuses dat het zo begrepen werd.....Het hele punt bij haar is pijn en pijnmedicatie, Ze heeft al jaren opiaten en wil er van af maar dat is vrij riskant bij vooral haar ziekte dus opname. En de afgelopen week was de pijn en onrust elke dag. En ik sta met FB en telefoon; ik kan verder niks voor haar doen als ze me niet vraagt of ik ergens mee kan helpen. Om moedeloos van te worden als je steeds leest dat ze nu op bed ligt heel vaak Ik schreef maar kort zinnetje als sterkte omdat elk lang verhaal haar teveel is nu ze beseft dat ze niet zonder die opiaten kan zonder teveel pijn......Ik voelde me hierin al machteloos. Elke keer kwam terug dat zoveel mensen haar al hebben laten stikken (vrienden, doktoren, medici,....) die muur om iemand waar je niet doorkomt. Dat ik haar niet heb kunnen overtuigen dat ik iemand echt niet zomaar in de steek laat. Zij imo vasthoudend dat het vertrouwder is dat iedereen haar in de steek laat dan de onzekerheid van de ene Erik die dat toch niet zomaar doet. Ze begon op de snelweg richting meeting al over pijn en niet kunnen slapen. Haar nog alle rust toegewenst. Dat was net voor aankomst bij jullie.Toen ik terugkwam bij mijn auto en meteen op FB keer hoe het ging met haar......niet eens meer FB vrienden. Ik schrok behoorlijk en nu snap ik er vooral niks meer van, Ik ga over een uurtje slapen hoop ik. Zo pats zomaar zonder uitleg, en ik snap er helemaal niks van. Ik ben blij dat ik toch geweest ben op de meeting. Ik voelde me alleen niet echt mezelf omdat ik vooral wist dat het met haar niet goed ging en ik geen zin had op de meeting om het erover te hebben. Dat het nu totaal overhoop ligt kwam geheel onverwacht vanmiddag. Hoe maak je iemand duidelijk die al zo vaak gewetst is door mensen en vrienden en medici...dat ik niet zomaar weg wil lopen als ik iemand leer kennen. Of ze dat wilde geloven is aan haar. Het antwoord is dus nee maar het is totaal zonder uitleg en is snap er niks meer van.

Ja dit klopt en dit houd ik goed in mn hoofd...

@Fruitvlieg, geeft helemaal niks maar maar opdringen van hulp.....ik geloof dat je me niet/verkeerd begrijpt. Hoeft ook niet. Het gaat juist niet om het opdringen van hulp.....

De vraag is volgens mij; is dat contact afhouden een tijdelijke kwestie van tot ze daar aan toe is of is dit een principe in haar strategie. Dat is idd een kwestie van wat minder haast hebben vooral. Gewoon afwachten......Maar het voelt niet fijn.....precies dat punt van machteloosheid. En nee het kan niet alleen om haar draaien. Ons contact is voor beide alleen plezierig als we elkaar waarderen......kwestie van dat ik niet in de helperrol wil. Ons wil ik niet zien als een verhouding als zorgmedewerker vs.patient Dat is werk, dat is iets anders als samen vrienden willen zijn.

Goed zo Agnieta, laat zaken niet voor je invullen als ze in jou optiek anders liggen. Super dat je vertrouwen hebt in de toekomst. Persoonlijk had ik het ook meer over mijn gevoel bij mijn eigen sores....

Dit lijkt wel voor mij geschreven, evenals eigen grenzen bewaken. Het valt niet mee als degene die je leert kennen veel zieker is dan je dacht, afgelopen maandag het zo was van dit is helemaal niet pluis al haar signalen. Pijn, pijnmedicatie detoxen van die medicatie, nauwelijks voldoende kunnen eten, signalen van onmacht van haar waarbij ze echt in paniek kan schieten veroorzaakt door buien van veel pijn. Ze wil zo graag detoxen van de opiaten maar dan baalt ze zo als blijkt dat het haar niet zonder lukt. Inmiddels is het rustiger tussen ons, kennen we elkaar ook weer beter. Best bijzonder dat ons korte contact bestand is tegen zoveel hectiek in een paar dagen. Ik weet dat haar privacy belangrijk is, ik weet dat ze alles zelf wil doen. Ik ken mijn helpende neigingen en mijn neiging in contact teveel te snel te willen. Chatten is oke, bellen is ook maar ontmoeten is bij haar een enorme drempel ook al kijk ik echt niet gek te kijken van iemand die even geen puf heeft voor heel netjes aankleden voor als mensen elkaar voor het eerst zien, ik zal niet snel schrikken van een pijnaanval maar dan moet zij wel helder zijn wat ik wanneer moet doen. Wanneer wil zij dat iedereen oprot en wil ze alleen met die pijn zijn en wanneer wil ze juist dat mensen er ook op zulke momenten wel zijn....Machteloos wordt je vooral van haar pijn, haar pijn kan je niet wegnemen. Voor mij is het erg leerzaam om ook al lees ik op haar profiel van pijn en ik ga maar weer op bed liggen....dit en dat (waaronder simpel boodschappen doen) lukt niet. De kriebels krijg ik ervan. Mensen die je waardeert daar wil je voor klaar staan maar zelfs iets kleins mag ik nog niks mee helpen. Vrijdag moet ze naar een afspraak 20meter van mijn flat en ik heb vrij. Wil ze alleen met de rolstoel taxi en wil ze alles zelf doen. Niets liever wil ik dan haar even zien want die drempel wordt nu steeds groter, niets liever wil ik dan ergens mee mogen helpen. Ze is zo sterk van geest en karakter, ze kan alles zelf als ze zichzelf dwingt. Ze is net zo gek als ik. ze kan zichzelf met die wil nog de vernieling inhelpen.....en ik heb te respecteren dat haar pijn haar strijd is en niet mijn strijd. Ik heb te respecteren dat oprechte belangstelling en rust haar het meeste helpen. Maar niks kunnen niks mogen en steeds zien hoe zwaar iemand het heeft is om behoorlijk machteloos van te worden. En ondertussen zie ik ook nog Agnieta haar verhaal en Sowhat en ik trek het nu niet om ook daarvoor aandacht te hebben. Iets aandacht voor mezelf behouden door ondanks haar pijn te "genieten" in de sauna of op een festival is al lastig zat. Niks voor mij om me af te sluiten van wat er speelt bij anderen. Maar ik zit aan mijn max en kan er niks bijhebben nu. Maar vergeet jullie niet hoor, als het lukt lees ik bij.