erik

Daar had ik vroeger nog meer last van. Grenzen bewaken lukt inmiddels wel door niet te betrokken te raken. Maar als je je verliefd voelt op die persoon is het helemaal lastig. Dit is de eerste keer dat ik dat merk; De combi verliefd en erg nare verhalen horen over de jeugd van diegene heb ik niet eerder ondervonden. Ik ga zo maar liggen op bed in de hoop te kunnen slapen. Thnx Ietsjefietje voor je reactie

Niet. Behalve door zelf het goede voorbeeld te geven en een opbouwende positieve draai aan eigen verhalen te geven. Gedag veranderen door "aan de kaak te stellen" is imo erg overschat. Je kan het gedrag van anderen niet of nauwelijks beinvloeden op die manier.

Ik had een paar dagen geleden een verhaal over een collega die ik behalve vriendschappelijk wel erg leuk vind. Heb hier geen updates over maar vandaag vertelde ze me over haar jeugd en haar strijd tegen haar ouders. Ik wist wel iets dat die relatie helemaal niet oke was maar wat ik vanmiddag hoorde ging veel verder. Ik wil ivm haar privacy hier niks over schrijven maar ik was ben geschokt door haar verhaal en ik baal dat er geen gelegenheid was voor een goede reactie. Er kwamen gelijk collega's aan en kon niet reageren en ik stond toch echt even met mijn mond vol tanden. Ik besef me hoe gelukkig ik ben met mijn eigen jeugd en ouders en ik constateer bij mezelf hoe betrokken ik me voel bij haar. Dat gaat verder dan een kennis die een rot prive verhaal vertelt. Ze is pas 21 maar door haar ervaringen is ze veel volwassener dan 21....maar 21 en 36 is een te groot verschil. Weken heb ik het buiten mijn gevoel gehouden tot vorige week nav een ander verhaal waarover ik dus eerder schreef. Vandaag zag ik haar voor het eerst sinds dagen en had net mijn gevoel voor haar bij mezelf onderkent, Zonder haar hier over te vertellen nog. Toen kwam net voor ik naar huis ging haar verhaal over haar jeugd. Ik ben moe en ik wil slapen maar ik blijf denken nu...... Mensen vertellen me opvallend vaak erg prive zaken. Blijkbaar straal ik iets uit dat ik luister en niet doorvertel..Heel veel vaker heb ik erg prive zaken gehoord, vaak ook nare verhalen die ze aan bijna niemand eerder vertelden. Ik voel me deels vereerd dat mensen me zulke zaken vertellen, dat ze me zomaar vertrouwen. Maar soms zoals nu valt het niet mee om die narigheid van me af te zetten, zeker dus als ik gevoelens heb voor die persoon. Graag zou ik meer details schrijven om het van me af te schrijven maar dat kan ik niet maken op een openbaar forum.

Wat een mooie verhalen van Madeleine en Kastanje! Idd gewoon oefenen Kastanje. Ik vind internet daar heel handig voor. Je stelt je doelen heel helder. Madeleine, die vriend van je kan eyeopeners mooi formuleren. Dat zou bij mij ook heel veel impact hebben als iemand dat op die manier schrijft. Vind het ook vooral leuk dat je zoveel zin en inspiratie uitstraalt waar ik je herinner dat daar juist je onvreden over was. Ik zelf heb vandaag gewerkt, gesport, in de sauna geweest, in de zon gelegen en net klaar met eten. Ogen vallen dicht van de moeheid en daar ga ik zo direct aan toegeven. Over drinken en blowen, niks gedronken terwijl bbq dagen en zaken als iemand die een pilsje in mijn hand duwde voorgekomen zijn. Over blowen, na bevrijdingspop was ik er weer helemaal klaar mee en is het me gelukt om te stoppen. Wel schrikken hoe lastig dat toch is de eerste dagen nadat ik toch maar een paar weken het blowen weer opgepakt had. Over mijn grootste punt op dit moment, mijn vakantie.....ik denk erover om naar Croatie en Bosnie te gaan en ook vooral natuur op te zoeken. Vanuit een hostel in de bergen een dag wandelen fietsen kano.....omdat ik weet dat ik als ik fysiek actief ben ik lang niet zoveel getriggerd wordt als in grote steden, grote clubs en kroegen.....drankloos zal het niet worden maar het scheelt denk ik veel. Ik ga natuurlijk ook steden bekijken en vaak uit maar het belangrijkste verschil vergeleken met andere jaren is dat ik het zuipen nu eigenlijk niet wil en andere jaren wilde ik het stiekem eigenlijk wel..... ps sorry voor de interpunctie, toetsenbord doet gek, Dat is over bij een hestart maar ik ga zo slapen en heb geen zin meer in herstarten en dan opnieuw reageren.

Wat een reacties deze middag; ik zat lekker in de zon in slaap te vallen en af en toe een koud bad en een sauna. Ik heb het wel herlezen; Eline schreef denk ik iets heel treffends over teveel aan emoties door massaal teveel aandacht richting 1 persoon. Ik zou het zonde van deze schitterende dag gevonden hebben om hier de hele tijd zo tegen elkaar in te gaan.

Met vreemd bedoelde ik vooral afwijkend of anders, in vreemd zit een oordeel verbonden en dat bedoelde ik niet. Afwijkend is het wel. Bedankt voor het compliment open en eerlijk, op die punten doe ik altijd mijn best als ik wat schrijf. En in mijn hoofd is het een chaos op momenten dat ik het schrijf, schieten vele gedachten tegelijk door mijn hoofd. Gelukkig is het dus wel te volgen als ik het gestructureerd probeer op te schijven.

1. van harte met je kleinkind Als reactie op quote; Waarom sorry? Het aantal pagina's op een dagdraad is onbeperkt....verhalen over wat mensen bezighoud los van alcohol vind ik minstens net zo boeiend als het alcohol gerelateerde. Het draait toch niet om het niet drinken als doel opzich maar de vernieuwde invulling van ons leven zonder drank, hoe mensen hier alcohol vrij anders op reageren. Zo en nu naar bed. Ik zit nu wel heel lang tegen mezelf te kletsen want iedereen slaapt geloof ik.

Die laatste vond ik vroeger zo gaaf. Heb hem net lekker hard aangezet. Nu naar bed, eentje dan omdat ik het niet laten kan.

Hoi Lydia Dat wist ik volgens mij nog niet dat jij ook uit de verpleging komt. Jii ook al Klopt perspectief kunnen we niet bieden maar iets heel kleins....sinds een week hebben we lunch in de woonruimte die daarvoor bijna niet gebruikt werd omdat ernstig zieken mensen hun kamer bijna niet meer uitgaan. 6-7 personen vinden het echt leuk om samen te eten en wat te praten met elkaar en de mensen van de afdeling te zien die ze nauwelijks tot niet zagen. Het zo lunchen is veel meer werk maar mensen kijken er echt naar uit en gaan al veel eerder naar de woonkamer en blijven langer hangen.....het perspectief van ondanks alles met lotgenoten samen dagelijks een uurtje eten (iedereen heeft eigenlijk wel een vorm van kanker in de laatste fase) Lang perspectief hebben ze niet meer, maar zoals ik maanden terug schreef. Make every day count; is waar het volgens mij waar het om gaat als je dagen geteld zijn. En wij stimuleren, doen wat extra werk; blijven er voor een deel van onze eigen pauze even bijzitten.....dat is het dagelijkse perspectief wat ik ze nog bieden kan naast de verpleging en verzorging. En daarna is werktijd afgelopen en probeer ik alles wat werk betreft uit mijn hoofd te houden.

Wat kan jij toch bondig zijn en benoemen wat de essentie is. Ik schrijf als ik eenmaal schrijf wat dan al een dag ligt te sudderen in mijn hoofd en dan doe ik al zo mijn best overbodigheden en bijzaken eruit te halen maar weer schrijf ik een pagina vol zowat.

Dat was een van de belangrijkste redenen waarom ik geen ingenieur werk meer doe en geen plannen meer schrijf maar elke dag iets te mogen betekenen voor mensen. Gisteren zei mijn collega; het is een vreemd vak die stervensbegeleiding maar zij ziet het als dat we die mensen mogen helpen; juist in het laatste tijd die nog rest; juist dat je er niet omheen kan dat je midden in de laatste levensgebeurtenis van iemand bent waar je midden in de familie en vrienden je werk doet. Wij hebben het vertrouwen van die mensen gekregen dat we hen juist in die moeilijke tijd met angst, pijn, verdriet zo goed mogelijk mogen helpen. Het als eer zien dat wij mogen helpen, ben ik het volkomen mee eens. Die werk attitude had ik denk ik al maar zo geformuleerd heb ik het nog eens goed onthouden en wil dit uitstralen.

Even een heel ander verhaal hierover waarin toevallig veel samenkomt waar ik nu in mijn hoofd mee bezig ben. Gisteren kwam ze toen we ff samen waren met een vraag die ze specifiek aan mij als man wilde vragen. Heeft ze aankomend weekend een date met een jongen die nogal onduidelijk is of hij haar nu leuk vind of toch niet....je kent het wel aantrekken afstoten hard to get spelen als man.....Nu snap ik doorsnee mannen en mannen rond de 18-25 vaak niet zo goed....ik ben zo iemand die me als een vis in het water voelt in een team met vrouwen of mannen die wat volwassener zijn. Van kinds af aan had ik al meer vrouwelijke vriendinnen. Ook is het dus zo dat ik vrijgezel ben en denken over wat ik hiermee wil speelt dagelijks door mijn hoofd. Ze had deze vraag die ze mij stelde ook aan 2 andere mannelijke vrienden gevraagd en het toeval wilde dat ze beide met de bekentenis kwamen van dat ze haar stiekem eigenlijk leuker vinden dan als zomaar vriend. Wist even niet wat te zeggen; ze is 21 ik 36 en dat is een te groot verschil eigenlijk maar ze is door prive issues juist heel erg volwassen. Maar ja eigenlijk was ik nummer 3 in de zin van haar leuk vinden. Dat valt me vaker op. Ik ben wel 36 maar ik heb geen ex vrouw en kinderen oid en ik voel me helemaal niet 36. Ik kijk zo af en toe wat rond op datingsites en nooit zie ik iemand van mijn leeftijd waar ik mezelf bij vind passen. Uiterlijk levensfase van gescheiden met kinderen..,..,.niks voor mij ook al vind ik kinderen zelf heel leuk. Maar die fase wil ik samen met iemand ingaan en niet iemand die al veel verder is in dat soort opzichten. En het punt van vrouwelijke vrienden die je dan toch leuker gaat vinden.....kan zo een lijstje mensen noemen waarin vriendschap onmogelijk werd doordat ik onmogelijk verliefd werd en het niet voor me kon houden als vriendschap. En ik barst nu niet bepaald van de enorme hoeveelheid vrienden; dus de vrienden die ik nu uit het oog verloren ben vind ik heel spijtig. Zo ook met die collega die ik steeds wat beter leer kennen en wat ik leer kennen steeds meer waardeer en leuk vind. Heerlijk iemand die zo open en duidelijk is. Een kennis van me die ik lang en goed ken via talloze prive berichten op internet (we hebben elkaar nooit gezien) schrijft me zo vaak dat elke keer het hem opvalt dat ik heel ontwapenend communiceer, zelf heel eerlijk en open probeer te zijn en andere daarmee uitnodig. Dat een collega een man van 16 jaar ouder vragen stelt over daten en over veel meer prive zaken die ik hier niet ga schrijven zie ik toch als een teken dat het weer zo is dat ik mensen non verbaal uitnodig en uitstraal dat ik ze serieus neem en nooit belachelijk zou maken. Ik ben erg blij dat ik blijkbaar zo over kom op mensen. Erg jammer alleen dat ik haar steeds een paar minuten spreek en dan komt er een collega en dan wisselen we heel snel van onderwerp. Terugkomend over haar leuk vinden. Bij mij is de volgorde waarin dit verloopt altijd van eerst leren kennen en zien of het werkt en sommige vrouwen blijken dan leuke kennissen en bij andere ontwikkel ik meer gevoelens maar dat is niet pats boem verliefd. Wel een soort belletje in mijn hoofd van let op die persoon zou wel eens in de categorie kunnen vallen waarop je verliefd zou kunnen worden....Als collega en als kennis vriend mag ik haar graag en zou ik haar beter leren kennen. Nu zou ik bijvoorbeeld ook een keer aan haar een vraag van die categorie kunnen stellen. Heel fijn is dat een collega waar we samen zo makkelijk dingen delen. Mij valt dat op en haar ook want anders was ze niet met die vraag bij mij gekomen. En nu het niet weer verpesten met open zijn over leuk vinden....althans niet de aankomende langere tijd. PS wat schrijf ik toch vreemde verhalen. Hebben niks met alcohol te maken Het was een vreemd verhaal omdat er zoveel lijnen door elkaar heenlopen waar ik in tegenstelling tot als maar actief denken en schrijven over het niet drinken ik juist wel bezig ben. Voor wie het wil lezen......opschrijven is voor mezelf het belangrijkste en reacties lees ik altijd graag maar is geen must oid.

Hoi Jen Ik was even iets maken aan mijn pc met het ADB tabblad dus open. Sorry voor mijn late reactie Leuk dat je naar mijn werk vraagt. Ik ben weer helemaal ingewerkt met medicatie en dat soort dingen en doe dit soort zaken zelfstandig nu sinds een week ongeveer. Niemand die over me schouder kijkt. Moet toch erg wennen aan hoe ziek bewoners zijn en hoe jong soms. Paar jaar ouder dan ik soms.... Het meest leerzame is afluisteren van hoe meer ervaren collega's gesprekstechnieken toepassen in lastige/pijnlijke situaties En last but not least; de samenwerking met collega's is super goed. Vooral met een andere leerling kan ik het goed vinden. Los van werk nemen we vaak samen pauze en zij is net zo open in alles als ik. Ze is veel jonger dan ik, 21 pas.

Even nog iets heel anders en dan toch maar een slaappoging

Het allermooiste vind ik Johnny Cash live in San Quentin. De gevangenis waar hij zelf dus ook gezeten heeft. En dan het gejuich en geschreeuw...

Ergens (in sommige situaties) toch wel. Dan komt mijn koppigheid/eigenwijsheid naar boven en ik weet dat ik daar veel kracht uit kan halen. Als iedereen faalt dan kan dat heel erg stimulerend zijn om juist te bewijzen dat ik het wel kan. Maar zoals ik net ook schreef; soms juist niet. Niet in situaties dat ik me onzeker voel in eigen kunnen of me wijsmaak dat "het allemaal toch niks uitmaakt" Maar meestal (en op de lange duur vooral) heb je gelijk denk ik dat doorzetters meer motiverend zijn.

Over het punt of negatieve verhalen van mensen die "op hun bek gaan" tenminste iets is waar je wat aan hebt.....Denk dat dit heel persoonlijk is en soms is zo'n hard verhaal de stok om jezelf een mep te geven als je verkeerde voornemens hebt. Soms is het echter ook iets om heel fatalistisch van te worden en het op een zuipen te zetten. Het idee van dat het een illusie is dat alcohol de baas een haalbaar doel is. Die hoop vind ik erg belangrijk om te behouden. Het is enorm cliché maar ik probeer mezelf meer aan te wennen eruit te halen waar ik op dat moment nut aan heb en juist niet hetgeen me stoort en ergert. Want dat doen we in de praktijk dus zo vaak; juist energie steken aan iets wat niks oplevert maar juist een trigger kan zijn. Zelf vraag ik me nav opmerkingen van op dit uur doe ik geen discussies meer me af waarom? Vroeger had ik het gevoel dat je hier op ADB in de avonduren vooral een negatieve sfeer had met persoonlijke aanvallen. Eerlijk gezegd waren het ook die "rellen" waardoor ik hier zo lang niet meer was. Die verhalen vond ik totaal niet behulpzaam of van enig nut. Kreeg er het gevoel van dat mensen met een rothumeur, om wat voor reden dan ook, hun uiterste best deden om iedereen negatief te krijgen, zodat ze niet de enige meer zouden zijn met een rotstemming Ik ging me dan vaak bemoeien met die zaken en dat ging nooit goed. Een van de dingen die ik juist zo waardeer nu is dat de sfeer hier al maanden eigenlijk 24/7 goed is *ik klop ff af* Om een lang verhaal kort te maken vind ik juist de stemming nu erg behulpzaam (thnx @all) en de aankomende meeting speelt mee. Ik vraag me erg af hoe mensen hier nu IRL (in het echt) zijn

Floyd......ff de bekende hondenblues dan.

Mooi verhaal A3 Ik weet het, het is nog geen half negen maar ik ben moe en ga lekker slapen zo.....

Van harte Nancy Hoi A3 Lang niks gelezen van je. Top dat het goed gaat

Werkse zometeen Rapi, Hoop voor je dat ze nog wat taart hebben van de verpleging dag. Wat ik zo gek vond is dat bijna niemand schijnt te weten dat het de geboortedag van F Nightengale is en nog gekker is een verpleegkundige die haar niet kent! @Jen Gadver wat een rotsiuatie, hoop dat je het kan uitleggen en voorlopig ff niet ziek wordt. Succes op opkrabbelen en doorgaan @Arja Ergens hoop ik dat je nog uit die situatie kan komen zonder rompslomp als advocaat en de bond. Dat ze je geloven dat het een eenmalige domme fout is. @Jopie Ook een fervent dromer geworden? Kan geen TV tegenop; lekker warm, 3D beeld, allemaal bekende acteurs uit je eigen leven. Nu droom ik zelden eng en juist altijd leuk en spannend; alleen die ex mogen ze nu wel uit mijn droomsoap schrijven, gaarne. Over mezelf. Ik heb nu 24 uur oid niet geblowd en zit zo wakker achter mijn pc. Als ik vannacht kan slapen dan heb ik morgen al een stuk minder trek. Trek na blowen houdt bij mij een paar dagen heel heftig aan en dan is het wel beheersbaar. Anders dan drank toch. Ik was op bevrijdingsdag toch weer een blowtje gaan roken en de paar dagen vrij daarna doorgegaan. Zo zonde hoeveel ik dan duf op bed lig.

Kom ff snel tikken dat ik er gewoon nog ben. Ik drink nog steeds niet, niet blowen is lastiger.

Twee en een half uur bij een ggz therapeut...ik was vroeger na een uur al vaak doodop en voelde me door elkaar geschud, uitgeknepen en erg emo. En ik had helemaal niet van die heftige verhalen toen. @Suikertje ik heb niet alles gelezen afgelopen dagen. Ik las agorafobie en je verhaal van vandaag. Heftig! Ik zou buiten gaan wandelen om mijn hoofd leeg te maken maar dat is met agorafobie natuurlijk lastig...Ik las ook over geen trek in eten hebben. Toch zou ik iets eten al zijn het een paar boterhammen. Veel sterkte en hopelijk lukt het slapen straks, @Jaap van harte ,met je nieuwe baan. @Agnieta good to have you back Altijd jammer dat mensen zo spoorloos verbannen raken. Ik kom hier ook wel eens een tijd niet maar ik heb altijd de optie. Dit is toch de enige plek waar ik echt eerlijk kan zijn over drank. @Jen Elke keer dat je vrij hebt ben je de avond daarvoor hyper en heel actief met frummen tot zo laat dat je de vroege vogels kan verwelkomen. Als je het zonde vind om je vrije dag te verslapen, lukt het dan niet om je te dwingen pc uit te doen een boek te pakken of iets anders saais tot je slaap krijgt. Ik had het van de week ook tot 3.30 en dan na de middag wakker. Ik wil het eigenlijk niet na 1:00 maken (behalve na avonddienst) Over mezelf. Ik had net een week vrij. Ik heb de eerste dagen veel geslapen, was zo moe door de maanden daarvoor. Voel me nu veel meer ontspannen. Hierdoor en door weer twee weken dagelijks blowen heb ik achteraf wel zoiets van; is dit alles? Ik heb zo weinig ondernomen behalve een hele leuke koningsnacht en dag. Morgen uitgerust weer werken. Kijken hoe het met de clienten is op mijn werk. Het klinkt cru maar ik denk nu al van wie zou er nog leven. Vreemde gedachten maar zo is het wel. Heb weer zin in mijn werk en het leren en inwerken verder op te pakken nu ik veel meer rust en orde in mijn hoofd heb. Daarnaast wordt het me steeds duidelijker dat ik alles alleen doen zoals deze vakantie echt helemaal zat ben. Ik moet hier een oplossing voor vinden maar weet nog niet hoe. Ja ik moet ook een nieuw doel stellen. Ik ben nog niet uit mijn vakantieplannen waar mijngerrit terecht laatst over begon. Heb er alle vertrouwen in dat ik niet ga drinken tot de zomervakantie. Maar de vakantie en mijn plannen voor een rondreis door Oost Europa van hostel naar hostel is een vakantie waar drank elk jaar mis ging. Het gaat elk jaar iets beter in de zin dat ik niet meer door drink tot ik hopeloos dronken ben maar ik drink dan wel nog steeds veel te veel. Maar enerzijds wil ik die vakantie en anderzijds wil ik niet drinken en een alternatief heb ik eigenlijk niet. Ik deed vroeger bergwandelvakanties. Maar met mijn fysieke werk vindt ik dat soort vakanties met dagelijks +20 kilo op mijn rug niet bepaald mijn idee voor een ontspannen vakantie.

Dank voor de samenvatting Eline

Beste muntje ooit besteed. Via FB gekregen en heb met plezier 5 minuten gekeken. Erg orgineel, flaxhmob achtig....