Sandro

Wie kent de ouderwetse Coopertest nog? Ik heb 'em vandaag gedaan. Conditie 'zeer goed'. Gelukkig maar. Al zegt dat natuurlijk niet alles over je gezondheid. Soms maak ik me nog wel zorgen. Al die drank zal vast zijn sporen hebben nagelaten.

Als het zo gewoon was dan was het al een gewoonte natuurlijk @Fruitvlieg2019 schreef het ook al: het is op een gegeven moment ook een kwestie van doen. Veel speelt zich in je hoofd af, maar ergens moet het vertaald worden in acties. Die acties kunnen ook best zonder er over na te denken. Het is geen hogere wiskunde. Probeer eens iets anders, baat het niet dan schaadt het niet. Erger dan het is kan het soms niet worden. Mij lukt het ook niet altijd, maar ook met kleine stapjes kun je er komen.

Zul je toch zelf moeten kweken dan, en dat kan ook echt wel.

Ik heb een heerlijk stuk hardgelopen. Mezelf lekker afgepeigerd. Paradoxaal genoeg geeft dat juist energie. Net zoals je van een uiltje knappen meer moe wakker kan worden. Wat ik natuurlijk niet voor jullie hoop

@bumperjim ineens valt me op dat sommige collega's van die cynische grapjes maken. Zogenaamd grappig bedoeld, maar stiekem een uiting van frustratie van hoe dingen lopen. En inderdaad, die collega's hebben al eens een burnout gehad. Dus ik herken heel sterk wat je laatst schreef. Was me daar eerder nooit zo van bewust.

Goedemorgen iedereen. Je mag er wezen @Descartes33. Dat is het enige wat ik even tegen je wilde zeggen.

Grappig is dat. Ik heb twee jonge kinderen, beiden jongens. Die zijn (ook) behoorlijk verschillend. De jongste is een hele vroege leerling, maar doet het in groep 3 nu meteen al erg goed met rekenen en lezen. De oudste is nu al met een puber te vergelijken terwijl hij 8 jaar is. Daar krijgen we nog heel veel meer mee te stellen

Nu Keuringsdienst van Waarde op tv. Ook een mooi programma.

Heel gezond inderdaad. Doe het zelf overigens niet (krant lezen), maar met hardcopy boeken lezen heb ik hetzelfde.

De fysieke krant...een uitstervend fenomeen denk ik.

Mooi programma is dat, kijk ik ook weleens. Wat ben ik dan blij dat ik die datingfase voorbij ben zeg.

Ze liet zich eerst betalen om mee te doen aan de campagne vanuit de overheid en daarna doet ze dit. Nee, daar heb ik geen bewondering voor. Het leeft in het land en dus komt het in het nieuws. Zo simpel is het denk ik.

Ik kan het uit plaatsvervangende schaamte niet kijken, ken je dat? Maar ik weet toch wel zo'n beetje waar het op neerkomt.

Ik heb het inmiddels allemaal wel laten bezinken. Het heeft geen zin om ermee bezig te blijven, boos en verdrietig te blijven worden. Of je doet er wat mee, of niet. En met een gedeelte kan ik wel wat. Kan zelfs leuk zijn om mee aan de slag te gaan. Met een ander deel kan ik niks en doe ik dan ook niet. Je kunt nu eenmaal nooit iedereen tevreden houden. Nou, het duurde even, maar uiteindelijk heb ik dit toch nog redelijk volwassen opgelost vind ik

Dat is 'm. Ik voel me keihard op mijn ego getrapt. Vervolgens werd er ook nog even gezellig op gedanst.

Thanks @knakker

Ik kan ook niet op een normale manier met werkstress omgaan. Die werkstress was er een tijdje lang gelukkig niet. Nu komt de stress dus in de vorm van 'kritiek' en je ziet wat er gebeurt. Kan er meteen niet mee omgaan.

Dan geloof je het toch lekker niet Ik ga het niet precies uitleggen, omdat het dan voor sommigen lijkt alsof ik drank verheerlijk en dat is mijn bedoeling helemaal niet. Ik ben nu natuurlijk een betere werknemer dan toen. Ik prioriteer wel anders en weiger mee te doen aan dingen waar ik het belang niet van zie. Toen ik dronk deed ik veel vaker mee aan dingen waar ik het nut niet van zag, als vorm van overcompensatie. Klinkt dat logisch?

Ja dat komt er zeker bij kijken inderdaad. Ik deed aan overcompensatie en nu niet meer.

Ik ben dan minder op mijn hoede, zo kan ik het denk ik het beste uitdrukken. Ik trap ook wel regelmatig in de val dat ik ervan uit ga dat iets wat voor mij zo duidelijk is als wat, dat een ander dat dan ook begrijpt of zo ziet als ik. Helaas is dat eigenlijk nooit zo. Als je dat niet door hebt dan kun je soms ongelofelijk verrast worden.

Inderdaad. Mijn omgeving is het daar niet altijd mee eens alleen. Dan is het dus de vraag of die omgeving nog wel bij me past. Een wezenlijke vraag, die elke alcoholist die een tijdje gestopt is zich weleens zal stellen, denk ik zo.

Ik val maar een beetje half in de 'discussie' en even los van wel/geen oplossing; voor mijn functie heb ik een bepaalde alertheid en wantrouwendheid nodig. Die valt voor een flink deel weg nu ik niet meer drink. Ben veel relaxter geworden en zie wel wat er op me afkomt. Dat wordt me nu een beetje verweten. Past mijn functie dan misschien niet goed bij me? Of is het een kwestie van die alertheid/lichte wantrouwendheid op een natuurlijke manier te kweken? Ik vind dat wel lastig. O ja, en drank zorgde ervoor dat ik me als een bezetene en op het maniakale af op het werk stortte. Dat moet ik er natuurlijk ook even bij vermelden.

Ik hoop toch dat je je vandaag al probeert te herpakken @Descartes33 Laten we het samen proberen. Is het een idee om zo ook even een flink stuk te gaan lopen om je gedachten op een rij te zetten?

Wij hebben hier een alcoholist in de buurt die altijd stipt om 8 uur 's ochtends naar de supermarkt gaat om zijn eerste halve liter te halen. Zag hem net ook weer. Terwijl hij weer terug loopt, drinkt hij die al op, met een compleet lege blik in zijn ogen. Treurig.