Kannietmeer

al mijn hele leven, geldt dat ook? maar het kan heel goed dat je huid gevoeliger is, dat je meer allergisch word ( soms tijdelijk) en dat je huid een soort uitslag krijgt. Ik heb verschillende dingen gehad.

Happy Bevrijdingsdag allemaal, we zijn misschien nog niet klaar met de strijd, maar de vrijheid zal komen! We zullen vrij komen van de benzo's en wellicht ik ook van de AD. Mijn benzo zusje in Amerika geeft 11 mei een feest om te vieren dat het heeft gehaald en dat het ergste achter de rug is. Ze heeft 150 mensen uitgenodigd! Ben zo blij voor haar en trots op hoe ze het heeft gedaan. Als ik van de AD af ben ga ik ook zeker een feestje vieren ( ....maar misschien niet met alcohol...)

Het is af:

of je maakt het onnodig ingewikkeld aangezien veel mensen hier mee worstelen, of het is in je hoofd erg ingewikkeld. In beide gevallen kan ik hier niet echt goed op antwoorden op dit moment

ik wil ook ;-)

Ik vind dat je er liefdevol mee omgaat als je over hem praat. Probeer diezelfde mildheid en acceptatie aan jezelf te geven. Zeg tegen jezelf: "Je hebt je best gedaan, gedaan wat je kon, gekozen zoals je op dat moment het beste leek. Wat er nu uit is gekomen is niet jouw schuld. De ontwenning niet en de scheiding ook niet. Je bent okay zoals je bent en ik verwijt je niets. Samen komen we er wel doorheen, en ik wacht totdat je je beter voelt. Ik hou van je en neem je niets kwalijk. Ziek eerst maar uit, dan zoeken we daarna uit hoe we dit gaan oplossen. Rust nu maar, het is goed zo. Laat het maar los. Het leven zit ook nog vol met goede verrassingen en geluk, niet alleen met benzo ontwenning en pijn en verdriet. In tussentijd zorg ik voor je. Wacht maar Annie, het komt goed."

dan ga je maar extra in de sauna, na een hardlooprondje in de regen ;-)

dat kan ik zo goed begrijpen! En heb je in zekere zin gelijk in. Zijn handeling en keuze is egoistisch. Het 'for better and for worse, in sickness and in health..... is mooi verkracht hier'. Mogelijk trekt hij vooral de situatie niet meer en kan het hij gewoon niet meer aan en is dit zijn manier zichzelf te redden. Hard ..... pfffff. Echt vreselijk. Ik vind dat je het nog goed kan opschrijven. Gek genoeg was dat ook iets wat ik kon, hoe ziek ik ook was. Alsof het opschrijven hier, de stem diep in mij kon weergeven, die ik nooit echt zou kunnen uitleven op dat moment. Maar ik zie je Annie, diep van binnen zit een sterke prachtige en slimme vrouw die een man verdient die jou volgt door de hel heen en jou steunt en in jou geloofd. Mijn vriend, waar ik zielsveel van houd, kon niet helemaal met mij door het vuur/door de hel.... Beperkingen moeten we in ogenschouw nemen, want we blijven allemaal maar mensen. Eeuwige steun en liefde klinkt geweldig maar ziet er in de praktijk veel weerbarstiger uit. Ik hoop dat je op een dag kan terugkijken op deze periode en zal weten waar het goed voor was. Met mijn armen om je heengeslagen zeg ik het nog een keer: je gaat hier doorheen komen, je gaat genezen en het zal allemaal wegsmelten, ook deze pijn. Je zal weer je eigen leven kunnen leiden en geluk voelen en lachen van plezier. Het komt echt goed, houd vol! Het volhouden zal leiden tot overwinning!

Rustig aan Bol! Je hoeft even helemaal niets, rustig in en uit ademen en even mediteren en je hersenen laten stoppen ( kan je dat?). Ik had ook een korte nacht, lag er pas om 2.30 uur in, en dat had ik gewoon niet gemerkt totdat ik instortte van vermoeidheid. Ik was aan het kleuren om mee te doen met een facebook uitdaging voor een kleurplaat. Was er al dagen mee bezig en vrijdag was de laatste mogelijkheid, dus wilde het gewoon afmaken. Nou.... dat heb ik dus gedaan. Vanmiddag ga ik naar mijn zus om te kijken of ik mogelijk in haar huis kan wonen voor de komende jaren. Die heeft twee keer zoveel ruimte als wij, in onze 2 kamer woning, met maar 1 slaapkamer. En het is altijd gezellig om mijn zus te zien ( met haar nieuwe vriend). Het weer is inderdaad niet om over naar huis te schrijven.... beetje jammer. Ben wel weer toe aan flink veel zon en warmte. (En wat regen af en toe voor de aarde natuurlijk)

ik klik op het hartje, maar vind het natuurlijk vreselijk dat je hier zo doorheen moet lieve Annie. Ik zou willen dat ik iets voor je kon doen, om je lijden te verzachten. Laat het me weten als je iets kan bedenken, al is het een gesprek ( skype mag ook) of een bezoek. Maar inderdaad was voor mij ook tintelingen (beesjes) op mijn huid of hartkloppingen een stuk minder erg.Mijn verwardheid begint ook echt minder te worden, al merk ik dat ik met het schrijven van officieel werk ( dus niet hier op het forum) ik toch moeite heb met het structureren van mijn schrijven en om de juiste toon en woorden te vinden. Het is nog niet optimaal, maar het gaat vooruit en daar gaat het om Is het mogelijk dat je vriend zelf ook een beetje in de war is na al deze ellende of lijkt hij echt wel duidelijk een keus te hebben gemaakt?

8 maanden op een heel leven is niets. Althans, dat was mijn gedachte die mij hielp de hele periode van ziek zijn te accepteren. Hartkloppingen waren voor mij echt de minst ernstige klacht van alles. Geen evenwicht hebben en ziek als een hond op de bank liggen was voor mij veel erger. Of bij in slaap vallen overdag wakker schieten in paniek.... brrr. dat vond ik echt vreselijk. Of Globus hebben ( het gevoel dat mijn keel dichtkneep en ik bijna niet kon praten, en alsof er wat vast zat onder mijn strottehoofd). Of gespannen trillen over mijn hele lijf bij het wakker worden, met pijn in mijn lijf van de spanning. Of het gebrek aan het voelen van vreugde.... aaagh.... wat akelig als je depressief bent en niets wilt en niets voelt. Al die dingen vond ik pijnlijker dan hartkloppingen en doordat ik die allemaal tegelijk had en me doodvermoeid voelde van alles, was los laten van alles het beste voor mij. Begrijp je wat ik bedoel? Mogelijk had ik meer last gehad van de hartkloppingen als ze niet waren overschaduwt door de rest.

Eigenlijk kan je daar aan zien dat het geen permanente aandoening is misschien?

Misschien goed voor jou om te weten dat ik 8 maanden lang last had van hartkloppingen en dat ze nu weer volledig weg zijn. Uit alle onderzoeken van iedereen blijkt elke keer dat er niets mis is met het hart. Daarom heb ik gewoon rustig op de bank gezeten en gewacht tot het over was en ben het niet gaan onderzoeken. Maar als jij denkt dat het je mogelijk kan helpen om er niet meer van in paniek te raken, dan is het natuurlijk een goed idee. Het komt echt goed.

Er zijn meer dan genoeg mensen die dat wel doen, maar mijn persoonlijke advies is om tijdens ontwenning nooit auto te rijden. Dit is natuurlijk praktisch niet voor iedereen haalbaar, maar ik vind dat mensen een bewuste keus moeten maken. Tijdens ontwenning van welke benzo dan ook, heb je kan op verminderde concentratie, verminderde hand-oogcoöordinatie, verminderd overzicht en afdwalende gedachten. Deze dingen maken dat autorijden tijdens ontwenning een risico is. Ik heb daarom bewust geen auto gereden tot 6 maanden na het stoppen van de diazepam en ik echt het gevoel had dat mijn ontwenning significant verminderd was. Nog steeds heb ik een paar schokmomenten gehad en een dikke boete voor door rood rijden... niet echt goed ingeschat/gezien. Gelukkig niemand geraakt, maar ik ken een paar mensen die wel echt ongelukken hebben gemaakt. Persoonlijk denk ik dat de pijn verminderen van de afbouw voor mij een hogere prioriteit zou hebben, omdat je kans maakt nog functioneel te zijn met diazepam. Je kan ook temazepam proberen af te bouwen, totdat je merkt dat je erg ziek bent tussen de innames in. Dan kan je altijd nog overstappen en dan mogelijk je functionaliteit verhogen. Niet iedereen reageert het zelfde dus het is echt een kwestie van proberen en de methode afstemmen op je eigen reactie.

Ik denk dat het slapen zomaar gewoon goed kan gaan als je de diazepam gewoon in de avond blijft innemen. Slechte reactie op Diazepam komt gelukkig niet echt veel voor en je moet gewoon even je lichaam laten wennen aan het middel, dat is alles. Mijn overstap van Lorazepam naar Diazepam was hobbelig en niet fijn, maar na 3 weken merkte ik er niets meer van. En ben heel blij dat ik het gedaan heb, want daarna had ik echt minder pijn van de afbouw dan daarvoor en was ik veel stabieler

Ik zie wel vooruitgang. Ik heb eigenlijk mijn eerste en enige window ervaren toen ik begon met de AD afbouw. Heel bijzonder en of het er echt mee samenhangt weet ik niet. Maar toen ik 3 dagen echt euforie en voelde ik me superwoman omdat ik me gewoon zo top voelde en energie. De window begon na een hele slechte nacht, waarin ik niet in slaap kon komen ( maar had er geen angst van ofzo, ik sliep gewoon niet...echt een soort manie alles bij elkaar gezien...). Ik had voor de afbouw van de AD verminderde concentratie, verminderd geheugen, beperkte energie, weinig motivatie, weinig plezier/vreugde, en darmen blijven een aandachtspunt ( even zo uit mijn hoofd). Ik denk dat ik in de afgelopen 3 maanden op alle vlakken verbetering hebt gezien. Ze zijn er nog, maar minder. Yes, het is nog steeds in een omhooggaande beweging. @Cyclad58 @MIKE261 https://www.trimbos.nl/docs/b85447e2-ebeb-41e7-9a25-9be0fcc194fe.pdf Dit artikel laat in hoofdstuk 10 zien wat de laatste cijfers zijn van het trimbos instituut. Nee Mike, je bent niet gek en er zijn echt super veel mensen die ook decht enken dat ze het nodig hebben omdat ze ontwenningsverschijnselen verwarren met echte klachten. "Nee hoor, ik heb juist meer nodig, want ik ben zo angstig!!" " Het is het enige dat helpt tegen mijn nekpijn en rugpijn" "Ik kan echt niet in slaap komen zonder..." De cijfers geven me de rillingen. Weten jullie dat dit in elk land op de wereld ongeveer zo is? Het is de meest voorgeschreven medicijngroep ter wereld. SLIK

ik had nooit een window, dus ik kan je dat niet vertellen. Althans, als je bedenkt dat je je dan inderdaad behoorlijk normaal voelt. Ik heb dat nooit gehad en zelfs niet een beetje. Mijn vriendin in Amerika wel en die stond echt een paar uur lang te juichen. Daarna weer een jaar ziek, denk dat ze er maar 2 heeft gehad. Dus .... zeker als je rustig afbouwt, hoeft dit niet altijd te gebeuren en betekend ook niet dat je niet geneest als je ze niet hebt. En ja, je zal echt genezen. Blijf het tegen jezelf zeggen en ik zal het blijven herhalen totdat je het zelf ook zeker weet

Nu mee bezig. Kan wel verschil zien tusesn mijn techniek van vorige en nu. Echt wel gegroeid, al zeg ik het zelf ;-)

@Annie87 Dikke knuffel voor jou weer vandaag @MIKE261Het probleem is inderdaad dat mensen het of zelf niet herkennen en de dokter ook niet, of gewoon blijven slikken en er zijn er een paar die zonder te veel klachten afbouwen. Er zijn er die niet op een forum 'durven' praten en zich schamen, en dan heb je mensen zoals ik: die hebben het er met iedereen over, hebben het duidelijk op het netvlies wat er aan de hand is, zijn pissed off over de onwetendheid en weerstand van dokters en vechten om beter te worden, ondanks een heftig ontwenningssyndroom. Zoals Annie. Ook denk ik dat niet iedereen de behoefte heeft of het kan opbrengen om op een forum contact te maken. Ik ken er een paar die wel ziek zijn, maar die hier niet echt actief schrijven. Heeft misschien ook met karakter te maken of je introvert of extrovert bent. ( maar dat verzin ik nu ter plekke). En ja lieve mensen , het gaat echt over, hoe ziek je ook bent en al duurt het soms echt lang. Ik voel en zie nog steeds verbetering, na16 maanden benzo vrij te zijn. Ik ben er nog niet maar kan echt wel zeggen dat ik op 80% zit qua benzo ontwenning. Natuurlijk is er bij ook een AD afbouw aan de gang, dus die factor kan je niet uitsluiten. Maar echt.... het komt goed. Van bedlegerig, ben ik helder gemotiveerd en actief en begin ik weer innitiatief te krijgen. Ideeen heb ik al heel lang, maar niet de puf om het te doen, maar ook dat is heel vaak terug.

HI Bibra, belangrijk is om duidelijk te krijgen waar je uitdaging precies ligt. Overweeg je Temazepam om te zetten in Diazepam? Ik kan dat aanbevelen zodat je niet de rottige tussentijdse ontwenning krijgt die je zeker krijgt bij Temazepam. ( het is binnen een paar uur al voor de helft uit je lichaam en ga je klachten krijgen.) Je gaat bijvoorbeeld met 1 pil werken en voor het gemak geven we die een gewicht van 170 mg. Dat wegen namelijk diazepam 2mg tabletten ongeveer. Op de weegschaal zie je nu 0.170 mg staan. Als je gaat afbouwen kan je kijken hoe snel je dit kan doen, maar een veilig tempo is dagelijks verlagen met 0,004 mg. Dus het ziet er dan zo uit: Dag 1: 166 mg In dit tempo bouw je 1mg af in 12 dagen. Voel je teveel klachten, ga dan naar 0.003 per dag verminderen. Voel je niets, dan kan je proberen Dag 2: 162 mg om het tempo te verhogen nar 0.005. Hiermee krijg je een heel gelijkmatig effect voor je lichaam en heb je de grootste controle. Dag 3: 158 mg ETC. Schrijf elke dag op welk gewicht je pilletje de dag ervoor had, want dat kan je niet onthouden. Of je maakt een schema in excel en streept ze af. Hoop dat de methode ook jou kan helpen. De mensen die het gebruiken zijn in mijn ervaring het beste af. Het is geen garantie voor een klachtenvrije afbouw, maar het is de beste methode om te stoppen. Ben je erg gevoelig zoals ik dan kan het nog steeds een uitdaging zijn, maar als je minder gevoelig bent, dan gaat het echt prima. Ik kan je een weegschaal opsturen als je wilt. Stuur me dan even een pb.

micro afbouw is elke dag je dosis verlagen met een minimale hoeveelheid, waardoor je in 2 weken of in 1 maand toch een goede stap zet, zonder je lichaam de schop te geven van een grote stap in 1x naar beneden. Daar gebruik je dan een weegschaaltje en vijltje voor.

die zijn heel 'normaal' voor benzo ontwenning ( wat je maar normaal noemt). Het heeft mij ook heel erg belemmerd en voelde me dagelijks beroerd door dat soort klachten. Maar het zal ook echt over gaan. Zie alcohol niet meer als een feestdrankje, maar als een langzaam gif, met hetzelfde verradelijke gedrag als een benzo. Het is geen onschuldig drankje! En het is niet onschadelijk. Sterker nog, schade van benzo lijkt altijd te herstellen, schade van alcohol niet. Het is een harddrug. En als je het in kleine hoeveelheden vroeger kon verdragen, lijkt dat misschien nog als herinnering aantrekkelijk. Maar met de uitdaging die je lichaam nu al heeft met het herstellen van een aangetast zenuwstelsel, zou ik zeker geen drugs nemen( alcohol in dit geval). Corrigeer je gedachten hierin.... het is niet gewoon een biertje, het bevat een drug die je hersenen aantast en invloed heeft op precies dat deel van je zenuwstelsel dat al schade heeft, de gabareceptoren die je nog over hebt. Niet meer aankomen de komende tijd Mike! Zorg goed voor jezelf, je kan het ! Die all inclusive reis klinkt heerlijk. Egypte , de zon in, water.... heerlijk. Maar houd er rekening mee, dat elke prikkel er 1 is die door je zenuwstelsel moet worden verwerkt. Dus zwemmen, licht en geluid... Trouwens, houd er rekening mee dat je een medisch paspoort moet meenemen he.

@Annie87 Dikke knuffel hoor..... Je weet me te vinden he! Mag echt! Wat een zware dobber zeg! Maar je leven is niet over en het gaat echt goed komen. Waarom dit allemaal gebeurd weet ik niet, maar op een dag zal je het omzetten in iets moois, want jij bent een mooi mens! En dat ik dat zie door de berichten heen, terwijl je ook nog heel ziek bent, verteld me dat je in het echt en zonder ontwenning een super leuke vrouw bent. Geloof dat maar! Geloof in jezelf. Je gaat dit echt overleven en je mag hier alles delen met ons. Goed dat je al met je moeder hebt gesproken. Doe dit vooral niet alleen, maar deel toch zoveel je kan. Ookal zal niet iedereen het begrijpen, dat hoeft ook niet. Als ze je maar steunen en bijstaan. Je verdient dat!

dat snap ik heel goed. Echter.... als je niet afbouwt, weet je ook niet of het daardoor wordt veroorzaakt. Voorzichtig afbouwen is dus je enige optie. Kan je de microafbouw methode? De halfwaardetijd van de temazepam is ook niet handig om mee af te bouwen, omdat je lichaam vanaf de ochtend al in tussentijdse ontwenning geraakt.