Kannietmeer

Mein KOPF wil ook niet vandaag, en ik moet nog steeds ongesteld worden. Let's pray that will happen soon, want dat klaart altijd goed de lucht.

@EefjeJ Van niet kunnen lopen, tot nog steeds hele zware benen, zeker tijdens de afbouw, maar nog steeds kan het gebeuren als klacht. Geen idee waarom het gebeurd maar het gebeurd. De tuin is heerlijk, geniet er van lieverd. Ik hoop ook dat ze niet hoeven te boren. Zelfs na een maanden van de benzo's af, vond ik de boor in mijn mond zeer vervelend en klachten bevorderend. Dat getril was niet goed voor mijn zenuwstelsel, ook niet met verdoving.

@Robbin Je hebt een pijnlijke weg afgelegd! Ben even teruggegaan in de geschiedenis van je verhalen op het forum, en las ik ook weer je eerste bericht. Ik heb al zoveel verhalen in mijn hoofd en verbind ze soms niet meer aan de mensen die ik op dat moment spreek of schrijf. Natuurlijk doet de benzo schade daar ook geen goed aan. Sorry daarvoor, want dat ik dus niet de gaten in ons gesprek een paar dagen terug. Beetje stom om dan te vragen of je zelf geen flumazenil wilt gebruiken. Na het lezen van jou eerste verslag hier, en de verhalen die ik al ken, ook die van Elizabeth, patient nummer 001 ( en dat was 2012), ben ik verbaast dat jij dan patient nummer 008 bent. Dan gaat dat onderzoek inderdaad niet echt vlot en zijn er weinig opties. Of ben jij 8 van dit jaar? Ben zeer nieuwsgierig nu, maar zal die vragen bewaren voor als ik Erik spreek. En ik ben ook verbaast dat het percentage kans op een insult wordt gezet op 1% terwijl ik weet dat er nog iemand is die dit heeft gehad. Dat maakt van de 8 patienten al 20% op dit moment. Als ik zelf wat verder ben in mijn proces en werk ga ik met Erik praten, maar ik wil eerst zelf mijn huiswerk goed doen en aan het werk zijn. Ik hoop dat hij me zal overtuigen van zijn goede werk en dat ik in hem een partner vind om dingen te veranderen in Nederland. Mogelijk een goede vervanging voor mensen, die geen gehoor vinden bij hun huidige psychiater. Die verhalen zijn er natuurlijk genoeg? Weet jij of hij een persoonlijke relatie / ervaring heeft met Benzo's? ( Dus niet professioneel)

ik zie hem nog steeds... echt vreemd. Misschien duurt het even. Ik zal later nog eens checken.

ik zie hem nog

je kan het verwijderen lieverd. Open je oude bericht door op bewerken te drukken en haal het weg als je er spijt van hebt.

Dank je wel! Ja, tijdelijk! Daar gaan we voor. Denk dat het artikel waar ik deze week naar refereerde me daar ook raakte: daar werd gesproken over schade die mogelijk niet hersteld. (Maakt me woedend als ze er zo over praten) We gaan voor volledig herstel en gaan er alles aan doen om dat te bewerken. Baylissa, de Engelse benzocoach die het al 13 jaar doet zegt ook: iedereen geneest! Met zoveel ervaring van haar , en met alles wat ik weet, ga ik er nu ook van uit. Ze zijn met de hersenwetenschap ondertussen zo ver , dat ze weten dat de hersenen veel meer herstellen dan ze ooit dachten en veel meer kunnen leren dan ooit gedacht, ook na schade.

ik ga dat zeker doen. Alles komt in het nieuws op een dag. Maar mogelijk is het beter als ik me eerst vestig als coach, om niet alleen maar als 'slachtoffer' te spreken, maar ook iemand die mensen spreekt en erdoorheen helpt en weet waar ze het over heeft. Iedereen die mee wil doen is zeer welkom bij deze crusade @Annie87 @EefjeJ @Eleo31 Hoe postief ik ook ben, als ik ongesteld moet worden en mijn klachten toenemen kan ik ook wel eens moedeloos worden en denken: komt dit ooit nog écht goed? blijf ik de rest van mijn leven zo krakkemikkig? Vandaag ook duidelijk niet okay hier, zo duidelijk dat mijn vriend het zelfs vroeg. Bij opstaan en bukken sterretjes. Deels is het dus ook lichamelijk heel duidelijk dat ik vandaag niet in balans ben. En de beste manier om er mee om te gaan voor mij is accepteren. Ga zitten, druk het niet door, blijf niet jezelf frustreren, neem de tijd etc.. En geloof me, ik ben echt al heel veel verder dan een jaar geleden. Veel dingen herstellen goed en gaan vooruit. Maar toch blijft het zeuren als het dan even niet gaat, misschien zefls wel meer dan eerst, omdat er ook zoveel goede dagen zijn en er zoveel herstel is. Dan wordt je toch meer ongeduldig en minder mild naar wat er nog niet goed gaat blijkbaar. @Annie87 Sprakeloos.... ik ben echt niet een persoon die vloekt, maar op dit soort verhalen wil ik graag schelden vloeken tieren.... zo onrechtvaardig, zoveel pijn en zoveel verlies. Hoe is het mogelijk dat je ex zich zo opsteld!? Waarschijnlijk een goed idee om de scheiding via de advocaat te laten lopen, en als hij zo slinks wil zijn om anders te wachten met scheiden zou ik gewoon zelf de scheiding doorzetten. Mediator werkt alleen als je niet veel te verliezen hebt en een beetje op 1 lijn kan zitten. Maar zoals hij dat nu aanpakt, kan ik me voorstellen dat dat niet gaat lukken en alleen maar heel veel pijn doet, terwijl je czs deze dingen al niet goed kan hanteren en verwerkenn. Denk om je gezondheid en om wat goed is voor jou. Zo min mogelijk druk voor jou, zo min mogelijk stress. Laat de advocaat het maar doen inderdaad. En superfijn om te horen dat er mensen in je leven zijn, zoals familie, en een lieve vriend die naar je omziet die ook wil luisteren en interesse toont. Mogelijk komt door deze moeilijke tijd gewoon de diepe ware aard van mensen naar boven, ook van partners. Doorsta je dit samen, dan ben je sterker. Maar breekt het , dan nog kan je zien hoe iemand afscheid wil nemen. Jouw partner laat een vies kleurtje zien van binnen. Onbegrijpelijk hoe hij zich opsteld en jij verdient zeker meer dan dit. Dikke knuffel. Ik ga nu naar Amsterdam, naar mijn vriendin en morgen doe ik een hele dag cursus in Geweldloze Communicatie (als coaching tool) met als onderwerp Verlies en Rouw. Leek me wel toepasselijk. Ben heel benieuwd, want tijdens dat soort dagen ga je zelf ook altijd onder het mes. Maar heb er wel zin in. Hoop dat het goed afleiding biedt van mijn klachten en dat mijn cognitie wel werkt. (Als mijn cognitie uitvalt, ben ik er voor spek en bonen)

fijn dat je opties hebt. Geef jezelf maar alle ruimte eerst, dit komt later wel.

Ik zing ook sinds ik kan kruipen volgens mijn moeder. Ik doe het automatisch, tot ergernis aan toe van mijn collega's want het houd maar niet op. Tijdens mijn ziekte was het stil. Mijn vader hoorde ik op een gegeven moment zeggen: hoor je dat? ze zingt....! Dat raakte me echt.... Ik zing nu af en toe, maar nog niet zoals voorheen. Met dank aan de hersenbeschadiging.

Ja, ik noem mijzelf hier Liz, mijn volle naam is Elisabeth, mijn familie noemt me vaak Liesbeth of Lies, de Engelsen noemen me Liz en de Arabisch spekenden noemen me Lisa.

@EefjeJ Ik sprak gisteren met een vrouw in Amerika, een nieuwe client, die ook niet meer weet waar ze het zoeken moet. 6 maanden uit, maar niet echt afgebouwd en ook de AD zomaar gestopt. Gisteren had ze een gesprek waar ze haar vertelden dat ze last had van, ze schreef me dit: " Apparently I have borderline personality disorder, ptsd, depression, anxiety disorder, dissociate disorder, and possibly bipolar" Mijn gedachten op zo'n bericht: Kom op!! Doe nou toch niet raar allemaal!! Is het niet duidelijk dat dit gewoon en totaal zotte conclusie is? Ook voor jou denk ik dat je hier van uit moet gaan: zolang je nog in ontwenning bent, en alle lichamelijk klachten nog aanwezig zijn, kan je er van uit gaan dat je geen psychische aandoening hebt. Er is niets mis met jou. Het bewijs is, hoelang je al doorgaat met deze zware weg en hoe het je lukt om dit vol te houden en niet compleet gek te worden. Het voelt soms wel even zo, en ik herken dat, maar kijk naar de rustige momenten en je ziet dat je normaal bent en gezond kan redeneren en handelen. Houd vol lieverd! Het komt goed.

lieve Eleo, heb daar zelf ook last van gehad. Zelfde gevoeligheid voor licht gehad. De wolken die voor de zon gaan en de zon die weer terugkomt... echt zo vermoeiend en pijnlijk dat ik de gordijnen dicht deed overdag ( als mijn ouders er niet waren of ik bleef in mijn slaapkamer). Dit zijn allemaal stimuli die ons zenuwstelsel soms niet kan hanteren en met geweld ons brein in komt.

Misschien toch je kennis omvormen en gaan werken in de alternatieve geneeskunde. Bij een integrale arts ofzo?

ik denk dat het dus hetzelfde is. Van beide middelen was ik afhankelijk.( geen craving of psychische steun aan) Gewenning komt ook bij AD voor en dan worden mensen geswitched. Dit gebeurd bij meer dan 25% van de gebruikers, waaronder ikzelf. De psychiater zegt dan dat je een terugval hebt en dat je medicatie niet meer afdoende is. Maar er bestaat dus een medische term voor: Tachyfilactie. Mijn hele drama vanaf oktober 2016 had voorkomen kunnen worden als deze informatie direct wordt verstrekt bij de medicatie. Dan was ik of eerder gaan afbouwen, of had ik in ieder geval anders gekeken naar mijn klachten. Nu werd ik zonder aanleiding ineens doodziek en zwaar depressief, en werd me verteld dat ik een terugval had. De cijfers hierover kloppen dus ook van geen kant want wanneer je AD niet genoeg receptoren meer heeft om op te werken, ontstaan er ook ontwenningsverschijnselen. Dat vind ik wat anders dan een terugval. Gek he, dat 50% van de mensen met een depressie een terugval hebben, en na een tweede periode zelfs 70% kans op een derde. Wist je dat dat niet het geval was in de periode voor de antidepressiva? Dat mensen alleen maar zieker en minder herstel laten zien sinds de AD? Wat een zooitje Wel is het zo dat benzo's een 'prettige werking hebben' vanaf de eerste inname binnen een korte tijd, dus daar zit natuurlijk een extra verslavend makende karakter.

Snotjandosie Bol! Die schildklier is onwijs belangrijk en heeft ook veel invloed op energie en stemming. Ik hoop dat ze je goed helpen! Sterkte!

Ik werd zeker veel beter na de overstap op Diazepam. En als ik maar gewoon niet teveel prikkels had, was het echt niet te zwaar. Maar daar moest ik dus wel veel voor laten. Ik deed dat, en las in alle rust veel over benzo's en wat er aan de hand was en ging mensen ondersteunen. Mijn instelling was rustig en mijn acceptatie groot. Ik had geen paniekaanvallen meer en kon weer overdag in slaap vallen als dat nodig was. Met de lorazepam was de onrust en de paniek veel groter. Dat was daarna weg. Geen tussentijdse ontwenning meer, ook de microtaper maakte een zeer groot verschil voor mij. Van de eerste afbouwstap van 0.5 mg Diazepam bijvoorbeeld, ging ik nog net zo kapot als daarvoor. Toen ik het dagelijks ging microtaperen ging dat over een naar een algemeen onwelzijn. Maar echt veel veel beter te doen voor mij. Ik hoop dat jou dat ook zo zal helpen. Stap voor stap en dag voor dag. Wat je nu niet kan beheersen of kiezen, kan je beter nu loslaten inderdaad. Neem je rust en adem. Mijn gedachten was: "ik adem, dus ik leef, en dat is genoeg. De tijd zal de rest helen en goed maken."

och, wat zou ik je graag even een echte dikke bemoedigende knuffel geven! Je mag stoppen met sorry zeggen, wat het is goed wat je doet en dat is wat ik doe: vragen beantwoorden en meezoeken naar de beste weg voor iedereen persoonlijk. Dus vraag gewoon je vragen. En ik zal zeker proberen met je mee te kijken en mee te zoeken. Ik had ongelooflijk veel last van prikkels, zoals licht en geluid en gezelschap ,en ik lag op de bank of in bed, elke dag, voor 6 maanden lang, met af en toe een dag dat ik me naar buiten bewoog. Soms betaalde ik daar ook de volgende dag direct de prijs voor, met een diepere vermoeidheid en tranen en nog minder functioneren. Mijn overstap van Lorazepam naar Diazepam was echter niet zo goed bedacht. Mijn afbouw was met Diazepam goed te doen, maar ik was zeker niet okay. Langzaam aan is het iets verbeterd en probeerde ik dagelijks wel een uur te wandelen. Dat ging redelijk, maar de rest van de tijd lag ik dan toch vooral voor pampus.

lieve doorbijter, als je maar welgeinformeerd een besluit kan nemen. Als ik de dingen op een rijtje zet, moeten ze al onderzoek hebben gedaan vanaf minimaal 2012, al kan ik daar geen rapportages over vinden. Maar ik heb een getuigenis gelezen van iemand in Nederland (die er blij mee was, hoewel zeker niet genezen) die door Erik Paling behandeld is met Flumazenil in 2012. Het cold turkey effect komt veel voor en mensen moeten dan toch weer herinstalleren en gewoon rustig afbouwen. Stap voor stap lieverd. Houd vol! X

@Robbin na wat 'soul searching' kom ik tot het volgende: ik denk dat mijn houding ten opzichte van flumazenil voortkomt uit angst en uit de verschrikkelijke verhalen van mensen die het geprobeerd hebben. Mijn verdedigingsmechanisme komt goed op gang en ik wil mensen geen valse hoop geven. Mogelijk dat er in de toekomst iets wordt ontdekt in verhouding met de dosis, of met de duur van behandeling en dat het een groot verschil kan maken. Mijn houding en voorzichtigheid helpt niet bij het onderzoek hiernaar en de mensen die mee doen aan het onderzoek als proefkonijn zijn of niet goed geinformeerd, of zijn helden, of gewoon de wanhoop nabij. Ik heb gewoon te veel vragen en wantrouwen op dit gebied, zeker als een arts niet spreekt over de gevaren van de medicatie, maar over de verslaving. De combinatie zorgt er denk ik voor dat ik uiterst voorzichtig ben, of zeg maar achterdochtig.... Ik zal mijn eigen weerstand onder loep nemen en proberen minder vanuit angst vragen te stellen hierover.

Beste Ad, de juiste equivalent gebruiken om over te stappen is natuurlijk echt super belangrijk ja. Erg logisch dat het nu niet lukte, dus neem jezelf niets kwalijk. Omdat dit te laten slagen heb je eigenlijk eerst de juiste informatie nodig, want zelfs met die info is het al moeilijk genoeg. Doe je dit samen met een huisarts of andere dokter? Je kan in ontwenning inderdaad niet luisteren naar je lichaam, want die is in pijn door de ontwenning. Alleen jouw keus om af te bouwen is waar je op moet focussen. Als je wilt afbouwen, dan moet dat met een gedegen plan als ik het je zo lees, anders wordt het erg moeilijk. Zou je de overstap naar Diazepam weer willen proberen? Afbouwen is iets wat heel geleidelijk moet gebeuren. Denk aan maanden en jaren, niet in weken. De beste methode is afbouwen met een weegschaaltje en een vijltje, waarbij je elke dag een minimale hoeveelheid van je pilletje afhaalt. Door dit dagelijks te doen creeer je een hele gladde weg naar beneden, krijgt je lichaam geen klappen, en kan je de klachten het beste beperken. Het gaat goed vandaag. Vanmorgen wat onrustig, maar nu al weer lekker bezig en vooral veel aan het zoeken naar onderzoeken en lezen over benzo-ontwenning.

omega 6 komt genoeg in ons eten voor en omega 3 niet. Ze zijn beiden nodig dus daarom is het alleen nodig om omega 3 toe te voegen. Als je meer omega 6 krijgt dan je lichaam nodig heeft word het omgezet naar arachidonzuur en dat is weer ontstekingbevorderend. Het is belangrijk dat de inname van beide in balans is met elkaar ( zeggen ze ;-) ) Vermijd daarom de verkeerde olieen, die ook makkelijk in voorgemaakt voedsel zit. Gebruik thuis bijvoorbeeld geen zonnebloemolie, maar neem liever kokosolie of olijfolie. Die hebben niet veel omega 6. Kokosolie lijkt bovendien echt heel gezond te zijn voor je hersenen en te zorgen voor genezing van hersenfuncties. Van de Omega 3 gebruik ik die van Body&Fit : https://www.bodyenfitshop.nl/vitamines/omega-3/body-fit-sportsnutrition/omega-3-vitamine-d-3/ Hier zit gelijk ook vit D in en de dosissen EPA en DHA zijn goed en ik neem er 2 voor de juiste hoeveelheid. Ik merk dat hoe milder ik reageer naar mijzelf over de waves en dips die er zijn, of over het niets doen, de sneller ik herstel en toch wat doe. Als ik maar niet ga schoppen naar mijzelf, maar juist heel begripvol ben en zorgzaam.

Ik sliep om 3 uur ;-). nadat ik het opschreef besefte ik dat ik me gewoon even op andere dingen moet gaan richten weer. Het is niet zo belangrijk, en het is iets wat ik in de toekomst nog vaak zal tegenkomen. Kan er maar beter mee leren omgaan......

goed dat je zelf benoemd dat het stukken beter ging afgelopen weken. Als je al herstel ziet gebeuren is geduld en doorzettingsvermogen je beste vriendensetje. In mijn ervaring kunnen de hormonen flink veel negatief effect hebben op ons humeur. Ik kan echt door het putje gaan als ik ongesteld moet worden. Wat bij mij helpt is echt een dagelijkse hoeveelheid omega 3 te nemen. Als ik dat goed doe, is mijn PMS significant minder. Ik help een man die een maandelijks wavepatroon heeft. Dus ook los van onze vrouwelijke hormonen kunnen de waves zich zo gedragen.

hi lieverd, hoe is het toch mogelijk dat artsen liever hun eigen verhaal geloven, dan de feedback van een patient? Het is een onprettige waarheid blijkbaar en die willen we als mens graag wegduwen. Jammer dat het hier ook constant gebeurd. Ik denk dat positief en met vertrouwen af bouwen het beste is wat je kan doen. Dus hou dat gewoon vast. Maar zie het ook als iets wat je stap voor stap moet doen. Iedere dag op zichzelf laten staan en kijken hoe het gaat en wat je kan doen en wat je misschien die dag beter kan laten. Dan komt het helemaal goed. Dappere doorbijter: nog even volhouden en dan ben jij ook gewoon de diazepam aan het afbouwen. X