Pelle2

Ik heb anderhalf jaar geen alcohol gedronken. En sinds een paar weken of af en toe wel weer. Ik heb me afgevraagd of ik dat hier moest melden. Ik denk het wel. Ik heb in mijn begintijd hier zoveel gehad aan dit forum. Ik kon mijn ei kwijt, ik kreeg respons op alles wat ik inbracht, ik kon eerlijk zijn. Ik heb mij zoveel afgevraagd toen. Hoe kan dat, nooit meer drinken. Ik weet nog dat ik een boek las (ik las elke roman over stoppen met drinken) waarin een vrouw op een feest in de kroeg op een gegeven moment toch weer een glas wijn nam....wat vond ik dat toen spannend! Het bleek toen overigens geen goed idee. In de andere boeken bleek het stoppen vooral veel op te brengen. Dat was vrij duidelijk, maar ook een beetje eng. Drinken was een belangrijk deel van mijn leven geworden en nooit meer drinken was een eng idee. Ik heb enorm veel geleerd van de afgelopen jaren. Waarom ik ben gaan drinken, waarom ik ben blijven drinken, het stoppen met drinken, weer beginnen, 'echt' stoppen... Ik ben gescheiden, verhuisd, gestopt met mijn werk wat anders gaan doen en toch weer begonnen met wat ik deed, maar wel anders. Ik heb een nieuwe relatie, ik ben open en eerlijk... waarom ik dat niet eerder heb gedaan....! Ik durf mezelf te zijn, ook als het tegenzit. Ook als ik me onzeker voel. Ik heb echt heel veel geleerd, heel jammer dat dat niet gebeurd is toen ik 20 was, maar fijn dat het er toch van gekomen is uiteindelijk! Die anderhalf jaar zonder alcohol was een avontuur. Ik ben daar ingevlogen, de eerste dagen, weken, maanden met behulp van dit forum. Dat was bijzonder. Eén keer heb ik een aantal forumleden toen in het echt gezien, in Scheveningen, dat heeft enorme indruk gemaakt. Vanaf het moment dat ik niet meer dronk ben ik dat langzaamaan best stoer gaan vinden. Ik durfde mijn verhaal te vertellen, ik schaamde me niet meer voor het bezopen leven dat ik eerst leefde. Ik durfde te zeggen dat ik een probleem heb met alcohol. Dat ik geen maat kan houden. Dat ik altijd maar door ga en dat ik als ik thuis kom na een feestje nog een fles wijn open trek. En dat ik dat ook deed op vrijdagmiddag als ik thuis kwam van mij werk. En op woensdag middag. En op maandagavond, zaterdagmiddag en donderdagavond.... En dat ik daarom niet meer drink, dat dat rust geeft. En dat dat gezond is, dat ik er energie van krijg. Dat ik enthousiast ben en weer zin heb in het leven! En waarom ben ik dan toch weer gaan drinken?? Het beklemmende gevoel dat het niet mag, niet vastzitten in een keurslijf, toch nog eens aangeschoten en dronken willen worden. Het hemelse gevoel van de alcohol die langzaamaan bezit van je neemt, wat overigens uiteindelijk een ontzettende tegenvaller is. Wakker worden als je gedronken hebt ook. Ook al is het maar drie flesjes bier. Het was natuurlijk spannend om weer te gaan drinken, maar het valt eigenlijk heel erg tegen. Ik dacht, met de wijsheid die ik had verzameld de afgelopen tijd, verstandig met alcohol te kunnen zijn en zo toch het plezier ervan te kunnen ervaren. Ik weet dat ik ook zonder alcohol een fijne avond kan hebben, ik weet wat mijn triggers zijn, wanneer die de kop op steken (verveling bijvoorbeeld!), dus ik kan dat hele alcoholgebeuren inmiddels wel handelen. Eigenlijk is dat niet zo. Maar ik wil niet meer elke dag moeizaam uit mijn bed komen omdat ik de avond ervoor te veel gezopen heb. Dus wil ik niet drinken. Maar toch, de gedachte ach, doe er maar één, en nog maar één.... ik denk dan niet: ach, laat maar, ik wil me morgen fris en fit voelen. Als ik begin, ook nu, na alles wat ik inmiddels weet, doe ik dingen waar ik een dag later spijt van heb. Ik ga mij nog eens achter de oren krabben, wat is verstandig....ik heb wel een vermoeden nadat ik dit hier zo neer schrijf... Voor de mensen die net gestopt zijn en dit lezen: eerst stoppen! Het heeft mij heel erg opgelucht, het hoeft niet meer. Maak er een mooi avontuur van. Het is natuurlijk klote, je raakt een goede vriend kwijt, maar het is ook bijzonder. Er gaat een nieuwe wereld voor je open. Echt waar! En daarin gebeurt van alles. Af en toe even slikken, want als het lastig wordt is het niet de bedoeling dat je een biertje drinkt. En nooit meer een biertje is gewoon een eng idee. Maar gelukkig is er nog veel meer waar je blij van kan worden en waar je energie van krijgt! Pelle

Dit jaar zal altijd wel het jaar van het coronavirus blijven, maar voor mij is het ook het jaar dat ik geen alcohol heb gedronken. Iets meer dan 500 dagen zonder bier, wijn en bubbels inmiddels. Om iets te vieren, iets te verwerken, even lekker te zitten of gewoon uit verveling. En het kan, het werkt, het heeft me veel opgeleverd. Fitter, frisser, lichter en mooier, eerlijker, betrouwbaarder en vrolijker met opeens veel meer aandacht voor allerlei andere dingen in het leven. Vond ik het moeilijk? Achteraf viel dat wel mee. De verleiding is er wel nog steeds af en toe. En de drank is altijd dichtbij. Maar ik denk er meestal niet meer aan. En ik weet wat ik wil. En wat ik niet wil. Ik wil bijvoorbeeld niet alle aandacht gericht op de drank. Het vooruitzicht op een glas bier maakt alles goed, maar maakt de rest ook onbelangrijk(er). En ik wil geen katers meer. En ik wil ook zo goed blijven slapen als ik nu doe. Ik wil fit zijn, ook ‘s ochtends om 8:00 uur, ook als ik niet hoef te werken. Om dingen te kunnen doen waar ik zin in heb. Alleen of met mijn dochters of met wie dan ook. En het is heel fijn om van de plannen die ik maak er af en toe ook eens één uit te voeren. Een dag niet gedronken is geen verloren dag. Hier heb ik mij een tijd aan kunnen optrekken. Want een feestje zonder drank was ooit niet echt een feestje. Een jaar niet gedronken is ook geen verloren jaar. In tegendeel, er zijn niet veel jaren waarin zo veel gebeurd is als in dit jaar. En wat mij ook (nog steeds) veel rust geeft: het hoeft niet altijd leuk te zijn. Dit was mijn behoefte om mijn jaar toch even kort hier te evalueren hier. Iedereen succes met de plannen en voornemens voor 2021. Pelle

Even kijken....ja, ik sta er nog steeds op Bedankt Bob.

Update, 1 jaar, 2 maanden en 5 dagen alcoholvrij. Ik heb het afgelopen jaar (jaren) veel over mezelf geleerd. Onder andere (of vooral) waarom ik ben gaan drinken. Ik dacht altijd, gewoon omdat het lekker is. Dat is niet zo, het had een functie. Alles wat moeilijk of lastig was heb ik zo opzij kunnen schuiven. Nu, zonder alcohol, ben ik dat wel aangegaan. En dat kon gewoon! Belangrijke lessen: het hoeft niet altijd leuk te zijn, het hoeft niet altijd goed te gaan en wat een ander ervan vind... nou ja, het accepteren van kritiek (van een ander en ook van mezelf) is ook een soort bevrijding geweest. Ik durf er naar te luisteren zonder meteen in de verdediging te schieten. Ik ben wie ik ben en durf dat ook te zijn, ik vind wat ik vind en durf dat ook te vinden. Ik ben nu wel even klaar met mezelf ontwikkelen, dus ik dacht, ach, een keer een biertje moet wel weer eens kunnen. Maar ik kom er niet uit hoe dat drinken dan vorm zou moeten krijgen. Want wat is een keer, wanneer is de volgende keer. Af en toe denk ik, misschien is dit wel een geschikt moment. Maar dan denk ik, volgende week is ook weer zo'n moment... Bovendien, wat ik om me heen zie... wat wordt er ongelofelijk vaak gedronken. Overal moet bier of wijn bij. Als ik de minister van volksgezondheid hoor zeggen dat we allemaal wel weer gezellig een biertje willen drinken gaan mijn haren rechtop staan. Onafhankelijk zijn van alcohol, ik vind dat heel lekker. Ik merk ook dat ik het nuchter zijn een lekker gevoel vind. Ik zie om me heen dat dat niet voor iedereen geldt, maar bij mij ging dat ook niet van de één op de andere dag. Kortom, ik blijf nog lekker even alcoholvrij. Volgende mijlpaal is 1 jan 2021, een heel kalenderjaar niet gedronken.

Dank voor de reacties. Het zijn mijmeringen, het is geen plan, maar het speelt wel eens door mijn hoofd. Ik wil die deur geloof ik ook open hebben, wellicht zonder er ooit doorheen te stappen. Toch vraag ik me af of ik het kan, even erdoor, heen en weer terug. Ik denk veel na over mijn leven, over de rol die alcohol daarin speelde. Met nogal wisselende emoties. Met als grote vraag natuurlijk: Wat als... Had ik een fijner leven geleefd als ik niet had gedronken? Geen idee. Ik ben uiteindelijk geworden wie ik ben, ondanks en dankzij de alcohol. Nu doe ik het zonder alcohol. En dat duurt nog wel even.

Vanmiddag bedacht ik opeens: ben ik niet gewoon 30 jaar lang gewoon heel moe geweest door al die alcohol?! Dat daarom zo veel zo moeizaam ging. Zo afwachtend, zo weinig initiatief, zo veel voor me uitgeschoven, zo veel plannen niet uitgevoerd of afgemaakt. Ik denk wel eens, dat een keer weer wat drinken wel lekker zou zijn. Ruim een jaar niet, dat was toch de termijn die je minstens moet wachten voordat het enige kans van slagen heeft af en toe weer alcohol te kunnen drinken. Zo is mij ook ooit gezegd en zo lees ik nog steeds regelmatig hier op het forum. Dat jaar zit er inmiddels al een tijdje op, Maar wat wil ik dan? Een verlangen naar iets dat toch niet gaat komen na een paar biertjes. Dat verlangen was er altijd, en kon geloof ik alleen gesmoord worden door veel drank. Zo veel, dat ik niet goed meer wist wat ik deed. Vroeger voelde het romantisch, avontuurlijk ook, met drank op de nacht in, niet weten waar die je brengt. Nu lijkt het doelloos. Maar goed, ik ben ruim een jaar verder en heel trots dat ik al die tijd niet heb gedronken. Heel tevreden ook met wat ik allemaal doe en meemaak op dit moment. En als ik mensen zie drinken, vind ik ze niet aantrekkelijker. Het heeft eerder wat zieligs. En ik heb al helemaal geen zin in de kater. En toch denk ik dat ik wel weer eens een biertje zou willen drinken. Eentje dan misschien. Zou dat kunnen? Een keer? En dan weer heel lang niet? Ik durf het risico eigenlijk niet te nemen. Ik heb er ook geen tijd voor. En het ideale moment komt maar niet. Maar een ideaal moment is misschien ook wel leuker zonder alcohol. En niets lijkt me zo veel makkelijker dan iets. Maar toch, het zou zo maar kunnen, een keer, een biertje.

Ik ben wel benieuwd naar je verhaal. Hoe is het om nu weer te drinken? Weegt het feit dat je nu weer mag op tegen de duidelijkheid dat het niet meer hoeft? Tenminste, dat lijkt mij het dilemma. Of ervaar jij het heel anders?

Ik heb er vaak een ritueel van gemaakt, van dat laatste glas. Of van die laatste avond. Misschien helpt zo'n ritueel wel om die streep eronder te zetten, maar makkelijker wordt het niet. Misschien lucht het ook wel een beetje op, toch? Dat gedoe met die drank, dat hoeft straks allemaal niet meer. De laatste keer dat ik mijn laatste glas dronk was in de zomer, zwoele avond. Ik heb een avond met vrienden in de stad laten schieten om nog eens lekker ongegeneerd in mijn eentje, thuis, binnen te kunnen drinken. Was het een leuke avond? Nee. Heb ik nog wat bijzonders gedaan? Nee. Was ik gelukkig toen? Nee. Ik heb alleen maar gedronken. Verder niets. De drank was nog een laatste keer de baas over mij. Wat BJ al zegt, stoppen met drinken ga je leren. En je gaat nog veel meer leren. Hopelijk gaat er, net als bij mij en vele anderen hier, een nieuwe wereld voor je open. Dat de rest wel drinkt en jij niet, ook dat wordt normaal. Ik ben daar nu eerder trots op dan dat ik mij ongemakkelijk voel. Ik heb er ook over leren praten. En: je gaat er beter uit zien, bent een prima voorbeeld voor je omgeving, houdt tijd over voor andere dingen (ook een gevaar trouwens, verveling bleek voor mij steeds een trigger), je ontdekt wellicht nieuwe interesses, krijgt een betere conditie, slaapt beter, onthoudt meer, hebt meer aandacht voor de dingen, etc etc etc. Echt, het is niet altijd makkelijk, maar het levert zo veel op!

Bob ook gefeliciteerd

Ik zou zeggen, ga nog even door! Bij mij (Net een jaar gestopt) wordt het nog steeds mooier. Niet altijd, en dan is de stap naar een glas soms maar klein. Je ziet het werkelijk overal en altijd... Maar meestal ben ik enorm blij met wat er allemaal voor in de plaats is gekomen. En dat het gewoon niet meer hoeft! Succes!

Ik voel aan al mijn vezels dat als ik er één neem, ook al is dat een sjieke OX (wat dat ook is), dat ik er dan heel graag nog een paar zou nemen en niet zou weten waarom ook niet... Heel soms trekt het nog wel, maar dan mag ik denken dat ik dat altijd nog wel een keer kan doen, wat drinken. Maar nu nog even niet! Iedereen weet het inmiddels, ik schaamde me er ooit voor om er voor uit te komen dat ik niets meer drink. Nu ben ik er trots op. Het niet-drinken heeft me veranderd, ik vind zelf in positieve zin. Hoe mijn omgeving dat ziet weet ik niet precies, maar één van de positieve dingen is iig dat ik niet meer zo gevoelig ben voor het oordeel van een ander! Toch misschien wel een leuk onderzoekje voor komende week.

Hoi Wings, welkom hier, Ik hoop voor je dat je plannen snel meer vorm krijgen, stoppen met alcohol drinken heeft mij iig veel goeds opgeleverd. Het is niet altijd makkelijk en een glas is zo ingeschonken, maar als het je lukt om een tijd niet te drinken zul je zien dat het steeds makkelijker en fijner wordt! Succes!

Goeiemorgen allemaal, Lika, als ik 'mezwlf' hardop uitspreek, hoor ik dan wat je bedoelt... Succes vandaag! Ik ben aan het wachten, ik moet namelijk iets bellen, maar dat kan pas vanaf 9:00 uur. Er was een tijd dat ik voor dit soort dingen een wekker moest zetten....

Mijn ervaring is dat een beetje je best of misschien zelfs heel veel je best doen om weinig of liefst niets te drinken niet goed werkt. Want steeds kom je in de verleiding en ga je de discussie met jezelf weer aan. En die hopef je maar één keer te verliezen en je schenkt er weer één in. Want het is lekker, helemaal als je een paar dagen niets hebt gehad. Spreek af dat je een maand, drie maanden (wat je wilt) niet drinkt. Gewoon helemaal niets drinken. Accepteer dat dat af en toe klote is, dat je er af en toe heel veel zin in hebt, maar weet ook dat dat gevoel steeds weer wegebt. Soms na een minuut, soms na een kwartier. Of een uur. En als je pech hebt pas na twee uur. Ga dan naar bed, ga eten. Of hardlopen. Of zwemmen. Of bellen, televisie kijken, boodschappen doen... Na een maand (of wat je dan ook hebt afgesproken met jezelf) ga je maar eens evalueren. En hopelijk nieuwe plannen maken. Succes ermee!

Alles is wel te doen als je daarna een fles wijn leeg mag drinken. Zonder die fles in het vooruitzicht wordt alles anders. Sommige dingen worden een stuk minder mooi dan ze leken, andersom gebeurt gelukkig ook!